“พี่หก ท่านคิดว่าท่านเจ้าเมืองกำลังทำอะไรที่มันยุ่งยากเกินไปรึเปล่า? มันไม่ใช่แค่ฆาตกรหรอกเหรอ? ทำไมเราต้องเข้าสู่ป่าไร้หวนคืนเพื่อจับเขา? มันคงไม่เป็นไรหากรอให้เขาออกจากป่า จากนั้นก็จับเขาดีไหม?” ชายที่อยู่อายุน้อยที่สุดในกลุ่มบ่นออกมา

คนที่ถูกเรียกว่าพี่หก ตอบกลับ “เจ้าโง่หรือไร? เจ้าไม่รู้ว่าเมืองของเราเกลียดอะไรมากที่สุด?”

“เกลียดอะไรที่สุด?”

“การลบหลู่เกียรติของหญิงสาว เจียงต๋าไห่คนนี้ข่มขืนและฆ่าลูกสาวอันล้ำค่าของพ่อค้าหวัง และนั่นก็เป็นการข้ามเส้นสำหรับท่านเจ้าเมือง”

หน่วยราดตระเวนที่ตัวดำคล้ำอีกคนเข้ามาเสริมทับทันที “ยังมี พ่อค้าหวังกล่าวไว้ว่า ใครก็ตามที่จับเจียงต๋าไห่ได้ จะได้รับรางวัล 50,000 เหรียญทอง แม้หลังจากแบ่งมันออกให้หมู่พวกเรา เราแต่ละคนจะก็ยังได้กว่า 10,000 เหรียญทอง”

“ฮี่ฮี่ ข้าแค่รู้สึกไม่พอใจ แต่ป่าไร้หวนคืนไม่มีอันตรายใดๆ ใช่หรือไม่?” ชายหนุ่มหน่วนราดตระเวนเกาหัวขณะที่หัวเราะ

ตบไหล่หนุ่มราดตระเวน ชายดำคล้ำกำลังจะพูด แต่ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้น จับคอก่อนที่จะล้มลง

ลูกศรอันแหลมคมเจาะทะลุคอของเขาโดยที่ไม่รู้ตัว เลือดสดพ่นออกมาจากหลังคอ พื้นทที่นี้ครอบคลุมไปด้วยเลือดทันที

“ระวัง!” พี่หกสั่งอย่างเคร่งเครียด

วี๊ด!

เสียงแหลมคมฟังชัดดังขึ้นจากนั้นร่างของหน่วยราดตระเวนอีกคนก็ล้มลง

“เร็ว ใช้พลังฉีของตัวเอง”

ขณะนั้นพี่หกได้โคจรเทคนิคบ่มเพาะของตนเอง ชั้นสีฟ้าอ่อนของพลังฉีดันขึ้นมาจากภายในเพื่อปกปิดและปกป้องร่างกายของเขา

ได้ยินคำสั่ง หน่วยราดตระเวนคนอื่นๆ ดึงพลังฉีออกมาเพื่อปกคลุมร่างกาย

ปั๊ง!

ลูกศรที่สามถูกยิง แต่โชคดีที่หน่วยราดตระเวนที่ถูกโจมตีคนนั้นมีการคุมครองจากพลังฉีของเขาอยู่ และลูกศรเองก็ไม่สามารถเจาะร่างกายเขาได้ แต่พลังของลูกธนูนั้นแข็งแกร่งเกินไป ส่งผลทำให้เขาไอออกมาเป็นเลือดสดๆ ดูแล้วบาดเจ็บสาหัญขั้นร้ายแรง

“นี่เป็นแผนของเจียงต๋าไห่ ดูเหมือนว่าเราจะดูถูกเขาเกินไป เมื่อตอนที่อยู่ในเมือง เขาไม่ได้ใช้พลังออกมาเต็มที่” พี่หกกล่าวอย่างเย็นชา

พลังของลูกศรขึ้นอยู่กับผู้ถือธนู

โดยทั่วไป หากความแตกต่างในการฝึกฝนนั้นไม่มากเกินไป นักธนูจะไม่สามารถเจาะหรือทำร้ายจอมยุทธ์ขอบเขตต้นกำเนิดได้อย่างจริงจัง และเนื่องจากระยะทางที่ห่างไกล พลังฉีที่คลุมไว้บนลูกศรจะสูญเสียประสิทธิภาพลงไปเมื่อลูกศรถูกปล่อยออกจากคันธนู

เคร้ง!

