GE161 ผู้เยาว์ที่อันตราย [ฟรี]

ตำหนักถูกทำลาย กลางท้องนภามีผู้เยาว์อาภรณ์ขาวดำยืนอยู่

แววตาดูเย็นชาราวน้ำแข็ง ผมดำราวกับหมึก แรงกดดันที่แผ่ออกมาทำให้บรรยากาศรอบข้างเงียบกริบ

เสียงน้ำแข็งแตกฟังราวกับเสียงปีศาจ ทำให้จิตใจของผู้เชี่ยวชาญทุกคนสั่นสะท้าน

ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำไม่กล้าแหงนมอง ราวกับหนิงฝานเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว เพราะหมัดเมื่อครู่ไม่ได้ด้อยไปกว่าการจู่โจมของผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม

การจู่โจมจากหมัดทะลายน้ำแข็งครู่ เหล่าประมุขนิกายทั้ง 7 เค้นพลังและสมบัติทั้งหมดที่มีออกมาเพื่อรักษาชีวิต แต่ก็ยังไม่อาจรอดพ้นจากอาการบาดเจ็บสาหัส

โม่เชิ่งขบคิด มันเชื่อว่าผู้เยาว์คนนี้คือผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม ไม่อย่างนั้น หมัดเมื่อครู่คงไม่ทำให้พวกมันบาดเจ็บปางตาย ยิ่งด้วยฝ่ามือทองคำของมันเมื่อครู่ถูกทำลาย มันยิ่งทราบถึงอานุภาพหมัดของหนิงฝานดี

หากมันเข้าใจไม่ผิด การที่ผู้เยาว์คนนั้นปรากฏตัวขึ้นอย่างฉับพลัน และทำลายฝ่ามือของมันได้ง่ายๆ ผู้เยาว์คนนั้นสมควรบรรลุระดับร่างกายในขอบเขตกระดูกเงิน

ในเมื่ออีกฝ่ายบรรลุขอบเขตกระดูกเงิน แม้โม่เชิ่งจะจู่โจมเต็มกำลัง ก็ใช่ว่าจะเอาชนะอีกฝ่ายได้ คาดไม่ถึงว่าหมู่บ้านหยวนจื่อจะมีผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังขนาดนี้อยู่ จากนี้มันคงต้องเลิกคิดถึงเรื่องอัฐิสวรรค์ไป

ซ่งสื่อตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเช่นกัน หมู่บ้านหยวนจื่อมีผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังขนาดนี้ด้วยหรือ?

สีหน้าหวาดกลัวของโม่เชิ่งค่อยๆกลับคืนสู่ความสงบ อีกฝ่ายต้องการคำอธิบาย

พวกมันมาเพื่อปล้นชิงและทำลาย เหตุใดยังต้องอธิบาย?

หรือผู้เยาว์คนนี้ต้องการให้พวกมันชดใช้? พวกมันเพียงจะสังหารศิษย์หมู่บ้านหยวนจื่อไม่กี่คน แต่ผู้เยาว์คนนั้นกลับสังหารไปไม่น้อย แบบนั้นแล้วเหตุใดยังต้องให้พวกมันชดใช้

เมื่อขบคิดเรื่องราวต่างๆ โม่เชิ่งและคนอื่นๆต่างประหลาดใจ… แปลกมาก ผู้เยาว์คนนี้อายุยังไม่ถึง 20 ปี ระดับพลังอยู่เพียงขอบเขตประสานวิญญาณ แต่เหตุใดถึงแข็งแกร่งขนาดนี้

พวกมันมองหน้ากันด้วยความสงสัย

หรือผู้เยาว์คนนี้จะทรงพลังแค่เพียงร่างกาย แต่ระดับพลังไม่สูงส่ง!

หากเป็นเช่นนั้น หากพวกมันทั้ง 7 ร่วมมือ ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวผู้เยาว์คนนี้

ในเมื่อไม่กลัว… พวกมันก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายใดๆ กลับกัน… ผู้เยาว์คนนั้นต้องอธิบายมากกว่า! มันถึงกลับลองจู่โจม กล่าวอ้างว่าเป็นประมุขของหมู่บ้านหยวนจื่อ ทั้งๆที่ตนเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณเท่านั้น

หรือมันจะเบื่อชีวิต!

