เทพราชันเก้าตะวัน ตอนที่ 0038
ตอนที่ 38 : วิชาวายุสังหารทั้งหกกระบวนท่า
“น่ากลัวนัก! กระทั่งสังหารวานรเงาวายุ! ท่านผู้แซ่ติง ท่านนั้นตกอยู่ในปัญหาแล้ว รู้หรือไม่ว่าวานรตัวนี้เป็นของผู้ใดกัน?” ซุยฮ่วยยิ้มชั่วร้ายขณะโบกไม้โบกมือไปมาเพื่อสั่งให้นักเรียนคนอื่นล้อมฉินหยุนเอาไว้
“เจ้าหมายความว่ายังไง?” ติงเทียนฉวนพอคาดเดาเรื่องราวได้แล้วตั้งแต่เห็นซุยฮ่วย
“นี่คือวานรเงาวายุของปรมาจารย์เว่ย ท่านกระทั่งลงมือสังหารมัน! หากปรมาจารย์เว่ยทราบเรื่องนี้ ท่านก็มีแต่ต้องตายแล้ว” ซุยฮ่วยแม้พูดสุภาพแต่รอยยิ้มชั่วช้านัก เพียงมองดูก็รู้แล้วว่านางมาพร้อมเจตนาโฉดชั่ว
ฉินหยุนกำหมัดเอาไว้แน่นขณะเผยสีหน้าเย็นเยือก ดวงตาของเขาตอนนี้เปี่ยมล้นด้วยจิตสังหาร!
“หนีไป!” ติงเทียนฉวนตะโกนบอกฉินหยุน เขาที่นั่งขัดสมาธิกับพื้นพลันปล่อยพลังภายในทะลักออกคล้ายพยัคฆ์คิดขย้ำกระต่ายตัวหนึ่ง ด้วยสภาพพยัคฆ์นี้เขาคิดพุ่งเข้าห้ำหั่นกับซุยฮ่วยเพื่อผลักดันนางเข้าสู่กองเพลิง
ทางด้านฉินหยุน ตอนนี้เขาโดนนักเรียนกว่าสิบคนล้อมเอาไว้แล้ว!
“ฉินหยุน เจ้าตัวอัปมงคล กล้าดีมากที่เสนอหน้าเป็นที่หนึ่งของเด็กใหม่ทั้งหมด! ทั้งยังกล้ามีเรื่องกับพี่ใหญ่เว่ย ทั้งยังมีปัญหากับองค์จักรพรรดินี โทษของเจ้าคือตายสถานเดียว!”
“ตัวเจ้านั้นฝึกฝนเคล็ดวิชาของปีศาจร้ายถึงได้มีพละกำลังเพียงนี้ อีกทั้งยังมีหยางฉีเย่ว์คุ้มกะลาหัว ไอ้ปีศาจร้าย วันนี้เจ้าไม่มีทางหนีรอดพ้นไปได้แน่!”
“ต่อให้เจ้าอยู่ขอบเขตกายวรยุทธ์ระดับที่ห้า ด้วยกว่าสิบคนที่ระดับสี่รุมโจมตี ยังไงเจ้าก็ตาย!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าโง่แซ่ติงนั่น ถึงกับกล้าพูดให้ไอ้เจ้านี่หนีรึ เห็นว่ามีโอกาสหรือยังไง!?”
“หากพวกเราลงมือสังหารมัน พวกเราจะได้เหรียญผลึกนับล้านที่องค์จักรพรรดินีตั้งค่าหัวเอาไว้ให้ เมื่อนั้นพวกเราจะแบ่งกันและกัน ถึงตอนนั้นค่อยใช้ซื้อหาของดีมาประดับประดาตัวเสีย ฮ่าฮ่า รีบลงมือกันได้แล้ว!”
“นี่ครั้งที่สองแล้วที่ข้าลงมือสังหารผู้อื่น ข้ามีประสบการณ์มากกว่า ให้ข้าลงมือก่อนแล้วกัน!”
