ตอนที่ 180 ปล้นชิง
เคทมาห้องหานเซี่ยวในวันต่อมาพร้อมกระเป๋า เขาวางกระเป๋าบนโต๊ะ ตบมันและกล่าว“ยาอยู่ในนี้แล้วครับ”
เมื่อหานเซี่ยวเปิดกระเป๋า ก๊าซสีขาวหนาก็เล็ดรอดออกมา และข้างในก็เป็นยาหนืดสีแดงเข้ม เขาเอื้อมมือไปแตะมันและข้อมูลก็ปรากฏ
ยาเพิ่มพลังไวรัสมรณะ(ความเข้มข้นต่ำ3.5%) : ตัวยากทำจากไวรัสกลายพันธ์ แก่นมันสามารถใช้ได้กับมนุษย์ที่มีความมั่นคงสูง การบริโภคมีผลดังนี้ : พละกำลัง+1 ความเชี่ยวชาญ+1 มีโอกาสกระตุ้น[กายพิศษ]
หมายเหตุ : แม้สีมันจะดูไม่น่ารับประทาน แต่ไม่ต้องกังวล รสชาติมันก็เหมือน....
แค่ความเข้มข้นต่ำ พวกเขาให้คุณภาพต่ำสุดกับฉัน
“ผมพอใจกับสิ่งนี้”เขาพูดด้วยรอยยิ้ม
“หวังว่าความสัมพันธ์เราจะเป็นไปด้วยดี”เคทตอบกลับอย่างสุภาพ
“ไม่จำเป็นต้องในอนาคต ผมอยากซื้อยาเพิ่ม คุณมีเก็บไว้มากแค่ไหน?”
“เราได้ทำการค้าจัดหายาจำนวนมากให้กับองค์กรใหญ่และลูกค้าที่มีความสามารถ หากมันเป็นลูกค้าคนเดียว...โดยเฉพาะบุคคลลึกลับ ผมเกรงว่ามันจะค่อนข้างยาก เราหวังว่าคุณจะเข้าใจ แต่ เราสามารถขายให้ได้หากคุณสามารถพิสูจน์ความสามารถที่พอจะจ่ายพวกมันในระยะยาวได้”
เคทแสดงสีหน้าลำบากและทำให้มันดูเหมือนว่าเขาอยากเห็นด้วยจริงๆ แต่ก็ไม่อาจทำได้เพราะกฏและข้อบังคับ อย่างไรก็ตาม ในสายตาผู้มีประสบการณ์อย่างหานเซี่ยว เห็นได้ชัดว่าเขาทำไปเพื่อขึ้นราคา
หานเซี่ยวยิ้มอย่างลึกลับ ปรับคอเสื้อและกล่าว“ให้ผมได้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ผมเป็นผู้บริหารขององค์กรต้นกำเนิด ไฮเซนเบิร์ก”
เคทประหลาดใจ
องค์กรต้นกำเนิด ไม่ใช่ว่าพวกเขาออกจากทวีปตะวันตกไปแล้วงั้นหรอ?ชายผู้ที่ชื่อไฮเซนเบิร์กกำลังลอบปฏิบัติการหรือเขากำลังโกหกกันแน่?
“ขออภัยกับการกระทำอันหยาบคาย แต่ตัวตนคุณน่าสงสัยมาก”เคทเดินถอยห่างไปสองก้าวและวางมือขวาในกระเป๋า หากหานเซี่ยวทำการเคลื่อนไหวใดๆ เขาจะกระตุ้นสัญญาณเตือนภัย
“ไม่ต้องห่วง ผมขอเวลาสักครู่”หานเซี่ยวเดินไปห้องน้ำพร้อมกระเป๋าเป้
เขาเข้าไปห้องน้ำทำไม?ขณะที่เคทสับสน หานเซี่ยวก็เดินออกมาในชุดไวเปอร์ ชุดจักรกลที่ดูก้าวหน้ามาก
“คะ-คุณเป็นอะไร...”