สีหน้าโม่เชิ่งแปรเปลี่ยนเย็นชา

“หมู่บ้านหยวนจื่อไม่มีผู้เชี่ยวชาญเช่นเจ้า… เจ้าเป็นผู้...”

ทันทีที่ได้ยินคำกล่าว แววตาหนิงฝานแปรเปลี่ยน เจตนาสังหารอันน่าสะพรึงกลัวประทุ จนทำให้ขนหัวโม่เชิ่งลุกซู่ มันไม่กล่าวต่อ

มันฝึกฝนวิชาและมีอายุยืนยาวมากว่าพันปี ประสบกับสิ่งต่างๆมากมาย แต่เจตนาสังหารของหนิงฝาน ทำให้มันรู้สึกว่าตนเองช่างเล็กจ้อยไม่คู่ควร

ความรู้สึกเช่นนี้มีเพียงยามที่เผชิญหน้ากับผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม! บางที ผู้เยาว์คนนี้อาจไม่ใช่ขอบเขตประสานวิญญาณ แต่เป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณจริงๆ!

มันจะสังหารข้า!

โม่เชิ่งกัดริมฝีปาก พ่นแก่นโลหิตออกมาผสานกับวิชา ทำให้ร่างกายของมันขยายสูงใหญ่ถึง 7 จ้าง ชุดคลุมฉีกขาด ทั่วร่างห่อหุ้มด้วยแสงสีทอง… ด้วยวิชาที่มันใช้ ทำให้ร่างกายของมันบรรลุขอบเขตแสงเงินระดับ 10!

ชั่วลมหายใจนั้นเอง หนิงฝานก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา สะท้องก้องไปทั่วหมู่บ้าน

“ข้าบอกแล้วว่าข้าต้องการคำอธิบาย!”

แสงสีดำเปล่งออกจากร่างหนิงฝาน ปราณรอบข้างผันผวน

หนิงฝานมาเพื่อหาหยกสวรรค์เท่านั้น แต่ก่อนหน้านั้น เขาคงต้องสังหารโม่เชิ่งก่อน!

หนิงฝานเหวี่ยงหมัดทะลายน้ำแข็งที่แฝงด้วยอัสนีเข้าใส่ โม่เชิ่งเค้นพลังทั้งหมดเพื่อต้านรับ แต่แขนของมันกลับถูกหมัดทะลายน้ำแข็งแช่แข็ง ระเบิดแตกเป็นเสี่ยงๆ

ในชั่วพริบตานั้น หนิงฝานใช้ย่างก้าวพริบตาเข้าประชิด ซัดฝ่ามืออัสนีเข้าใส่จนโม่เชิ่งร้องลั่น กลิ่นที่แผ่ออกมาลดฮวบ ระดับของร่างกายก็ลดลงอย่างรวดเร็ว

โม่เชิ่งถูกผลักให้ถอย 10 ก้าว แต่ละก้าวกลิ่นอายที่แผ่ออกมาก็อ่อนลง

หลงเหลือเพียงความหวาดกลัว

หนิงฝานไม่ปล่อยโอกาสให้มันหยุดพัก สองเท้าย่างก้าวพริบตาอ้อมตัวมัน ซัดฝ่ามือเข้าใส่ส่วนต่างๆของร่างกาย 5 ครั้ง

เสียงระเบิดดังสนั่น โลหิตสาดกระจายจากทั่วร่างโม่เชิ่ง!

มันฝึกฝนมานานนับพันปี คาดไม่ถึงว่าต้องเผชิญกับชะตากรรมเช่นนี้ ยามนี้ สิ่งเดียวที่มันคิดคือหนี!

มันขบกัดปลายลิ้น พ่นแก่นโลหิตผสานกับปราณอีกครั้ง… ร่างของมันแปรเปลี่ยนเป็นควันขาวซึมลงพื้นดิน

หนิงฝานขมวดคิ้ว เขาคาดไม่ถึงว่าวิชาหลบหนีของมันจะรวดเร็วขนาดที่เขาตามความเร็วไม่ทัน

ยามนี้ไม่มีผู้ใดช่วยมันได้อีก โม่เชิ่งจึงต้องกัดฟันเสี่ยงเค้นปราณทั้งหมดผสานกับแก่นโลหิตเพื่อหลบหนี

โม่เชิ่งดำลึกลงไปใต้ดินกว่าพันจ้าง แม้หนิงฝานจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่ก็ไม่อาจสร้างความเสียหายลึกพันจ้างได้

