ตอนที่ 223 ผู้คนที่มาจากทุกที่ 2

การก่อสร้างเขตอนุรักษ์เป็นเรื่องใหญ่ มันมักยากที่จะเริ่มต้นจากความว่างเปล่า แต่โคนี่ค่อนข้างทำได้ดี แผนมีรายละเอียด การก่อสร้างเป็นระเบียบและการแบ่งงานระหว่างแผนกก็ชัดเจน

เนื้อเรื่องหลักนี้สร้างเป็นพายุบนฟอรั่ม มันเป็นภารกิจเนื้อเรื่องขนาดใหญ่อันแรกเมื่อสงครามกวาดล้างยังอยู่ในช่วงเตรียมการ ดังนั้นความสนใจของผู้เล่นจึงยึดติดกับมันทันที ด้วยผู้เล่นนับพันที่กลายเป็นส่วนหนึ่ง ข่าวลือเรื่องภารกิจจึงพิสูจน์แล้วว่าเป็นจริง

เนื่องจากนี่เป็นภารกิจเนื้อเรื่องหลักขนาดใหญ่ จำนวนผู้เล่นที่เข้าร่วมย่อมไม่สูงเกินไปเพราะยิ่งผู้เล่นเข้าร่วม มันก็ยิ่งสำเร็จเร็ว

เขตอนุรักษ์สามกลายเป็นมีชีวิตชีวาในทันใด ผู้เล่นโทรเรียกเพื่อนตัวเองและมุ่งหน้ามาเขตอนุรักษ์สามเป็นกลุ่ม และในไม่ช้ามันก็กลายเป็นเทศกาล จำนวนผู้เล่นในเขตอนุรักษ์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ขณะนี้มีผู้เล่นหลายแสนบนอความารีน และแค่ทวีปใต้ก็มีคนเป็นแสนแล้ว หลังผ่านไปสองวัน ผู้เล่นกว่าสองหมื่นก็มายังเขตอนุรักษ์สามจากสถานที่ต่างๆ ด้วยตัวตนของปีศาจทมิฬและภารกิจเนื้อเรื่องหลักที่กระจายออกไป ผู้เล่นจำนวนมากจึงติดตามกันมาเหมือนสัตว์ติดฤดู

คนจากตาข่ายมืดดที่เข้าร่วมตั้งแต่ต้นพากันอ้าปากค้าง พวกเหนือมนุษย์มาช่วยอย่างต่อเนื่อง ทั้งหมดถูกเรียกโดยหานเซี่ยว มันเหมือนกับฝัน

นี่คืออิทธิพล!

ประสิทธิภาพการทำงานของพวกเหนือมนุษย์เทียบได้กับคนงานหลายคนเพราะพวกเขาไม่ต้องนอน พวกเหนือมนุษย์สองหมื่นหรือมากกว่านั้นเทียบได้กับคนงงาน7-8หมื่นคนเลย และพวกเหนือมนุษย์ก็กำลังมาเพิ่มเรื่อยๆ

การวางผังเมืองพื้นฐานให้สำเร็จภายในหนึ่งเดือนไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้อีกต่อไป!

หากเขตอนุรักษ์สามสำเร็จก่อนเขตอนุรักษ์หนึ่ง มันก็จะเป็นผลงานครั้งใหญ่ที่ทำให้ทั้งองค์กรตกใจ!

ในเวลาแค่สามวัน ค่ายก็ก่อสร้างเสร็จแล้ว บ้านขรุขระถูกสร้างขึ้น และคนของตาข่ายมืดทั้งหมดก็มีหลังคาคอยบดบังฝน

หวงยู่ยืนรอหน้าบ้านหานเซี่ยวเป็นเวลานาน ก่อนจะตัดสินใจเคาะประตู

เอี้ยด

ประตูเปิด และหานเซี่ยวก็ปรากฏในชุดทำงานพร้อมแว่นตาป้องกันบนใบหน้า

“ว่าไง?”หานเซี่ยวกล่าวเสียงเย็น

หวงยู่รู้สึกไม่มั่นใจหลังได้ยิน เขายิ้มงุ่มง่ามและกล่าว“ท่าน ผม..”

