บทที่ 259 ฉันจะไม่ให้อภัยนายแม้แต่ตอนที่ฉันกลายเป็นผี
บทที่ 259 ฉันจะไม่ให้อภัยนายแม้แต่ตอนที่ฉันกลายเป็นผี เจียงซิ่วหัวเราะ “ฉันคิดเอาไว้แล้ว ว่านายหญิงหนานก๋งผู้ที่มีสติปัญญาอันสูงส่ง จะต้องคิดเรื่องที่ง่ายดายแบบนี้ออกแน่นอนและสามารถทำให้ฉันหลุดพ้นจากสถานการณ์ที่เป็นอยู่ไปได้” “ในที่สุดนายก็เริ่มพูดเหมือนมนุษย์บางแล้ว” นายหญิงหนา...