ตอนที่ 459 ป่าอาถรรพ์ (อ่านฟรี)

ในความเป็นจริงมาร์วินไม่เคยมีความตั้งใจที่จะปล่อยให้ผู้รับใช้ของพระเจ้าแห่งความฝันไปหาสัญญาณของการปรากฏตัวของเธอ ทัศนคติของเขาที่มีต่อพระเจ้านั้นชัดเจน อาจเป็นเพราะประสบการณ์ก่อนหน้านี้ของเขาหรืออาจจะเป็นความไม่พอใจต่อการโจมตีของพวกเขาในบ่อเวทย์มนตร์จักรวาล เขาจะไม่มีวันร่วมมือกับพระเจ้าในอนาคตอันใกล้ ยิ่งไปกว่านั้นคะแนนความเข้าใจที่จัดเตรียมโดยผู้รับใช้ของพระเจ้าเป็นสิ่งที่มาร์วินต้องการอย่างมาก แม้ว่าเขาจะกลายเป็นระดับตำนานไปแล้วและได้รับการยกย่องว่าเป็นฮีโร่ที่สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างไร้ข้อจำกัดตลอดทั้งเฝยหนานด้วยอำนาจของจ้าวเเห่งรัตติกาลแต่ก็ยังไม่เพียงพอต่อการเป็นเทพเจ้าจริงๆ ดังนั้นเขายังคงต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว การล่าผู้รับใช้พระเจ้านั้นเป็นทางลัด!

 

ดังนั้นเมื่อเขาเข้าใกล้อัมเบลล่ามากพอเขาจึงทำการโจมตี!

 

กริซสั้นของเขาขยับเหมือนสายฟ้าขณะที่อัมเบลล่าถูกตัดศีรษะอย่างโหดเหี้ยมแต่วินาทีต่อมาการแสดงออกของมาร์วินก็ทรุดลง เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกผิดปกติ ไม่มีบันทึกว่าเขาฆ่าผู้รับใช้พระเจ้า!

 

ในเวลาเดียวกันอัมเบลล่าก็กระจัดกระจายไปทั่วในอากาศ

 

'' มันคือ [ภาพกระจกเงา]! "

 

มาร์วินมีสีหน้าไม่ดี เขาไม่ได้คิดถึงสิ่งนี้ ความแข็งแกร่งของอัมเบลล่ามาถึงระดับนี้แล้วใช่ไหม ไม่น่าแปลกใจที่เธอไม่ได้กังวลมากเมื่อเขาเข้าหา แม้ว่าเธอจะใช้ความระมัดระวังเธอก็ยังไม่กลัว เขาเป็นคนที่ฆ่าดาร์คฟีนิกซ์หลังจากทั้งหมดมันเป็นเรื่องปกติที่จะมีการระวัง มาร์วินรู้สึกว่าเขามีโอกาสแต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะถูกหลอกลวงเช่นนั้น

 

' ไม่น่าแปลกใจที่ข้ารู้สึกว่าเธอไม่มีตัวตน "

 

มาร์วินยิ้มอย่างขมขื่น

 

[ภาพกระจกเงา] นั้นคล้ายคลึงกับ [ภาพฉาย] ทั้งคู่จะดึงจากอนุภาคเพื่อสะท้อนร่างกายของพวกเขาในอีกโลกหนึ่งหรือบนมิติ ความแตกต่างคือ การฉายภาพจะใช้ประโยชน์จากอนุภาคของสิ่งกีดขวางระหว่างดาวเคราะห์ในขณะที่ภาพกระจกเงาจะใช้ความแข็งแกร่งของผู้ใช้ โดยธรรมชาติมันเป็นไปได้ที่จะใช้สมบัติบางอย่าง มันก็แตกต่างจากด๊อพเพิลเก็งเงอร์และร่างอวตารเพราะการตายของภาพกระจกเงาจะไม่ส่งผลกระทบต่อร่างกายหลัก

 

' ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้เป็นแค่ตัวสำรวจในบริเวณใกล้เคียงของเมืองสตีลเธอพยายามเจรจากับข้าจริงๆ "

