Return Of The 8th Class Mage – Chapter.4 (ฟรี)

ตอนที่ 4 สถานที่ที่มองไม่เห็นเลือด (2)

“บ้าที่สุด!”

ในเวลาเที่ยงคืน

ทหารที่เกือบจะหัวหลุดออกบ่าของเขาไปแล้วในวันนี้

'โจนาธาน' ตะโกนในโรงแรมเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ตรงหัวมุมของปราสาทเมือง

เขาเมาแล้วพร้อมกับทหารที่หยุดงาน

“เขาจะกล้าขนาดไหนเชี่ยว ฉันจะแสดงให้เขาเห็นว่าฉันเป็นใคร!”

“ใจเย็น ๆ เพื่อน ฉันกลัวว่าคุณจะหัวหลุดออกจากคอเสียก่อนหน่ะสิ”

" หุบปาก! คุณอยู่ข้างใครกันแน่เนี่ย? ”

เขาพูดต่อไปโดยเพิกเฉยต่อคำแนะนำของเพื่อนร่วมงาน

“เราไม่ได้ทำอะไรเลย เราแค่กลัวว่าประกายไฟจะพุ่งเข้ามาที่ใบหน้าของเรา เพียงแค่ดูแลตัวเองและลืมมันไปก่อนเถอะ คนที่คุณพยายามต่อสู้คือจอมเวทย์เพื่อน จอมเวทย์ ”

"ฮึ! ดูแลตัวเองเหรอ?'

กุลกัค กุลกัค

โจนาธานจึงเทเหยือกลงอย่างรวดเร็ว

“โกหก!”

เขาปาเหยือกบนพื้น

ดูเหมือนว่าเขาไม่ได้สนใจในสิ่งที่เอียนได้เตือนเขา

" เชี้ยเอ้ย! แกทำลายอารมณ์ของฉันไปหมดแล้ว เฮ้เจ้าของโรงแรม! ฉันจะจ่ายให้ทีหลัง! ”

“ท่านครับ มันเป็นเดือนแล้วที่คุณ… .. ”

“คุณคิดว่าฉันเป็นขโมยหรือเปล่า ฮะ? ฉันบอกคุณว่าฉันจะจ่ายเงินให้ทีหลังไง!”

ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้จ่ายเงินมาเป็นเวลาหนึ่งเดือน

ในฐานะผู้ประกอบการธุรกิจขนาดเล็กพวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรกับทหารของเมืองได้

“เฮ้อ ... .”

หลังจากโจนาธานไปแล้ว เจ้าของโรงแรมก็ถอนหายใจอย่างหนัก

ทหารคนอื่นก็ส่ายหัว

“ฮืม เขาโอ้อวดเรื่องการติดต่อกับขุนนางมากมายแต่ตอนนี้ดูเขาสิ”

“แม้แต่ขุนนางที่ถูกประจบก็ยังไม่สามารถจัดการอะไรกับจอมเวทย์ได้”

“คุณจริงจังไหม ไม่ใช่แค่ขุนนางตำแหน่งเล็ก ๆ ที่เขาประจบแต่ยังเป็นเจ้าของที่ดินที่ดีที่ต้องคลานเข้าไปใต้หอคอยงาช้าง คราวนี้โจนาธานตกที่นั่งลำบากแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

ตอนนี้ทุกคนเริ่มพูดถึงโจนาธาน

โจนาธานต้องมีชื่อเสียงที่ไม่ดีระหว่างเพื่อนร่วมงานด้วยกันอย่างแน่นอน

“แต่ตอนนี้วาเนาซ่าเหมือนได้แจ็คพอตเลย”

“ฉันสงสัยว่าครั้งแรกที่เธอตกหลุมรักชายหนุ่มผู้น่าเกลียดที่ดูเหมือนโอ๊กซึ่งรู้ว่าชายผู้นั้นจะให้กำเนิดลูกที่เป็นจอมเวทย์! ถ้าฉันเป็นผู้หญิงฉันก็จะรีบไปหาเขาเช่นกัน!”

