ตอนที่ 457 คำเชิญ (อ่านฟรี)

พระเจ้าแห่งความฝัน

 

มันเป็นผู้ชายคนนี้จริงๆ อันที่จริงเมื่อมาร์วินจำชื่อ [แมงป่องแห่งความฝัน] เขาเดาว่ามันอาจเกี่ยวข้องกับพระเจ้าแห่งความฝัน คนลึกลับคนนี้น่าจะเป็นลูกน้องของเขา ตอนนี้เซ็นมะยืนยันให้เขา อัมเบลล่าไม่ใช่ชื่อที่คุ้นเคยกับมาร์วิน เธอเป็นคนรับใช้พระเจ้าคนแรกของพระเจ้าเเห่งความฝัน ในชีวิตก่อนหน้าของมาร์วินพระเจ้าเเห่งความฝันนั้นสำคัญน้อยมาก แม้ว่าเจ้าชายเงาจะซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเขาก็ชอบกระโดดไปรอบ ๆ เเต่พระเจ้าเเห่งความฝันนั้นถูกซ่อนลึกกว่า ไม่มีใครรู้ว่าอิทธิพลของเขามีขนาดใหญ่เพียงใดแต่ในระหว่างการต่อสู้ระหว่างเทพเจ้าดินแดนของเขาขยายตัวอยู่เสมอ เขาไม่ค่อยแสดงใบหน้าของเขาส่งลูกน้องงและผู้รับใช้แทน สิ่งที่ไม่รู้ที่มานั้นน่ากลัว นี่เป็นวิธีที่จะกดดันผู้อื่นและโดเมนอันเป็นเอกลักษณ์ของพระเจ้าเเห่งความฝันทำให้ผู้คนเคารพเขา ไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงการนอนหลับได้ เขาเป็นพระเจ้าที่สามารถป้อนและควบคุมความฝันของผู้คนได้อย่างง่ายดาย การอ้างของเซ้นมะว่าอัมเบลล่าสามารถฆ่าผู้คนในความฝันของพวกเขาได้ไม่ใช่เรื่องโกหก ในฐานะที่เป็นผู้รับใช้พระเจ้าคนแรกมันเป็นที่คาดหวังให้อัมเบลล่ามีส่วนในความสามารถของพระเจ้าเเห่งความฝัน ในเกมมีระดับตำนานหลายคนที่เสียชีวิตอย่างลึกลับและบางคนก็สงสัยว่ามันเป็นเพราะพระเจ้าเเห่งความฝันแต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้รับการอ้างสิทธิ์จากเจ้าชายเงา ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเป็นพิเศษ

 

...

 

หลังจากที่มาร์วินค้นพบต้นกำเนิดของอีกด้านหนึ่งเขาตัดสินใจ เขาไม่กลัวผู้รับใช้ของพระเจ้าเเห่งความฝัน หลังจากผ่านการทดสอบของกษัตริย์แห่งรัตติกาลมาร์วินไม่กลัวที่จะมีอัมเบลล่ามาในขณะที่เขาหลับ ในการพยายามฆ่ามาร์วินในความฝันของเขาเธอจะต้องเข้าสู่โลกแห่งความฝันและถ้าเธอถูกฆ่าตายในตอนนั้นเธอก็จะต้องตายในความเป็นจริง ด้วยความมุ่งมั่นในปัจจุบันของมาร์วินเขาไม่กลัวที่จะไม่เเพ้เธอ ถ้าเธอมาต่อสู้กับเขาโดยตรงมันจะดีขึ้นกว่านี้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือสถานะของอัมเบลล่าในฐานะผู้รับใช้พระเจ้า!

 

'' พระเจ้าเเห่งความฝันเป็นพระเจ้าสูงสุด หากข้าฆ่าผู้รับใช้คนแรกของเขารางวัลนั้นจะใหญ่แค่ไหน? "

 