ก่อนเขาจะพูดจบ หานเซี่ยวก็หมุนตัวและเดินกลับไปในบ้าน“เข้ามาคุยข้างใน”

หวงยู่รีบวิ่งเข้าไป หลังเห็นหานเวี่ยวชี้ เขาก็พบสถานที่และทิ้งก้นเขาลง กล่าวด้วยท่าทางงุ่มง่าม“ท่าน ผมอยากช่วยดูแลบางเรื่อง ยังไงผมก็เป็นผู้ช่วยของท่าน”

ยิ่งผู้เล่นมามาก หวงยู่ก็ตกใจและตระหนักว่าแผนหนึ่งเดือนมันมีโอกาสสำเร็จจริงๆ และเมื่อเป็นเช่นนั้น เขตอนุรักษ์สามก็อาจสำเร็จก่อนเขตอนุรักษ์หนึ่ง ความดีความชอบนี้มากมายมหาศาลและแม้กระทั่งในฐานะผู้ช่วย เขาก็ยังมีสิทธิ์ถูกเขียนชื่อลงหนังสือความดีของตาข่ายมืด

หวงยู่ไม่อาจนั่งนิ่งได้อีกต่อไป เขาจะเสียใจไปตลอดชีวิตหากปล่อยให้ผลงานนี้ผ่านไป เขารู้สึกว่าเขาทำตัวไม่ดีกับหานเซี่ยว เขาก็เลยไม่มอบงานอะไรให้เลย หากหานเซี่ยวไปพุดกับเบนเน็ตเรื่องเขา ผลงานนี้ก็จะไม่เกี่ยวกับเขาอีกต่อไป ตอนแรกเขามีความสุขที่ไม่ต้องทำอะไร แต่ตอนนี้ เขาตกอยู่ในความตื่นตระหนกและอยากร่วมงานด้วย ซึ่งทำให้เขามาหน้าประตูหานเซี่ยวและประจบประแจง

หานเซี่ยวเพิกเฉยหวงยู่ไปสักพักและไม่สนใจ เมื่อเห็นว่าหวงยู่รู้สึกประหม่าและตื่นตระหนก เขาก็กล่าว“ไม่ใช่ว่าคุณไม่อยากทำอะไรงั้นหรอ?มันเป็นที่เข้าใจได้ว่าคุณอยากหยุดพักผ่อน คุณไม่พอใจงั้นหรอ?”

“ทะ-ท่าน ผมเป็นผู้ช่วยท่าน ผมสามารถมีส่วนร่วมด้วยได้เช่นกัน”หวงยู่ปาดเหงื่อ พูดจากใจจริง

หานเซี่ยวกอดอกและมองหวงยู่อย่างมีความหมาย แต่ก้ไม่พูดอะไร หัวใจของหวงยู่เต้นกระหน่ำ เขารู้สึกว่าผลงานนี้อาจไม่เกี่ยวอะไรกับเขาอีกแล้ว

อย่างไม่คาดคิด หานเซี่ยวหันหลัง หยิบเอกสารและโยนมันให้เขา’สิ่งเหล่านี้แสดงถึงความคืบหน้า เอาพวกมันไปตรวจสอบ รายงานผมหากมีอะไรผิดปกติ”

หวงยู่ถือเอกสารและรู้สึกกระตือรือร้น เขายืนขึ้นอย่างเร่งรีบและกล่าว“ผมจะตรวจสอบอย่างละเอียด”

“ไป”หานเซี่ยวโบกมือและกลับไปทำงาน

หวงยู่เดินออกจากบ้านด้วยความตื่นเต้น เขาถอนหายใจโล่งอก ปีศาจทมิฬรู้ถึงศักภาพของเขตอนุรักษ์สาม แต่ก็ยังไม่คิดตระหนี่และมอบโอกาสให้เขา ด้วยเหตุนั้น เขาจึงขอบคุณปีศาจทมิฬอย่างมาก

เทียบกับทัศนคติของเขาก่อนหน้า หวงยู่รู้สึกอับอาย ตอนนี้หานเซี่ยวได้ความเคารพจากเขาไปเต็มๆ

...

หลังคิดอย่างชัดเจน หานเซี่ยวก็รู้ว่าไม่จำเป็นต้องขัดแย้งกับผู้ช่วยเขา สิ่งที่อยู่ระหว่างพวกเขาแทบจะไม่มีอะไรกัน และหลังเห็นว่าหวงยู่วางฐิติลง หานเซี่ยวก็ไม่อยากทำลายอนาคตเขาไป นอกจากนี้ เขายังต้องการผู้ช่วยมาดูแลงานก่อสร้างเนื่องจากพวกมันซับซ้อนและยุ่งยากมาก

ตอนนี้เขาไม่มีอะไรทำจริงๆและสามารถทำธุระของตัวเองได้ทั้งวัน

เพียงสามวันนับตั้งแต่เริ่มก่อสร้าง ความคืบหน้ามันก็เหมือนม้าที่หลุดเชือก มันไม่อาจหยุดได้ พลังงานของผู้เล่นเกินความคิดของหานเซี่ยว พวกเขาทำงานหนักยิ่งกว่าแรงงานต่างด้าว ถือเป็นแรงงานตัวอย่างเลยก็ว่าได้

