Return Of The 8th Class Mage - Chapter.5 (ฟรี)
ตอนที่ 5 แขกผู้มาเยือน (1)
ทวีปที่ยิ่งใหญ่นั้นถูกแบ่งออกเป็นสามประเทศ
จักรวรรดิกรีนริเวอร์, จักรวรรดิโคล์ดวูด และ สาธารณรัฐโล
ประเทศเหล่านี้ทั้งหมดประสานงานกันโดยเรียกว่า 'โพสต์การสื่อสาร'
มันทำหน้าที่เป็นเหมือน 'การโทรฉุกเฉิน' สำหรับแต่ละประเทศ โพสต์เหล่านี้จัดขึ้นในสถานที่ที่เฉพาะภายในระยะทางที่กำหนดจากผู้อื่นเพื่อเสริมเวทย์มนตร์ในการสื่อสาร (ซึ่งมีช่วงที่จำกัด) โดยถ่ายทอดจากโพสต์ไปยังอีกโพสต์หนึ่ง
ขอบคุณที่ทำการสื่อสารเดอะรอยัลและหอคอยงาช้างที่ยังสามารถรับรายงานได้ก่อนในช่วงบ่าย
" คุณคิดอย่างไร? ท่านลอร์ดทาวเวอร์? ”
เมืองหลวงที่ยิ่งใหญ่ของกรีนริเวอร์, 'กรีนริเวอร์เดียม'
ที่ซึ่งมีผู้ที่อยู่จุดสูงสุดและมีอำนาจปกครองประเทศ
ที่สำนักงานราชสำนัก 'เทอร์รี่กรีนริเวอร์' ถาม
“ยังไม่มีอะไรที่แน่นอน”
ชายชราที่มีเคราสีขาวพูดว่าไม่แน่นอน
ชายผู้นี้เป็นท่านลอร์ดแห่งหอคอยงาช้าง และเป็นอาร์ชเมจขั้น 5 'ฮาเบิร์ท'
" แต่ "
" แต่? "
จักรพรรดิวัยกลางคนจ้องมองด้วยความสนใจ
“ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติมีจอมเวทย์เพียงไม่กี่คนที่สามารถเข้าไปถึงขั้นที่ 5 ได้ โชคดีที่หนุ่มน้อยคนนี้กลายเป็นหนึ่งในพวกเขา”
“หยุดคุยโม้ได้แล้ว คุณคิดว่าฉันจะไม่ทราบเหรอ?”
“แต่เดิมมานาเป็นพลังงานที่ไหลไปกับเลือด เมื่อคุณสามารถควบคุมได้เส้นทางของจอมเวทย์ก็จะเริ่มต้นขึ้น ทีละขั้นตอนด้วยเวทมนต์ต่าง ๆ ที่คุณสามารถเรียนรู้ได้และวิธีการกระตุ้นสมองมานาแล้วในที่สุดก็เป็นการใช้เวทมนตร์ ในกรณีส่วนใหญ่จะถูกสอนโดยโรงดรียนจอมเวทย์ ฉันก็ไม่ได้เป็นข้อยกเว้นและจอมเวทย์คนอื่นก็ทำได้เช่นกัน”
“พูดต่อไป”
“อย่างไรก็ตามเด็กชายคนนั้นบอกว่าเขาเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองโดยไม่ได้รับความช่วยเหลือใด ๆ จากใครเลย นอกจากนี้รายงานยังกล่าวว่าเขาสามารถใช้เวทย์มนตร์ขั้นที่ 1 ได้อย่างคล่องแคล่ว เช่นเดียวกับ 'จอมเวทย์คนแรก'”
กาลครั้งหนึ่ง
จอมเวทย์คนแรกที่ไม่มีใครเคยสอนให้เขารู้จักกับเวทมนตร์เลย
เขาได้ค้นพบเส้นทางจอมเวทย์ได้ด้วยตัวเอง
วิธีการจัดการมานาและใช้เวทย์มนตร์
เป็นตำนานท่ามกลางจอมเวทย์ทั้งหมด
“จอมเวทย์คนแรก? คุณหมายถึงมังกรเหรอ?”
