GE158 แม่ทัพอสูรสื่อฟง [ฟรี]

เมื่อฮั่วเหลียนเห็นกลุ่มอสูรไล่ตามมา มันก็หันมองหนิงฝานด้วยความตระหนก มันคิดว่าหนิงฝานจะช่วยมันได้

ที่มันขึ้นเรือเหาะก็เพราะหวังจะอาศัย แต่หนิงฝานดูเหมือนจะไม่สนใจมัน

นั่นทำให้ฮั่วเหลียนไม่พอใจ มันเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ มันยอดลดตัวกล่าววาจาอย่างสุภาพกับผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณอย่างหนิงฝาน แต่อีกฝ่ายกลับเมินเฉย

หากไม่ใช่หนิงฝานเป็นนายของผู้เชี่ยวชาญระดับประมุขนิกายทั้งสองคน ผู้เชี่ยวชาญทั้งสองคนนั้นคงเป็นผู้ที่นำหนิงฝานมาด้วย ฮั่วเหลียนเดาว่าหนิงฝานคงเป็นบุตรหลานของผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม ไม่งั้นคงไม่มีผู้เชี่ยวชาญระดับประมุขนิกายถึง 2 คนคอยคุ้มกัน

ถึงจะเป็นบุตรหลานของผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม แต่หนิงฝานก็หยิ่งยโสเกินไป กระทั่งไม่กล่าวกับมันสักคำ

ฮั่วเหลียนไม่พอใจ มันแอบด่าทอหนิงฝาน แต่ใบหน้ากับเผยรอยยิ้ม

ลมปีศาจเคลื่อนเข้าใกล้ เจตนาสังหารพุ่งเป้ามาที่ฮั่วเหลียน ทำให้รอยยิ้มของมันหายไป

แม้มันจะมีอัฐิสวรรค์ แต่ก็ยากจะรับรักษาชีวิต!

มันรู้ว่าบุรุษผู้ไม่สนใจสิ่งใดอย่างหนิงฝานคงไม่มีทางยื่นมือช่วยมัน

มันจึงหันมองชู่ซวนเชียนสื่อ

สตรีนางนี้เป็นคนใจอ่อน ครั้งก่อนนางก็ลงมือช่วยมัน หรือครั้งนี้มันจะขอให้นางช่วย?

มันตัดสินใจจ้องมองนางด้วยแววตาอ้อนวอน

“แม่นาง ช่วยข้าด้วยเถิด!”

“เจ้าไม่ต้องกลัว มีข้าอยู่ไม่มีใครทำร้ายเจ้าได้!” ใบหน้าที่งดงามของแปรเปลี่ยนจริงจัง นางถอดสร้อยข้อมือเพื่อเตรียมลงมือ นอกจากปีศาจเฒ่าซากศพในยามนั้น ไม่มีผู้ใดทำอันตรายนางได้

สตรีนางนี้ช่างขยันสรรค์หาปัญหาให้หนิงฝาน

แต่ในยามนั้น หนิงฝานกลับจับมือนาง ใบหน้านางแดงก่ำ คนมากมายขนาดนี้เหตุใดหนิงฝานกล้าฉวยโอกาสกับนาง

“เจ้า… ปล่อย… ปล่อยเดี๋ยวนี้”

“รอก่อน ข้าอยากยืนยันว่าอสูรพวกนั้นตั้งใจจะทำอะไรกันแน่” หนิงฝานขมวดคิ้ว

ช่างน่าแปลก บนเรือเหาะมีผู้เชี่ยวชาญมากมาย เหตุใดพวกมันจึงกล้าเผยเจตนาสังหารฮั่วเหลียน

ช่างไร้เหตุผล… หากพวกมันคิดจะจู่โจมเรือจริง พวกมันย่อมพุ่งเป้ามาที่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด อย่างจิงสั่วหรือชู่ซวนเชียนสื่อ… แต่พวกมันกลับเพ่งเล็งเพียงฮั่วเหลียน เรื่องนี้คงมีบางสิ่งแอบแฝง

พวกมันเพ่งเล็งฮั่วเหลียนเพราะอะไร?