“อาจารย์ซุยบอกให้พวกเราควรร่วมมือโจมตี จะยังไงมันก็เป็นคนที่ล้มพี่ใหญ่เว่ยได้นะ!” เด็กหนุ่มในชุดสีน้ำเงินเร่งร้อนกล่าวเตือน
“ก็ได้ บุกพร้อมกันเลย!”
“ฆ่ามัน!”
“ฆ่า!”
กลุ่มนักเรียนที่โอบล้อมฉินหยุนเอาไว้พลันตะโกนพร้อมกัน ดวงตาเหล่านั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟันไม่ปิดบัง สำหรับพวกเขา การสังหารฉินหยุนหมายถึงเรื่องน่าตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง
สีหน้าฉินหยุนเย็นเยือก ดวงตาของเขาตอนนี้ทั้งเปี่ยมไปด้วยจิตสังหารและความโกรธแค้น!
ยามเผชิญหน้ากับวงล้อมคนกว่าสิบ เขายังใจเย็นได้อยู่ ด้วยการยืนหยัดอย่างสงบนี้ ออร่าของเขายังคงมั่นคง เป็นหลักฐานของความเป็นยอดฝีมือ!
กว่าสิบคนขณะพุ่งเข้ามาไม่ต่างอะไรกับคลื่นที่โถมเข้าใส่!
ฉินหยุนตั้งจิตมั่น หลังจับเส้นทางได้ เขาจึงชักกระบี่ออกอย่างรวดเร็วจากมิติเก็บของ!
มันคือกระบี่ซึ่งเขาแกะสลักผังวิญญาณลงไปด้วยตนเอง น้ำหนักของมันราวหนึ่งร้อยจิน เป็นอุปกรณ์วิญญาณครึ่งขั้น!
“กระบวนท่าวายุสังหาร!”
เขาสัมผัสได้ถึงสายลมจากเด็กหนุ่มสามคนที่พุ่งนำหน้ากว่าใครเพื่อนเข้ามา พร้อมกันนี้กระบี่ในมือเขาก็เลือกแทงที่พวกเขาทั้งสาม!
“วูบ!”
แสงวูบเย็นเยือกของคมกระบี่พาดผ่าน เป็นผลให้เลือดสาดกระเซ็น!
ด้วยการยกมือขึ้นตวัดกระบี่ เด็กหนุ่มสามคนที่นำหน้ามาก็ร่างท่อนเอวขาดครึ่งไปแล้ว
นักเรียนคนอื่นที่เหลือซึ่งกำลังพุ่งตามเข้ามาพลันหยุดชะงัก ราวกับฝีเท้าของพวกเขาโดนพื้นดินดูดเอาไว้แน่นจนไม่อาจขยับ พวกเขาถึงขั้นแข็งทื่อกับภาพฉากที่เห็นต่อหน้าต่อตา!
“กระบวนท่าคลื่นทลาย!”
ฉินหยุนไม่คิดรอให้พวกเขาดึงสติกลับคืนมาได้ขณะพุ่งกายเข้าหา กระบี่ในมือตอนนี้ตวัดออกเป็นแนวนอน ทิศทางที่กระบี่ฟาดฟันออกเกิดเป็นคลื่น ทุกที่ที่คลื่นกระบี่พาดผ่าน อะไรก็ตามที่ขวางทางจะถูกหั่นเป็นชิ้น!
ซึบ!
เพียงพริบตา นักเรียนอีกหลายคนถูกคลื่นพลังกระบี่สังหาร เป็นความตายที่น่าเวทนาเกินจะกล่าว!
“ฉินหยุน... ฉินหยุน... เจ้าลงมือสังหารผู้อื่น!” นักเรียนคนที่เหลือเผยน้ำเสียงสั่นเครือ
“โห ไม่ใช่เมื่อกี้พวกเจ้าบอกจะสังหารข้าหรือ? หรือข้าไม่ใช่คนกันเล่า?” ฉินหยุนเย้ยหยัน ด้วยการตวัดกระบี่ตัดอากาศ คลื่นพลังนั้นพุ่งออกสังหารนักเรียนหลายคนได้ในพริบตา!
