บทที่ 133 ด้วยกัน 1 (1)

บทที่ 133 ด้วยกัน 1 (1)

บทที่ 133 ด้วยกัน 1 (1)   แปะ!แปะ! อุ้งมือเล็กๆของราอนแตะเข้าที่สีข้างของคาร์ล “มนุษย์!” “มีอะไรรึ?” คาร์ลก้มลงมองที่เอวของตนก่อนจะเห็นรอยยิ้มที่ราอนส่งมาให้ “ข้าชอบที่นี่มาก!..เจ้าทำได้ดีจริงๆ..เจ้าสมควรได้รับคำชมเชย!” “….ขอบใจ” คาร์ลรู้สึกแปลกๆที่ได้รับคำชมจากเด็กห้าขวบ อูฮาเบ็นก็รู้สึกเช่นเด...