ถ้าไม่ใช่เพราะอสูรเหล่านี้เป็นศัตรูคู่อาฆาตกับฮั่วเหลียน พวกมันคงหวังสมบัติ

หนิงฝานตัดความเป็นศัตรูคู่อาฆาตออกไป ฮั่วเหลียนเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นต้น เหล่าอสูรเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูง เหตุผลย่อมเป็นอย่างหลัง

นั่นหมายความว่าฮั่วเหลียนมีสมบัติล้ค่าอยู่กับตัว

หนิงฝานหวนนึกถึงคำที่ฮั่วเหลียนกล่าว มันกล่าวว่ามันนำกลุ่มผู้เชี่ยวชาญออกมาเพื่อนำสมบัติบางอย่างกลับไป

ทำให้หนิงฝานมั่นใจว่าฮั่วเหลียนมีสมบัติล้ำค่าขนาดนี้เหล่าอสูรยอมตามล่าอย่างบ้างคลั่งเช่นนี้

หนิงฝานขบคิดต่างๆนาๆและวิเคราะห์ทำความเข้าใจฮั่วเหลียน

มิน่ามันถึงไม่กล้ากลับนิกายคนเดียว เพราะมันมีสมบัติล้ำค่าอยู่กับตัวนี่เอง!

ในเมื่อมันมีสมบัติล้ำค่าขนาดนี้ ในเมื่อมันอยู่บนเรือเหาะหนิงฝาน เขาย่อมไม่ปล่อยให้สมบัติล้ำค่าตกอยู่ในมืออสูร หรือกระทั่งตัวฮั่วเหลียนเอง

“ส่งสิ่งนั้นมาให้ข้า!” หนิงฝานกล่าวพลางยิ้มเล็กน้อยให้ชู่ซวนเชียนสื่อ

“ถ้ามันไม่ยอมก็ไม่ต้อง่ชวยมัน!”

“แต่ว่า… ก็ได้” หนิงฝานกุมมือนางไม่ปล่อย จิตใจของนางปั่นป่วนสับสน นางหวังเพียงให้หนิงฝานปล่อยมือนางเร็วๆ เรื่องอื่นจึงไม่สำคัญ

อสูรนับสิบลงมือจู่โจมใส่ข่ายอาคมป้องกันของเรือ จนทำให้ข่ายอาคมสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

“เจ้ามนุษย์! ส่งอัฐิสวรรค์มา แล้วข้าจะให้พวกเจ้าตายครบ 32! อีกไม่นาน ‘แม่ทัพอสูรสื่อฟง’ ก็มา ต่อให้พวกเจ้ามีครึ่งก้าวดวงจิตแรกเริ่ม 2 คนก็หนีไม่พ้นตาย!”

เมื่อได้ยินว่าเหล่าอสูรต้องการอัฐิสวรรค์ สีหน้าฮั่วเหลียนแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง

แต่เมื่อได้ยินนามแม่ทัพอสูรสื่อฟง แข้งขามันแทบอ่อนแรง

“มะ… แม่ทัพอสูรสื่อฟง! ผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม! นังบ้านั่นมาทำอะไรที่นี่?!”

ฮั่วเหลียนหวาดกลัวอย่างที่สุด มันเพียงมานำอัฐิกลับนิกาย แต่กลับต้องเผชิญกับการล่าสังหารของเหล่าอสูร

ศิษย์นิกายรุ่นเยาว์ในแคว้นเหว่ย ต้องไปตามหาสุสานผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดในแคว้น

เมื่อผู้เชี่ยวชาญที่ทรงที่สุดของแคว้นเหว่ยตาย กระดูกจะแปรเปลี่ยนเป็นสมบัติล้ำค่า แหกกฏสวรรค์ไม่ผุสลาย

ผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่สุดในยามนั้น เป็นผู้ก่อตั้งแคว้น

หากผู้ใดได้ครอบครองอัฐิสวรรค์ คนผู้นั้นจะกลายเป็นผู้ที่ไร้ตัวตน ต่อให้เป็นวิชาทำนายชะตาสวรรค์ไม่อาจหาคนผู้นั้นพบ

กระดูกของผู้เชี่ยวชาญผู้นั้นล้ำค่า การที่ต้องส่งให้ผู้อื่น ฮั่วเหลียนอยากจะตะโกนด่าทอสุดเสียง… อสูรเหล่านั้นข่มขู่ว่าให้ส่งอัฐิสวรรค์ไปให้ แล้วจะคงศพครบ 32… ไม่ว่าจะส่งให้หรือไม่ สุดท้ายมันก็ตายอยู่ดี