ขณะต้นไม้รอบด้านยังถูกเผาไหม้ คลื่นอากาศร้อนจึงปกคลุมพื้นที่ ทว่า บรรดานักเรียนที่ยังรอดชีวิตกลับรู้สึกเย็นเยือกจนถึงไขกระดูก!
ความเย็นเยือกนี้แผ่กระจายผ่านทั้งร่างตั้งแต่หัวจรดเท้าของพวกเขา!
นี่คือความหวาดกลัวต่อความตายที่กำลังเข้าหาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง!
ฉินหยุนเพียงมีพลังขอบเขตกายวรยุทธ์ระดับที่ห้า เขากลับสามารถใช้พลังภายใน และยังมีเคล็ดวิชายุทธ์ที่ฝึกฝนจนถึงขั้นต้นเป็นที่เรียบร้อย ด้วยพละกำลังระดับนี้ ไม่ใช่อะไรที่บรรดาเด็กหนุ่มตรงหน้าเหล่านี้จะคาดการณ์ถึงได้
“เจ้าฝึกฝนวิชาของปีศาจ! เจ้ามันไม่ใช่คน! เจ้าคือปีศาจ... เจ้าต้องตายอย่างทุกข์ทรมาน!” เด็กหนุ่มคนหนึ่งแม้ร่างสั่นยังกล่าววาจาคุกคาม ไม่ช้าร่างนั้นจึงเลือกวิ่งหนี
นักเรียนคนอื่นต่างก็วิ่งหนีโดยเร็วที่สุดเท่าที่สามารถกระทำขณะตะโกนลั่น “อาจารย์ซุย!” ด้วยน้ำเสียงที่หวาดหวั่นพรั่นพรึง
ร่างฉินหยุนวูบไหวพุ่งกายออกประหนึ่งสายลมขณะกระบี่ในมือร่ายรำผ่านอากาศเชือดเฉือนร่างเหล่านั้นอย่างโหดเหี้ยม
วายุสังหาร คลื่นทลาย แยกภูผา แยกพสุธา แยกนที และอสนีฟาดฟัน ทั้งหมดนี้คือรูปแบบทั้งหกของวิชาวายุสังหาร!
ปราณกระบี่กรีดผ่านสายลมจนกระทั่งเกิดเสียงโหยหวนดังตามมา!
เพียงอึดใจ บรรดาเด็กหนุ่มทั้งหลายที่วิ่งหนีต่างกรีดร้องก่อนร่วงโรยกลายเป็นแอ่งเลือดไม่ไหวติง ก่อนพวกมันสิ้นชีพ ใบหน้านั้นเปี่ยมด้วยความหวาดกลัวและเสียใจอย่างไร้สิ้นสุด!
พวกมันเสียใจที่คิดปิดล้อมและโจมตีฉินหยุน!
บรรดานักเรียนที่ปิดล้อมและโจมตีฉินหยุนล้วนอยู่ระดับชั้นปีเดียวกัน พวกเขาเหล่านี้คือลูกหลานตระกูลขุนนางของจักรวรรดิเทียนฉิน อีกทั้งยังมีสัมพันธ์อันดีกับจักรพรรดินีจนได้รับข้อเสนอรางวัลหากนำหัวฉินหยุนมาให้
ความจริงแล้วพวกเขาเหล่านี้มักหาโอกาสอยู่เสมอ แต่ความจริงคือไม่มีโอกาสให้ลงมือในสถาบันยุทธ์ฮัวหลิง พวกเขาเพียงคิดว่าต้องรอคอยโอกาสยามเมื่อออกสู่ภายนอก แต่สิ่งที่พวกเขาไม่คิดคือจะเป็นพวกตนที่สูญเสียชีวิต!