พี่หกแกว่งดาบไปตามทิศทางที่ลูกศรที่เข้ามา แยกลูกธนูออกจากกันด้วยดาบของเขา

ต่อจากนั้นไม่นานมา พี่หกก็พบธนูที่ถูกทิ้งเอาไว้ เห็นได้ชัดว่ามันเปนธนูที่ถูกทำมาใช้เฉพาะหน้า

โครงธนูถูกเหลามาจากแท่งเหล็ก และสายของธนูก็ทำมาจากเส้นเอ็นของสัตว์อสูร

สิ่งที่ทำมาใช้ชั่วคราวเช่นนี้โดยทั่วไปแล้วใช้ไม่ได้นาน คันธนูที่แท้จริงต้องมีกระบวนการสร้างมากมาย

มีลางสังหรณ์ร้ายเกิดขึ้น พี่หกหันกลับมาอย่างรวดเร็ว

พื้นที่ว่างของป่า มีชายวัยกลางคนที่น่าหวั่นสะพรึ่งตัดหัวหน่วยราดตระเวนหนุ่มด้วยมีดเพียงเล่มเดียว รอบๆ ชายคนนั้นมีซากศพที่ล้มลงไปอีกสองคน

ในช่วงเวลาสั้นๆ หน่วยราดตระเวนเจ็ดคน ห้าคนตาย หนึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัส มีเพียงพี่หกเท่านั้นที่ไม่ได้รับอันตราย

“สารเลว!” พี่หกคำรามด้วยสายตาที่แดงก่ำ

เจียงต๋าไห่ยิ้มกว้าง “ตั้งแต่วินาทีที่เจ้าไล่ล่าข้า พวกเจ้าทั้งหมดก็เป็นเหมือนบุคคลที่ตายไปแล้ว อย่าได้กังวลไป ข้าจะไม่ฆ่าเจ้าเร็วไปนัก ข้าจะให้เจ้าห้อยลงมาจากต้นไม้ และปล่อยให้เลือดไหลออกมาอย่างช้าๆ แมลงที่นี่ดูเหมือนจะชอบเลือดสดๆ”

เจียงต๋าไห่ไม่เคยอิดออดหากต้องให้การรับใช้กับใครคนนึง

พ่อค้าหวังเองก็หวังว่าการช่วยชีวิตของเจียงต๋าไห่จะทำให้เขาสำนึกในบุญคุณ และให้เขารับใช้เขาในฐานะคนรับใช้ แต่พ่อค้าหวังก็ต้องผิดหวัง ผิดหวังอย่างบ้าคลั่ง

แต่ลูกสาวของพ่อค้าหวังนั้นสวยงามจริงๆ เธอมีผิวเนียนและเนื้อที่อ่อนนุ่ม แต่มันก็มันช่างน่าเสียดายจริงๆ ที่เขาไม่ได้เล่นกับภรรยาของพ่อค้าหวังด้วย

***

มีแมลงมีพิษมากมายในป่าลึกแห่งนี้

ในขณะที่เขาเดินเข้าไปในป่าไร้หวนคืน หลี่ฟูเฉินจะปล่อยพลังฉีของเขาออกมา ทำอีกครั้งและอีกครั้งเพื่อฆ่าแมลงที่กำลังมาถึง

แมลงพิษเหล่านี้นั้นเป็นแมลงพิษระดับต่ำหรือระดับกลาง พวกมันมีพละกำลังน้อย และอ่อนแอพอที่จอมยุทธ์ขอบเขตต้นกำเนิดจะฆ่าได้อย่างง่ายดาย

