ตอนที่ 984 ฆ่าอสรพิษไททัน
อสรพิษไททันตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อการสะกดข่มมันไม่อาจทำอะไรมนุษย์ตรงหน้าได้ แม้มันจะไม่ใข่มอนสเตอร์ที่ถนัดทักษะวิยญาณ แต่แม้กระทั่งจักรพรรดิทองม่วงก็ไม่อาจเมินเฉยมันได้ มันได้ฆ่ามนุษย์ระดับจักรพรรดิทองขาวมาแล้วด้วยวิธีนี้
อย่างไรก็ตาม มันสามาราถสัมผัสได้ว่ามนุษย์ตรงหน้ามันไม่สนใจทักษะวิญญาณมันเลย เขาลอยในท้องฟ้าเหมือนพบเจอลมแรงเฉยๆ
ในวินาทีต่อมา มันก็เห็นหลินฮวงอัญเชิญมอนสเตอร์ที่มีงวงช้างและร่างของเสือดาว อสรพิษไททันตกใจกับกลิ่นอายมัน
มันสามารถสัมผัสถึงระดับจักรพรรดิทองม่วงที่แผ่ออกมาได้ แต่กลิ่นอายมันกลับทำให้สัญชาตญาณมันร่ำร้องบอกถึงอันตราย
“ความเย็นที่กระทบจิตใจข้า…”ในไม่ช้า อสรพิษไททันก็รับรู้ถึงความหนาวเย็นที่ศัตรูมันส่งมา“มันเป็นมอนสเตอร์ระดับบรรพกาล!”
ดวงตามันเต็มไปด้วยความกลัวเมื่อมองสมเสร็จฝันร้าย
เทียบกับกบพิษท้องงู มันไม่กล้าประมาทศัตรูตนนี้เลย
สมเสร็จฝันร้ายมีงวงช้างและร่างของเสือดาวก็มีความยาวน้อยกว่าสามเมตรเท่านั้น มันเหมือนมดต่อหน้ามัน
อย่างไรก็ตาม ในวินาทีนั้น มันกลับปฏิบัติต่อสมเสร็จฝันร้ายเหมือนศัตรูตัวฉกาจ
ไกลออกไปพันเมตร ดวงตาของสมเสร็จฝันร้ายกลับเปลี่ยนเป็นดำสนิทในฉับพลัน
อสรพิษไททันตะลึงก่อนจะโจมตีโดยไม่ลังเล
ร่างมันที่กำลังนอนราบกลับดีดตัว หางมันที่คล้ายเทือกเขาขนาดมหึมากวาดผ่านอากาศและปรากฏที่มนุษย์และมอนสเตอร์อยู่ในชั่วพริบตา
ลมแรงและคลื่นพลังงานระเบิดจากปลายหางมัน กวาดไถเป็นรูปพัดลมที่กินรัศมีกว่า800กิโลเมตรบนพื้น ต้นไม้และดอกไม้ภายในรัศมีล้วนกลายเป็นฝุ่นผง
การโจมตีนับเป็นการโจมตีที่ทรงพลังสุดของมันโดยไม่ใช้พลังเทวะ
อย่างไรก็ตาม มันกลับไม่ได้ยินดีเลยแม้จะทุ่มสุดตัว สีหน้ามันกลับต้องเปลี่ยนเพราะสัมผัสว่าการโจมตีมันไม่ได้ผลเลย
“เขาอยู่ไหน?”อสรพิษไททันปล่อยจิตสัมผัสมันไปทั่วอาณาเขตตนเอง ทุ่มความพยายามทั้งหมดเพื่อหาตัวหลินฮวง
เพียงเมื่อมันพบบางสิ่ง มันก็ขดตัวอีกครั้งและดีดตัวไปข้างหน้าทันใด
อย่างไรก็๖ม กรงเล็บแหลมกลับเฉือนคอมัน ทิ้งบาดแผลใหญ่ยาวเกือบ20เมตรไว้บนคอมัน
เกล็ดแข็งมันกลับดูเหมือนไร้ซึ่งพลังป้องกันต่อกรงเล็บแหลมของศัตรู
ด้วยความเจ็บปวด อสรพิษไททันหันหัวมันไปมองสมเสร็จ ความตกใจมันค่อยๆสงบลง
หากมันหลบการโจมตีก่อนหน้าช้าไปเสี้ยววินาที หัวมันอาจถูกตัดและกลายเป็นกองเนื้อไปแล้ว
“ครั้งหน้าเจ้าจะไม่โชคดีแบบนี้”สมเสร็จกล่าวอย่างเย็นชา
“ข้ายอมรับว่าเจ้าทรงพลัง แต่ก็มีบางอย่างที่ข้าคิดว่าเจ้าไม่อาจเทียบได้”อสรพิษไททันปล่อยเสียงอึกทึก“เจ้าไม่มีพลังเทวะในร่าง!”
“ข้าสามารถฆ่าเจ้าได้โดยไม่ต้องใช้พลังเทวะ!’สมเสร็จยกหัวมันและสะบัดงวงช้างมันทันทีที่พูดจบ
งวงช้างตัดผ่านอากาศเหมือนแส้ ราวกับมันเป็นดาบยักษ์ที่เฉือนผ่านอากาศ ทุกอย่างที่มันตัดผ่านล้วนถูกผ่าครึ่ง
แส้ยาวมาถึงตรงหน้าอสรพิษในชั่วพริบตา ตรงไปยังจุดสำคัญมัน
อสรพิษฟาดหางมันอย่าวบ้าคลั่งโดยไม่คิดให้เสียเวลา ครั้งนี้ มันใส่พลังเทวะลงไปเกือบครึ่ง
หางงูคล้ายภูเขาบดขยี้กับงวงช้างซึ่งมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางไม่ถึง15เซนติเมตร
ในเวลานั้น เปลวไฟสีทองก็เจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์ตรงกึ่งกลางของการปะทะ
เปลวไฟสีทองสว่างขึ้นเรื่อยๆเมื่อขนาดมันใหญ่ขึ้น มันขยายใหญ่จนกลายเป็นกลุ่มก้อนพลังงานขนาดมหึมาภายในไม่กี่ลมหายใจ
ท้ายที่สุด ทรงกลมสีทองก็ดูเหมือนจะไม่อาจแบกรับพลังได้อีกและระเบิด แสงสีขาวซาดไปทั่วพื้นที่
ในวินาทีนั้น ท้องฟ้ามืดกลับสว่างเจิดจ้า ทั่วพื้นที่ภายในรัศมีพันกิโลเมตรกลายเป็นกลางวัน
พลังงานไร้สิ้นสุดและลมแรงพัดไปทั่วทุกทิศทางพร้อมกับแผ่นดินที่สนั่นหวั่นไหว
พื้นที่ภายในสองพันกิโลเมตรกลายเป็นซากปรักหักพัง พืชทุกต้นกลายเป็นเศษฝุ่น มอนสเตอร์ระดับจักรพรรดิส่วนใหญ่ไม่บาดเจ็บก็ถูกฆ่า มีเพียงกลุ่มน้อยที่สามารถหลบหนไปด้วยร่างกายสะบักสะบอม
...
จากระยะไกล หลินฮวงผู้ลอยกลางอากาศเห็นว่าดวงตาของอสรพิษไททันได้เปลี่ยนเป็นสีดำสนิท พลังเทวะในร่างมันสั่นสะเทือนและกลิ่นอายมันก็ทรุดโทรมไปสักพัก
เขาอดหมุนหัวไปมองสมเสร็จข้างเขาไม่ได้“มันฝันถึงเรื่องอะไรอยู่?”
“สู้กับข้า” สมเสร็จตอบกลับ หันหัวมันมาและยิ้ม
“ต่อสู้ระยะประชิด?”
“ขอรับ”
“ไม่ใช่ว่าแกไม่ถนัดการต่อสู้ระยะประชิดงั้นหรอ?”หลินฮวงถามอย่างสับสน
“ข้าคิดว่าข้าเก่ง ดังนั้นข้าจึงทำให้มันคิดอย่างนั้น ข้าทำให้ความสามารถการต่อสู้ระยะประชิดข้าเป็นที่สุด”สมเสร็จอดหัวเราะลั่นไม่ได้“ไม่เพียงแต่ข้าจะมีความเร็วของแมวป่า9หางและกรงเล็บ แต่ข้ายังมีความสามารถการป้องกันที่เทียบได้กับแมมมอธจอมทำลาย”
“โอ้ว้าว นั่นทรงพลังมาก!”หลินฮวงอดยกนิ้วโป้งให้มันไม่ได้
เขาทำได้แคสงสัยว่าเขาจะไร้เทียมทานไหมหากสมเสร็จผสานความสามารถที่ทรงพลังสุดของวิญญาณต่อสู้ทั้ง9ในร่างเขา
พลังเทวะที่เหลือในร่างของอสรพิษไททันเกิดการสั่นสะเทือนอีกครั้งเมื่อทั้งคู่กำลังคุยกัน วินาทีต่อมา กลิ่นอายมันก็ลดลงอย่างรวดเร็วและมันก็กำลังจะตาย
อสรพิษไททันดูสาหัสในโลกแห่งฝัน
มันนอนอยู่ในเศษซาก ร่างกายมันมีบาดแผลนับแสนจุดเหมือนถูกตัดด้วยดาบแหลม ไม่มีเนื้อในสภาพปกติตั้งแต่หัวจรดหางมันราวกับมันกำลังถูกทรมาน
เกล็ดและเนื้อมันดูเหมือนไม่อาจคืนสภาพเดิมได้อีก แต่ละบาดแผลบนร่างมันยาวอย่างน้อยสิบเมตร เนื้อสดสีแดงสามารถมองเห็นได้จากเกล็ดที่แหวกเหวอะ บางแผลลึกจนเห็นอวัยวะมัน
บาดแผลมีเลือดไหลอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีวี่แววของการรักษา เลือดไหลออกจากปากของมันเหมือนลำธาร
“ข้าแพ้...”มันฝืนเปล่งเสียง
“นี่เป็นการต่อสู้ที่รุนแรงสุดในชีวิตข้า มันยังเป็นการต่อสู้ที่ข้าต้องทุ่มสุดตัว พลังและการป้องกันที่ข้าภูมิใจกลับเหมือนเด็กน้อยต่อเจ้า แม้กระทั่งความสามารถที่ทรงพลังสุดอย่างกลืนดาราข้าก็ไม่อาจทำอะไรเจ้าได้”
“แม้ข้าจะไม่เคยดูถูกเจ้าตั้งแต่ต้น แต่ข้าก็ไม่คิดว่าระดับบรรพกาลจะน่ากลัวถึงขนาดนี้!”
“ข้ามีบางสิ่งต้องบอกเจ้า”สมเสร็จฝันร้ายที่ลอยกลางอากาศก้มมองอสรพิษไททัน ท้ายที่สุดมันก็กล่าว“ข้าไม่ใช่ระดับบรรพกาล ข้ามีระดับเหนือยิ่งกว่านั้น!”
แต่ทว่า สมเสร็จฝันร้ายกลับเก็บบางอย่างเป็นความลับ มันยังเป็นเด็กอยู่
“เป็นงั้นหรือ?งั้นข้าก็ตายอย่างสมเกียรติ..ลมหายใจสุดท้ายของอสรพิษไททันหมดลงเมื่อรู้’ความจริง’
“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับการ์ดอสรพิษไททัน(ระดับตำนาน)x2!”
“ระบบตรวจพบวิญญาณกึ่งเทพและแก่นเทวะ(แตก) ท่านต้องการกู้คืนหรือไม่?”