บทที่ 97  รู้สึกว่า  1  (2)

บทที่ 97  รู้สึกว่า  1  (2)

  บทที่ 97 รู้สึกว่า 1 (2)   หืม? สีหน้าของคาร์ลเริ่มแปลกไปทันทีเมื่อมองไปยังแก้วใส่น้ำมะนาวที่อยู่ตรงหน้าตน รอนยังสามารถดูแลเขาอย่างมีประสิทธิภาพเช่นเดิมแม้จะมีเพียงแขนข้างเดียวก็ตาม คาร์ลยกน้ำมะนาวขึ้นจิบหลังจากไม่ได้ดื่มมาสักพักใหญ่แล้ว ทันใดนั้นเอง เคร้ง! จานอาหารถูกวางกระทบกับโต๊ะอย่า...