แต่ไม่ว่ายังไงก็ตามแมลงพิษเองก็มีระดับ พวกมันมีพิษรุนแรง เมื่อถูกกัด แม้แต่จอมยุทธ์ขอเขตต้นกำเนิดก็รู้สึกเจ็บปวดได้

แต่จอมยุทธ์ขอบเขตต้นกำเนิดไม่สามารถใช้พลังฉีอย่างต่อเนื่องได้ ก็ในเมื่อมันจะเป็นการสิ้นเปลืองพลังฉีมากเกินไป

โดยธรรมชาติแล้วหลี่ฟู่เฉินไม่ได้กังวลว่าแมลงพิษจะเข้ากัดผิวของเขา แต่เขาไม่ต้องการให้แมลงพิษมาอยู่บนร่างกายของเขา

แมลงบางชนิดผลิตสารที่น่ากลัวบางประเภทออกมา เมื่อมันติดอยู่บนร่างกาย กลิ่นจะคงอยู่อีกหลายวัน

ไม่ทันรู้ตัว หลี่ฟู่เฉินได้เดินเข้ามายังส่วนที่ลึกที่สุดของป่าแล้ว

“ที่นี่มีรอยเท้า”

หลี่ฟูเฉินซึ่งมีสายตาอันแหลมคม เขาสามารถมองเห็นรอยเว้าเล็กน้อยได้อย่างง่ายดาย ติดตามรอยเท้าไป หลี่ฟูเฉินค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้สถานที่ที่เกิดการต่อสู้

“วิชาดาบสบั้นศิลา!”

พี่หกเป็นจอมยุทธ์ขอบเขตต้นกำเนิดระดับสี่และเขาเองก็ไม่ได้ขาดแคลนความกล้าหาญในการเข้าต่อสู้ ด้วยดาบที่สบั้นลงไปจากวิชาดาบสบั้นศิลา พลังอำนาจที่สามารถแยกก้อนหินขนาดใหญ่ออกจากกันได้อย่างง่ายดายก็บังเกิดขึ้นมา

ขณะที่เขากระโดดขึ้นไปบนอากาศ พี่หกก็พุ่งเข้าไปหาเจียงต๋าไห่

“ตั้งแต่ที่เจ้ากำลังจะกลายเป็นคนตายในไม่ช้านี้ ข้าจะให้เจ้าเห็นความแข็งแกร่งที่แท้จริงของข้า”

พลังฉีของเจียงต๋าไห่เริ่มปะทุขึ้น พลังฉีของเขาเพิ่มขึ้นจากระดับที่สี่เป็นระดับที่ห้าของขอบเขตพลังฉี

เคร้ง!

เจียงต๋าไห่นำดาบของเขาเข้าไปปะทะกับดาบเหล็กหิมะของพี่หก

อ็อก!

พร้อมกับเลือดที่พ้นออกมา พี่หกถูกบังคับให้ถอยกลับไป

“ระดับที่ห้าขอบเขตต้นกำเนิด?” พี่หกเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

มีความแตกต่างในทุกระดับระหว่างที่อยู่ในขอบเขตต้นกำเนิด มันเป็นช่องว่างมหาศาล ถ้าไม่มีใครฝึกฝนเทคนิคหรือทักษะการต่อสู้ระดับสูงมา พวกเขาจะไม่สามารถก้าวข้ามในความแตกต่างของระดับชั้นได้

เจียงต๋าไห่หัวเราะ “ใช่แล้ว ฉันไม่ได้อยู่ระดับสี่ แต่เป็นจอมยุทธ์ขอบเขตต้นกำเนิดระดับที่ห้า ข้าฝึกฝนวิชาดาบขั้นสูงสุด วิชาดาบปลายขุนเขา เจ้าจะต่อสู้กับข้าได้อย่างไร?”

