บทที่ 114 ยอดเยี่ยมและยิ่งใหญ่ 2 (1)

บทที่ 114 ยอดเยี่ยมและยิ่งใหญ่ 2 (1)

บทที่ 114 ยอดเยี่ยมและยิ่งใหญ่ 2 (1) คาร์ลรู้สึกว่าตัวเองเพิ่งตะเกียกตะกายขึ้นจากหนองน้ำลึกเมื่อเขาฟื้นสติขึ้นมาอีกครั้ง เขาพยายามนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ‘นี่..ฉันคงเป็นลมไปสินะ?’ เขาจำได้ว่าสติสุดท้ายของเขาคือไม่มีกำลังหลงเหลืออยู่ก่อนจะเป็นลมหมดสติไป คาร์ลตระหนักได้ว่าเขาต้องลืมตาตื่นได้สัก...