ตอนที่ 251 ศูนย์กลางของพายุ 2
เมื่อข่าวกระจายออกไปและไกลออกไปจากศูนย์กลางของการต่อสู้ เหล่าคนที่ไม่มีช่องทางรับข้อมูลเช่นขุนพลเร่ร่อนจึงเป็นพวกสุดท้ายที่ได้รับข่าว อลูเมร่าเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
ในฐานะมิตรของธีซุส ตระกูลอลูเมร่าจึงไม่ได้มีส่วนร่วมในแนวหน้าของสงคราม พวกเรากลับได้รับหน้าที่ดูแลความมั่นคงในทวีปเหนือ นี่คือโอกาสพัฒนาสำหรับอลูเมร่า แผนอนุรักษ์ของตาข่ายมืดได้จุดประกายการปฏิวัติจากขุนศึกต่างๆ ส่วนหนึ่งของขุนพลเหล่านี้พยายามสร้างสถานที่คล้ายกับเขตอนุรักษ์ อย่างไรก็ตาม เจตนาพวกเขาแตกต่างจากเบนเน็ตเพื่อปกป้องผู้บริสุทธิ์ พวกเขาสร้างเขตอนุรักษ์เพื่อทำกำไรและรับแรงงานมากขึ้น
ปัจจุบัน ตระกูลอลูเมร่าได้รับการชี้นำจากฝ่ายเสี่ยว และเสี่ยวจินก็มีโอกาสให้ปีศาจทมิฬมาเยือนสถานที่นี้ เสี่ยวไห่แหงนหน้ามองความสามารถของพ่อเขาในการใช้วิธีต่างๆและได้รับอำนาจ แม้เขาจะนึกถึงปีศาจทมิฬผู้เป็นพ่อบุญธรรมบ่อยครั้งและรู้สึกกล้ำกลืนฝืนทน เสี่ยวไห่ก็ยังยินดีที่ปีศาจทมิฬไม่ได้ปรากฏตัวนานแล้ว
ในห้องสมุดของคฤหาสน์ฝ่ายเสี่ยว เสี่ยวไห่รายงานข่าวใหม่และเขาก็อ่านความกังวลบนใบหน้าเสี่ยวจิน“พ่อ ไม่พอใจกับสถานการณ์ปัจจุบันงั้นหรอ?”
เสี่ยวจินเหลือบมองเขา“ฉันยังไม่ได้ยืนด้วยเท้าตัวเอง และก็ยังถูกจำกัดภายใต้ผู้อื่น”
“พ่อหมายถึงปีศาจทมิฬงั้นหรอ?”เสี่ยวไห่สับสน“ถึงแม้ปีศาจทมิฬจะเป็ฯตัวช่วยให้พ่อได้รับตำแหน่งนี้ อำนาจและสิทธิ์ก็ยังเป็นของเรา ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย เขาไม่มีอิทธิพลกับการตัดสินใจของเราหรอก”
“และนี่..นี่ก็คือจุดอ่อนฉัน ปีศาจทมิฬพาฉันขึ้นเป็นผู้นำบ้าน แต่อิทธิพลฉันยังมีจำกัด เขาไม่อาจแตะต้องนโยบายภายในได้ กลุ่มอื่นทำตัวเหมือนให้เกียรติเรา แต่พวกเขากำลังวางแผนเพื่อโค่นล้มตำแหน่งเรา เราไม่ปลอดภัย ท้ายที่สุด เราสามารถใช้พลังได้แค่ในกลุ่มเสี่ยวเท่านั้นและกลุ่มอื่นก็ไม่คิดให้ยืมทรัพยากรพวกเขา มันยากที่จะผลักดันนโยบายใหม่ๆ”
เสี่ยวจินเตือนถึงภัยคุกคามของหานเซี่ยวและกล่าวเสริม“ยิ่งไปกว่านั้น ปีศาจทมิฬไม่ได้ช่วยฟรีๆ ฉันต้องจ่ายราคา”