ด้วยอาณาจักรปัจจุบันของมาร์วินมอนสเตอร์ธรรมดาไม่สามารถสนองความต้องการของระบบดูดซึมพลังงานของเขาได้ คะแนนประสบการณ์ไร้ประโยชน์มากขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้เขาต้องการที่จะฆ่าผู้รับใช้พระเจ้าพระเจ้าวางไข่และรูปแบบอื่นที่คล้ายคลึงกัน เขามีแผนสำหรับสิ่งนี้แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะโชคดีพอที่จะพบร่องรอยของผู้รับใช้พระเจ้าในหัวใจของมอริเเกนด์ ยิ่งกว่านั้นเป็นไปได้ว่าเป็นผู้รับใช้พระเจ้าคนแรกที่มาที่เฝยหนาน การแสดงออกที่ไตร่ตรองปรากฏบนใบหน้าของมาร์วิน หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ปล่อยเซ็นมะ ภายหลังหนีไปอย่างรวดเร็วและหวาดกลัวมาก มาร์วินไม่สนใจเขาเขาได้ทำเครื่องหมายกับเซ็นมะไว้แล้วและสามารถใช้การติดตามเพื่อไล่ล่าเขาทุกเวลา ในช่วงมหาภัยพิบัติท้องฟ้ามืดครึ้มและกฏหมายตกอยู่ในความสับสนวุ่นวายเขาสามารถใช้ทักษะนักเดินทางรัตติกาลจำนวนมากของเขาในระหว่างวันได้

 

...

 

สิ่งต่อไปที่ต้องทำก็คือจัดการกับทหารและอดีตชาวเมืองสตีล กลุ่มของอเล็กซิสดูประหม่า นี่คือบุคคลที่สามารถฆ่ากลุ่มโจรในทันทีหลังจากทั้งหมด กลุ่มของเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดต่อหน้าเขาแต่ในเวลานั้นเอลฟ์ที่ปลอมตัวก็ถอดหมวกของเขาออกเผยให้เห็นใบหน้าเล็ก ๆ

 

" เป็นคุณนั้นเอง! " อาโมตะโกนด้วยความตกใจ

 

คนอื่น ๆ ก็มีการแสดงออกที่น่าประหลาดใจปนด้วยความเคารพ

 

" คุณมาร์วิน! "

 

หลังจากที่มาร์วินเปิดเผยใบหน้าเขาทุกคนก็ตื่นเต้น มาร์วินมีชื่อเสียงไปทั่วเฝยหนาน ก่อนมหาภัยพิบัติเขาใช้กำลังของตนเองในการขับไล่กองทัพทั้งสอง เขาจุดประกายคำสั่งของแหล่งที่มาของไฟก่อนเมื่อเกิดภัยพิบัติและสร้างวิหารของตัวเอง เขาประสบความสำเร็จในการฆ่าพระเจ้า!

 

ผู้ที่ไม่ทราบว่ารู้สึกดีขึ้นว่าความแข็งแกร่งของมาร์วินนั้นอยู่ในระดับเดียวกับกษัตริย์เอลฟ์ผู้ยิ่งใหญ่และผู้อื่น ชื่อเสียงและชื่อเสียงของเขานั้นสูงมาก แม้ว่าคนเหล่านี้ในหัวใจของมอริเเกนด์อยู่ใต้ดินมาเป็นเวลานาน แต่พวกเขาก็ยังสามารถเรียนรู้ได้ตั้งแต่พวกเขาอยู่ในเมืองสตีล ชายลึกลับที่เป็นมาร์วินนั้นเป็นข่าวดีสำหรับพวกเขา เพราะจากสิ่งที่พวกเขารู้มาร์วินเด็กคนนี้มีนิสัยที่ดี ยิ่งกว่านั้นเขายังมีดินแดนขนาดใหญ่และไม่ควรมีเจตนาชั่วร้ายต่อพวกเขา อเล็กซิสรู้สึกตื่นเต้น แต่ก็ยังประหม่า หลังจากคำพูดของเด็กหนุ่มอาโมเขาก็นิ่งเงียบ เมื่อมองเห็นการแสดงออกของทุกคนมาร์วินค่อนข้างไร้ประโยชน์ ตอนนี้ชื่อของเขามีชื่อเสียงและทุกคนรู้เกี่ยวกับเขา ตามธรรมชาติแล้วสิ่งนี้รวมถึงเหล่าทวยเทพ ทุกอย่างมีข้อดีและข้อเสียและเขาสามารถปล่อยให้ธรรมชาติใช้เส้นทางของมันเท่านั้น ที่เหลือก็ง่ายขึ้นมาก มาร์วินบอกอเล็กซิสถึงจุดประสงค์ของเขาที่นี่ หุบเขาริเวอร์ไวท์ขาดอาหารและอาวุธ ในเวลาเดียวกันเขายังได้เชิญอเล็กซิสด้วย ท้ายที่สุดหัวใจของมอร์ริแกนเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่ถูกทิ้งร้างครึ่งหนึ่งและไม่มีการป้องกันมากเกินไป เมื่อเปรียบเทียบกับวิหารศักดิ์สิทธิ์ของหุบเขาริเวอร์ไวท์ที่นี่ไม่ปลอดภัยจริงๆแม้จะถูกซ่อนอยู่ คำเชิญของมาร์วินนั้นชัดเจนภายในความคาดหวังของอเล็กซิสและคนอื่น ๆ แต่พวกเขาต้องการเวลาพิจารณา การเป็นส่วนหนึ่งของหุบเขาริเวอร์ไวท์หมายความว่าพวกเขาจะต้องเคลื่อนไหวและอาหารและอุปกรณ์ในหัวใจของมอร์ริแกนด์ก็จะตกไปอยู่ในมือของมาร์วิน การเจรจาระหว่างพวกเขาเป็นคำถามที่ลำบากมาก มาร์วินให้เวลาพวกเขา อาวุธและอาหารที่นี่จะไม่วิ่งหนีไป เขามีความเอาใจใส่ต่อผู้รับใช้ของพระเจ้าเเห่งความฝันมากกว่า เขาออกจากป้อมปราการใต้ดินและเริ่มใช้การติดตามเพื่อไล่ตามเซ็นมะ

