ตอนที่ 211 ฆาตกรที่แท้จริง 6
“แกติดสินบนมีริเพื่อให้นำตัวปีศาจทมิฬมายังที่เกิดเหตุทันทีที่พบการลอบสังหาร อยากจุดประกายความขัดแย้งเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายทะเลาะกัน แกยังจัดการให้คนปิดปากมีริในระหว่างการต่อสู้อีกด้วย”
เสี่ยวจินแสดงหลักฐานหลายชิ้น ซูติงฮั่วหลับตาและกล่าวกับตัวเอง“ฉันรู้ว่าวันนี้จะมาถึง การถูกพบตัวหมายถึงความตาย”
จากนั้น ซูติงฮั่วก็มองผู้ช่วยเขาและกล่าว”ฉันได้ฆ่าผู้นำเรา แต่ฉันไม่ใช่ผู้บงการ-มันเป็นเขา เรย์เร็นได้ให้ผลประโยชน์มากมายกับฉันและสัญญาว่าจะได้มากกว่านี้ เขาคือสายที่ถูกเรย์เร็นส่งมาจับตาและควบคุมฉัน-แผนนี้ได้รับการแนะนำจากเขาด้วย!’
ผู้ช่วยมองซูติงฮั่วด้วยความโกรธและกล่าว“แกต้องบ้าไปแล้ว...”
“แกคิดว่าจะมีทางรอดออกไปรึไง?”ซูติงฮั่วหยุดเขาและกล่าว“ฉันทำเพื่อพวกแกเพราะผลประโยชน์ ซึ่งไม่มีประโยชน์กับฉันอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ฉันถูกเปิดโปง เรย์เร็นไม่มีทางช่วยอะไรได้อีก”
ทันใดนั้น ดวงตาของผู้ช่วยเปลี่ยนเป็นสีขาว ริมฝีปากเขากลายเป็นสีม่วง และฟองสีขาวก็ไหลออกจากปาก เขาตายทันที เมื่อซูติงฮั่วกำลังพูด เขาก็รู้ว่าเขาต้องตาย ดังนั้นเขาจึงกัดยาพิษระหว่างฟันและฆ่าตัวตาย พวกทหารเองก็ทำตามเขา
ชาวเรย์เร็นเป็นที่รู้จักดีว่าเป็นพวกเลือดเย็นและจงรักภักดี ไม่มีใครแปลกใจ
หานเซี่ยวยืนข้างๆและเฝ้าดูโดยไม่คิดหยุด ในไม่ช้า ซูติงฮั่วก็เป็นคนเดียวที่ยังรอดชีวิต
เสี่ยวไห่เยาะเย้ย“มันสายเกินไปแล้วที่จะรักชีวิต”
“ฉันไม่ได้คิดทำเช่นนั้น ฉันรู้ว่าความตายเป็นเพียงตัวเลือกเดียวของฉัน”ซูติงฮั่วส่ายหัว
เสี่ยวจินตัดบทและกล่าว“ซูติงฮั่ว แกเป็นสมาชิกอลูเมร่ามานาน ผู้นำปฏิบัติต่อแกเป็นอย่างดี ทำไมแกถึงทำเช่นนี้?”