ในชีวิตก่อนหน้าของหานเซี่ยว ช่วงแรกของเกมได้จบลงไปแล้วเมื่อผู้เล่นติดต่อกับเนื้อเรื่องหลักเขตอนุรักษ์ และตาข่ายมืดก็ทำการเข้าใกล้และจ้างผู้เล่น ย้อนกลับไป มีเขตอนุรักษ์หลายแห่งก่อสร้างพร้อมกัน ซึ่งหมายความว่าผู้เล่นมีทางเลือก ดังนั้นจำนวนของผู้เล่นจึงกระจัดกระจาย

ตอนนี้ ผู้เล่นสังเกตเห็นว่าหานเซี่ยวอยู่ในเขตอนุรักษ์สาม ซึ่งหมายความว่าต้องมีเขตอนุรักษ์อื่นอีกที่ต้องการก่อสร้าง แต่ทว่า ข้อมูลเรื่องเขตอนุรักษ์หนึ่งและสองคลุมเครือก่เกินไปเพราะมีข้อมูลน้อยมาก ในทางตรงกันข้าม เขตอนุรักษ์สามเป็นที่รู้จักดีเพราะปีศาจทมิฬ ดังนั้นมันจึงเป็นตัวเลือกง่ายๆ

คนส่วนใหญ่ตามมากัน และยิ่งมีผู้เล่นมากขึ้น ผู้เล่นอื่นก็ยิ่งสนใจเช่นกัน ดังนั้น จำนวนจึงเพิ่มเรื่อยๆ อนาคตแผนการ’เมืองหลักของผู้เล่น’ในความคิดหานเซี่ยวดูเป็นไปได้มากจริงๆ

เขตอนุรักษ์สามเต็มไปด้วยเสียงตะโกนต่างๆนาๆ ผู้เล่นสร้างร้านและมีพื้นที่อื่นๆ บางคนขายของ บางคนหาเพื่อนมาประลองเล่น ความมีชีวิตชีวานี่ทำให้รู้สึกเหมือนเมืองหลัก

แม้กระทั่งผู้เล่นใน6ประเทศยังออกจากการขับไล่และมาสร้างเมือง

ภารกิจกวาดดล้างต้องการระดับสูงและยังไม่เริ่ม ดังนั้นผู้เล่นบางคนจึงมาเลือกผ่อนคลายในภารกิจเขตอนุรักษ์

หานเซี่ยวรู้สึกถึงความสำเร็จได้ เหมือนมีคนจากทุกที่ตอบสนองต่อการเรียกของเขา!

ดูเหมือนแผนการสร้างภาพลักษณ์ฉันจะเป็นไปด้วยดี หานเวี่ยวพอใจกับการตอบสนองของผู้เล่น ในเวลาเดดียวกันก็ให้ความสนใจกับการตอบสนองบนฟอรั่มและเครือข่ายมืด

เขตอนุรักษ์สามไม่เพียงแต่จะสร้างผลกระทบในหมู่ผู้เล่น มันยังเป็นมุมมองทีท่น่าตกตะลึงในสายตาขององค์กรต่างๆบนอความารีน

ปัญหาของพวกเหนือมนุษย์มักได้รับการจับตา 6ประเทศสับสนมากเมื่อตรวจสอบสถานกาณณืหลังเห็นพวกเหนือมนุยษ์กลุ่มใหญ่ได้ไปทวีปใต้

ทำไมปีศาจทมิฬถึงมีอิทธิพลในหมู่เหนือมนุษย์?ทำไมเขาถึงสั่งพวกเหนือมนุษย์ได้?ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาคืออะไร?

หลายขุมอำนาจเพิ่มความตื่นตัวและระดับอันตรายของปีศาจทมิฬไปอีกขั้น

ตาข่ายมืดเป็นกลุ่มแรกที่ได้รับข้อมูลนี้และแม้กระทั่งเบนเน็ตก็ยังตกตะลึง คิดย้อนไปตอนที่หานเซี่ยวบอกว่าอยากสร้างให้เสร็จภายในเดือนเดียว เขาก็ตระหนักว่านั่นไม่ใช่เรื่องตลก

หลังเห็นความเร็วการสร้าง นั่นก็อาจทำได้จริงๆ

เบนเน็ตไม่ตกใจแต่ประหลาดใจ ตราบเท่าที่เขตอนุรักษ์สร้างขึ้นเสร็จ มันก็ไม่สำคัญว่าอันไหนจะเสร็จก่อน ทุกคนย่อมได้รับการช่วยเหลือ เขามอบความไว้วางใจกับคนที่เขาไว้ใจเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงไม่ถามถึงวิธีการได้รับความช่วยเหลือจากหานเซี่ยว

ในทางกลับกัน เหล่าผู้อำนวยการตาข่ายมืดดกลับรู้สึกหนาวสั่น การมีเพื่อนร่วมงานเช่นนั้น ทำให้ไม่รู้ว่ามันเป็นโชคหรือหายนะ

...

