ตอนที่ 471 ภัยคุกคาม (อ่านฟรี)

นี่คือห้องโถงมืดสนิท ถ้าไม่ใช่เพราะดวงตารัตติกาล, มาร์วินคงไม่มีโอกาสได้สังเกตเห็นมังกรดำล่วงหน้า เขาใช้ซ่อนตัวขณะที่จับน้ำตาท้องฟ้าและเข้าหาอย่างช้าๆ เขาเลือกที่จะดูในขณะนั้นและไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แม้ว่าหนังสือจอมกัดเหล่านี้ไม่สามารถทำอะไรได้มากมายกับอิซากะแต่จำนวนของพวกเขาก็เจ็บปวด มาร์วินมองดูเมื่อมังกรดำจับพวกมันทีละตัวแล้วฉีกมันออกเป็นชิ้น ๆ สำหรับหนังสือโบราณที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังเธอรวบรวมมันอย่างระมัดระวัง เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้สังเกตเห็นมาร์วินนี่เป็นข่าวดี

" ดูเหมือนเธอจะไปที่ห้องสมุด "

'' ทางเข้าชั้น 3 อาจเกี่ยวข้องกับห้องสมุดหรือไม่ "

ความรู้ในปัจจุบันของมาร์วินเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมดนี้มีจำกัดมากแต่เขารู้ว่ามังกรโครเมี่ยมจะไปที่ชั้น 3 อย่างแน่นอนก่อนที่จะเข้าสู่เขตเเดนกลางคืน สำหรับมังกรดำเธอกำลังวิ่งไปยังบริเวณที่เต็มไปด้วยหนังสือจอมกัด มาร์วินตามเธออยู่ไม่ไกลเกินไปแต่ก็ไม่ใกล้เกินไป เขาไม่แน่ใจถ้าห้องสมุดมีส่วนเกี่ยวข้องกับทางเข้าของชั้น 3 แต่เส้นทางของมังกรดำตรงกับของมาร์วินจริงๆ เรื่องนี้ถือเป็นข่าวดีสำหรับมาร์วิน ท้ายที่สุดเขาไม่จำเป็นต้องจัดการหนังสือจอมกัดเอง ร่างของมังกรดำมีความแข็งแกร่งกว่ามาร์วินอย่างเห็นได้ชัดเธอสามารถฉีกหนังสือจอมกัดได้โดยตรงและพิสูจน์ได้ว่ามีประสิทธิภาพมาก ในไม่ช้าทั้งสองก็กวาดล้างห้องโถงที่สามห้องหนึ่งอยู่ข้างหน้าและอีกห้องซ่อนอยู่ด้านหลัง หลังจากจัดการกับหนังสือจอมกัดเล่มสุดท้ายแล้วมังกรดำก็หยุดลงในที่สุด ด้านหน้ามีโถงทางเดินยาวและแคบซึ่งคล้ายกับห้องก่อนหน้าชั้น 2 ดูเหมือนจะมีโครงสร้างซ้ำ ๆ ห้องโถงและโถงทางเดินนับไม่ถ้วนที่ใช้เตาถ่านเป็นแหล่งกำเนิดแสง ระหว่างทางมังกรดำกำลังทำอะไรแปลก ๆ ทุกครั้งที่พวกเขาผ่านเตาอั้งโล่เธอก็จะดับไฟและดับสภาพแวดล้อมในความมืด ..

 

เปลวไฟพ่อมดเหล่านี้ยากที่จะดับแต่มังกรดำใช้วิธีการที่ไม่เหมือนใคร เธอจะกลืนเปลวไฟเหล่านั้นโดยตรง ฉากนั้นทำให้มาร์วินตกใจ เผ่าพันธุ์มังกรเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่แท้จริงของโลกนี้

...

ทันใดนั้นมังกรดำอิคาริน่าก็หยุดที่ห้องโถงนี้ หัวใจมาร์วินบีบอย่างรัดกุม!

เธอหันไปหาที่ซ่อนของมาร์วิน

" ใคร? " เธอพูดด้วยน้ำเสียงลึกและด้วยออร่าที่น่าประทับใจ

สิ่งที่เหนือความคาดหมายของมาร์วินคือการใช้ภาษาทั่วไปแทนที่จะเป็นภาษามังกร!

นั่นหมายความว่าเธอไม่เพียงแต่สังเกตเห็นเขาก่อนหน้านี้แต่ยังพบว่าวิถีชีวิตที่ติดตามเธอไม่ใช่มังกร!

มาร์วินอยู่เงียบ ๆ เปลี่ยนตำแหน่งที่แอบแต่การเคลื่อนไหวของเขาไม่สามารถหนีดวงตาของมังกรดำ ...

เธอมองและกระโจนเข้าหามาร์วิน!

 

เห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกได้ถึงการมีอยู่ของมาร์วิน!

 

มาร์วินหัวเราะเยาะนี่คือผลลัพธ์ที่เขาต้องการ มังกรดำมีความมั่นใจมากเกินไปต่อร่างกายของพวกเขาเเละพวกเขายังคงพุ่งเข้าหาอย่างไม่ถูกต้องแม้ในร่างมนุษย์!

มาร์วินไม่ได้หลบเลี่ยงข้อกล่าวหาของเธอในทางตรงกันข้ามเขาหยุดซ่อนตัวและส่ายหอกเพื่อต้อนรับเธอ เมื่อน้ำตาท้องฟ้าปรากฎการแสดงออกของมังกรดำก็เปลี่ยนไปแต่มันก็สายเกินไปสำหรับเธอที่จะหนี เธอออกไปข้างนอกตอนนี้และไม่ปล่อยให้ตัวเองปลอดภัย คาดว่าจะเป็นเช่นนี้มีบางสิ่งในโลกนี้ที่สามารถคุกคามมังกรดำได้ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ค่อยจะระงับแต่น่าเสียดายสำหรับอิคาริน่าและสามีคู่แฝดของเธออิซากะต่อหน้าเธอมันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากมาร์วินที่เธอพบ เนื่องจากข้อจำกัดของทักษะการเปลี่ยนรูปร่างขั้นสูงที่มีผลต่ออิคาริน่าความเร็วของมาร์วินจึงไม่ด้อยกว่าของมังกรดำอย่างแน่นอน ในไม่ช้าหอกน้ำตาท้องฟ้าเกือบจะอยู่ที่ท้องของเธอ! ทันใดนั้นอิคาริน่าเหยียบพื้นบังคับให้เธอหยุด เธอต้องการหลบหนีโดยการบังคับแต่มาร์วินจับเธอไว้ เธอถอยกลับเล็กน้อยและมาร์วินติดอยู่กับเธอเสียงเย็นของเขาก็ดังกึกก้องว่า " อย่าพยายามหลบหนีเจ้าควรรู้ว่าถ้าข้าต้องการฆ่าเจ้า เจ้าจะตายไปนานแล้ว "

อิคาริน่าตัวแข็ง เธอหยุดเคลื่อนไหวจริงๆ เพราะเธอเข้าใจสถานการณ์แล้ว

" กลายเป็นเจ้า ... "

หญิงมังกรดำมองมาร์วินด้วยท่าทางที่ซับซ้อน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่น เห็นได้ชัดว่ามาร์วินผู้ฆ่าเผ่ามังกรดำส่วนใหญ่ด้วยตัวเอง!

เขายังคงจับสามีของเธอเป็นคนรับใช้ของเขา ตอนนี้มีมังกรดำเพียงสองตัวที่เหลืออยู่ในเฝยหนานและเขาเองก็สามารถตัดสินชะตากรรมของเผ่าทั้งหมดของเธอ เกี่ยวกับบุคคลนี้อิคาริน่าก็เต็มไปด้วยความเคารพและความกลัว เธอไม่กังวล ชื่อของหอกสังหารมังกรนั้นใหญ่เกินไป ร่างของเธอไม่สามารถเปรียบเทียบกับร่างมังกรดำของเธอได้ ตราบใดที่หอกแทงทะลุที่ถูกต้องแม้ว่าเธอจะไม่ตายพลังชีวิตของเธอก็จะได้รับบาดเจ็บอย่างมาก จิตใจของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยมากขึ้น การปฏิบัติการลับของมังกรโครเมี่ยมนี้ซ่อนอยู่ในดวงตาของพวกเขา วิหารเทพเจ้ามังกรไม่ใช่สถานที่ที่มนุษย์จะมองหา มังกรดำอิคาริน่ามีคำถามมากมายในใจแต่เธอรู้ว่าตอนนี้ชีวิตของเธออยู่ในมือของมาร์วิน เธอไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะถามอะไรเลย

...

" ดูสิตราบใดที่เจ้าให้ความร่วมมือข้าจะไม่ทำอะไรที่เลวร้าย "

การแสดงออกของมาร์วินนั้นอ่อนโยนมากแต่มันก็เป็นที่น่ารังเกียจในสายตาของมังกรดำ

เขาพูดด้วยน้ำเสียงต่ำว่า " เจ้าควรรู้เรื่องของสามีของเจ้าไม่ใช่เหรอ? "

มังกรดำพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ เธอแสดงออกไม่ได้ แม้ว่ามังกรทั้งหมดจะกลัว [น้ำตาท้องฟ้า] แต่มันก็ค่อนข้างแตกต่างจากมังกรตัวอื่น ๆ !

ตราบใดที่พวกเขามีคาถาหรือทักษะหลบหนีพวกเขาจะไม่มีอำนาจต่อหน้าอาวุธสังหารมังกร มีเพียงมังกรดำเท่านั้นที่มีข้อบกพร่องเช่นนี้ ในยุคก่อนการสร้างอาวุธสังหารมังกรแม้แต่คาถา [ดาบสังหารมังกร] ก็สามารถสร้างความเสียหายได้จำกัดในจำนวนของมังกรดำ โดยอาศัยร่างกายทางกายภาพของพวกเขาพวกเขาดุเดือดเลือดพล่านและกดขี่ข่มเหงแต่เกิดขึ้นว่าอาวุธนี้ตกไปอยู่ในมือของมาร์วิน มือของใครบางคนที่เก่งในการหาโอกาส จากจุดนั้นชะตากรรมของเผ่ามังกรดำได้ถูกตัดสินแล้ว

...

" ข้าไม่มีเจตนาฆ่าเจ้า "

มาร์วินกล่าวขณะที่กดหอกสังหารมังกรอย่างเบา ๆ กับท้องของอิคาริน่า " โดยธรรมชาติเจ้าอาจมีคำถามมากมายหลังจากพบข้าที่นี่ แต่ข้าไม่ได้ตั้งใจตอบคำถามเหล่านั้น "

" อย่ามองมาที่ข้าด้วยความไม่เชื่อข้าไม่ได้เป็นคนบ้าฆ่ามังกร ก่อนหน้านี้ข้าไม่มีทางเลือกอื่นใครขอให้เจ้าโจมตีเมืองโฮป? "

" ตอนนี้ข้าต้องการให้เจ้าช่วยข้าด้วยบางอย่างและข้าจะปล่อยเจ้าไป "

น้ำเสียงของมาร์วินมีนัยยะของการล่อลวง " ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเจ้าทำได้ดีข้าจะคิดถึงการปล่อยสามีของเจ้า "

" แต่ถ้าเจ้าล้มเหลว ... "