“ฮ่าๆๆๆ!”ซูติงฮั่วระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย“นี่ดูไม่เหมือนคำพูดของแกเลยนะ แกนะเลือดเย็นกว่าฉันมาก”
เสี่ยวจินยังคงไร้อารมณ์และไม่ได้รับผล แต่เสี่ยวไห่กลับตบซูติงฮั่วและกล่าว“ดูเหมือนว่าแกจะไม่อยากรีบตาย”
คนจากกลุ่มอื่นมาถึง พวกเขาเฝ้าดูสถานการณ์ด้วยความตกใจและสับสน
ซูติงฮั่วหัวเราะสักพัก จากนั้นก็กล่าวด้วยความเสียใจ“ฉันจะขอโทษผู้น้ำวยตัวฉันเอง”
เสี่ยวไห่หยิบอุปกรณ์ทรมานออกมาและกล่าวอย่างเยือกเย็น“งั้นแกก็มีเวลาให้คิดอีกนานว่าจะพูดยังไง”
“พอแล้ว เขาสารภาพแล้ว นำตัวเขากลับมาสอบสวน”หนึ่งในหัวหน้าฝ่ายเหนือกล่าว ซูติงฮั่วเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของฝ่ายเหนือ ดังนั้นการสอบสวนและการทรมานเขาในที่สาธารณะย่อมนำความอับอายมาสู่ฝ่ายเหนือ
ซูติงฮั่วคือคนทรยศที่ไม่ได้เป็นตำแทนของตำแหน่งฝ่ายเหนือ แต่มันก็ทำให้พวกเขาอับอาย
เสี่ยวจินมองหานเซี่ยวด้วยสายตาคำถาม คนอื่นก็มองเช่นกัน
ปีศาจทมิฬคือคนที่ถูกใส่ร้าย ดังนั้นความคิดเขาจึงสำคัญมาก
“ฆาตกรตัวจริงถูกพบแล้ว เรื่องอื่นไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน”หานเซี่ยวกล่าว จากนั้นก็เดินออกไป
...
นักฆ่าตัวจริงที่สังหารดาร์ริลถูกพบ แผนทั้งหมดเป็นของเรย์เร็น และหานเซี่ยวก็หมดความสงสัย
ซูติงฮั่วตายในการสอบสวน เขาพ่นข้อมูลมามากก่อนตาย เขาเป็นหมากตัวสำคัญของเรย์เร็น การลอบสังหารก็จะจุดประกายความขัดแย้งระหว่างอลูเมร่าและตาข่ายมื แต่แผนกลับพังพินาศ พลังของหานเซี่ยวเหนือเกินความคาดหมาย พวกเขาคิดว่าปีศาจทมิฬจะถูกจับหรือแม้กระทั่งฆ่า จากนั้นความเกลียดชังระหว่างอลูเมร่าและตาข่ายมืดย่อมไม่มีทางแก้ไขได้ แต่ด้วยความประหลาดใจ หานเซี่ยวกลับเหนือกว่านั้น
การลอบสังหารเป็นไปได้ดีเพราะการวางแผนหลายปีของซูติงฮั่ว เรย์เร็นประสบความสูญเสียมากเมื่อเขาตาย
เสี่ยวจินได้รับความดีความชอบมากสุดกับการหาตัวฆาตกร เขาได้รับเกียรติมากมาย และฝ่ายบ้านก็ต้องมาขอบคุณเขาแม้จะไม่อยากก็ตาม
ทุกอย่างถูกจัดการ อย่างไรก็ตาม ปีศาจทมิฬที่หลุดพ้นข้อสงสัยแล้วกลับยังอยู่ต่อ ไม่มีใครรู้แรงจูงใจเขา หลายฝ่ายไม่มีเวลามาสนใจเขาเพราะพวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการเลือกผู้สืบทอด
ในห้อง หานเซี่ยวมองภารกิจ[นักฆ่าที่แท้จริง]บนหน้าต่างสถานะ ซูติงฮั่วถูกจับ แต่เขายังไม่ผ่านภารกิจ
เรื่องนี้ยังไม่จบ
ประกายความเย็นชาปรากฏในดวงตา ความคิดหนึ่งแจ่มแจ้งในหัว
...
สามวันหลังจับกุมซูติงฮั่ว เสี่ยวจินก็พาเสี่ยวไห่มาเยือน
“ทำไมถึงมาหาฉัน?”หานเซี่ยวถาม
“ฉันควรเป็นคนถาม เจตนาของนายคืออะไร?”เสี่ยวจินถามกลับ
“ฉันถูกใส่ร้าย และคนของนายก็อยากฆ่าฉัน ฉันต้องการของชดเชย”
เสี่ยวไห่ตกใจและโกรธ“เรื่องทั้งหมดนี้เป็นแผนของเรย์เร็น และแกก็ยังฆ่าคนของเราไป ยังกล้ามาร้องเรียนจากเราอีกงั้นเรอะ?!”
