ตอนที่ 6 – พบกันอย่างเป็นทางการ .. ฉันชื่อ ..

ตอนที่ 6 – พบกันอย่างเป็นทางการ .. ฉันชื่อ ..

 

สำหรับการวางแนวของกล้องสั้น ๆ หนึ่งนาทีใช้เวลานานกว่าสองชั่วโมงในการถ่ายภาพให้เสร็จสมบูรณ์ ผู้กำกับนี้เป็นผู้กำกับที่โดดเด่นในประเทศจีน แต่ชายชรามีอารมณ์แปลก ๆ เมื่อเขาทำงานไม่มีใครพอใจดวงตาของเขา แม้แต่เด็กน้อยอายุ 20 ปีที่ดุเขาก็ร้องไห้จนน้ำตาไหล ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่ ZhouXiang ทำงานร่วมกับเขาเพื่อให้เขารู้ตัวดี ไม่ว่าเขาจะต้องการทำซ้ำฉากไหน ZhouXiang จะไม่โกรธ ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีอารมณ์ แต่เขารู้เพียงว่าถ้าเขาหงุดหงิดชายชราก็จะหงุดหงิดยิ่งขึ้น วันนี้ไม่มีใครจำเป็นต้องคิดออก

 

หลังจากเสร็จสิ้นฉาก  ร่างกายของ ZhouXiang ก็ฟุบลงอย่างล้นเหลือ ชายชราพอใจมากและจำชื่อเขาได้ หลังจากถ่ายทำเขาบอกเขาว่า“ภาพยนตร์เรื่องนี้มีตัวละครสั้น หากคุณมีเวลาตามกำหนด  เวลาคุยกับอาเฉิง ไม่ได้มีหลายฉาก โดยรวมแล้วคุณจะไม่ปรากฏเกินครึ่งชั่วโมง แต่การจ่ายเงินนั้นรับประกันความพึงพอใจของคุณ”

 

ZhouXiang ยิ้ม“ขอบคุณ คุณพูดกับฉันเป็นการส่วนตัวเกี่ยวกับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ฉันรู้สึกขอบคุณมาก หากฉันไม่สามารถกำหนดเวลาได้ตามกำหนดเวลาฉันก็คิดว่าตัวเองสูงเกินไป ฉันจะไปคุยกับ Cheng Ge แล้ว ในอนาคตหากมีโอกาสฉันหวังว่าผู้อำนวยการวัง  จะยังคงคิดถึงฉันอยู่”

 

ชายชราพยักหน้าอย่างไร้อารมณ์ แต่จากข้อเท็จจริงที่ว่าเขาไม่ได้โกรธเป็นเวลาสองชั่วโมงเขาก็พอใจกับการแสดงของ ZhouXiang มาก

 

“เฮ้ WangYuDong มาที่นี่แล้ว”

 

ทุกคนมองไปที่ทางเข้าประตู WangYuDong เดินเข้ามาพร้อมผู้ช่วยสองคนติดแท็กด้านหลังเขา เขาสวมแว่นกันแดดคู่หนึ่งในชุดสูทลำลอง คนทั้งหมดของเขาดูหล่อมากเป็นพิเศษดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

 

WangYuDong เป็นดาราภาพยนตร์ที่เพิ่งได้รับความนิยมในช่วงสองปีที่ผ่านมา ว่ากันว่าภูมิหลังของเขานั้นยอดเยี่ยม การเปิดตัวของเขามาจากละครโบราณที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะเพื่อเพิ่มความนิยมของเขา WangYuDong สามารถกล่าวได้ว่ามีสิทธิทั้งหมดที่ได้รับความนิยม: ลักษณะภายนอกของเขาเป็นเลิศ คำพูดและมารยาทที่เหมาะสมของเขาเพิ่มในการมีคนเช่นนี้เพื่อส่งเสริมเขา ถึงแม้ว่าการแสดงของเขาในตอนแรกจะค่อนข้างลำบาก แต่ก็ไม่สามารถหยุดใบหน้าที่น่าดึงดูดของเขาจากการปรากฏตัวในสื่อทุกประเภททุกวัน ดังนั้นเขาจึงได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนได้รับความนิยมจนปัจจุบันเขาเป็นศิลปินที่มีรายได้สูงสุดใน YiXing Media

 

ในขั้นต้น ZhouXiang ทำงานด้านนักแสดงแทนด้านข้าง แต่ด้วยความได้เปรียบของการมีรูปร่างคล้ายกับของ WangYuDong เขาจึงติดตามและปีนขึ้นไปในอาชีพของเขา ตอนนี้ตราบใดที่ WangYuDong ต้องการนักแสดงแทนพวกเขาก็จะตามหาเขา

 