“การดำรงอยู่ของมังกรเป็นเพียงแค่ในจินตนาการ อย่างไรก็ตามเรารู้ว่ามีจอมเวทย์คนแรก มันต้องมีจุดเริ่มต้นของเวทย์มนตร์ ดังนั้นมันจึงดำรงอยู่มาจนถึงปัจจุบัน”
เมื่อจักรพรรดิเห็นพ้องต้องกัน
ท่านลอร์ดพูดต่อไป
“การใช้ความคิดเห้นของแต่ละคนช่วยแก้ไขรายงานที่ไม่ถูกต้องนั้นให้สมเหตุสมผลมากขึ้น…… .. อย่างไรก็ตามควรเป็นเรื่องจริง จอมเวทย์ที่เป็นคนฉลาด”
“ไม่มีเหตุผลที่เขาจะทำรายงานปลอมขึ้นมา”
คราวนี้ท่านลอร์ดนิ่งเงียบ
เขาทั้งเห็นด้วย และไม่เห็นด้วย
“ถ้างั้นมันก็จะต้องเป็นจริง”
“ไม่มีอะไรที่จะยืนยันได้ในตอนนี้”
“งั้นมาทำให้มันเป็นเรื่องจริงกันเถอะ”
เพราะความพยายามของจักรพรรดิท่านหัวเราะด้วยความขมขื่น
“เฉพาะในกรณีที่รายงานเป็นจริงมาก ถ้าอย่างนั้น….”
“ถ้าอย่างนั้น?”
“แน่นอนว่าเด็กคนนั้นมีความสามารถพิเศษที่อาจเป็นอันตรายได้ นั่นคือคำตอบของฉัน”
“อืมม ..”
จักรพรรดิเริ่มคิดขณะเคาะนิ้วบนบัลลังก์
เขาไม่สนใจว่าพรสวรรค์นั้นเป็นจริงหรือไม่
เขาคิดเอาเองว่ามันเป็นเรื่องจริง
“ราชกุมารคุณอยู่ตรงนั้น?”
" เข้ามา "
ประตูถูกเปิดออกและเจ้าชายแห่งเฮย์เดนกรีนริเวอร์ก็เดินเข้ามาในห้อง
ลักษณะของเขามีผมสีทองที่ได้รับการสืบทอดมาจากพระโลหิต
“ฉันพร้อมรับใช้คุณท่านพ่อ”
" ใช่แล้ว เจ้าชาย ขอโทษที่ทำให้คุณต้องรออยู่ข้างนอกซักพัก ”
“ฉันโอเคกับมัน ฉันจะรับใช้ได้อย่างไร”
เจ้าชายถามอย่างเร่งรีบ
ไม่ใช่เพราะมันเป็นสถานการณ์เร่งด่วน แต่เป็นความอดทนของเขาเอง
“ครั้งสุดท้ายที่คุณออกไปข้างนอกวัง?”
" ใช่? เอ่อ…มันคือ…เอ่อ…”
“ใช่การตรวจสอบประจำปีครั้งใหญ่ใช่ไหม?”
“นั่นใช่แล้วท่านพ่อ!”
“มันเป็นเวลา 5 ปีแล้ว…. เวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน”
หลังจากที่จักรพรรดิตระหนักถึงการไหลของเวลาไม่นานหนักเขาก็กลับมาเรื่องที่จะสนทนาต่อ
“ฉันต้องการให้คุณออกไปนอกสถานที่เป็นครั้งแรกในรอบ 5 ปี”
“... ท่านพ่อหมายถึงการออกไปข้างนอกเหรอ?”
“ฉันจะให้อัศวินและทหารสามร้อยคนและจอมเวทย์สามคนสามคนตามเจ้าออกไปที่เมืองโมเกรียนอย่างรวดเร็วแล้วนำเด็กชายที่ชื่อเอียนเพจกลับมา”
“อะ .. เอียนเพจ .. ?”
ดูเหมือนว่าจัรพรรดิที่ไม่เคยได้เห็นเอียนเพจอยากจะพบเขา
ชื่อที่ทุกคนเคยได้ยินแค่เพียงชื่อเท่านั้น
“อย่าบอกฉันนะว่าคุณไม่เคยได้ยินชื่อของเขา”
“ฉัน .. ฉันขอโทษพ่อ!”
“นี่คืออะไรไม่ทันไรก็ขอโทษแล้ว… .. * ถอนหายใจ * ลืมมันไปเสียเถอะ มันอาจเสี่ยงต่อชีวิตของคุณก็ได้ ฉันถามเจ้าชายคนอื่นดีกว่า”
“ไม่ได้นะพ่อ! เชื่อใจฉันเถอะให้ฉันทำภารกิจนี้!”
เจ้าชายมีปฏิกิริยาตอบสนองและความรู้สึกอ่อนไหวเมื่อเขาได้ยินอย่างนั้น
ทัศนคติของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว
“ฉันขอมอบภารกิจนี้ให้คุณทำและจงภารกิจนี้ให้สำเร็จด้วยความพยายามอย่างดีที่สุด!”
" ฮ่า "
โดยการเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของจักรพรรดิอย่างง่ายดายจักรพรรดิรู้สึกถึงความขมขื่น
มันเป็นความตั้งใจของเขา
แต่..