“เรย์เร็นอยู่ไกลเกินไป ดังนั้นฉันจึงต้องมาขอเงินจากพวกนายแทน”
“แกกำลังปล้นเรา!”เสี่ยวไห่เต็มไปด้วยความโกรธ
“ถูกต้อง”หานเซี่ยวพยักหน้า เขามองเสี่ยวไห่ด้วยรอยยิ้มเยาะ“แล้วแกจะทำไม?”
เสี่ยวจินดึงเสี่ยวไห่ไปด้านหลัง จากนั้นก็เขียนตัวเลขบนกระดาษและกล่าว“ฉันจะจ่ายค่าชดเชยให้เอง จำนวนนี้พอไหม?”
หานเซี่ยวมองมันและกล่าว“นั่นคงยอมรับไม่ได”
เสี่ยวไห่โกรธ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเสี่ยวจินถึงต็มใจจ่าย ซึ่งมันไม่จำเป็นในสายตาเขา
“มีเหตุผลอื่นที่มาหาฉันใช่ไหม?”หานเซี่ยวไขว้ขา
“อันที่จริง ฉันมาขอความช่วยเหลือ ดาร์ริลตายแล้ว และตำแหน่งผู้นำก็ว่าง อลูเมร่าเป็นตระกูลใหญ่ มันจำเป็นต้องมีผู้นำ ในอีกสองวัน การเลือกตั้งภายในจะเลือกตามคะแนนเสียงของเจ้าหน้าที่ระดับสูง โทดด์จากบ้านหลัก เซอฉีจากกลุ่มเกาะแดง และแองเกิลตันจากฝ่ายเหนือ เมื่อฉันกำลังสืบสวนการตายของดาร์ริล พวกเขาก็พากันเข้าหาเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนอื่นและหาเสียงกันแล้ว ตอนนี้ฉันเสียเปรียบ ดังนั้นฉันจึงหวังว่านายจะช่วยฉันได้”เสี่ยวจินกล่าวอย่างจริงจัง
“แล้วทำไมฉันถึงควรช่วยละ.
“เพื่อตอบแทนที่ฉันช่วยนายให้หลุดพ้นข้อสงสัย โปรดช่วยฉันด้วย”
“ฉันต้องการรางวัล”หานเซี่ยวกล่าวอย่างเย็นชา
“เนรคุณ หากมันไม่ใช่เพราะพ่อ แกก็ยังเป็นผู้ต้องสงสัยรายใหญ่ อย่าคิดว่าแกโชคดี!”เสี่ยวไห่ไม่อาจทนได้และตะโกน
หานเซี่ยวมองเขาและกล่าวอย่างเย็นชา“แกควรดดีใจที่ฉันไม่ฆ่าแก หรือแกอยากจะเป็นศพด้วย?”
สีหน้าของเสี่ยวไห่บิดเบี้ยวและโกรธ เขาตัวสั่นด้วยความโกรธกับทัศนคติของหานเซี่ยว เขาทำได้แค่หันไปมองเสี่ยวจิน หวังว่าพ่อเขาจะช่วย แต่ก็ต้องผิดหวัง เสี่ยวจินยังคงเฉยชา
“นายต้องการเท่าไร?”