 

'' นี่คือการสูญเสียครั้งใหญ่ ครั้งต่อไปที่เราพบกันการฆ่าเธอจะยากขึ้น "

 

มาร์วินมองดูกองฝุ่นที่เคยเป็นศพของเซ็นมะและส่ายหัวภายใน ก่อนที่พระเจ้าจะลงมาอัมเบลล่าจะกลายเป็นปัญหาใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย เขาไม่ทราบว่าร่างกายหลักของเธออยู่ที่ไหนแต่เมื่อเธอมาที่เฝยหนานเธอก็ถูกบังคับให้ล่อลวงเพราะสาเหตุของเธอ เนื่องจากมาร์วินเเมงป่องเเห่งความฝันถูกหยุดโดยมาร์วินเธอจึงต้องมองหาพลังอื่นอย่างแน่นอน ไม่ว่าในกรณีใดก็ตามในสงครามอันยาวนานระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ พระเจ้าแห่งความฝันจะได้เป็นผู้นำในด้านของพระเจ้าแล้ว มาร์วินไม่มีทางใด ๆ ที่จะหาที่ตั้งของอัมเบลล่าและทำได้เพียงแค่ส่ายหัวและจากไป

 

...

 

ธารน้ำแข็งไกลออกไปทางเหนือ ด้านล่างรอยแตกขนาดใหญ่คือความมืดไม่มีที่สิ้นสุด ผู้หญิงสวมชุดสีเขียวปิดตาอย่างแน่นหนา ทันใดนั้นตาของเธอก็เปิดออก แสงปรากฏขึ้นในความมืดดูเหมือนว่ามีคนเปิดประตู จากด้านหลังประตูปรากฏเป็นสายเลือด นั่นคือหัวของบาบาเรี่ยนใบหน้าของเขายังคงแสดงความโกรธของเขา เขาเสียชีวิตด้วยความเศร้าโศก หลังจากที่ประตูไฟเปิดขึ้นหญิงสาวผู้สวยงามอย่างน่าทึ่งก็ก้าวออกมาอย่างเงียบ ๆ " ฉันนำของขวัญมาให้คุณ "

 

" ดูเหมือนว่าคุณจะจัดการกับมันยากคุณดูแย่กว่าครั้งที่แล้วที่ฉันเห็นคุณ "

 

ถ้ามาร์วินอยู่ที่นี่เขาจะสามารถจดจำผู้หญิงคนนั้นได้ทันทีนั่นคืออัมเบลล่าผู้รับใช้พระเจ้าคนแรกของพระเจ้าแห่งความฝัน ร่างหลักของเธออยู่ที่นั่น ผู้หญิงที่เพิ่งเปิดตาของเธอในความมืดก็เห็นได้ชัดว่าเป็นบาทหลวงอาซูเร่

 

“ถ้าเจ้าจ้องที่อัศวินเหนือทั้งกลางวันและกลางคืนและต่อสู้กับโรคจิตที่บ้าคลั่งเจ้าก็จะดูแย่เช่นกัน” บาทหลวงอาซูเร่ตอบสนองอย่างเฉยเมย " คุณกำจัดเผ่าบาบาเรี่ยนหรือยัง? "

 

อัมเบลล่าพูดอย่างไม่แยแส " พวกเขาไม่ต้องการยอมรับความโปรดปรานของพระเจ้าและไม่ฟังการตรัสรู้ฉันต้องชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์ "

 

" ได้เลย! "

 

บาทหลวงอาซูเร่กล่าวอย่างไม่แยแสว่า " คุณต้องการอะไร "

 

อัมเบลล่ายิ้ม " ข้อมูลของใครบางคน "

 

บาทหลวงอาซูเร่ขมวดคิ้ว " ดูเหมือนว่ามีคนที่คุณสนใจ "

 

อัมเบลล่าพยักหน้าและถอนหายใจอย่างแปลกใจ " โลกเปลี่ยนไป "

 

" ฉันรู้สึกแล้วว่าปัจจุบันเฝยหนานแตกต่างจากคำทำนาย "

 