'เขาดูออกได้ง่ายเกินไป'
เขายังต้องการเรียนรู้อีกหลายสิ่งหลายอย่างเพื่อเป็นผู้ปกครองอาณาจักรในภายหลัง
ทุกเรื่องของเขายังไม่เป็นที่พอใจขององค์จักรพรรดิ
ไม่ได้อยู่ในสายตาของพ่อ แต่อยู่ในสายตาของจักรพรรดิ
'เขาเป็นห่วงฉัน'
แน่นอนว่าเขาไม่ได้มากังวลกับเจ้าชายแห่งนี้อีก
ตอนนี้สิ่งที่ดีที่สุดที่เขาทำได้คือรักลูกในฐานะพ่อไม่ใช่จักรพรรดิ
สนับสนุนลูกชายของเขาให้มากที่สุด
ส่วนใหญ่เขาต้องการความเฉียบขาดและมีความสามารถพิเศษซึ่งสามารถครอบคลุมสิ่งที่ยังขาดไปของเขาได้
'เขาควรทำให้เด็กชายคนนั้นเป็นทาสที่ซื่อสัตย์ของเขาน่าจะดีกว่า'
มันยากที่จะทำให้คนที่ภักดีต่อเขาเปลี่ยนเจ้านายเมื่อพวกเขานั้นเติบโตขึ้นมาแล้ว
เพราะพวกเขาจะได้เลือกเจ้านายของพวกเขาแล้ว
ตัวอย่างเช่นเจ้าหอคอยได้เลือกเจ้าชายองค์ที่ห้า
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจักรพรรดิจึงพยายามส่งมกุฎราชกุมารให้เขา
หากเขาไม่สามารถเป็นอัญมณีที่ถูกแกะสลักมาอย่างดีได้เขาก็ควรเป็นพลอยดิบแทน
'ฉันควรสอนเขาก่อนที่เขาจะออกไป'
จักรพรรดิสั่งให้มงกุฎราชกุมารหลังจากที่คิดมานาน
“เอาละ ตอนนี้กลับไปและเตรียมพร้อมสำหรับทำภารกิจ การเดินทางไปทางทิศเหนือจะเป็นการเดินทางที่ยาวนานยิ่งนัก”
มีความเงียบหลังจากเจ้าชายสวมมงกุฎราชกุมารออกจากห้องนั้น
“ถ้าคุณจะขอโทษฉัน ฉันก็จะดีขึ้นเหมือนกัน”
เขาเป็นลอร์ดที่ทำลายความเงียบจริง ๆ
“ทำไมคุณไม่อยู่อีกหน่อย?”
“อย่างที่คุณรู้ความเกลียดชังของจอมเวทย์เดินทางไปทั่วทุกที่ ถ้าตอนนี้ข้ายังไม่เริ่มที่จะเกลี้ยกล่อมพวกเขา มันอาจเป็นการยากที่จะจัดการจอมเวทย์สามคนในการปฏิบัติภารกิจก่อนที่เจ้าชายจะออกเดินทาง”
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! จริงสิ งั้นคุณอาจต้องจากไปแล้ว”
ท่านลอร์ดออกจากห้อง อย่างไรก็ตามสิ่งต่อไปเขาไม่ได้มุ่งหน้าไปยังหอคอยงาช้าง แต่เป็นวังข้าง ๆ ที่เจ้าชายอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวังของเจ้าชายองค์ที่ห้า 'แร็กนาร์ กรีนริเวอร์'
เอียนจดจ่อกับลมหายใจมานาจนเช้าโดยไม่ได้นอน
แม้ว่าเขาจะไม่ได้นอนหลับแต่ร่างกายของเขาก็สดชื่นอย่างเต็มที่ราวกับว่าเขาหลับสนิทมาทั้งคืน
ความเหนื่อยล้าถูกลบออกไปโดยสิ้นเชิงมานาของเขาก็กลับเต็มเปี่ยม
นอกจากนี้กลิ่นหอมสดชื่นรอบ ๆ ร่างกายของเขา
'นี่คือสิ่งที่ดีเกี่ยวกับลมหายใจมานา'
โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลของลมหายใจมานาของเอียน
'แม่ยังหลับอยู่ .... '
ไม่นานมานี้เขาเคยได้ไปเยือนเมืองโมเกรียนมาแล้วตั้งแต่ในอดีต
เขาไม่ได้มีความทรงจำมากมายที่นี่ แต่มันก็เป็นบ้านเกิดของเขา
'ฉากนี้จะถูกลบไปเมื่อสงครามเริ่มขึ้น'
โมเกรียนเป็นเมืองที่อยู่ชายแดนเชื่อมต่อกับชายแดนของอาณาจักรอันยิ่งใหญ่อีกแห่งหนึ่งคือ 'โคล์ดวูด'