เสี่ยวจินยืนขึ้นพร้อมหยิบแก้วไวน์มาสองใบและหยิบไวน์เมเปิ้ลล้ำค่าจากตู้ เขาเทมันและส่งให้เสี่ยวไห่ จิบและพูดต่อ“อืม ช่างเถอะ ตอนนี้ ฝ่ายเสี่ยวมีงานด่วนให้ต้องทำ น้องชายแกหานเซี่ยวคือคนที่องค์กรต้นกำเนิดต้องการตัวมากสุด ความจริงนี้ย่อมเป็นปัญหา คนของธีซุสจะมาหาเราบ่อยครั้งเพื่อรวบรวมข้อมูล ปัจจุบัน สงครามรุนแรงมาก และทุกองค์กรก็พยายามตัดความสัมพันธ์กับองค์กรต้นกำเนิด แต่เราจะไม่อาจทำได้เพราะน้องชายแก เว้นแต่เราจะสามารถหาตัวเขาเจอและส่งเขาให้6ประเทศ”
ทันทีที่พ่อเขากล่าวถึงน้องชาย สีหน้าเสี่ยวไห่ก็แปลกไป เขากังวลว่าชายที่เขาวางกับดักจะยังมีชีวิต
“ดูเหมือนว่าซีโร่และองค์กรต้นกำเนิดจะอยู่ในสถานการณ์ซับซ้อน..”เสี่ยวไห่ลำบาก สิ่งสุดท้ายที่เขาอยากเห็นคือหานเซี่ยวมีพลังและประสบความสำเร็จเพราะเขากลัวการล้างแค้น ในก้นบึ้งของหัวใจ เสี่ยวไห่รู้ว่าน้องเขาอ่อนแอ แต่ก็ยังกลัวถึงความเป็นไปได้ต่างๆ
แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือตอนนี้น้องชายเขากลายเป็นอะไรไปแล้ว
ก๊อก กีอก
ประตูเปิด และผู้ช่วยก็เดินเข้ามา“ท่านผู้นำ เซอฉีมาเพื่อเข้าพบครับ”
เซอฉีหัวหน้ากลุ่มเกาะแดงซึ่งไม่เห็นด้วยกับการเป็นผู้นำของเสี่ยวจิน
“ให้เขาเข้ามา”เสี่ยวจินขมวดคิ้วและวางแก้วลง“ตั้งแต่ฉันเป็นผู้นำ เขาก็ไม่เคยมาเยี่ยมฉันเลย มันต้องมีเรื่องแน่”
เสี่ยวไห่พยักหน้าและรออยู่ข้างๆ
หลังจากนั้นไม่นาน เซอฉีก็เดินเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มกว้าง“ท่านผู้นำ”
เสี่ยวจินเงียบและพยักหน้ากลับ เขาเชิญเซอฉีให้นั่งลง และเสี่ยวไห่ก็พยายามศึกษาเจตนาของเซอฉี จากรอยยิ้มและสีหน้าเป็นมิตร มันดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องแย่ เขาเป็นมิตรและเป็นธรรมชาติ ดังนั้นเขาจึงไม่ดูเหมือนว่าจะมาโต้เถียงอะไร
เซอฉีหยิบหนังสือแผนการออกมา และนี่ก็คือแผนของเสี่ยวจินที่ต้องการความร่วมมือของฝ่ายเกาะแดง ก่อนหน้านั้น เซอฉีปฏิเสธมาตลอด และตอนนี้ จู่ๆเขาก็หยิบมาขึ้นมาและกล่าวด้วยรอยยิ้มหวาน“หลังที่ผมขบคิดมาหลายวัน ผมก็คิดว่าแผนนี้น่าสนใจมาก ผมยินดีสนับสนุนเต็มที่ หวังว่าจะได้หารือเกี่ยวกับรายละเอียด ไม่ต้องห่วง ผมจะให้ทรัพยากรทั้งหมดที่มีเพื่อโครงการนี้”
เสี่ยวไห่ประหลาดใจและหัวเราะในใจ ในที่สุดฝ่ายเกาะแดงก็ยอมโอนเองหาอำนาจเราและยอมรับฝ่ายเสี่ยวเป็นผู้นำ
เสี่ยวจินเองก็ประหลาดใจ เขาพยักหน้าช้าๆและเริ่มคุยเรื่องแผนกับเซอฉี