“แม้แต่ชาวนาทั่วไปก็จะหยิบจอบและต่อต้านพวกนั้นเป็นคนอ่อนแอที่ฉันรู้จัก”

 

บาทหลวงอาซูเร่กล่าวเยาะเย้ยว่า " ไม่ว่าพวกเขาจะอ่อนแอหรือแข็งแกร่งนั่นก็ไม่สำคัญเพราะพวกเขาจะต้องถูกทำลายล้าง "

 

" คุณรู้จักความแตกต่างระหว่างเวทย์มนตร์กับมนุษยชาติหรือไม่? ถ้ามนุษย์เป็นปรสิตของอาณาจักรนี้คุณก็…เป็นปลิงที่ใหญ่กว่า ”

 

น้ำเสียงของเธอถือเป็นการยั่วยุ อัมเบลล่าไม่สนใจ งูแฝดและเหล่าทวยเทพไม่ได้อยู่ในหน้าเดียวกันเธอไม่ได้คาดหวังอะไรจากบาทหลวงอาซูเร่ เธอต้องการข้อมูลบางอย่างเท่านั้น แม้ว่าลัทธิงูเเฝดจะถูกทำลายแต่ก็ยังมีเถ้าถ่านอยู่ในความมืด เธอเป็นผู้มาใหม่และต้องการข้อมูลเพิ่มเติม

" ดังนั้นข้อมูลของใคร ดรูอิดอันยิ่งใหญ่? มังกร? หรืออารามนั้นในเขตพื้นที่เเห่งความตาย " บาทหลวงอาซูเร่ถาม

 

อัมเบลล่าส่ายหัวแล้วพูดอย่างน่ากลัว " มาร์วิน "

 

บาทหลวงอาซูเร่เงียบทันที จากนั้นเธอกัดฟันด้วยความโกรธ “ถ้าเกิดฉันได้กำไรในเรื่องนี้”

 

" ฉันจะมอบให้คุณฟรีๆ "

 

...

 

หลังจากออกจากป่าซึ่งเขาพบกับอัมเบลล่ามาร์วินก็รีบไปยังสถานที่ที่พวกโจรรวมตัวกัน กลุ่มนี้เป็นหายนะที่เดินได้เสมอ ก่อนมหาภัยพิบัติพวกเขาไม่ละเว้นจากการกระทำความผิดใด ๆ และนับตั้งแต่ที่พวกเขาได้รับการสนับสนุนมันกลับแย่ลง แม้ว่าผู้นำของพวกเขาจะตายไปแล้วแต่ก็ยังมีใครบางคนมารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อทำชั่ว แม้ว่ามาร์วินไม่ใช่ฮีโร่ที่หมกมุ่นอยู่กับความยุติธรรมอย่างน่ารังเกียจแต่เขาก็ไม่รังเกียจที่จะกำจัดพวกเขา กำจัดกลุ่มโจรที่ไม่มีพลังต้านทานใด ๆ ใช้เวลาไปสามนาที หลังจากสามนาทีเขาก็ออกจากทุ่งเลือดที่สร้างขึ้นใหม่และกลับไปที่หัวใจของมอริเเกนด์ เกี่ยวกับการกลับมาร์วินคนในหัวใจของมอร์ริแกนด์ค่อนข้างกังวล มาร์วินค่อนข้างประหลาดใจกับปฏิกิริยาของพวกเขาแต่เขาเข้าใจอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ต้องการออกจากสถานที่นี้ กัปตันอเล็กซิสอธิบายผลของการอภิปราย ส่วนใหญ่เป็นชาวเมืองเหล็กญาติของทหารที่ตายแล้ว พวกเขามีความทรงจำเกี่ยวกับสถานที่นี้มากเกินไป เนื่องจากปัญหาโจรได้หายไปแล้วพวกเขาไม่ต้องการย้ายแต่พวกเขากลัวที่จะทำผิดต่อผู้มีพลังมาร์วินที่ไม่เหมือนใคร ยิ่งกว่านั้นจากคำพูดของอเล็กซิสมาเป็น ' ถ้าคุณต้องการให้เราย้ายจริงๆแล้วเราจะออกจากบ้านของเราแต่เราจะไม่ต่อต้าน ' ความหมายแบบไหน ท้ายที่สุดพวกเขาไม่มีพลังต้านทาน มาร์วินพึมพำอย่างไม่พอใจการตัดสินใจของคนในหัวใจของมอริเเกนด์นั้นเกินความคาดหมายของเขาจริงๆ ดูเหมือนว่าความรู้สึกของพวกเขาที่มีต่อบ้านเกิดนั้นเหนือกว่าความกลัวภัยพิบัติแต่กลุ่มดังกล่าวจะไม่สามารถปกป้องทรัพยากรดังกล่าวได้อย่างชัดเจน ดังนั้นมาร์วินยกข้อเสนอแนะอื่น:

 

- ผู้คนในหัวใจของมอริเเกนด์ไม่จำเป็นต้องไปที่หุบเขาริเวอร์ไวท์แทนเเต่หุบเขาริเวอร์ไวท์จะส่งทหารไปปกป้องสถานที่แห่งนี้แทน -

 

ในการแลกเปลี่ยนหุบเขาริเวอร์ไวท์จะได้รับอาหารและอาวุธจากหัวใจของมอริเเกนด์ คำแนะนำของมาร์วินทำให้อเล็กซิสถอนหายใจอย่างโล่งอก หุบเขาริเวอร์ไวท์ยังคงมีชื่อเสียงที่ดีงามยิ่งกว่านั้นผู้ลี้ภัยเหล่านี้ต้องการพลังเพื่อปกป้องตัวเอง เขาคิดเพียงเล็กน้อยและยอมรับคำแนะนำของมาร์วิน จากนั้นพวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับรายละเอียด มาร์วินวางแผนที่จะพัฒนาหัวใจของมอร์ริแกนให้เป็นด่านหน้ากลางแผ่นดิน เขาเห็นว่าทหารและผู้อยู่อาศัยเหล่านี้มีความต้องการไม่มาก พวกเขาไม่ต้องการแยกจากบ้านเกิดของพวกเขา เขาสามารถช่วยเล็กน้อยได้อย่างง่ายดาย สำหรับความร่วมมือในการทำงานทั้งสองฝ่ายจะต้องลงนามในข้อตกลงความร่วมมือ มาร์วินไม่ได้เกี่ยวข้องกับรายละเอียดเขาจะไม่สามารถทำอะไรได้มากถ้าเขาต้องดูแลรายละเอียดเหล่านี้ทุกวัน เขาใช้การเชื่อมโยงของหนังสือนาลุกับเมเดอลินโดยตรงเพื่อให้เธอนำลอร่าและอัศวินดำสองคนมาสู่หัวใจของมอริเเกนด์ ข้อตกลงเฉพาะจะได้รับการจัดการโดยผู้เชี่ยวชาญ หลังจากจัดการกับเรื่องนี้และแม้จะมีความพยายามของอเล็กซิสที่จะแสดงความจริงใจของเขาโดยต้องการที่จะนำมาร์วินไปที่บ้านสมบัติของชั้น 2 สำหรับเขาที่จะลองเสี่ยงโชคมาร์วินตัดสินใจที่จะออกอย่างรวดเร็ว หัวใจของมอริเเกนด์เป็นขุมทรัพย์ขนาดใหญ่อเล็กซิสและคนอื่น ๆ ก็เปิดระดับแรกเท่านั้นและยิ่งกว่านั้นในคลังมีอย่างน้อยสามคลัง คลังเหล่านี้ต้องการวิธีการปลดล็อคพิเศษของกลุ่มพันธมิตรพ่อมดซึ่งมาร์วินไม่รู้ การลองเสี่ยงโชคของเขาตอนนี้ก็ไม่มีความหมาย ยิ่งกว่านั้นสมบัติจะไม่รอดตราบใดที่สถานที่นี้ยังคงอยู่ภายใต้การควบคุมของมาร์วินเขาจะมีโอกาสมากพอ เขาอยู่ในเมืองสตีลมานานเกินไปแล้วยังมีเพื่อนคนหนึ่งถูกขังอยู่ในป่าทางตอนเหนือรอให้เขาช่วยเธอเขาไม่สามารถเสียเวลานานเกินไป เขาออกจากท่อระบายน้ำทิ้งและกลับไปที่ตำแหน่งนั้น เมื่อเขามาถึงมาร์วินก็ตกตะลึง บัตเตอร์ฟลายที่บอกว่าเธอจะรอเขา ... หายไป!