“ฆ่าข้าได้คงได้รางวัลดีไม่น้อยงั้นสิ ช่างโลภมากนัก พวกเจ้าไม่ต่างอะไรกับโจรร้ายเลยสักนิด ในอนาคตหากพวกเจ้าเติบโตขึ้น ก็คงสังหารผู้คนโดยไม่ลังเล ตายเสียวันนี้ถือว่าดีต่อจักรวรรดิยิ่งกว่า!”
ฉินหยุนนำเอายันต์อัคคีสองแผ่นออกมาพร้อมใช้งานมาเผากลบร่องรอยการต่อสู้จนเหี้ยน เมื่อศึกด้านนี้จบสิ้นเรียบร้อย เขาจึงวิ่งไปทางอีกด้านหนึ่ง
ติงเทียนฉวนตอนนี้บาดเจ็บอยู่ และยังต้องรับมือกับซุยฮ่วย เขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด
หลังฉินหยุนวิ่งมาทางด้านนี้ เขาจึงได้เห็นติงเทียนฉวนโดนแทงที่ไหล่ซ้ายด้วยกระบี่ของซุยฮ่วย!
“ซุยฮ่วย เจ้ากล้าดียังไงลงมือกับอาจารย์ของสถาบันยุทธ์ฮัวหลิง!” ติงเทียนฉวนคำรามกราดเกรี้ยว “นี่เจ้าบ้าไปแล้วหรือยังไง!?”
“น่าขันนัก นี่เจ้าไม่รู้หรือว่าข้าสนิทสนมกับปรมาจารย์เว่ย?” ซุยฮ่วยหัวเราะขณะดึงกระบี่กลับ จากนั้น เท้าของนางก็เตะเข้าที่ท้องของติงเทียนฉวน ร่างนั้นปลิวกระเด็นจนกระแทกต้นไม้รุนแรง
“ปรมาจารย์เว่ยช่างวิปลาสยิ่งนัก ถึงกับมีสัมพันธ์กับขยะเน่าเหม็นเช่นเจ้า!” ติงเทียนฉวนกระอักโลหิตออกจากปากทั้งยังหัวเราะ
“เจ้ากลัวว่าตนเองจะตายสบายเกินไปหรือ? ย่อมได้ ข้าจะให้เจ้าทุกข์ทรมานก่อนตาย” น้ำเสียงซุยฮ่วยชั่วช้า นางนำเอาเข็มยาวจำนวนหลายเล่มออกมาพร้อมเดินเข้าหาร่างของอีกฝ่า
ปลายเข็มส่องประกายแสงสีม่วงออกมา ชัดเจนว่านี่คือเข็มเคลือบยาพิษ!
ฉินหยุนที่หลบซ่อนห่างไกลออกไปพลันเร่งร้อนนำยันต์อัคคีที่เหลืออีกสิบแผ่นออกมา แต่เพียงขณะที่เขากำลังจะโยนมันออก อย่างกะทันหัน เขาได้ยินเสียงจากสัตว์ร้ายดังขึ้น!
ติงเทียนฉวนได้ยินเสียงสัตว์ร้ายนี้เช่นกัน ใบหน้านั้นแปรเปลี่ยนในคราวแรกก่อนจะหัวเราะเสียงดังออกมา ราวกับมองว่านี่เป็นเรื่องที่หาได้เกี่ยวข้องกับตนไม่อีกต่อไป
“สัตว์ปีศาจบ้าอะไรโผล่มาตอนนี้กัน?” ซุยฮ่วยหยุดชะงัก แต่ถึงตอนนี้นางต้องขนลุกตั้งชัน!