หลังจากที่ WangYuDong เข้ามาเขาหัวเราะและถอดแว่นกันแดดออกเพื่อทักทายทีมงาน ไม่มีร่องรอยของความเย่อหยิ่ง เขารีบขอโทษผู้อำนวยการวัง เขาไม่ได้อธิบายว่าทำไมเขามาสาย แต่ขอโทษด้วยรอยยิ้มกับชายชรา

 

เนื่องจาก WangYuDong เป็นคนที่ถ่อมตนผู้อำนวยการวังจึงไม่สามารถโกรธเขาได้ดังนั้นเพียง แต่ให้เขารีบแต่งตัว

 

หลังจากที่ WangYuDong สนใจผู้อำนวยการวังเสร็จเขาก็หันไปมองโจวเซียง“สวัสดีอาเซียง”

 

ZhouXiang ยิ้มและพยักหน้า “ดงจีคุณอยู่ที่นี่” จริง ๆ แล้วเขาอายุน้อยกว่า WangYuDong สองสามปีและมีประสบการณ์มากขึ้น แต่ตำแหน่งและสถานะของเขาเป็นเพียงเล็กน้อย ไม่มีเหตุผลใดที่ WangYuDong จะเรียกเขาว่า 'Ge' อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้เกลียด WangYuDong โดยเฉพาะอย่างยิ่ง WangYuDong รู้วิธีการปฏิบัติตน ตราบใดที่ไม่มีความสนใจขัดแย้งกับเขา เขาก็ให้ภาพลักษณ์ที่เป็นสุภาพบุรุษแก่ผู้คนเสมอ เกี่ยวกับข่าวลือของ WangYuDong, ZhouXiang ขี้เกียจเกินกว่าจะดูแล เขาเป็นแค่นักแสดงแทนตัวน้อย คงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีความขัดแย้งทางผลประโยชน์ใด ๆ กับ WangYuDong ในชีวิตของเขา ทั้งสองอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนซึ่งเป็นสิ่งที่ดี

 

WangYuDong ตบเขาบนไหล่ของเขา“คุณถ่ายเสร็จแล้วไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า คุณมีเหงื่อออกมาก ถ้าคุณเป็นหวัดใครจะขึ้นเป็นนักแสดงแทนของฉันได้บ้าง”

 

ZhouXiang หัวเราะ  “ตกลง , Dong Ge , ต่อเมื่อคุณมาถึงที่นี่ ฉันจะไปก่อน”

 

“โอเคแล้วเจอกัน”

ZhouXiang วางแผนที่จะลบเครื่องสำอางและเปลี่ยนแปลงตัวเอง เมื่อเขาหันศีรษะของเขาเขาเห็นเด็กชายที่น่าดึงดูดใจมากที่มาจากด้านนอก เขาเดาว่าเขากำลังจะไปห้องน้ำ เมื่อเด็กชายเห็น WangYuDong นัยน์ตาของเขาก็สว่างขึ้นในขณะที่เขาร้องออกมาอย่างมีความสุข   “ดงจี๋”

 

WangYuDong จู่ ๆ ก็หันมาและพูดอย่างประหลาดใจว่า“MingXiu? ทำไมคุณถึงกลับมา?” หลังจากที่เขาบอกว่าเขาก้าวไปข้างหน้าและกอด YanMingXiu อย่างแน่นหนา

 

YanMingXiu ยิ้มอย่างสดใส  “ฉันจบการศึกษาแล้ว”

 

“จบการศึกษา? ถ้าอย่างนั้นคุณไม่ต้องการทำงานที่นั่นเหรอ? คุณเพิ่งกลับมาแบบนี้เหรอ?”

 

YanMingXiu จับแขนของ WangYuDong และมองเขาอย่างร่าเริง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม “มีอะไรดีในต่างประเทศ คุณถึงไม่มาเยี่ยมฉันเลย”

 

WangYuDong ยิ้มและพูดพึมพำเบา ๆ “น้องสาวของคุณไม่ได้ไปแทนฉัน”

 

ZhouXiang อยู่ใกล้และเพิ่งจะได้ยิน เขาไม่สามารถช่วยได้ แต่เดาว่าความสัมพันธ์ระหว่างน้องสาวกับ WangYuDong นั้นไม่ธรรมดา

 

ปากของ YanMingXiu กระตุกจนนับไม่ได้

 

“บ้านยังดีที่สุด เป็นการดีที่คุณจะกลับมา รอฉันด้วย. คืนนี้ฉันจะเลี้ยงคุณในมื้อเย็นเพื่อต้อนรับคุณ”

 

YanMingXiu ดูที่นาฬิกาของเขา“ฉันคิดว่าคุณจะมาที่นี่ก่อนหน้านี้ดังนั้นฉันจึงรอคุณเป็นพิเศษ ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว ฉันมีแผนอาหารค่ำกับพ่อของฉันเมื่อเย็นนี้ ฉันรีบมาที่นี่            แต่การที่ได้เห็นเธอก็เพียงพอแล้ว ไม่ต้องกังวลกับอาหารเย็นที่ต้อนรับเราจะทำอีกวันหนึ่ง”