 

...

 

หลังจากทิ้งท่อระบายน้ำที่เหมือนเขาวงกตมาร์วินมาถึงพื้นผิวของเมืองสตีล เซ็นมะหนีออกมาอย่างรวดเร็วแต่ด้วยความเร็วของมาร์วินเขายังคงไล่ล่าเซ็นมะอย่างง่ายดาย เขาไม่ได้เลือกที่จะไปยังสถานที่ที่เซ็นมะมอบให้เขา ไม่ว่าเขาจะพูดจริงหรือไม่กลุ่มโจรอย่างชัดเจนไม่สามารถเปรียบเทียบกับผู้รับใช้พระเจ้าได้

 

' ในฐานะคนที่ถูกเลือกโดยผู้รับใช้ของพระเจ้าเเห่งความฝันเขาจะเปิดเผยตำแหน่งของเธอได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร? ' มาร์วินเยาะเย้ยภายใน

 

เขาปล่อยให้เซ็นมะเป็นอิสระโดยมีจุดประสงค์เพื่อค้นหาผู้รับใช้ของพระเจ้าเเห่งความฝัน อย่างที่คาดไว้เขาเดินตามเส้นทางหลบหนีของเซ็นมะไปทางทิศตะวันตกออกจากเมืองสตีลและมาถึงป่ามืด หลังจากเข้าป่าเขาก็เข้าไปในอาณาจักรเงาอย่างระมัดระวังและใช้กระเเสของเงาอีกครั้งเพื่อก้าวไปข้างหน้า ในไม่ช้าเงาสองตัวก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา เซ็นมะยืนอยู่อย่างเกรงกลัวต่อหน้าผู้หญิงที่สวมใส่สิ่งที่คล้ายกับเสื้อคลุมที่ผู้ชายจีนสวมใส่บนโลกมนุษย์ ขณะที่ก้มศีรษะลงเขาก็เล่าว่า " เราเจอปัญหาใหญ่มาก "

 

" บุคคลนั้นมีพลังมากและเป็นผู้มีพลังระดับตำนานแน่นอน ข้าไม่มีพลังที่จะตอบโต้ "

 

" ข้าบอกข้อมูลบางส่วนเกี่ยวกับคุณและข้าคิดว่าเขาเชื่อข้า ถ้าข้าจำไม่ผิดเขาควรจะอยู่ในหุบเขาครีกไปทางทิศตะวันออก "

 

ผู้รับใช้ของพระเจ้าเเห่งความฝันกล่าวว่า " ชัดเจนว่าเจ้าคิดผิด "

 

เธอมองไปที่ที่ว่างเปล่าข้างๆแล้วพูดออกมาว่า " ผู้มีพลังแห่งระดับตำนานของเฝยหนานได้โปรดออกมา เราอาจไม่จำเป็นต้องเป็นศัตรูกัน "