หานเซี่ยวเหวี่ยงแขนเล่นและกล่าวผ่านชุด“นี่คือชุดจักรกลล่าสุดที่คิดค้นโดยองค์กรต้นกำเนิด หากตาคุณยังใช้งานได้ คุณควรเห็นว่าเทคโนโลยีมันล้ำหน้าแค่ไหน แม้กระทั่งห้องทดลองของ6ประเทศก็ไม่ควรมีเทคโนโลยีนี้ คุณไม่ต้องกังวลถึงคำโกหก นี่เป็นโครงการลับขององค์กรเรา และมันก็ควรพิสูจน์ตัวตนผมได้”
เคทเปิดปากอย่างลังเล-รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ“แต่...”
“ผมเข้าใจความกังวลดี หากคุณอยากหาสัญลักษณ์องค์กรต้นกำเนิดบนชุดผม ผมขอแนะนำให้เลิกคิดซะ เวลามีค่ามาก และมันก็อันตรายมากที่จะรู้ลึกไปมากกว่านี้ ผมขอแสดงความรับผิดชอบต่อเรื่องนี้อย่างเต็มที่ หากคุณอยากติดต่อกับเบื้องบน...ผมก็ขออภัยอย่างตรงไปตรงมา แต่ตำแหน่งคุณไม่คู่ควร”หานเซี่ยวกล่าวอย่างจริงจัง เกือบหลงเชื่อตัวเองด้วยซ้ำ
เคทลังเลและกล่าว“ผมต้องปรึกษากับเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนอื่นๆ”
เขาเดินไปอีกฝั่งและเปิดแล็บท็อปติดต่อกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงคนอื่น พวกเขาล้วนเป็นหัวหน้าห้องทดลอง และก็ประหลาดใจกับต้นกำเนิดของหานเซี่ยว
“เขาพิสูจน์ไม่ได้ เขาไม่น่าเชื่อถือ”
“งั้นนายอยากให้เขาตะโกนว่า’ฉันเป็นพวกองค์กรต้นกำเนิด’กลางถนนรึไง?ฉันคิดว่าเขาไม่จำเป็นต้องโกหก เราจะรู้หากทำข้อตกลงกับเขาจริงๆ”
“สมเหตุสมผล”
“แต่การร่วมมือกับองค์กรต้นกำเนิดค่อนข้างอันตราย...”
หานเซี่ยวตัดบทสนทนาและกล่าว“การค้าใดๆที่เราทำจะถูกเก็บเป็นความลับ ตราบเท่าที่พวกคุณและผมไม่บอกใคร มันก็ไม่มีใครรู้ เราสามารถให้การสนับสนุนทางการเงินเพื่อสร้างสาขาใหม่บนแอนเดรียได้”
ดวงตาของพวกเขาสว่างขึ้น แอนเดรียเต็มไปด้วยรังสีและยีนกลายพันธ์มากมายและสัตว์ร้ายที่คนอื่นหลีกเลี่ยงล้วนคือสมบัติในสายตาพวกเขา พวกเขาเคยได้ยินถึงความมีน้ำใจขององค์กรต้นกำเนิด ในเมเปิ้ล รัฐบาลกำลังเกิดการทุจริต และพวกเขาก็ไม่มีเวลามาสนใจอย่างอื่น ดูเหมือนว่าแผนการเปลี่ยนสภาพแวดล้อมจะค่อนข้างดี
ถึงแม้พวกเขาจะไม่ย้ายสำนักงานใหญ่ แต่การเปิดสาขาวิจัยในแอนเดรียก็เป็นความคิดที่ดี
“เราควรลองทำข้อตกลงไหม?”