แต่ถึงแม้ร่างกายจะลงไปไม่ได้ แต่สัมผัสเทพลงไปได้! แววตาหนิงฝานเย็นชายิ่งขึ้น ร่างกายแปรเปลี่ยนเป็นลำแสงสีดำ ก่อนแตกกระจายเป็นปราณกระบี่ขนาดเล็กนับล้านสาย ทะลวงลงไปในพื้นดิน

วิชาของหนิงฝานทำให้ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆเปล่งเสียงอุมาน

“อะไรกัน? เด็กนั่นแข็งแกร่งขนาดนี้เลยหรือ? แม้โม่เชิ่งจะหลบลงดิน แต่ก็ยังใช้วิชาตามลงไป!”

เหล่าประมุขนิกายทั้งหมดคาดไม่ถึงว่าโม่เชิ่ง ผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดในแคว้นเหว่ยไม่อาจตอบโต้หนิงฝานได้ แม้โม่เชิ่งจะใช้วิชาหลบหนี โดยที่คนอื่นๆคิดว่ามันหนีได้สำเร็จ แต่หนิงฝานยังมีวิธีตามล่ามัน

ในขณะที่ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆตกตะลึงอยู่นั้น ฮั่วเหลียนกลับมองพวกมันด้วยสายตาเย้ยหยัน

วิชาวารีผันแปรของหนิงฝานเมื่อครู่ สามารถสังหารอสูรที่ทรงพลังนับ 10 ในคราวนั้นได้ในพริบตา ทั้งยังสามารถจับตัวแม่ทัพอสูรสื่อฟงกลับมาได้เป็นๆ โม่เชิ่งผู้นั้นจึงไม่นับเป็นอันใด ไม่ว่ายังไงมันก็หนีไม่พ้นมือหนิงฝาน

“ตายซะโม่เชิ่ง!” ฮั่วเหลียนตะโกนลั่น

“ไร้สาระ โม่เชิ่งคือผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของแคว้นเหว่ย”

แต่ในขณะนั้นเอง เสียงกรีดร้องก็ดังมาจากใต้ดิน ปราณกระบี่จำนวนมหาศาลของหนิงฝานกางอาณาบริเวณถึง 10 ลี้ และทะลวงลงพื้นดินอย่างต่อเนื่อง

เสียงนั่นเป็นเสียงของโม่เชิ่ง!

หรือมันถูกสังหารไปแล้ว!

ไม่นาน หนิงฝานก็นำร่างที่ไร้วิญญาณของโม่เชิ่งกลับขึ้นมาจากพื้นดิน

ตาย… ผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งของแคว้นเหว่ยตายแล้ว!

หากโม่เชิ่งได้ตอบโต้จนสุดกำลัง ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆจะไม่ตกตะลึงมากนัก แต่ถึงอย่างนั้น นอกจากโม่เชิ่งจะไม่มีโอกาสได้ตอบโต้แล้ว มันยังถูกสังหารตายในเวลาอันสั้น

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนมองหนิงฝานด้วยความหวาดกลัว หนิงฝานไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณแล้ว แต่เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม เพราะมีเพียงผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มเท่านั้นที่สังหารโม่เชิ่งได้ในพริบตา!

เหล่าประมุขนิกายอีก 6 คนที่เหลือล้วนอ่อนด้อยกว่าโม่เชิ่ง ต่อให้พวกมันทั้ง 6 ผนึกกำลังกัน ก็ยังยากที่จะรักษาชีวิตจากหนิงฝานได้ หรือต่อให้พวกมันหลบหนี วิชาของพวกมันก็ไม่รวดเร็วพอ

แล้วพวกมันจะทำอย่างไร? แม้จะมีผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มของวิหารพิรุณอยู่ แต่ยากที่จะช่วยได้ทัน

เช่นนั้นแล้ว ใครจะรอดมือหนิงฝานไปได้

“ข้าต้องการคำอธิบาย หากข้าไม่พึงพอใจ จะไม่มีผู้ใดได้ไปจากที่นี่เด็ดขาด!”