“ชื่อของคนที่เหมือนไม้โอ๊คคืออะไร? เขามีเซอร์ในนามของเขาด้วยใช่มั้ย”

“เพจ…อา! ฟรานเพจ!”

" ใช่เลย! คุณมีสมองที่จำได้ดีนี่ ”

จากเรื่องของโจนาธานจบไปเรื่องราวตอนนี้เปลี่ยนไปที่เรื่องของเอียน

“ผู้ชายคนนั้นเป็นจอมเวทย์เช่นกันหรือไม่”

“ไอ้โง่ แกคิดว่าจอมเวทย์จะมีลูกชายเป็นจอมเวทย์เหรอ”

" หรือว่ามันไม่ใช่? "

“ในกรณีนี้ส่วนใหญ่ลูกชายจะเป็นเพียงคนธรรมดา”

“คุณล้อฉันเล่นหรือเปล่า คุณรู้ได้อย่างไร?”

“อะแฮ่ม มันมีวิธีที่จะรู้อยู่เสมอ”

ในขณะที่การสนทนาของทหารอ้วนเริ่มต้นขึ้นโจนาธานก็เดินไปตามถนนที่มีคนเมาเต็มไปหมด

“ฉัน…ฉันจะทำสิ่งใดก็ตามที่อยากทำ!”

แม้แต่การเดินตรง ๆ ในตอนนี้ก็ยังดูยากสำหรับโจนาธาน

“ต่อหน้าเด็กเหลือขอ…. ฉันจะ…กับ วาเนสซ่า … * เรอ *”

ตอนนี้เขาสะอึกสะอื้นและตะโกนเสียงดัง

“ฮึ ๆ ๆ ๆ !”

โจนาธานเริ่มมีสีหน้าที่มีชีวิตชีวา

จากนั้นเขาก็หยุดอยู่ที่ริมแม่น้ำ

เขาต้องการฉี่ลงในแม่น้ำ

“ทำไมจึงแก้ออกยากนักนะ? นี่แกมองหน้าฉันด้วยหรือไม่”

ตอนนี้เขาเริ่มทะเลาะกับเข็มขัดตรงเอวของเขาเช่นกัน

เป็นเรื่องที่น่าละอายสำหรับเขา

“* เรอ * อย่างแรกคือจอมเวทย์นั่นตอนนี้แกทำให้ฉันขอ…?”

“ฉันไม่ได้บอกคุณมาก่อนหน้านี้แล้วหรอกหรือ? ฉันจะจับตาดูแก”

เสียงฉับพลันมาจากหลังของเขา

มันเป็นช่วงเวลาที่โจนาธานหันกลับมามองอย่างเร่งด่วน

“...... !”

“อัมพาต”

ร่างกายของโจนาธานเป็นอัมพาตและเขาไม่สามารถขยับร่างกายได้อีกต่อไป

เขามองย้อนกลับไปไม่ได้

สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือหายใจ

“คุณจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ซักพัก นั่นเป็นวิสิ่งธีที่เวทย์มนตร์ของฉันกำลังทำงานอยู่”

เสียงของเด็กชายตัวเล็กนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เข้าใจสถานการณ์นี้ได้

เขาคือจอมเวทย์เอียน

“คุณพูดอะไรอีกครั้งนะ คุณจะทำอะไรกับแม่ของฉันต่อหน้าฉัน?”

“เอ่อออ ... .. !”