หานเซี่ยวลูบคาง ชี้กระดาษและกล่าว“สามเท่า”
“บ้า...”เสี่ยวไห่ตกตะลึง คำขอนี้มากเกินไป
อย่างไรก็ตาม เสี่ยวจินยอมรับเงื่อนไขโดยไม่ลังเลและกล่าว“ไม่มีปัญหา”
“พ่อ!”เสี่ยวไห่ตะโกน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเสี่ยวจินถึงเชื่อฟังหานเซี่ยว“มันไม่มีประโยชน์แม้เขาจะช่วยเหลือ คนนอกไม่อาจแทรกแซงการเลือกตั้งได้ เขาไม่มีตำแหน่งในการประชุมภายในไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหน!”เสี่ยวไห่กล่าว
“ฉันมีทางของฉัน”เสี่ยวจินตอบอย่างเย็นชา“ปีศาจทมิฬ นายเต็มใจเข้าร่วมฝ่ายเสี่ยวไหม?”
เข้าร่วมฝ่ายเสี่ยว?หมายความว่ายังไง?
หานเซี่ยวเลิกคิ้วและถาม“หมายความว่าไง?”
“เข้าร่วมตระกูลฉัน พร้อมตำแหน่งอาวุโสในตระกูล ลูกๆฉันจะเป็นลูกเลี้ยงนาย”
บรรยากาศเปลี่ยนไป
เสี่ยวไห่เกือบล้มลง เขาตกใจ เสี่ยวจินไม่เคยปรึกษากับเขามาก่อน และตอนนี้เขาก็จะมีพ่อเลี้ยง?
“หือ นายทำอย่างนั้นได้ด้วยงั้นหรอ?”หานเซี่ยวตากระตุก ความหน้าด้านของเสี่ยวจินเกินความคาดหมายเขา“วิธีการเด็กๆเช่นนี้จะได้ผลงั้นหรอ?”
“การเมืองมักมีความเป็นเด็กอยู่เสมอ”เสี่ยวจินตอบอย่างเย็นชา“ตราบเท่าที่นายเข้าร่วมฝ่ายเสี่ยว นายก็จะเข้าร่วมการประชุมไ ความแข็งแกร่งนายจะบ่งบอกถึงอำนาจ และตราบเท่าที่นายปรากฏ มันก็จะเป็นตัวแทนของภัยคุกคาม แต่ทว่า นายจะเป็นส่วนหนึ่งของฝ่ายเสี่ยว ซึ่งหมายความว่านายไม่ได้เป็นภัยคุกคามภายนอก ฝ่ายอื่นจะต้องยอมศิโรราบด้วยความกลัว”
ความหมายของการเป็นสมาชิกตระกูลและคนนอกต่างกัน อย่างแรกคือภัยคุกคามภายนอกและจะเป็นที่ไม่พอใจเท่านั้น แต่หากมันเป็นสมาชิกตระกูล มันก็หมายความว่าพลังของเสี่ยวจินจะเพิ่มขึ้นมากและเขาจะได้รับพันธมิตรที่แข็งแกร่งสำหรับอลูเมร่าในภาพรวม มันจะหมายถึงคุณงามความดีของตระกูล ได้รับทั้งยอดฝีมือและยังได้รับความดีจากการหาตัวนักฆ่าที่ฆ่าดาร์ริล ฝ่ายอื่นย่อมยอมแพ้ต่อเขา
จนถึงตอนนี้ หานเซี่ยวได้คาดเดาถึงสถานการณ์ทั้งหมดแล้ว เขายิ้มและกล่าว“ฉันไม่เห็นประโยชน์ในการเข้าร่วมฝ่ายเสี่ยวเลย ทำไมฉันถึงควรทำอย่างนั้น?”
“นายเข้าร่วมฝ่ายเสีย่ว และเมื่อฉันกลายเป็นผู้นำ อลูเมร่าก็จะกลายเป็นพันธมิตรนาย”
“ดูเหมือนว่านายพร้อมทุ่มทุกอย่างเพื่อให้ได้เป็นผู้นำนะ”หานเซี่ยวหัวเราะ จากนั้นก็กล่าว“ตกลง ฉันจะเข้าร่วมฝ่ายเสี่ยวและกลายเป็นพ่อเลี้ยงของลูกๆนาย”
เสี่ยวไห่โกรธจนเสียสติ เขาไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์น่าอายเช่นนี้มาก่อน และส่วนที่เขาโกรธมากสุดก็คือเสี่ยวจินดันเห็นดีด้วย เขาเริ่มสงสัยว่าพ่อเขาถูกล้างสมอง
หานเซี่ยวมองเสี่ยวไห่และยิ้มเยาะ“มาสิ ให้ฉันได้ยินแกเรียกฉันว่าพ่อเลี้ยงหน่อย”
สีหน้าเสี่ยวไห่ดำมืด เขาเป็นคนหยิ่งยโส ดังนั้นชะตากรรมนี้จึงเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย แต่ทว่า เขาเห็นใบหน้าเข้มงวดของเสี่ยวจิน จากนั้นก็ระงับความโกรธตัวเองและฝืนกล่าวออกมา
“พ่อเลี้ยง”
หานเซี่ยวแคะหูและกล่าว“ฉันไม่ได้ยินเลย”
“พ่อเลี้ยง!”เสี่ยวไห่ตะโกน ใช้เค้นพลังมากจนเลือดไหลออกจากไรฟัน และรสเหล็กก็เต็มปากเขา
“ฮี่ๆ เด็กดี”หานเซี่ยวไม่อาจควบคุมเสียงหัวเราะในใจได้ ร่างเดิดมเขาคือน้องชายของเสี่ยวไห่ เสี่ยวไห่จะคิดยังไงหากรู้ความจริง?
เสี่ยวจินยื่นมือออกมาและกล่าว“หวังว่าจะได้ร่วมมือกันนะ”
หานเซี่ยวยอมรับ
พ่อลูกตระกูลเสี่ยวยืนขึ้นและจากไป
หลังกลับคฤหาสน์ฝ่ายเสี่ยว เสี่ยวไห่ก็ร้องถามออกมา“พ่อ ทำไมถึงทำอย่างนี้?”
เสี่ยวจินตอบกลับโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า“ปีศาจทมิฬโลภกว่าที่ฉันคิด ฉันคิดว่าการช่วยขจัดข้อสงสัยจะทำให้เขาสำนึกบุญคุณ แต่ไม่คิดเลยว่าจะต้องทุ่มไปมากขนาดนี้เพื่อให้เขาเข้าร่วม ยังไงก็ตาม มันคุ้มค่า อย่างน้อยเราก็เป็นฝ่ายเดียวที่เข้าใกล้ปีศาจทมิฬได้ เมื่อฉันกลายเป็นผู้นำ สิ่งที่สูญเสียจะถูกกลบฝังได้ง่ายๆ”
“ผมเข้าใจ เมื่อพ่อเป็นผู้นำ พ่อก็ไม่ต้องสนใจปีศาจทมิฬอีก”เสี่ยวไห่ตระหนัก
เสี่ยวจินหันมามองลูกชายเขาและกล่าวด้วยน้ำเสียงเข้มงวด“แกผิดแล้ว เรายังต้องเอาใจปีศาจทมิฬอยู่หลังฉันกลายเป็นผู้นำ มันคือการฆ่าตัวตายที่จะหาเรื่องเขา นี่คือโลกของผู้แข็งแกร่ง ปีศาจทมิฬยืนอยู่บนจุดสูงสุดด้วยพลังเขา พลังส่วนตัวเขาเพียงพอให้คุกคามได้ทุกองค์กร ตราบเท่าที่ปีศาจทมิฬเป็นส่วนหนึ่งของฝ่านเสี่ยวบนหน้าหนังสือ เราก็จะพึ่งพาเขาได้ และฝ่ายอื่นก็จะไม่กล้าล้ำเส้น ฉันรู้ว่าแกไม่ยอมรับมัน แต่อย่าทำอะไรที่เป็นการทำลายแผนของฉัน”
เสี่ยวไห่คัดค้านอยู่ในใจ แต่ก็ทำได้แค่กัดฟันและยอมรับมัน
“ครับ พ่อ”