หนิงฝานกวาดตามองประมุขทั้ง 6 จนทำให้พวกมันสั่นสะท้าน ก้มหน้าไม่กล้าสบตา

ยามนี้ซ่งสื่อพึงพอใจอย่างที่สุดในยามที่มองร่างที่ไร้วิญญาณของโม่เชิ่ง นอกจากนี้มันรู้สึกขอบคุณหนิงฝานอย่างที่สุด

“ฮั่วเหลียน ท่านผู้นั้นคือประมุขของพวกเราหรือ...”

“แน่นอน… ท่านออกเดินทางท่องเทียวไปนับพันปี หากท่านไม่รู้จักก็ไม่แปลก!”

“ช่างเถอะ ไม่ว่าท่านเป็นผู้ใด แต่ท่านก็เป็นผู้มีพระคุณของเรา… ดังนั้น ท่านคือประมุขของที่นี่”

เหล่าประมุขทั้ง 6 หวาดกลัว แต่ฮั่วเหลียนและซ่งสื่อกลับพูดคุยด้วยสัมผัสเทพอย่างมีความสุข

ไม่นาน หนึ่งในประมุขนิกายก็กล่าวขึ้นด้วยท่าทีและน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความเคารพ

“ไม่ทราบท่านต้องการคำอธิบายเช่นใดที่จะทำให้พอใจ...”

“หยกสวรรค์...” หนิงฝานถอนเจตนาสังหารและยิ้มเล็กน้อย

อธิบายด้วยหยกสวรรค์… นั่นทำให้ผู้เชี่ยวชาญทุกคนตกตะลึง

ที่แท้ผู้เชี่ยวชาญผู้นี้ต้องการหยกสวรรค์

หากรู้ว่าอีกฝ่ายต้องการหยกสวรรค์แต่แรก ทุกอย่างก็ราบรื่น เพราะการจ่ายเพื่อแลกกับชีวิตนั้นถือเป็นเรื่องเล็ก! น่าเสียดายที่โม่เชิ่งตายไปก่อน เพราะหากมันรู้ว่าสามารถจ่ายหยกสวรรค์เพื่อแลกกับชีวิตได้นั้น มันคงเสียเป็นอย่างมาก

“ไม่ทราบว่าท่านต้องการหยกสวรรค์มากเท่าใด...”

“ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นต้น 2 หมื่นหยกสวรรค์ต่อคน… แก่นทองคำขั้นกลางคนละ 4 หมื่น ขั้นสุดท้าน 8 หมื่น ส่วนประมุขนิกายคนละ 2 แสนหยกสวรรค์! เป็นราคาที่ไม่แพง” หนิงฝานกล่าวด้วยน้ำเสียงข่มขู่เล็กน้อย

“อะไรนะ! นี่เจ้ากล้าขูดรีบข้าถึง 2 แสนหยกสวรรค์ รู้ไว้ว่าข้ากับวิหารพิรุณ...” ในขณะที่ประมุขนิกายคนหนึ่งกล่าวนั้น หนิงฝานย่างก้าวพริบตาเข้าประชิด แล้วใช้ดรรชนีจู่โจม

สีหน้าของประมุขคนนั้นแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง มันเร่งกระตุ้นวิชาขัดเกลาร่างกาย เสริมความแข็งแกร่งของร่างกายในขอบเขตแสงเงินระดับ 8!

แต่ด้วยอานุภาพดรรชนีของหนิงฝาน ม่านพลังคุ้มกายของมันแตกเป็นเสี่ยงๆ ดรรชนีจู่โจมโดนแผ่นอก ส่งร่างของมันปลิวออกไป… มันกระอักโลหิตคำโต บาดเจ็บสาหัส แต่มันกลับเร่งนำกระเป๋าเก็บของยื่นออกไปหาหนิงฝาน

“นะ… นี่คือหยกสวรรค์ 2 แสน! ขอนายท่านโปรดเมตตาด้วย! ข้าน้อยผิดไปแล้ว!”

“เอามา 4 แสน!” หนิงฝานกล่าวอย่างเย็นชา

“นั่น… เข้าใจแล้ว แต่ข้าไม่มีหยกสวรรค์มากขนาดนั้น ขอมอบเป็นสมบัติให้ท่านแทน...”

“นี่คือสมบัติวิญญาณ… นี่คือโอสถผันแปรที่ 3… ส่วนนี่คือวิชาระดับดวงจิตแรกเริ่ม… ส่วนของพวกนี้ข้าจำไม่ได้ ข้าขอมอบพวกมันทั้งหมดให้ท่าน”...