 

หวังหยูตงเสียใจอย่างมากที่พูดว่า“วันนี้มันสายเกินไปแล้ว พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร? คุณตั้งเวลา ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นดงจี๋จะเพิ่มเวลาให้คุณโอเคไหม”

 

YanMingXiu ยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

 

ZhouXiang ก็รู้สึกเล็กน้อย เขาถอนหายใจด้วยความสงสารเล็กน้อยขณะที่เขาเดินผ่านคนสองคนที่ยังคุยกันอยู่และเข้าไปในห้องแต่งตัวเพื่อล้างเครื่องสำอาง

 

ในฐานะผู้ชายเขาไม่กลัวที่จะถูแก้มบ่อยๆ เขาถูน้ำยาล้างเครื่องสำอางเป็นเวลานานและล้างออกด้วยการล้างหน้า จากนั้นเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าของเขาและออกไป

 

YanMingXiu ได้ออกไปแล้วและ WangYuDong กำลังแต่งหน้า เขาเดินไปถามอาหลิวว่า " พวกคุณต้องทำงานล่วงเวลาเหรอ?”

 

เซียวหลิวทำหน้าบึ้งอย่างน่าสังเวช“ใช่คุณทำเสร็จแล้ว แต่เรา…” เขาเย้ยหยันริมฝีปากของเขาไปสู่ทิศทางของ WangYuDong และลดเสียงของเขา“เรายังต้องรอเขาอยู่”

 

ZhouXiang รู้สึกดีใจและยิ้มแย้มแจ่มใส  “ฉันจะไปแล้ว”

 

เซียวหลิวมองเขาด้วยรอยยิ้มและตอบประชดว่า " ทิ้งไป เมื่อคุณจากไปแล้วจะไม่กลับมา ”

 

ZhouXiang ตบหัวแล้วยิ้ม “หลงทาง ฉันกำลังจะกลับบ้านและอาบน้ำอุ่นมีของว่างและเล่นวิดีโอเกม”

 

คำพูดเหล่านี้พูดเสียงดังทำให้ทุกคนรอบตัวเขาบ่น ZhouXiang คลายไหล่ของเขารู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อยขณะที่เขาฮัมเพลงด้วยมือข้างหนึ่งในกระเป๋าของเขา  มืออีกข้างก็เหวี่ยงกุญแจรถของเขาขณะที่เขาเดินไปที่ลานจอดรถ

 

ในเวลานี้ YanMingXiu พยายามเรียกแท็กซี่มาถึงสี่แยก

 

เขาเพิ่งออกจากเครื่องบินและไม่ได้กลับบ้านด้วยซ้ำ หลังจากได้ยินตารางการทำงานของ WangYuDong เขาก็มาที่กองถ่ายพร้อมกระเป๋าเดินทาง พี่สาวของเขาบอกกับเจ้าหน้าที่ว่าให้เขาเข้าไปเขาต้องการให้ WangYuDong ประหลาดใจดังนั้นเขาจึงไม่ได้โทรหาเขา เขารออยู่ตรงนั้นแบบนั้น แม้ว่าเขาจะรอมานานกว่าสามชั่วโมง แต่การได้เห็น WangYuDong นั้นคุ้มค่า

 

เมื่อ YanMingXiu นึกถึงการแสดงออกที่อบอุ่นและรอยยิ้มของ WangYuDong ความเหนื่อยล้าของเขาก็ไม่สำคัญ การบอก WangYuDong ว่าเขาและพ่อกำลังทานอาหารเย็นเป็นเรื่องโกหก เขาอยู่บนเครื่องบินนานกว่าสิบชั่วโมงและเพิ่มเวลาในการจับเครื่องบินและการรอคอยทั้งหมดเขาไม่ได้พักเป็นเวลาเกือบยี่สิบชั่วโมง แม้ว่าเขาจะทนได้ แต่เขาไม่ต้องการแสดงความเหนื่อยล้าต่อหน้า WangYuDong ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะหาโรงแรมให้นอนก่อน

 

ตอนนี้เป็นชั่วโมงเร่งด่วนที่ผู้คนเลิกงาน แท็กซี่มีให้บริการเต็มพิกัดหรือกำลังรีบเปลี่ยนคนขับ เขารอมานานกว่าสิบนาทีและไม่มีใครหยุด YanMingXiu ง่วงมากจนเปลือกตาของเขากำลังต่อสู้เพื่อเปิดอยู่ทำให้เขาโกรธมาก เขาต้องการโทรหาคนขับเพื่อมารับเขา แต่เขากลัวว่าแม่ของเขาจะจับได้ว่าเขาไม่ได้กลับบ้านก่อนหลังจากลงจากเครื่องบิน ในขั้นต้นเขาวางแผนที่จะแสร้งทำเป็นว่าเขาจะกลับมาในวันพรุ่งนี้

 

ในขณะที่ลังเลอยู่ โฟล์คสวาเก้นก็หยุดต่อหน้าเขา

 

ZhouXiang ลดหน้าต่างรถยนต์ลงและยิ้มอย่างเต็มที่ เขาใจดีและพูดกับ YanMingXiu ว่า“คุณจะไปไหน ฉันจะขับไปส่ง”

 

YanMingXiu ใช้เวลาสองวินาทีในการจดจำเขา เขาจำได้เพียงว่าเขาเป็นนักแสดงผาดโผนของ WangYuDong เมื่อก่อนหน้านี้เขาเห็น ZhouXiang เขา (ZhouXiang) อยู่ในชุดโบราณที่มีการแต่งหน้าหนัก ตอนนี้เขาไม่แต่งตัวแบบนั้น YanMingXiu ไม่สามารถจำเขาได้ซักพัก

 

เมื่อเขารวบรวมความคิดของเขา  เขาจำได้ว่าภาพเงาด้านหลังของ ZhouXiang นั้นคล้ายกับ WangYuDong มาก แม้แต่ตัวเขาเองก็สับสนเมื่อ ZhouXiang ยอมจำนนเขาบางครั้งร่างที่เปรียวก็กระโจนต่อหน้าเขา ตลอดบ่ายเขาดู ZhouXiang ถ่ายทำฉากเพื่อผ่านเวลา

 

YanMingXiu ขมวดคิ้วเล็กน้อยและลังเล

 

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา เห็นได้ชัดว่าบุคคลนี้ไม่ได้กระตุ้นให้เขา แต่เขาก็ค่อนข้างต่อต้านคนนี้

 

ZhouXiang หัวเราะ“คุณไม่สามารถเรียกแท็กซี่ได้ในเวลานี้ ดูสภาพอากาศสิ? กำลังจะมีฝนตกในไม่ช้า ฉันเลิกงานและไม่มีอะไรทำ ฉันจะไปส่งคุณ” โจวเซียงเห็นความลังเลและหัวเราะ        “คุณกลัวอะไร กลัวรถของฉันจะกินคนหรอ?”

 

ครู่หนึ่ง YanMingXiu ไม่พบเหตุผลที่จะปฏิเสธเขาจึงพยักหน้า“แล้วขอบคุณ”

 

ZhouXiang ผุดลำต้นขึ้นและออกรถเพื่อช่วย YanMingXiu กับกระเป๋าของเขา

 

YanMingXiu รู้สึกว่าความกระตือรือร้นของเขาแปลกไปเล็กน้อยดังนั้นเขาจึงคว้ากระเป๋าเดินทาง  “ฉันทำเองได้”

 

ZhouXiang เปิดท้ายรถแล้วชี้ไปที่พื้นที่รก "ฉันขอโทษมันยุ่งหน่อย" เขาเป็นคนที่ชอบเล่นกีฬากลางแจ้ง มีอุปกรณ์มากมายในรถที่เขาไม่มีเวลาต้องออกจากบ้าน กระเป๋าของ YanMingXiu มีขนาดไม่ใหญ่นัก แต่การใส่ไว้ในนั้นยังค่อนข้างแน่น

 

ZhouXiang ก้มลงและรวบรวมสิ่งของของเขาเข้าด้วยกันปล่อยให้ที่โล่งสำหรับกระเป๋าของ YanMingXiu

 

YanMingXiu มองที่ผมสั้นของ ZhouXiang ที่ไหล่ที่กว้างและทรงพลังและคอที่เรียวของเขา  เขาไม่สามารถช่วยได้ แต่หลงทางในความคิดของเขา ด้านหลังของบุคคลนี้จะคล้ายกับ Dong Ge อย่างไง ?

 

หลังจาก ZhouXiang แยกช่องว่างออกมา  “เอามาใส่”

 

YanMingXiu ใส่กระเป๋าเข้าไปและชายสองคนก็เข้าไปในรถ

 

ZhouXiang ยิ้มและเหยียดมือขวาออก  “ชื่อของฉันคือ ZhouXiang, ‘  เซียง’ ที่หมายถึง ‘ถึงทะยาน / บิน ’”

 

YanMingXiu ยิ้มเล็กน้อยแล้วจับมือกับเขา “ฉันชื่อ YanMingXiu”

 

จบตอนที่ 6

***ตอนต่อไปจะเป็นฉากที่เข้าความโรแมนติก และเข้มข้นมากขึ้นระหว่าง ZhouXiang กับ YanMingXiu