โจนาธานกำลังต่อสู้กับเวทมนตร์

หลอดเลือดดำก็โผล่ขึ้นมาบนหน้าผากของเขา

“นี่คือเรื่องราวของโจนาธาน อยู่มาวันหนึ่งเขาถูกดูถูกโดยลูกชายของสาวใช้ในครัวที่เสื่อมโทรม เขาดื่มในคืนนั้นเพื่อลืมความอัปยศอดสู เขาดื่มจนกระทั้งหมดสติและมีพยานพบเห็นที่โรงแรม”

มันเป็นเรื่องราวของโจนาธานวันนี้

“แม้ว่าเขาจะสูญเสียการควบคุม เขาก็ยังอยากฉี่และสัญชาตญาณของร่างกายพาเขาไปใกล้ริมแม่น้ำ อย่างไรก็ตามที่ข้างแม่น้ำก็ลื่นและถ้าตกลงไปก็ไม่มีใครสามารถช่วยเขาได้ อืมจริง ๆ แล้วมันดูค่อนข้างอันตรายสำหรับคนที่เมามาก ๆ เลยนะ”

เอียนจบเรื่องนี้ด้วยการผลักโจนาธานลงไปในแม่น้ำ

* ตูมม! *

โจนาธานตกลงไปในแม่น้ำและหัวเขาคือสิ่งแรกที่ลงไปในน้ำ

ถ้าเอียนทิ้งเขาไว้อย่างนั้นเขาจะจมน้ำตาย

“ฉันคิดถึงเรื่องนี้มาก ฉันควรจะต้องเลอะเลือดอีกครั้งหรือไม่ เหตุผลที่ฉันนั่งสวดมนต์ในตอนเช้าคือเพื่อลบเลือดในมือของฉันในอดีต ถ้าฉันสามารถย้อนเวลากลับไปได้ฉันสาบานได้ว่าฉันจะไม่ให้เลอะเลือดได้อีกและจะเลือกตัวเลือกที่ไม่น่าเบื่อของฉัน”

เสียงเบาจนโจนาธานอาจไม่ได้ยินเรื่องราวนี้

“แต่จริง ๆ แล้วนี่อาจไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ ตอนนี้ฉันเห็นแล้วว่าต้องขอบคุณคุณ”

เอียนเล่าเรื่องของเขาต่อ

บางทีตอนนี้เขาเป็นเพียงคนเดียว

“ฉันพบว่าฉันไม่ต้องการที่จะลบรอยเลือดออกไปจากมือ แต่ไม่ต้องการให้คนอื่นเห็นเลือดบนมือของฉันมากกว่า นั่นคือสิ่งที่ฉันไม่ชอบเอาเสียเลย”

อีกหนึ่งใบหน้าของฮีโร่ในสงครามทุกคน

มลทินที่เหยื่อผู้บริสุทธิ์ต้องตายเพราะพลังของเขา

ตอนนี้การดิ้นรนของโจนาธานก็หยุดลง

“ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามอย่าให้อภัยการกระทำของฉันเลย คนที่วางยาพิษฉันก็เคยบอกฉันแบบนี้เช่นกัน”

ความคิดของจักรพรรดิคืออะไร

ตอนนี้เอียนสามารถเดาได้เล็กน้อย

เอียนกลับไปที่โรงแรมไม่ใช่บ้านของเขา

บ้านของเขามีขนาดเหมือนกระท่อมเล็ก ๆ ที่แม่และลูกชายอยู่ด้วยกันแต่มันมีขนาดเล็กเกินไปที่จะให้แอรอนที่มีร่างใหญ่อยู่ด้วย

ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจที่จะพักอาศัยในโรงแรมใกล้เคียง

เอียนและแม่ของเขาใช้ห้องเดียวกันและแอรอนอยู่ห้องข้าง ๆ

'ฉันรู้สึกปวดหัว'

เอียนมาถึงโรงแรมอย่างปลอดภัย

เขารู้สึกปวดหัวตั้งแต่เขากลับมาที่โรงแรม

มันเป็นปฏิกิริยาเนื่องจากมานาไม่เพียงพอในร่างกายของเขา

'ไม่ได้คาดหวังว่าคาถาที่ทำให้เป็นอัมพาตจะทำให้มานาของฉันหมดไปเยอะขนาดนี้เลยแหะ'