ในเมืองเล็กๆ ทักษะดาบระดับสูงสุดโดยทั่วไปแล้วเป็นทักษะดาบที่หาได้ยาก และเป็นเรื่องบังเอิญที่เจียงต๋าไห่สามารถสรรหาทักษะดาบนี้ได้จากถ้ำลึก

ใบหน้าของพี่หกกลายเป็นว่างเปล่า แต่เขายังคงไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ “แม้ว่าเจ้าจะฆ่าข้า จะมีหน่วยราดตระเวนที่แข็งแกร่งกว่ามาจับเจ้า เจ้าจะไม่มีทางหนีรอด”

“ไม่จำเป็นต้องกังวล หลังจากฆ่าเจ้า ข้าจะหนีไปยังแคว้นอื่น หรือเจ้าจะพูดว่ากรงเล็บของนิกายคังหลุนเองก็ทอดยาวไปยังแว่นแคว้นอื่นๆ?” เจียงต๋าไห่ส่งเสียงเย็นชา

ภายในแว่นแคว้นคังหลุนมีอาชญากรหลายคนที่หลบหนีไปยังแค้วนอื่น เช่นเดียวกัน อาชญากรจากภูมิภาคอื่นก็หลบหนีมาที่คังหลุนเช่นกัน

แค้วนคังหลุนถูกดูแลโดยนิกายคังหลุน และโดยธรรมชาติแล้วแค้วนอื่นๆ ก็จะถูกควบคุมโดยนิกายอื่น ๆ

การไล่ล่าอาชญากรในแค้วนอื่นมักเป็นปัญหาที่ละเอียดอ่อนอยู่เสมอ หากเกิดการสื่อสารที่ผิดพลาดขึ้น และเมื่อนั้นความขัดแย้งใดๆ ก็อาจเกิดขึ้นได้ อาจแม้กระทั่งเกิดสงครามขั้นแตกหักระหว่างนิกาย

“หนีไปแคว้นอื่น? เหอะ ข้าขอรู้หน่อยว่ามันเป็นแคว้นเช่นใด”

เสียงดังชัดและแหลมคมสะท้อนออกมาจากภายในป่า

“ใคร!”

เจียงต๋าไห่ตกใจและตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“ศิษย์จากนิกานคังหลุน”

พร้อมเงาวูบวาบ หลี่ฟู่เฉินปรากฏตัวขึ้นอยู่บนต้นไม้ใหญ่ต้นใดต้นหนึ่ง มันไร้เสียงหรือการแสดงตนใดๆ

“ศิษย์ชั้นในจากนิกายคังหลุน?” ดวงตาของเจียงต๋าไห่หรี่แคบลง

หากจอมยุทธ์ขอบเขตต้นกำเนิดทั้งคู่มีระดับเท่ากัน ความแตกต่างจะรุนแรงขึ้นมาก ก็ในเมื่อศิษย์ชั้นในของนิกายคังหลุนบ่มเพาะเทคนิคที่ยอดเยี่ยมที่สุดและยังมีทักษะการต่อสู้ที่ดี

ภายใต้สถานการณ์ที่มีระดับเดียวกัน ศิษย์ชั้นในของนิกายคังหลุนคงจะสามารถฆ่านักสู้ขอบเขตต้นกำเนิดคนอื่นได้ทันที

หลังจากตระหนักได้ว่าหลี่ฟู่เฉินอยู่ที่ระดับที่สองของขอบเขตต้นกำเนิด เจียงต๋าไห่หัวเราะ “แค่ระดับที่สองของขอบเขตต้นกำเนิดก็ยังกล้าที่จะเปิดเผยตัว เจ้ากำลังถามหาความตาย”

ศิษย์ชั้นในของนิกายคังหลุนนั้นน่ากลัวมาก แต่น่าเสียดาย เจียงต๋าไห่แข็งแกร่งกว่าศัตรูถึงสามระดับ นี่ไม่ใช่ขอบเขตพลังฉี แต่เป็นขอบเขตต้นกำเนิด สามระดับเป็นข้อได้เปรียบอย่างมากและยากที่จะเอาชนะ

________________________________________

โน้ต :

นิกายคังหลุน = นิกายวารีคราม

นิกายเทียนชา = นิกายอสูรสวรรค์

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด