Chapter 10 : ผู้ใช้วิชาสั่นสะเทือน
อุจิฮะ เป็นหนึ่งในตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่บ้าน โคโนฮะ แต่นั่นก็ไม่ได้อธิบายถึงเหตุผลของการกระทำของเขา!
หลายปีที่ผ่านมา หลังจากการนองเลือดทั้งหมดเพื่อให้หมู่บ้านเกิดความสงบสุขและการทำงานของหน่วยงานต่าง ๆ ให้เป็นไปอย่างมีระบบ ทุกอย่างที่ทำให้หมู่บ้านมีระเบียบเรียบร้อยได้อย่างทุกวันนี้ล้วนแล้วเกิดมาจากความสามารถและความทุ่มเทของ โฮคาเงะรุ่นที่ 2 ท่าน เซนจู โทบิรามะ ทั้งสิ้น
ทั้งหมดนี้มันไม่มีความหมายเลยเหรอ?
พวกเขากำลังอยู่บนถนนสายหลักของหมู่บ้าน โคโนฮะ และปัญหาที่เกิดขึ้นนี้คือปัญหาของเด็ก ๆ แล้วทำไม อุจิฮะ ซามุย ต้องมาทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ด้วย?
"ทำไมละ?" ไนโตะ อยากรู้คำตอบจริง ๆ
“แกเป็นคนที่ทำให้น้องชายฉันบาทเจ็บ แกหยามเกียรติตระกูล อุจิฮะ!”
ซามุย ต้องการดูปฏิกิริยาตอบสนองของ ไนโตะ ดังนั้นเขาจึงแสดงความโกรธแค้นและต่อยหมัดตรงมาที่ ไนโตะ ทันที
ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายคนนี้กล้าที่จะเริ่มการต่อสู้ขณะที่พวกเขาอยู่กลางถนน!
แม้แต่ ไนโตะ ก็ไม่คิดว่า คนของตระกูล อุจิฮะ จะมีนิสัยอวดดีเช่นนี้ได้
แต่…ไนโตะ ก็ไม่ได้อยู่นิ่งเฉยให้ ซามุย จู่โจมเขาอยู่ฝ่ายเดียว!
ไนโตะ ไม่ลังเลเลยที่จะตอบโต้กลับ เขากำหมัดของเขาแล้วต่อยสวนคืนกลับไป
ปัง!!!
หมัดของทั้งคู่ชนเข้าหากันอย่างแรง
ในเรื่องของความเร็วและความแข็งแกร่งของร่างกายทั้ง ไนโตะ และ ซามุย มีความสามารถพอ ๆ กัน แต่ด้วยพลังที่ ไนโตะ ได้จากผลปีศาจคือพลังการสั่นสะเทือนของเขาก็เพียงพอที่จะบทขยี้คาถานินจาระดับ C ได้อย่างง่ายดาย กล่าวในอีกนัยหนึ่งคือ การที่ ไนโตะ ใช้กระบวนท่าต่อยหมัดก็เหมือนกับเขาใช้คาถานินจาระดับ C ทุกครั้งที่เขาต่อยหมัดออกไปนั่นเอง
ถึง ซามุย จะแข็งแกร่งขนาดไหน แต่เขาจะสามารถใช้ร่างกายมาต้านทานพลังที่เทียบเท่ากับคาถานินจาระดับ C ได้เหรอ!
ไม่จริงหรอกน่า!
เปรี้ยง!
เมื่อกำปั้นของ ไนโตะ ถูกล้อมรอบด้วยออร่าสีขาวและระเบิดพลังออกไป ทำให้ อุจิฮะ ซามุย มีท่าทีเปลี่ยนไปอย่างมาก
พลังการสั่นสะเทือนอันน่าสะพรึงกลัวที่ออกมาจากหมัดของ ไนโตะ ก็กระจายออกเป็นวงกว้าง ไม่เพียงแค่ทำให้ ซามุย รู้สึกว่ากระดูกที่มือของเขากำลังร้าวแต่เขายังรู้สึกว่าร่างกายเขากำลังจะแตกเป็นเสี่ยงในเวลานั้นอีกด้วย
นี้เป็นครั้งแรกที่ ซามุย รู้สึกได้ถึงความสยองขวัญที่แท้จริงในหัวใจของเขา เขารีบเค้นจักระในร่างกายและถอยห่างเพื่อเว้นระยะ
มันเป็นเรื่องจริงที่ ไนโตะ เพียงแค่ชกหมัดของเขาออกไปเท่านั้น แต่ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับ ซามุย นั้น ทำให้ร่างกายเขาสั่นเทาราวกับว่าเขาถูกคาถานินจาธาตุสายฟ้าเล่นงาน
“มันเป็นไปไม่ได้!” ดวงตาของ ซามุย แสดงถึงอาการตกใจถึงขีดสุดของเขา
ซามุย รู้มาจากน้องชายของเขาว่า โตะ เป็นผู้ที่มีพลังขีดจำกัดสายเลือด ด้วยเหตุนี้ทำให้ ไนโตะ มีพลังที่เหนื่อยกว่า ซามุย ในแง่ของพลังทางด้านกายภาพ
แต่เขาก็ไม่สนใจ
แข็งแกร่งมาก?!
เขาไม่คิดว่าพลังของ ไนโตะ จะ “แข็งแกร่ง” ได้ถึงขนาดนี้!
แข็งแกร่งขนาดที่สามารถสู้กับตระกูล อุจิฮะ ได้!
มันเป็นการต่อสู้กับเด็กที่ยังไม่ได้จบการศึกษา ที่ยังไม่เป็น เกะนิน ด้วยซ้ำ ดังนั้นการต่อสู้มันควรจะจบตั่งแต่เริ่มแล้วสิ!
ดังนั้น ซามุย จึงไม่คิดว่าเขาจะต้องต่อสู้อย่างจริงจัง เขาคิดว่าใช้แค่กระบวนท่าในการสั่งสอน ไนโตะ ก็คงจะพอแล้ว
อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้คาดคิดว่า ไนโตะ ที่ยังไม่ได้เป็นแม้กระทั่ง เกะนิน จะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้
นี่คือสิ่งที่น่ากลัว
ในขณะที่ ซามุย กำลังตกตะลึงกับพลังของ ไนโตะ เขาก็มองเข้าไปในตาของ ไนโตะ และบ่นกับตัวเองว่า “แข็งแกร่งมาก....”
บางทีกระดูกของเขาอาจจะยังไม่หัก แต่มันก็เกือบทำให้เขากระอักเลือดออกมา
เขาโชคดีที่ ไนโตะ ยังเป็นเพียงเด็กตัวเล็ก ๆ เพราะถ้าไม่อย่างนั้นเขาอาจจะตายไปแล้วก็ได้
อย่างไรก็ตาม อุจิฮะ ซามุย ก็ไม่ได้บาทเจ็บอะไรมากนัก แต่มันก็ทำให้เขารู้ถึงพลังของ ไนโตะ แล้ว
“ไอ้เด็กน้อย...แกกล้าใช้พลังขีดจำกัดสายเลือดกับตระกูล อุจิฮะ รึ!” ซามุย แสดงอาการณ์โกรธถึงขีดสุด
เพราะความวุ่นวายที่เกิดขึ้นทั้งหมด ซามุย เป็นคนที่ก่อเรื่องก่อนแต่เขาก็ยังแพ้ให้กับ ไนโตะ ซึ่งหลายคนในบริเวณนั้นก็เห็นและเป็นพยานได้
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นการทะเลาะกันของเด็ก ๆ แต่เขาก็เป็นตระกูล อุจิฮะ ทำให้ทุกคนต่างจับตามองไปที่เขา
ตระกูล อุจิฮะ เป็นหนึ่งในตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดแต่เขากลับต้องพ่ายแพ้ให้กับเด็กที่ยังไม่จบการศึกษาจากโรงเรียนนินจาเลยด้วยซ้ำ ทำให้เขาอายผู้คนเป็นอย่างมาก
ภายใต้แรงกดดันที่อยู่รอบตัวและความโกรธแค้นที่สุมอยู่ในใจ ซามุย จึงตัดสินใจที่จะไม่ใช้คาถานินจาเพื่อโจมตีใส่ ไนโตะ แต่เขาจะใช้การโจมตีด้วยกระบวนท่าแทน เพื่อล้างตราบาปที่เขาพ่ายแพ้ให้กับ ไนโตะ ในการปะทะกันครั้งแรก
ไนโตะ ไม่คิดว่า ซามุย ยังกล้าที่จะเปิดศึกต่อสู้กับเขาต่อไป
ทันใดนั้นดวงตาของ ไนโตะ ก็เผยให้เห็นแววตาที่หดหู่ใจว่าตระกูล อุจิฮะ ช่างหยิ่งเหลือเกิน
“ดูนั่นสิ นั่นใช้ อุจิฮะ ซามุย จริง ๆ เหรอ?”
“ช่างน่าสมเพชจริง ๆ ดูเจ้าเด็กนั่นแตะก้นเขาสิ”
ผู้คนเริ่มรวมตัวมุงดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกคนรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นร่องรอยแห่งความสงสารบนใบหน้าของ ไนโตะ ที่มอง ซามุย
จากสายตาของพวกเขาแล้วพวกเขาเห็น ไนโตะ เป็นเพียงเด็กที่ยังไม่จบการศึกษาจากโรงเรียนนินจา การที่ได้เห็น อุจิฮะ ถูกเด็กคนนี้เล่นงาน ทำให้ ซามุย ดูน่าสมเพชมาก
ถึงแม้ว่า ซามุย จะหยิ่งมากและกล้าที่จะฆ่า ไนโตะ บนถนนกลางหมู่บ้าน แต่ ไนโตะ ก็กลัวที่จะทำร้ายเขาจนได้รับบาทเจ็บ
ในขณะที่ทุกคนกำลังมุงดู ไนโตะ และ ซามุย เข้าปะทะกันอีกครั้งอยู่นั้น
ปัง!!!
ไนโตะ ไม่กระพริบตาหรือหลบหลีกการโจมตี แต่เขากลับพุ่งเข้าหา ซามุย แม้ว่า ซามุย จะเป็นคนที่เริ่มโจมตีก่อน
มันเป็นเพียงแค่หมัด! นั่นคือสิ่งที่ ไนโตะ บอกกับตัวเอง
(ไม่ว่า ซามุย จะใช้อุบายอะไรมันก็ยังเป็นแค่หมัด เขาไม่สามารถโจมตีรางกายของฉันทั้งหมดด้วยหมัดหรอกน่า!) ไนโตะ คิด
(ฉันจะแสดงให้แกเห็นถึงพลังที่แท้จริงของตระกูล อุจิฮะ ด้วย เนตรวงแหวน นี้จะทำให้ฉันสามารถวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของแกได้อย่างง่ายดาย แกจะรับมือกับมันยังไงละ? ผู้ใช้พลังการสั่นสะเทือนอย่างแก ไม่สามารถเอาชนะพลังของฉันได้ด้วยกระบวนท่าหรอก! ชนะฉันไม่ได้หรอก!!!) ซามุย คิด
การเผชิญหน้ากับหมัดของ ไนโตะ ในครั้งนี้ ซามุย จะไม่เข้าปะทะกับมันโดยตรงอย่างเด็ดขาด เขาจะหลบมันและจะเข้าไปเตะที่จุดบอดที่ ไนโตะ ไม่ทันได้ตั้งรับและตราบใดที่เขาสามารถหลีกเลี่ยงการเข้าปะทะโดยตรงได้ พลังการสั่นสะเทือนของ ไนโตะ ก็จะไม่สามารถทำอะไรเขาได้
ซามุย คิดเช่นนั้น
อย่างไรก็ตาม ถ้าพลังการสั่นสะเทือนสามารถหลบหลีกได้ง่าย ๆ มันจะเป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกได้อย่างไร!!
ปัง!!
หมัดของ ไนโตะ พุ่งชนอากาศเหมือนจะไม่โดนอะไร แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังทำให้เกิดเสียงแตกดังขึ้น!
เห็นได้ชัดว่าหมัดของเขาต่อยไม่ถูกอะไรเลย แต่มันเหมือนกับว่าเขาได้ทำลายอากาศไปแล้ว
เปรี้ยง!!
อีกครั้งที่อากาศร่วงหล่นลงมาเหมือนกระจกแตก มันส่งคลื่นกระแทกทำลายล้างผ่านอากาศและแพร่กระจายไปถึงตัวของ ซามุย
"นั่นอะไรนะ?!"
อุจิฮะ ซามุย รับรู้ได้ถึงความน่ากลัวที่จะต่อสู้กับผู้ใช้วิชาสั่นสะเทือนอีกครั้ง
ซามุย มั่นใจว่าเขาสามารถหลบการโจมตีของ ไนโตะ ได้ แต่ทำไมคลื่นสั่นสะเทือนยังโดนตัวเอาอยู่!
เกิดรอยยับและรอยกระแทกเหมือนโดนอากาศอัดอย่างแรง ขึ้นบนร่างกายของเขา
คราวนี้สถานการณ์รุณแรงและเลวร้ายมากยิ่งขึ้น!
ครั้งสุดท้ายที่เขาพยายามหยุดพลังของ ไนโตะ เขาใช้จักระทั้งหมดของเขาเพื่อหักล้างพลังนั้นแต่ก็สามารถหักล้างได้แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น
แต่ในครั้งนี้เขาพยายามที่จะหลบพลังการสั่นสะเทือน เขากลับโดนพลังนั้นเข้าอย่างจัง พลังนั้นกระจายไปทั่วร่างกายของเขา
ปัง!!
พลังการสั่นสะเทือนทำให้เกิดผลกระทบอย่างรุนแรง ซามุย กัดฟันของเขาไว้แน่นเพื่อข่มอาการเจ็บปวดและตั้งสมาธิไปที่การป้องกันของเขา เมื่อมาถึงจุดนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว แต่แขนของเขาก็ยังคงไขว้กันไว้เหนือหน้าอกเพื่อต้านทานแรงกระแทกเอาไว้
อย่างไรก็ตาม การตัดสินใจของเขาก็ผิดพลาดและล้มเหลวลงในที่สุด!
ตู้ม
ท่ามกลางความตกใจของทุกคนที่ยืนมุงดูการต่อสู้อยู่ ซามุย ก็กระเด็นขึ้นไปบนฟ้าเพราะไม่สามารถต้านทานพลังของการสั่นสะเทือนเอาไว้ได้!
ปล. คิดว่า อุจิฮะ ซามุย น่าจะเป็นนินจาระดับ จูนิน (ไม่แน่ใจนะครับ)
ติดตามข่าวสารจากเพจ Facebook : Chan's Translation นิยายแปลไทย@TranslatedByMild