“นำเขาไปห้องนิทรรศการ”
เมื่อการสนทนาจบลง เคทก็ยิ้มและกล่าว“เรายอมรับการค้า ไฮเซนเบิร์ก โปรดตามผมมา ผมจะแสดงผลการวิจัยเราให้ดู”
หานเซี่ยวพยักหน้า โดยไม่ถอดชุด เขาตามเคทไปในลิฟต์และพวกเขาก็ลงไปสองชั้น
ห้องนิทรรศการยาดูเหมือนห้องเย็นจากด้านนอก เคทใส่รหัสผ่านและประตูก็เลื่อนเปิด ภายในห้องแบ่งออกเป็นสองชั้นเชื่อมต่อกันด้วยบันไดเหล็ก ตู้โชว์ถูกวางไว้ด้านข้างกำแพงและภายในก็มีหลอดยาสีต่างๆพร้อมชื่อและคำอธิบายผลการทดสอบ ยาทั้งหมดเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป มันมีระดับความเข้มข้นแตกต่างกัน
“นี่คือผลิตภัณฑ์ของสถาบันวิจัยเรา องค์กรคุณต้องการยาตัวไหน?”เคทยิ้ม
หานเซี่ยวทำเหมือนกำลังมองรอบๆและกล่าว“ทุกอัน เงินไม่ใช่ปัญหา...ตราบใดที่มีของพอ”
ความยินดีฉายบนใบหน้าของทุกคนที่กำลังมองผ่านกล้อง นี่เป็นการค้าครั้งใหญ่
หานเซี่ยวเลิกคิ้วขึ้น“แต่ผมต้องขอยืนยันผลกระทบก่อน”
เคทเปิดล็อครหัสผ่านตู้ หยิบยาออกมาและส่งให้หานเซี่ยว หานเซี่ยวอ่านข้อมูลบนหน้าต่างสถานะ มันเป็นยาเพิ่มประสิทธิภาพชั่วคราว การบริโภคมันจะให้ผลเป็นเวลาสามนาที
หลังมั่นใจว่ายาทั้งหมดในตู้เป็นของจริง หานเซี่ยวก็พูดอย่างใจเย็น“ผมจะต้องใช้ในปริมาณมาก”
เคทได้รับคำสั่งผ่านหูฟัง เขานำแล็บท็อปขึ้นมา เปิดหน้าราคาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม“เรามีสินค้าพอ หลังคุณชำระเงิน ของเล็กๆหล่านี้จะเป็นของคุณ”
หานเซี่ยวหรี่ตา“ผมจะชำระเงินเมื่อเห็นสินค้าด้วยตาตัวเองเท่านั้น”
“ไม่ต้องห่วงครับ เราก็แค่องค์กรเล็กๆ และไม่มีความกล้าไปต่อกรกับองค์กรใหญ่อย่างคุณ เราไม่คิดกลับคำพูดและหวังว่าคุณจะเข้าใจเรา ยังไงก็ตาม ผมเชื่อว่านี่เป็นเงินจำนวนเล็กๆน้อยๆสำหรับองค์กรคุณ”เคทกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ดูเหมือนว่าฉันจะโกหกได้แค่นี้ ดวงตาของหานเซี่ยวทอประกาย เขาไม่คิดจ่ายเงิน เขาวางปืนไว้บนหน้าผากของเคทก่อนที่เขาจะได้ตอบสนอง“นี่คือการจ่ายของฉัน”
ปัก!
แล็บท็อปตกลงกับพื้นเสียงดัง
ความรู้สึกคุกคามจากปากกระบอกปืนทำให้เคทสั่นสะเทือน“แกเป็นตัวปลอม!”
หานเซี่ยวไม่ตอบ เขายิงใส่ตู้โชว์ แต่มันเป็นกระจกกันกระสุน มันเกิดแค่รอยแตกเท่านั้น
ไกลออกไปในห้องเฝ้าระวัง เจ้าหน้าที่ระดับสูงพากันตกใจ
“เขาต้องการปล้นสินค้าเรา!”
“โชคดีที่เราพาเขาไปห้องจัดแสดงที่มีระบบรักษาความปลอดภัย!”
ประตูเหล็กของห้องปิดลง และตู้ก็ขยับกลับไปด้านหลังกำแพง ไม่ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้ ห้องกลายเป็นว่างเปล่า และเพดานก็ขยับออก เผยให้เห็นปืนสามแถวซึ่งครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด หานเซี่ยวและเคทตกอยู่ภายใต้ปืน
เสียงภาคภูมิใจของเจ้าหน้าที่ระดับสูงเปล่งออกจากลำโพง
“แกคิดจะทำอะไร?เราสงสัยต้นกำเนิดแกตั้งแต่ต้น ตอนนี้ชีวิตของแกอยู่ภายใต้การควบคุมของเรา แกไม่มีทางหนีไปไหนได้ เราแค่ต้องกดปุ่ม และแกก็จะตาย เว้นแต่แกจะอยากรู้ว่าต้องใช้เวลากี่วินาทีเพื่อให้ปืนเหล่านี้เปลี่ยนแกเป็นกองเลือด วางปืนลงซะ ถอดชุดนั่นออกและคุกเข่าลง จากนั้นบอกตัวตนจริง ต้นกำเนิดและใครเป็นคนส่งแกมา”