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ผู้ช่วยก็รีบเข้ามาและกล่าว“ผู้นำ โทดด์เองก็จะมาเยี่ยมด้วย”
โทดด์คือหัวหน้าฝ่ายบ้าน และเขาก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ดีกับเสี่ยวจิน แต่ตอนนี้ เขากลับมาเยี่ยม
เสี่ยวจินระงับความประหลาดใจและเชิญโทดด์ให้เข้าห้อง
“ฮี่ๆ ผู้นำฝ่ายเสี่ยว ตอนนี้ ผมอยากคุยเรื่องแผนครั้งก่อน...”ทันทีที่ประตูเปิด โทดด์ก็เห็นเซอีและทำตัวเหมือนเขาไม่อยู่ตรงนั้น เขานำหนังสือแผนออกมาและเหมือนกับเซอฉี เขาอยากหารือแผนและยอมรับอำนาจของฝ่ายเสี่ยว
เนื่องจากสองขุมอำนาจใหญ่ยอมรับฝ่ายเสี่ยว พวกเขาย่อมมีอำนาจควบคุมทั้งอลูเมร่า ความยินดีก่อตัวขึ้น และเสี่ยวจินก็ตกตะลึง ส่วนเสี่ยวไห่ด้านข้างก็ไม่อาจระงับความตื่นเต้นได้
ก่อนที่เสี่ยวจินจะได้ตอบ ผู้ช่วยก็เข้ามาบอกว่ามีแขกอีก และไม่กี่อึดใจต่อมา เหล่าผู้นำหรือเจ้าหน้าที่ระดับสูงก็พากันเข้าห้องมา ทั้งหมดล้วนยอมรับอำนาจและมาหารือถึงแผนพวกเขา
เสี่ยวจินรู้สึกแปลก เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?
โทดด์เห็นสีหน้าสับสนของเสี่ยวจินและหัวเราะ“ดูเหมือนว่าผู้นำฝ่ายเสี่ยวจะยังไม่ได้รับข่าว ลองดูนี่สิครับ...”
เขาผลักเอกสาร และมันก็คือข้อมูลของหานเซี่ยว ในฐานะฝ่านบ้าน เขาย่อมมีเครือข่ายข้อมูลกว้างขวางและได้รับข้อมูลเป็นคนแรก จากนั้นเขาก็ส่งข้อมูลให้ฝ่ายอื่น และนั่นก็ทำให้ทุกคนมารวมกันห้องเสี่ยวจิน
โทดด์เกือบฉี่ราดเมื่อรู้ว่าปีศาจทมิฬคือลูกชายคนที่สองของเสี่ยวจิน หานเซี่ยว จู่ๆเขาก็พบคำตอบของคำถามทั้งหมด
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมปีศาจทมิฬถึงมาเยือนอลูเมร่าและสนับสนุนฝ่ายเสี่ยวในช่วงวิกฤต เขาพยายามปกป้องครอบครังเขา
ตัวตนของซีโร่และปีศาจทมิฬรวมเป็นหนึ่งและเขาก็คือบุคคลสำคัญในการรบ ใครๆก็สามารถบอกได้ว่าเมื่อสงครามจบลง เขาย่อมมีอิทธิพลอย่างมากต่อโลก ตำนานผู้นี้มาจากหนึ่งในกลุ่มขุนพลเร่ร่อน และมันก็คือฝ่ายเสี่ยว
เมื่อเชื่อมต่อการกระทำของปีศาจทมิฬเขาในการปกป้องครอบครัว ทุกองค์กรในอลูเมร่าก็ไม่อาจอยู่เฉยได้ พวกเขาไม่อาจเมินเฉยฝ่ายเสี่ยวได้ และฝ่ายเสี่ยวก็สามารถเป็นองค์กรที่ทรงพลังสุดในโลก ดังนั้น ทุกคนจึงยอมรับอำนาจ และเสี่ยวจินก็เป็นคนสุดท้ายที่รู้เรื่อง
“อะไรกัน?!”เสี่ยวจินตกใจ เสี่ยวไห่รู้สึกเหมือนโดนค้อนทุบหน้า หัวเขาหมุนติ้ว
“เขาคือน้องชายฉัน?!”เสี่ยวไห่ค่อยๆสูญเสียการมองเห็นและเกือบหมดสติ
เสี่ยวไห่ไม่เคยเชื่อเลยว่าน้องชายสุดอ่อนแอของเขาจะกลายเป็นตัวตนที่ทรงพลังขนาดนี้ น้องชายเขาคือคนที่สามารถเปลี่ยนกระแสสงครามและโลก แต่เสี่ยวไห่กลับยังหลงใหลในพลังขององค์กรขุนพลเล็กๆ เวลาได้เปลี่ยนไปแล้ว เขาจำได้ว่าตั้งแต่ยังเด็ก เขามักเป็นเด็กที่โดดเด่นสุด หานเซี่ยวทำได้แค่แหงนมองเขา ตอนนี้ กระดานพลิกแล้ว และหานเซี่ยวก็ไม่อาจยอมรับความจริงได้ เขากัดฟันแน่นและร่างเขาก็สั่นเทิ้มด้วยความโกรธ
ไม่เพียงแค่นั้น เขายังจำได้ว่าปีศาจทมิฬคือพ่อบุญธรรมเขา ปอดของเสี่ยวไห่เกือบระเบิด เขากำหมัดแน่นจนเล็บจมลงบนฝ่ามือ
น้องชายเขากลายเป็นพ่อเลี้ยงเขา?
เขาจงใจทำให้ฉันอับอาย
เสี่ยวไห่ตาลาย
สีหน้าของเสี่ยวจินแข็งค้างแต่ก็ไม่โกรธ มันเป็นการตัดสินใจเขาเองในการเข้าใกล้ปีศาจทมิฬ และใครจะรู้ว่าลูกชายที่เขาตามหามาตลอดจะยืนอยู่ตรงหน้า?เมื่อนึกถึงการแลกเปลี่ยนและข้อตกลงที่เขาทำกับหานเซี่ยว เสี่ยวจินกลับยังนั่งนิ่ง แต่ภายในเขาเต็มไปด้วยความอับอายและความอึดอัด
เซอฉี โทดด์และคนอื่นต่างเย้ยหยันอยู่ในสายตา ลูกชายเขาจู่ๆก็กลายเป็นคนระดับเดียวกับพ่อเขาเพราะเสี่ยวจินพยายามผลักไสเขาทิ้ง ตัวตนของเสี่ยวจินเหมือนเรื่องตลก อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่อาจเมินเฉยพลังของเสี่ยวจินได้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้แค่เยาะเย้ยลับหลัง
ด้วยหานเซี่ยว ตำแหน่งของฝ่ายเสี่ยวจึงปลอดภัย แม้ทั้งพ่อและลูกชายจะอับอายและประหลาดใจ พวกเขาก็ยังต้องยกเครดิตให้หานเวี่ยวสำหรับอำนาจพวกเขา
หลังความโกรธบรรเทาลง สิ่งที่ตามมาคือความรู้สึกหมดสิ้นอำนาจ
เสี่ยวไห่ตระหนักว่าต่อให้เขาจะโกรธแค่ไหน ความจริงก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลง เขาไม่อาจตามเงาของหานเซี่ยวได้อีก
แค่ใช้ชื่อของหานเซี่ยว มันก็สามารถแก้ไขปัญหาภายในทั้งหมดได้ง่ายๆและทำให้ฝ่ายต่างๆยอมรับอำนาจพวกเขา ด้วยอิทธิพลมากขนาดนี้ หานเซี่ยวอาจเป็นบุคคลที่ทรงอำนาจมากสุดบนดาว
ความกลัวเข้ากลืนกินเสี่ยวไห่
ตอนนี้น้องชายเขามีอำนาจมากขนาดนี้...แล้วเขาจะหาทางแก้แค้นไหม?
