ตอนที่ 32 กันพลาด

ตั้งแต่ที่หมอกของผลแก่นแท้แห่งเพลิงถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว ฉู่หู่จึงตัดสินใจที่จะตีเหล็กในขณะที่ร้อน และเริ่มจัดกำลังคนทันทีเพื่อขุดผลึกวิญญาณเพลิงอย่างลับๆ

เมื่อกลับถึงที่พัก ฉู่ชิงหยุนบอกให้สุ่ยหลิวเชียงและฉู่หู่ไปพักที่อื่นก่อนสักสองสามวันและเขาจะเก็บตัวฝึกฝนอยู่ในห้อง

"อู่ตู๋นะอู่ตู๋ ข้าไม่คิดเลยว่า 'ทักษะจักรพรรดิห้าพิษ' ของเจ้าจะช่วยข้าเอาไว้" ฉู่ชิงหยุนนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ และมันทำให้เขานึกถึงอดีต

ในชีวิตที่แล้วของเขา ชายที่มีชีวิตระหว่างความเป็นและความตายมีชื่อว่าอู่ตู๋

ดั่งชื่อของเขาอู่ตู๋ (อู่ = ห้า ตู๋ = พิษ) เขาฝึกฝนทักษะห้าพิษ และบรรลุระดับจักรพรรดิ และเป็นหนึ่งในสิบจักรพรรดิที่อยู่เคียงข้างข้าในอดีต และเขายังมีจิตยุทธที่หาได้ยากมาก มันเป็นจิตยุทธที่จะกลืนกินพิษเพื่อพัฒนาพิษของตัวเอง

"ทักษะจักรพรรดิห้าพิษที่ฉู่ชิงหยุนกล่าวถึงนั้นถูกสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิอู่ตู๋"

ในอดีต จักรพรรดิอู่ตู๋เป็นคนสร้าง 'ทักษะจักรพรรดิห้าพิษ' ขึ้นมาด้วยตัวเอง แต่เมื่อถูกฉู่ชิงหยุนพูดเกลี้ยกล่อม เขาเลยให้ฉู่ชิงหยุนยืมอ่าน

ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้เขามีความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องพิษอย่างลึกซึ้ง เพียงแค่เหลือบมองเขาก็สามารถระบุได้แล้วว่าเป็นพิษอะไร และยังปรากฏวิธีการรักษาพิษนั้นอยู่ในใจ

พิษของปรมาจารย์พิษเหยียนอาจน่าสะพรึงกลัวในเมืองซีเฟิง แต่สำหรับฉู่ชิงหยุน พิษนั่นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะทำอันตรายให้กับเขา

"สิ่งที่ข้าพูดหน้าเหมืองปรมาจารย์พิษเหยียนน่าจะได้ยินชัดเจน ตอนนี้สิ่งที่ข้าต้องทำคือรอคอยอย่างเงียบๆ"  ฉู่ชิงหยุนพูดพึมพัมกับตัวเอง และดวงตาทั้งสองข้างของเขาเริ่มปิดลงเพื่อฝึกฝน

ในขณะเดียวกัน บ้านไม้ที่ซ่อนอยู่ในป่า

ฉู่ผิงเทียนและพวกพ้องกำลังรวบตัวกันอยู่ที่นี่ เมื่อเทียบกับสีหน้าเคร่งเครียดครั้งก่อน สีหน้าของพวกเขาในตอนนี้เต็มไปด้วยความปิติยินดีและแสดงให้เห็นถึงความตื่นเต้น

"ในที่สุดฉู่ชิงหยุนก็ออกจากการฝึกฝนสักที ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขาออกมาพวกเรายังพบเหมืองผลึกวิญญาณเพลิงอีก พวกเราช่างโชคดียิ่งนัก" เมื่อผู้อาวุโสสองพูดคำว่า "ผลึกวิญญาณเพลิง" สายตาของพวกเขาทุกคนเปล่งประกายทันที

ในตอนแรกก่อนที่ฉู่ชิงหยุนยังไม่ได้สืบทอดตำแหน่งผู้นำตระกูล เหมืองของตระกูลฉู่นั้นผู้อาวุโสสองเป็นคนดูแล

เขารู้ดีว่าผลึกวิญญาณเพลิงนั้นมีค่ามากมายแค่ไหน ถ้าใช้มันและความร่วมมือกับตำหนักร้อยสมบัติ ตระกูลฉู่จะต้องกลับไปอยู่บนจุดสูงสุดอีกครั้งในเวลาอันสั้นได้อย่างแน่นอน!

"เมื่อมีผลึกเพลิงวิญญาณอยู่เต็มเหมือง ฉู่ชิงหยุนจะต้องออกคำสั่งให้รีบขุดมันออกมาโดยเร็วอย่างแน่นอน และจะต้องมีคนในตระกูลหลายคนถูกเกณฑ์ไปขุด ในที่สุดเวลาที่พวกเรารอคอยก็มาถึงสักที" ผู้อาวุโสสามเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ราวกับว่าเขาเห็นจุดจบของฉู่ชิงหยุนแล้ว

"มันยังเร็วเกินไปที่พวกเจ้าจะดีใจในตอนนี้" น้ำเสียงที่หนาวเย็นของฉู่ผิงเทียนทำให้ทุกคนหยุดหัวเราะและมองไปที่เขา โดยที่ไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร

"ตามแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ของข้า หลังจากที่ฉู่ชิงหยุนกลับถึงที่พัก เขาให้ฉู่หู่และสุ่ยหลิวเชียงออกไป และเขาเก็บตัวฝึกฝนอยู่ในห้อง พวกเจ้าไม่คิดว่าการเคลื่อนไหวของเขามันแปลกรึ?" ฉู่ผิงเทียนถามทุกคน

"ฉู่ชิงหยุนที่เป็นห่วงความปลอดภัยของฉู่หู่และสุ่ยหลิวเชียงมากที่สุด มันค่อนข้างแปลกทีเดียวที่เขาบอกให้ทั้งสองคนออกไป ยิ่งไปกว่านั้นเขาเพิ่งจะออกมาจากการเก็บตัวฝึกฝน การเคลื่อนไหวของเขาค่อนข้างแปลกทีเดียว" ผู้อาวุโสสองคิดว่าการเคลื่อนไหวของฉู่ชิงหยุนมันแปลกเหมือนกัน

"เป็นไปได้ไหมที่ฉู่ชิงหยุนจะรู้ว่าพวกเราต้องการฆ่าเขา เขาเลยจงใจล่อพวกเราให้เข้าไปติดกับ?" ผู้อาวุโสสามกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง ขณะที่สีหน้าตื่นเต้นของหายไปอย่างไร้ร่องรอยและถูกแทนที่ด้วยใบหน้าซีดขาว

ฉู่ผิงเทียนคิดไตร่ตรองและพูดว่า "หากมีอะไรผิดพลาดพวกเราจะถอยทันที พวกเราจะต้องลงมือตอนนี้ แม้จะดูรีบร้อนเกินไปหน่อยก็ตาม"

"อืม!" ทุกคนเห็นด้วยกับความคิดของฉู่ผิงเทียน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญมาก ซึ่งเกี่ยวข้องกับตำแหน่งผู้นำตระกูล และไม่อาจเกิดความผิดพลาดได้และต้องทำให้แน่ใจว่าทุกอย่างอยู่ภายใต้การควบคุม

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆในบรรยากาศที่ตึงเครียดนี้

วันต่อมาที่พักของฉู่ชิงหยุนไม่มีการเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย

สองวันต่อมา สถานการณ์ยังคงเหมือนเดิม มันไม่มีใครเข้าและออกที่พักของเขาเลย บรรยากาศเงียบกริบมาก และกลางคืนก็ไม่มีแสงไฟ

"ลากมันออกมา!" ผู้อาวุโสสองและผู้อาวุโสสามลุกขึ้นยืนพร้อมกัน พวกเขาดูเหมือนจะทนไม่ไหวแล้ว พวกเขาต้องสูญเสียเวลาสองวันไปอย่างสูญเปล่า และรู้สึกว่าโอกาสที่จะลงมือเริ่มน้อยลง

ฝูงชนก็มีความคิดเห็นเช่นเดียวกับพวกเขา ถ้าพวกเขาตัดสินใจที่จะลงมือก็จะต้องลงมือซะตั้งแต่ตอนนี้

ฉู่ผิงเทียนก็เริ่มสงสัยบางอย่างเกี่ยวกับการตัดสินใจของเขา ตอนนี้พวกเขาอยู่ในความมืด ส่วนฉู่ชิงหยุนอยู่ในแสงสว่าง การเคลื่อนไหวของพวกเขาอีกฝ่ายไม่มีทางจับได้อย่างแน่นอน

"อีกฝ่ายเป็นแค่ระดับหลอมกายาขั้นห้า แค่กระบวนท่าเดียว ข้าก็สามารถฆ่ามันได้แล้ว" ในขณะนั้นเสียงที่หนาวเย็นและมั่นใจดังขึ้น

ตรงมุมห้อง มีชายคนหนึ่งในเสื้อคลุมดำก้าวออกมา

ชายคนนั้นมีรูปร่างเตี้ยและมีดวงตาเป็นรูปสามเหลี่ยม แววตาของเขากำลังเปล่งประกายแสงที่หนาวเย็นออกมา และเมื่อพูดเขาไม่แสดงสีหน้าหรืออารมณ์อะไรออกมาทั้งสิ้น เหมือนกับว่าเขาคุ้นเคยการฆ่ามาเป็นเวลานาน

ชายคนนี้เป็นนักฆ่าที่ฉู่ผิงเทียนจ้างมาแพง ระดับพลังของเขาอยู่ที่ระดับจิตวิญญาณขั้นสาม ซึ่งเหนือกว่าเขาซะอีก และยังเชี่ยวชาญการลอบสังหาร

"ก็ได้ พวกเราจะลงมือฆ่าฉู่ชิงหยุนในคืนนี้" ฉู่ผิงเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนาวเย็นและมองไปที่ผู้อาวุโสสอง "น้องสอง ครั้งนี้เจ้าจะต้องเคลื่อนไหวด้วยเพื่อมีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่าฉู่ชิงหยุนจะต้องตายอย่างแน่นอน"

ผู้อาวุโสสองพยักหน้า ระดับพลังของเขาคือระดับจิตวิญญาณขั้นหนึ่ง แม้ว่าฉู่ชิงหยุนจะซุ่มโจมตีพวกเขาจริงๆ พวกเขาก็สามารถฆ่าเขาได้ตราบใดที่มีโอกาส

และเมื่อฉู่ชิงหยุนตาย ตระกูลฉู่ก็จะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นความมั่งคั่งหรือทรัพยากรบ่มเพาะพลังก็จะตกเป็นของพวกเขาทั้งสิ้น!

เวลาผ่านไป...แต่ดูเหมือนว่าค่ำคืนนี้จะยาวนานกว่าปกติ

ฉู่ชิงหยุนออกจากมิติฝึกฝน ในตอนนี้ใบหน้าดูมัวหมองและดวงตาของเขาแดงก่ำ เหมือนกับว่าเขานอนไม่พอ

"ดูเหมือนจะมากันแล้ว" ฉู่ชิงหยุนยิ้มเล็กน้อย เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกมานั่งอยู่บนหินในลานกว้างพร้อมกับจิบไวน์รออย่างเงียบๆ ในขณะเดียวกันท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มขึ้นเรื่อยๆ

จากนั้นไม่นาน ฉู่ชิงหยุนก็วางแก้วไวน์ไว้ด้านข้างและหันไปมองด้านข้างอย่างเย็นชาและพูดพร้อมกับเสียงหัวเราะว่า "เจ้าซ่อนตัวนานขนาดนั้นไม่เหนื่อยหรือไง?"

พรึบ!

ปรมาจารย์พิษเหยียนปรากฏตัวออกมาและมองฉู่ชิงหยุนด้วยสีหน้าซับซ้อน มันกลับเป็นว่าฉู่ชิงหยุนรู้อยู่แล้วว่าเขาอยู่ที่นี่ แต่เขาก็ยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่สักพัก

"ที่แท้เป็นปรมาจารย์พิษเหยียนที่เลื่องชื่อนี่เอง ดึกขนาดนี้ไม่ทราบว่าเจ้ามีปัญหาอะไรอย่างนั้นรึ?" ฉู่ชิงหยุนกล่าวด้วยสีหน้าแปลกๆ และไม่แยแส

การแสดงออกเช่นนั้นทำให้จิตใจของปรมาจารย์พิษเหยียนสั่นไหว ทั้งที่อีกฝ่ายรู้อยู่ก่อนแล้วว่าเขามาทำไม แต่ก็ยังพูดทำเป็นไม่รู้แบบนั้นออกมาอีก!