เสียงคำรามร้องลุ่มลึกนี้คุกคามนาง
“เป็นพยัคฆ์โลหะ สัตว์ปีศาจระดับแปด! เจ้าล้มมันไม่ได้แน่ ฮ่าฮ่า... เจ้าตายแน่แล้ว ตายพร้อมกับข้ายังไงละ!” ติงเทียนฉวนกล่าวทั้งหัวเราะคล้ายเสียสติ
“หุบปาก!” ซุยฮ่วยคำรามใส่ แต่ขณะที่นางกำลังจะขว้างเข็มพิษใส่ติงเทียนฉวน พยัคฆ์ร่างสีเงินใหญ่โตราววัวกระทิงพลันโผล่พรวดเข้ามา!
ร่างพยัคฆ์นั้นปกคลุมด้วยเกราะสีเงิน เป็นผลให้อำนาจคุกคามของมันมากมายนัก ทั้งดวงตาสีแดงฉานที่ยิ่งจ้องมองจนก่อให้เกิดความรู้สึกสะพรึงนั้นอีก
“เดรัจฉาจ!” ซุยฮ่วยขว้างยันต์ออกด้วยอาการแตกตื่น
เปรี๊ยะ!
ทันทีเมื่อยันต์ระเบิดออก สายฟ้าพลันฟาดเข้าใส่ร่างของพยัคฆ์โลหะ การกระทำนี้ยิ่งทำให้มันคำรามร้องด้วยความกราดเกรี้ยวยิ่งกว่า
“ยันต์สายฟ้าระดับสูงช่างไร้ค่า เจ้าจบสิ้นแล้ว” ทันทีเมื่อติงเทียนฉวนกล่าวจบคำ พยัคฆ์โลหะนั้นก็พุ่งเข้าใส่ซุยฮ่วย
ด้วยความเร็วเหนือล้ำ ฉินหยุนรับชมอยู่ไกลออกไปยังต้องสั่นกลัว!
ซุยฮ่วยไม่อาจแม้หลบการโจมตี กรงเล็บของพยัคฆ์โลหะแทงทะลุไหล่นางอย่างไม่ปราณี ขณะสัตว์ร้ายตรงหน้าสำแดงพลังอำนาจที่เหนือกว่า นางกลับกลายเป็นกรีดร้องอย่างน่าเวทนา
นางตอบสนองรวดเร็ว หลังโดนสะบัดทิ้งจากกรงเล็บ นางเร่งรีบใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดของนางโจมตีที่พยัคฆ์โลหะ กระทั่งว่านำยันต์อีกจำนวนไม่น้อยออกมาขว้างปาใส่ราวไม่คิดเสียดาย ทั้งหมดนั้นเล็งไปที่ร่างของพยัคฆ์โลหะ!
ตู้ม!
เสียงระเบิดดังกึกก้อง สายฟ้าจำนวนมากฟาดลงมาจนดวงตาพร่ามัวจนเป็นผลให้พยัคฆ์โลหะร่างปลิวกระเด็น ร่างนั้นกระแทกกับต้นไม้ใหญ่ก่อนร่วงหล่นกับพื้นแล้วส่งเสียงครวญครางเบาออกมา!
“ยันต์สายฟ้าชั้นเลิศ!” ติงเทียนฉวนแตกตื่นทั้งยังกัดฟันแน่น ซุยฮ่วยผู้ที่เกือบจะตายกลับเป็นฝ่ายทำให้พยัคฆ์โลหะร่างกระเด็นลอยลิ่ว
“เหอะ!” หลังซุยฮ่วยแค่นเสียงอย่างพึงพอใจครั้งหนึ่ง นางพลันรู้สึกถึงสายลมบางเบาที่พัดผ่านร่าง มีอะไรบางอย่างกำลังพุ่งเข้าหานาง!
นี่เป็นฉินหยุนโจมตีใส่!
ซุยฮ่วยได้รับบาดเจ็บไม่ใช่น้อย อัตราการตอบสนองของนางเชื่องช้าลงพอสมควรหลังการปะทะกับพยัคฆ์โลหะ แม้นางรู้สึกได้ทัน แต่นางไม่มีทางสกัดการโจมตีนี้ได้ทันแน่