มันจะต้องเป็นจุดยุทธศาสตร์สำหรับทั้งสองฝ่ายโดยหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม่มีวิธีหลีกเลี่ยงการทำสงคราม
'อย่างไรก็ตามพวกเขาต้องได้รับรายงานแล้ว'
เขารับประกันว่ารายงานของจอมเวทย์จะต้องถูกส่งตรงไปยังจักรพรรดิ
เอียนได้รับการยืนยันว่าเป็นจอมเวทย์แล้วแม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าเรียนเลยก็ตาม
นี่เป็นส่วนหนึ่งของแผน จอมเวทย์ควรทำตามที่เขาตั้งใจไว้
'จักรพรรดิองค์ปัจจุบันต้องสิ้นหวังที่จะตามหาเด็กหนุ่มที่มีความสามารถอย่างเขาได้'
ไม่ใช่สำหรับเขา แต่สำหรับลูกชายคนแรกของเขา
มงกุฎราชกุมารเฮย์เดนกรีนริเวอร์
'สุนัขรับใช้ที่เก่าแก่ของหอคอยงาช้างอาจเริ่มสนับสนุนเจ้าชายองค์ที่ห้า'
สุนัขรับใช้ที่เก่าแก่ของหอคอยงาช้าง การแสดงออกของเอียนที่ชี้ไปทางลอร์ดคนปัจจุบันฮาเบิร์ท
'พวกเขาอาจต้องการฉันมากเท่ากับที่ต้องการจักรพรรดิ'
ในไม่ช้าความผิดพลาดระหว่างจักรพรรดิและหอคอยงาช้างก็จะเริ่มขึ้น
ตั้งแต่เกิดเมื่อเอียนยังเด็ก เขาก็ยังจำรายละเอียดไม่ค่อยได้
เรื่องราวที่เขาได้อ่านจากหนังสือหรือได้ยินจากแร็กนาร์
เขาแค่เดาสถานการณ์จากแหล่งข้อมูลเหล่านั้น
'สิ่งที่ฉันมั่นใจได้ก็คือไม่ว่าฉันจะอยู่ฝ่ายใดฉันจะได้รับการต้อนรับอยู่ดี'
วัตถุประสงค์หลักในตอนนี้คือต้องฟื้นความแข็งแกร่งให้กลับมาเหมือนชีวิตในอดีตเสียก่อน
เขาจะไปอยู่ฝ่ายใดก็ได้ที่ช่วยให้ได้เส้นทางที่สั้นที่สุดในการฟื้นฟูร่างกายและพลังของเขา
ไม่ว่าจะเป็นฝั่งจักรพรรดิหรือหอคอยงาช้าง หรือเป็นกลาง
'เป็นสิ่งที่ฉันเคยทำ ตอนนี้ฉันจะไม่ยอมถูกควบคุมโดยพวกเขาอีกในครั้งนี้'
หลังจากคิดอะไรเสร็จ เอียนก็ออกจากห้องไปอย่างเงียบ ๆ
มันยังเร็วเกินไปที่จะะให้แม่ตื่น ดังนั้นเขาจึงลงมาที่ชั้นแรกแต่ก็ว่างเปล่า
อย่างไรก็ตามมันฟังดูค่อนข้างดัง
แหล่งที่มาของเสียงรบกวนมาจากถนนซึ่งเป็นประตูของอินน์
'เกิดอะไรขึ้น?'
เอียนรีบตรวจจับมานาอย่างรวดเร็วด้วยหูของเขา
เขายื่นหูของเขาเข้ากับผนังของโรงแรม
เนื่องจากการเพิ่มมานาไปที่หู เขาสามารถได้ยินเสียงได้ชัดเจนไม่ว่าผนังจะหนาขนาดไหน
“เขาอยู่ในโรงแรมนี้เหรอ?”
" ใช่แล้ว เขามาพร้อมกับอัศวินที่ร่างใหญ่… ”
“เรามาถูกที่แล้ว”
เอียนไม่ต้องถามหาที่มาของเสียง แต่เสียงตอบคำถามนั้นคือเสียงของเจ้าของโรงแรม
นอกจากนี้เขาสามารถได้ยินเสียงมากมายจากภายนอก
“อืม ... .”
เห็นได้ชัดว่าพวกเขามาหาเอียน
" คุ๊จอมเวทย์เรามาเริ่มกันเลยดีกว่า ”
ฮะ? จอมเวทย์?
เริ่มอะไร
เพียงแค่นั้น
“เอียน จอมเวทย์ของจักรพรรดิออกมาและรับคำสั่งของจักรพรรดิ!”
“ห๊ะ!”
เอียนได้ขยายเสียงเพิ่มขึ้นและยิ่งไปกว่านั้นจอมเวทย์ที่อยู่ข้างนอกก็เปล่งเสียงของเขาออกมาอีกครั้ง
มันเป็นกลุ่มของจอมเวทย์ที่เอียนพบเมื่อวานนี้
End...