ต่อให้มันมีกี่ชีวิตก็ไม่รอด

ต่อให้บนเรือมีผู้เชี่ยวชาญกึ่งดวงจิตแรกเริ่มถึง 2 คน แต่ก็ต้องตายด้วยมือของผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มอยู่ดี

“อัฐิสวรรค์… ข้ามีสมบัติล้ำค่าอยู่กับตัว สมควรหลีกหนีเพศภัยได้ แต่เหตุใดต้องโดนอสูรพวกนั้นตามล่าหาข้าพบตลอด… ตายแน่ หากไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณข้าคงไม่รอด”

ฮั่วเหลียนถอนหายใจ สีหน้าของคนบนเรือเหาะเคร่งขรึม

เมื่อจิงสั่วและชู่ซวนเชียนสื่อได้ยินว่าผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม สีหน้าทั้งสองแปรเปลี่ยน แต่เมื่อนึกถึงความแข็งแกร่งของหนิงฝานแล้ว แม้ทั้งสองจะกังวลบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากขนาดนั้น ดังนั้นทั้งสองจึงคิดวิธีรับมือ

แต่กับหนิงฝาน เมื่อได้ยินว่าหลีกหนีเพศภัย แววตาเขาเป็นประกายเจิดจ้า

เพราะสิ่งที่ฮั่วเหลียนนำติดตัวมาสมควรเป็น สิ่งที่คุ้มกันเพศภัยจากสวรรค์ นั่นหมายความว่า สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่หนิงฝานต้องการมากที่สุด

หนิงฝานไม่ได้กลัวผู้เชี่ยวดวงจิตแรกเริ่ม แต่กลัวผู้มีวิชาทำนายชะตาสวรรค์ เพราะในแคว้นหวู่มีผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มคนหนึ่งที่เคยใช้วิชาทำนายสวรรค์ ทำให้ทราบว่าหนิงฝานคือปีศาจทมิฬหนิง กระทั่งทำให้เมืองหนิงตกเป็นเป้าจู่โจม

หากหนิงฝานมีสิ่งนี้ติดตัว เมื่อเข้าสู่ทะเลไร้สิ้นสุด เขาย่อมหลีกพ้นอันตรายต่างๆได้ บางที อัฐิสวรรค์อาจเป็นสิ่งที่ปีศาจบุบผาแดงกำลังตามหา และนำไปมอบให้กับขุนพลปีศาจลี่ป่าน… ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณเช่นนั้นหนิงฝานไม่อาจรับมือ ทำได้แค่หนีเท่านั้น

แต่หากมีอัฐิสวรรค์อยู่กับตัว เขาก็ไม่ต้องกลัวว่าลี่ป่านจะหาเขาพบ ต่อให้ถูกตามล่า แคว้นเยว่ก็ไม่ต้องมารับเคราะห์ด้วย

ดังนั้น อัฐิสวรรค์ต้องเป็นของหนิงฝาน

“ฮั่วเหลียน ส่งอัฐิสวรรค์มาให้ข้า” หนิงฝานยิ้ม และแผ่กลิ่นอายจนทำให้ตนเองเหมือนพระมาโปรด

แต่ฮั่วเหลียนไม่ได้รู้แบบนั้น มันอยากจะร้องไห้มากกว่า

อัฐิสวรรค์กลายเป็นเหมืองเงินร้อน ที่ไม่ว่าเผ่าอสูรก็ต้องการ หนิงฝานเองก็ต้องการ แบบนี้ใครจะเป็นคนช่วยชีวิตมัน

แต่หากมันยอมให้อัฐิกับหนิงฝานหล่ะ?

นั่นถือเป็นการผลักภาระให้หนิงฝาน เหล่าอสูรจะพุ่งเป้าไปที่หนิงฝานแทน แล้วมันจะไม่ตกเป็นเป้าอีก… แม้อสูรเหล่านี้จะเป็นอันตรายร้ายแรงสำหรับมัน แต่บนเรือเหาะที่มีผู้เชี่ยวชาญกึ่งดวงจิตแรกเริ่มอยู่ ย่อมจัดการอสูรเหล่านี้ได้ก่อนที่แม่ทัพอสูรจะมา

มันจึงตัดสินใจว่าจะทำ

หากสำเร็จ หนิงฝานจะเป็นฝ่ายที่ตาย

นี่คือโลกของผู้เชี่ยวชาญ แม้ผู้ที่ทรงพลังก็ตายได้หากไร้ปัญญา...

แววตาฮั่วเหลียนแปรเปลี่ยนหนักแน่น มันสัมผัสกระเป๋า นำอัฐิสวรรค์ออกมา!

เพื่อชีวิตของตนเอง มันจึงยอมมอบให้หนิงฝาน

“สหายเต๋าซัวหมิง หากเจ้าต้องการข้าก็ยกให้ ตัวข้ามีธุระสำคัญต้องไปก่อน! เช่นนั้นขอลา...”

ฮั่วเหลียนยื่นส่งกล่องหยกใบหนึ่งให้หนิงฝาน ป้องมือกล่าวลา แล้วจากไปทันที

แต่ถึงอย่างนั้น มันกลับฉลาด มันคิดว่าหากออกพ้นจากเรือไป อสูรเหล่านั้นจะจู่โจมมัน มันจึงซ่อนตัวอยู่ภายในเรือ

ฮั่วเหลียนมีความสุข เพราะทันทีที่มันส่งอัฐิสวรรค์ให้หนิงฝาน เจตนาสังหารของเหล่าอสูรก็พุ่งเป้าที่หนิงฝานแทน

นับเป็นเรื่องดี! เพราะมันจะได้อาศัยจังหวะนี้หนีไป

ฮั่วเหลียนทะยานหนีสุดความสามารถ โดยไม่สนใจหนิงฝานและคนอื่นๆ

ชู่ซวนเชียนสื่อขมวดคิ้วกับการกระทำของอีกฝ่าย นับว่านางช่วยเหลือผิดคน

แต่หนิงฝานกลับคิดว่าเป็นเรื่องปกติที่มันจะทำเช่นนั้น เขามองฮั่วเหลียนอย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว การที่มันยอมมอบอัฐิให้ก็เพื่อรักษาชีวิตตน

เพราะไม่าว่ายังไงมันก็ได้ประโยชน์อยู่ดี

เมื่อขบคิดถึงแม่ทัพอสูรสื่อฟง หนิงฝานไม่กลัว กลับกัน นางเป็นเหมือนสมบัติล้ำค่า

นางเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มคล้ายกับปีศาจบุบผาแดง จึงเป็นไปได้ว่านางคือทาสของขุนพลอสูรลี่ป่าน

บางทีใบหน้าของนางอาจจะน่าเกลียดอัปลักษณ์ แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเป็นถึงผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม ย่อมเป็นกระถางขัดเกลาที่ล้ำค่า… ในเมื่อนางจะยกตนมาถวายให้ขนาดนี้ หนิงฝานก็ไม่ปฏิเสธ

เดิมทีหนิงฝานเป็นกังวลกับทาสของขุนพลอสูรลี่ป่าน แต่เมื่อเป็นทาส ทาสเหล่านั้นสมควรเป็นสตรี

ดังนั้น หนิงฝานจึงต้องคิดกลอุบายลักพาทาสของขุนพลลี่ป่านมาเป็นกระถางขัดเกลาให้ได้!

ยามนี้ โอกาสที่หนิงฝานจะบรรลุขอบเขตของวิชาแปลงหยินหยางก็มีมากขึ้น

หนิงฝานเก็บอัฐิสวรรค์ เจตนาสังหารพุ่งตรงมายังหนิงฝาน

เหล่าอสูรใช้ชื่อเสียงของแม่ทัพอสูรสื่อฟงข่มขู่ แต่ผู้เยาว์ในขอบเขตประสานวิญญาณกลับไม่หวาดกลัว ทำให้พวกมันโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

พวกมันไม่ได้ใส่ใจฮั่วเหลียนที่หนีไป เพราะมันเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ จะสังหารตอนไหนก็ได้ แต่ยามนี้ พวกมันต้องชิงอัฐิมาให้ได้ก่อน

“มนุษย์… ช่างสามหาวนัก! รู้ไว้ซะว่าวันนี้พวกข้าจะนำสมบัติไปให้นายท่านให้ได้! ตายซะ!”

“เข้ามา...”

หนิงฝานหุบยิ้ม หลับตา เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เหล่าอสูรกลับรู้สึกเสียวสันหลังวาบ

แววตาเรียบเฉยแต่เผยเจตนาสังหารอันแรงกล้า

กลิ่นอายผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มปรากฏ กระบี่สีดำราวกับหมึกพุ่งกรีดเฉือนนภา ราวกับอาบย้อมนภาด้วยหมึกดำ แต่นั่นคือปราณกระบี่!

เหล่าอสูรตกตะลึง พวกมันคาดไม่ถึงว่าผู้เยาว์ในขอบเขตประสานวิญญาณจึงเก่งกาจขนาดนี้

ทันใดนั้นเอง ร่างของหนิงฝานแปรเปลี่ยนเป็นเส้นแสงสีดำหลายเส้นเข้าใส่เหล่าอสูร

พวกมันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดและน่าเวทนา เพราะเส้นแสงปราณกระบี่เหล่านั้น กรีดแทงพวกมันจนโลหิตสาดกระจาย

เพียงชั่วพริบตา เหล่าอสูรนับสิบแปรเปลี่ยนเศษเนื้อ โลหิตฟุ้งเต็มท้องนภา

เมื่อขึ้นชื่อว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูง แม้คนผู้นั้นจะไม่ค่อยเผยตัว แต่สมควรมีชื่อเสียงอยู่บ้าง แต่ถึงอย่างนั้น พวกมันกลับตกตายอย่างน่าอนาถ

เมื่อไร้ซึ่งร่างกาย จิตวิญญาณอสูรก็ถูกกรีดเฉือนด้วยปราะกระบี่จนพวกมันตายสนิท

“ทรงพลังยิ่งนัก” นั่นคือสิ่งที่เหล่าอสูรคิดก่อนตาย

วิชาวารีผันแปร เป็นวิชาจู่โจมที่หนิงฝานในอาภรณ์ดำคิดค้นเมื่อยามบรรลุขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม แม้เป็นเทียนยี่ทรงพลังยังไม่อาจต้านทาน นับประสานอะไรกับผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ

ปราณกระบี่สีดำผสานรวมเป็นร่างหนิงฝาน ในมือถือกล่องหยกด้วยสีหน้าเรียบเฉย

ในที่สุดเขาก็ได้ครอบครองอัฐิสวรรค์ แต่นั่นยังไม่จบ!

หนิงฝานหันมองไปยังทิศทางที่ฮั่วเหลียนหลบหนีพลางกล่าว

“ใครบอกให้เจ้าไป!”

น้ำเสียงอันเย็นชาของหนิงฝานทำให้ฉั่วเหลียนสั่นสะท้าน จิตวิญญาณรู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกมีดกรีดแทง

วันนี้เป็นวันที่มันตกตะลึงที่สุดในชีวิต เพราะผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังนับสิบถูกสังหารตายในพริบตา

กลิ่นอายในขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มของหนิงฝานทำให้มันความกลัว ยิ่งสัมผัสกระบี่ของหนิงฝานยิ่งทำให้มันไม่กล้าขยับ… มันไม่กล้าสบตาหนิงฝาน มันหวาดกลัวอย่างที่สุด มันรู้สึกราวกับชีวิตของมันอยู่ในกำมือหนิงฝาน

“เป็นไปได้ยังไง… เป็นไปไม่ได้! เหตุใดถึงเป็นผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่ม! ข้าคิดว่าข้าจะรอด แต่มันกลับบอกให้ข้าหยุด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะหนีได้ยังไง… ตายแน่ ข้าไม่อยากตาย”

เจตนาสังหารของหนิงฝานเพ่งไปที่ฮั่วเหลียน

เมื่อครู่มันยอมหักหลังนิกาย ส่งอัฐิสวรรค์ให้หนิงฝาน เพื่อแลกกับชีวิตของมัน

แข้งขาของมันอ่อนแรง มันทรุดเข่าลงกลางนภา ไม่กล้าเผชิญหน้า ทำได้เพียงก้มหัวร้องขอความเมตตา

มันไร้ซึ่งความเย่อหยิ่ง ไร้ซึ่งความกล้า ทำให้ชู่ซวนเชียนสื่อที่เห็นไม่พอใจเป็นอย่างมาก

แม้นางจะไม่พอใจ แต่นางไม่ยอมให้หนิงฝานสังหารคนอีก… นางสงสัยบางอย่าง เพียงแค่ความแข็งแกร่งของร่างกาย หนิงฝานก็สังหารอสูรเหล่านั้นได้ง่ายๆ เหตุใดต้องแสดงพลังขนาดนั้น?

แต่นางสงบคำไม่กล้า เพราะกลัวจะทำให้หนิงฝานไม่พอใจ แต่สุดท้าย นางก็อดไม่ได้

“หนิงฝาน อย่างฆ่ามันเลย เมตตามันเถอะ”

“ฆ่ามัน… ข้าไม่ได้บอกว่าจะฆ่ามันเสียหน่อย ข้าแค่ไม่ให้มันไปเท่านั้น”

ใบหน้าเรียบเฉยของหนิงฝานแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม เขาคาดไม่ผิดว่านางจะกล่าวแบบนี้ เพราะนางมักจะหาเรื่องอยู่เสมอ

เดิมทีหนิงฝานไม่ได้คิดจะสังหารฮั่วเหลียนอยู่แล้ว เพราะต่อให้มันรอด มันก็ไม่อาจสร้างปัญหาใดๆ เพียงประทับตราวิญญาณไว้มันก็ไม่กล้าขัดขืนแล้ว

บางทีคนอย่างมันอาจไม่เคยเผชิญหน้ากับสงครามมาก่อน...

หนิงฝานทะยานเข้าหาฉั่วเหลียนอย่างรวดเร็ว แล้วนำมันกลับมายังเรือเหาะ

หนิงฝานไม่ได้มีเจตนาสังหารมันจริงๆ นั่นทำให้ชู่ซวนเชียนสื่อผ่อนคลาย

“ขอบคุณ...” นางมองหนิงฝานก่อนจะกลับเข้าไปในเรือ

นางรู้ว่าหนิงฝานจะปล่อยฮั่วเหลียนไป

แต่จิงสั่วที่ดูอยู่กลับส่ายหน้า ราวกับมันเข้าใจสิ่งที่หนิงฝานคิด

เมื่อครู่มันเตรียมจะลงมือ แต่หนิงฝานกลับสังหารอสูรเหล่านั้นไปก่อน

เหตุที่หนิงฝานทำเช่นนั้นเพราะอยากจะสยบฮั่วเหลียน เพียงวางรากฐานของตนไว้ในแคว้นเหว่ย

ซึ่งบางที ประมุขนิกายของฮั่วเหลียนอาจต้องเปลี่ยนมือ

และนิกายของมันจะต้องเป็นของหนิงฝาน

แต่หนิงฝานจะไม่เข้าไปยุ่งกับนิกาย  เขาเพียงต้องการหยกสวรรค์จากนิกายของมันเท่านั้น

นั่นหมายความว่า หนิงฝานต้องการใช้ฮั่วเหลียนเพื่อหาหยกสวรรค์

นั่นคือแผนการทั้งหมดที่หนิงฝานวางไว้ตั้งแต่พบเหล่าอสูร จิงสั่วเองก็รู้ เพราะหนิงฝานต้องการหยกสวรรค์เป็นจำนวนมาก

หนิงฝานฝึกตนมาเพียงไม่กี่ปี แต่จิตใจและสติปัญญาของเขาได้เหนือล้ำกว่าผู้เชี่ยวชาญระดับสูงแล้ว

“เขาฝึกฝนยังไงกัน! อายุยังไม่ถึง 20 ปีแต่กลับแข็งแกร่งราวกับปีศาจ เจ้าเล่ห์ราวกับจิ้งจอกเฒ่า หากได้เป็นศัตรูคงเหมือนเผชิญกับฝันร้าย... โชคดีที่ข้าไปหาตาเฒ่านั่นให้ทำนาย ไม่งั้นข้าคงไม่รอดมาจนถึงวันนี้ กระทั่งสือหยินยังไม่แก้แค้น” จิงสั่วถอนหายใจ

มันมีความสุขที่ตัดสินใจถูก เลือกอยู่ฝ่ายเดียวกับหนิงฝาน

อีกสิ่งที่มันดีใจที่สุดคือการที่ภรรยาของมันได้คงสภาพร่างได้นานขึ้น เพื่ออยู่ข้างกายของมัน

ในโลกของผู้เชี่ยวชาญ… คนอย่างหนิงฝานน่ากลัวและยากจะรับมือที่สุด

หนิงฝานเป็นคนที่เลือดเย็น โหดเหี้ยม เจ้าเล่ห์ และไร้ความรู้สึกยามสังหาร… หากตัดสินใจทำสิ่งใดแล้ว จะทำสิ่งนั้นให้ถึงที่สุด

คนเช่นนี้ ไม่สมควรยั่วยุ...