 

'' บ้าเอ้ยย! ' "

 

'' ไม่น่าเชื่อเธอเลย "

 

มาร์วินช่วยอะไรไม่ได้ได้แต่เกาหัว ไม่มีร่องรอยของมอนสเตอร์ในสภาพแวดล้อมหรือร่องรอยการต่อสู้และด้วยกริฟฟินสีทองปกป้องบัตเตอร์ฟลายอยู่ก็ไม่ควรมีอุบัติเหตุ!

 

ในขณะที่คำอธิบายเหตุผลเพียงอย่างเดียวคือผู้ส่งสารลึกลับนี้กำหนดโดยความประสงค์ของเธอเอง ...

 

อย่างไรก็ตามเอลฟ์ป่าเป็นกลุ่มคนที่ปฏิบัติตามกฎอย่างยืดหยุ่น บางคนเช่นอิวานได้รับการยกย่องว่าไม่เป็นทางการ เห็นได้ชัดว่าสาวเอลฟ์คนนี้ไม่ใช่เอลฟ์ทั่วไป เธอจากไปหลังจากที่มาร์วินทิ้งเธอไว้ที่นั่น

 

...

 

มาร์วินมองไปรอบ ๆ และเริ่มหดหู่มากขึ้น เขาได้รับความอนุเคราะห์จากการไม่แตะต้องบัตเตอร์ฟลายระหว่างทางและดังนั้นจึงไม่สามารถใช้การติดตามได้ กริฟฟินสีทองมีร่างกายพิเศษมาร์วินไม่ต้องการถอนขนออกจากร่างกาย เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะหลงทางเธอทันที

 

" พวกเขาอาจถูกจับเป็นไปได้หรือไม่ "

 

มาร์วินไม่เชื่อ แม้ว่าจะไม่มีร่องรอยของการต่อสู้แต่ก็ไม่ได้ตัดทอนความเป็นไปได้นี้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นเขาสามารถขยายขอบเขตการค้นหาของเขาได้เท่านั้น ห้านาทีต่อมาเขาพบเบาะแสใต้ต้นไม้ นั่นคือเศษของผลเบรดฟุต!

 

'' ผลเบรดฟุตจากต้นไม้เหรอ? "

 

มาร์วินครุ่นคิด มีต้นไม้เช่นเดียวกับในอาณาจักรเอลฟ์แต่ผลไม้นี้ไม่สามารถบริโภคเป็นอาหารได้มันถูกใช้เป็นสัญญาณ มีเพียงเอลฟ์ไม้และพันธมิตรของพวกเขาเท่านั้นที่สามารถเห็นผลเบรดฟุตในพุ่มไม้ มาร์วินเป็นนักเดินทางรัตติกาลและเขาได้ผ่านเข้าไปในป่าพันใบดังนั้นเขาจึงสามารถเห็นเศษของผลไม้บ่อย

 

'' นี่หมายความว่าเธอจากไปโดยธรรมชาติ? "

 