อาคารอันเป็นสัญลักษณ์ทางตะวันตกของเขตอนุรักษ์สามคือหอนาฬิกาขนาดใหญ่ที่ปกคลุมด้วยเถาวัลย์ และมันก็กลายเป็นฐานสำหรับผู้เล่น ใกล้กับจตุรัส แม่น้ำแห้งมีสะพานแตกคอยแยกตะวันออกและใต้ และไกลออกไปอีกนิดก็เต็มไปด้วยโรงงาน พื้นที่เหล่านี้เดิมเป็นทั้งที่อยู่อาศัยและโรงงาน

ร่างโรงงานถูกสร้างขึ้นรอบๆหอนาฬิกา ภายในเป็นกองวัสดุก่อสร้างและเครื่องปั่นไฟขนาดยักษ์ ภูมิประเทศไร้สิ่งกีดขวาง เหมาะกับสถานีพลังงานที่จะให้พลังงานแก่เขตอนุรักษ์

มีผู้เล่นหลายร้อยบริเวณนี้ที่กำลังทำความสะอาดและขับไล่สัตว์ร้าย

ทีมผู้เล่นห้าคนเดินตามท่อระบายน้ำ มันมืดสนิท มีแค่แสงจากไฟฉาย

“ที่นี่เหม็นมาก”ผู้เล่นกล่าวพลางอุดจมูก

“พวกเขากล่าวว่าจะวางเครือข่ายไฟฟ้าที่นี่ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการให้คนมาสำรวจดูว่ามีอันตรายไหม”อีกคนกล่าว

“ไม่แปลกใจเลยที่ไม่มีใครอยากทำภารกิจนี้ มันสกปรกมาก”

แม้จะผ่านไปหลายทศวรรษ ท่อระบายน้ำก็ยังชื้นและพื้นก็เหนียวมาก เหมือนโคลนเน่า

ทีมผู้เล่นก้าวต่อไป ทันใดนั้น เสียงสูดลมก็ดังกึกก้องในความมืด

ฮุ่-

“มีบางอย่างผิดปกติ!”

ผู้เล่นตกใจ ขณะที่พวกเขากำลังจะขยับตัว พวกเขาก็ตระหนักว่าไม่สามารถทำได้และการแจ้งเตือนก็แสดงบนหน้าต่างสถานะ

ท่านได้รับผลกระทบจากออร่าข่มขู่ของสัตว์ระดับสูงและตกอยู่ในสถานะ’หวาดกลัว’!

“นี่คืออะไร?”สีหน้าพวกเขาเปลี่ยนไป

บูม!

พื้นสั่นสะเทือนอย่างแรง และเงาดำที่ปกคลุมทั้งอุโมงค์ก็พุ่งใส่พวกเขาด้วยความเร็วสูง

ด้วยเสียงดัง ทีมผู้เล่นลอยออกไปเหมือนถูกรถไฟชน พวกเขาชนกับกำแพงและตายทันที พวกเขาไม่ใช่ผู้เล่นกลุ่มแรก แต่ก็มีระดับ15 และยังตายด้วยการโจมตีเดียว ซึ่งหมายความว่าความเสียหายต้องมากอย่างน้อย2-3ร้อย!

มีมากกว่าหนึ่งเงา เงาขนาดเท่าๆกันตามหลังมา ไม่หยุดและพุ่งออกอุโมงค์ทันทีท เหมือนรถถังกร้าว พวกมันพุ่งไปข้างหน้าและตรงไปยังอาคารที่โดดเด่นสุด หอนาฬิกา

ผู้เล่นที่อยู่บริเวณหอนาฬิกาพบกับสถานการณ์เฉียบพลัน พวกเขายืนขึ้นและพยายามหยุดเงา แต่ก็ตายทันที

ไม่อาจหยุดยั้ง!

เงาจำนวนมากตัดผ่านผู้เล่นและทำลายเครื่องสร้างพลังงาน มันระเบิด้วยความดุร้าย เงาเหล่านี้ไม่หยุดและกระโจนใส่หอนาฬิกา

พื้นสั่นสะเทือน!

ฝุ่นจำนวนมากระเบิดออกจากหอนาฬิกา เสียงดังเอี้ยดอ้าดฟังดูคล้ายเสียงคนใกล้ตายที่หมดสิ้นความหวัง มันพังถล่มลงมา

การเคลื่อนไหวนี้ทำให้ทั่วเมืองตกตะลึง!

เสียงคำรามน่ากลัวดังออกจากปากของเหงาเหล่านี้ สั่นสะเทือนไปทั่วผืนฟ้า!