เขาคาดว่าเขาจะไม่สามารถใช้มันถึงสองครั้งติดได้ในตอนนี้

ร่างกายของเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่ยังไม่ได้เริ่ม 'ลมหายใจมานา'

ปริมาณมานาในร่างกายนี้จะต้องยังมีน้อยมากแน่ ๆ

ยังมีข้อจำกัดสำหรับร่างกายของเอียนแม้ว่ามันจะมีศักยภาพที่จะกลายเป็นจอมเวทย์ขั้น 8 ได้ในภายหลัง

'มันโชคดีที่ปฏิกิริยานั้นสิ้นสุดลงเมื่อปวดหัว'

ในขณะที่หัวใจสีแดงเต้นก็จะวนรอบการไหลเวียนของเลือดหัวใจมานาจะแตกและเวียนมานาใหม่

แน่นอนว่ามีการจำกัดการวางมานาด้วยเช่นกัน

จอมเวทย์เรียกมันว่า 'มานาพูล'

สิ่งที่เอียนต้องการปรับปรุงในตอนนี้คือมานาของเขา

เขายังคงจำกลไกการสะกดทั้งหมดได้

'ฉันควรเริ่มทำสมาธิมานาให้ดีกว่านี้แล้วสิ'

มีสองสามวิธีในการเพิ่มมานาได้อย่างอย่างถาวร

ลมหายใจมานาเป็นหนึ่งในวิธีมาตรฐานที่ดีที่สุดในการเพิ่มมานา

วิธีการหายใจพิเศษนี่ที่จะช่วยกระตุ้นหัวใจมานาที่อยู่ภายในหัวใจ

โดยเฉพาะลมหายใจมานาที่เอียนคิดค้นขึ้นมานั้นยอดเยี่ยม

มีประสิทธิภาพมากกว่าเมื่อเทียบกับลมหายใจมานาของโรงเรียนจอมเวทย์

'ฉันมักจะจินตนาการว่าถ้าฉันคิดค้นลมหายใจมานานี้ไว้ก่อนหน้านี้มันจะเกิดอะไรขึ้น

เขาคิดค้นลมหายใจมานานี้เมื่อตอนที่เขาอายุ 34 ปี

แม้แต่การเริ่มต้นในสายใหม่ก็ยังสามารถทำให้เขาเติบโตต่อไปได้ดีอีกด้วย

'ตอนนี้ฉันสามารถไปถึงระดับใดได้ในเวลานี้'

นอกจากนี้จอมเวทย์หนุ่มอัจฉริยะที่เหมือนไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลยในตอนนี้กำลังจะได้ไปโรงเรียนจอมเวทย์

พวกเขาจะสนับสนุนเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

'ฉันสามารถใช้ธ่ตุได้หลายธาตุ นอกจากนี้ยังมีลมหายใจมานาที่ฉันได้คิดค้นขึ้นมาอีก'

ฉันจะแข็งแกร่งกว่านี้ได้มากแค่ไหน?

ฉันไม่สามารถจินตนาการถึงผลลัพธ์นี้ได้เลย

'มาเริ่มกันเลย'

เอียนนั่งลง

จำเป็นต้องทำสมาธิเพื่อสงบสติอารมณ์เสียก่อน

เอียนพยายามเงียบอย่างที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนการนอนหลับของแม่

เขาสามารถเห็นได้ว่าใบหน้าของเธอเริ่มดีขึ้นแล้ว

มันจะเป็นอนาคตที่สดใสกว่าสำหรับลูกชายที่มีค่าของเธอคนเพียงเดียวหรือเปล่า?

ดูเหมือนว่าเธอจะลืมเรื่องทหารไปแล้ว

'นั่นเป็นการผักผ่อนที่ดี'

วันแรกที่เขาเดินทาง

เขารู้สึกสะดวกสบายและเริ่มมุ่งเน้นไปที่ลมหายใจมานา

 

 

End...