ดูเหมือนว่าบัตเตอร์ฟลายจะพบกับบางสิ่ง เขาติดตามเศษอย่างไม่หยุดยั้งจนถึงทางตอนเหนือของเมืองสตีล แม้ว่าจะมีเศษเล็ก ๆ น้อย ๆ ดูเหมือนว่าบัตเตอร์ฟลายกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงเมื่อทำการหนี สิ่งนี้นำมาซึ่งปัญหามากมายเมื่อมาร์วินตามรอยเธอ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำการเช็คหลายครั้งเพื่อติดตามเธอ มันยากขึ้นเรื่อย ๆ สำหรับมาร์วินจนกระทั่งในที่สุดเศษผลไม้ก็หมด มันอยู่หน้าป่าที่เต็มไปด้วยหมอกหนา บนขอบของป่ามีการประชุมเชิงปฏิบัติการไม้แปรรูปอยู่สองสามแห่งซึ่งตั้งอยู่ติดกับแม่น้ำ แม่น้ำสายนี้เป็นที่รู้จักในนามแม่น้ำนอร์ริส มันเพิ่มขึ้นจากภูเขามิลเลนเนียมและไหลไปยังศูนย์กลางของดินแดนทางทิศใต้ของพันธมิตรพ่อมดก่อนที่จะมาบรรจบกันในทะเลที่ท่าเรือฮาร์เบอร์ เมืองสตีลได้จัดตั้งที่ประชุมในส่วนต้นน้ำของแม่น้ำนอร์ริสเนื่องจากไม้จะถูกตัดและแปรรูปที่นั่น ท่อนซุงไม้เหล่านั้นจะติดตามแม่น้ำนอร์ริสและล่องไปตามกระแสน้ำช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในการขนส่ง

 

" ข้าเข้าใกล้ภูเขามิลเลเนียมโดยไม่รู้ตัวงั้นหรือ "

 

มาร์วินอดใจไม่ได้แต่พบว่ามันตลก แม่น้ำนอร์ริสอยู่ติดกับป่าซึ่งเรียกว่าป่าไม้โดยคน คนงานไม้ส่วนใหญ่กล้าที่จะทำงานบนขอบของป่าในที่สุดก็มีข่าวลือว่าป่านี้ถูกผีสิงตามหลอกหลอน ไม่เพียงเท่านั้นมันบอกว่าคนของกลุ่มพันธมิตรพ่อมดพยายามที่จะเปิดป่าหลายครั้งเท่านั้นที่จะพบกับความล้มเหลว มันเป็นที่รู้กันว่าถ้าพวกเขาสามารถผ่านเข้าไปในป่าพวกเขาจะสามารถเปิดเส้นทางใหม่ไปทางเหนือเช่น [ภูเขาไฟพาสส์], [เขาของพ่อมด] และเส้นทางอื่น ๆแต่พวกเขาล้มเหลว เห็นได้ชัดว่าป่าแห่งนี้ช่างวิเศษเหลือเกินและในฐานะอดีตผู้เล่นมาร์วินรู้ดีว่ามีเหตุผลอยู่เบื้องหลัง นี่คือสถานที่รวมตัวของมังกรโครเมียม!

 

นี่เป็นตัวอย่างหลักของการขยายตัวของ [ความโกรธของพระเจ้าเเห่งมังกร] มันจะเกิดขึ้นในส่วนลึกของป่าไม้แต่มาร์วินไม่ได้เล่นอินสแตนซ์นี้ก่อนที่จะส่งสัญญาณ สิ่งที่อยู่ในป่านี้เขาไม่ชัดเจนเกินไปแต่เส้นทางหายไปด้านหน้าของป่ามันชัดเจนว่าบัตเตอร์ฟลายเข้าไป มาร์วินติดอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก แผนการของเขาที่จะรีบไปยังอีกด้านหนึ่งของภูเขามิลเลนเนียมถูกขับโดยผู้ขับขี่ชั่วคราวของเขา ในขณะนี้ในที่สุดเขาก็ตระหนักถึงความสำคัญของภูเขาที่บินได้ มันเป็นเรื่องน่าเสียดายที่มังกรดำได้รับบาดเจ็บสาหัสในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายไม่เช่นนั้นมาร์วินจะไม่ต้องการผู้ส่งสารที่ทำให้งงนี้มาดูแลเรื่องของเขาและตอนนี้เขาเห็นได้ชัดว่าไม่ได้รับอนุญาตเข้าไปในป่า ใครจะคิดว่าเหมือนที่เขาวางแผนจะแอบเข้ามาเสียงตะโกนดังมาจากข้างหลังเขา " เฮ้มาร์วิน "

 

" คุณจะตายถ้าเข้าไป "