ตอนที่ 162 ผู้ติดเชื้อ
“มันใหญ่มาก”ขนมปังอ้าปากค้าง’นี่คือสถานที่ที่มือใหม่เข้าไม่ได้ใช่ไหม?”
ประตูหลักค่อยๆปิดลงเมื่อรถผ่านเข้ามา สิ่งแรกที่ปรากฏให้เห็นคือหอระวังที่งดงาม มีเครื่องกีดขวาง กระสอบทรายและป้อมปืน ทหารติดอาวุธยืนเฝ้าระวังและตรวจตราอยู่รอบๆ ขับลึกเข้าไป พวกเขาก็มาถึงย่านที่พักอาศัย
รูปแบบของสิ่งก่อสร้างในเขตที่พักอาศัยกว้างและมีการวางโครงสร้างเป็นอย่างดี ไม่มีอาคารสูงเช่นกัน ครอบครัวต่างเดินเล่นตามถนนและยังมีพ่อค้าหาบเร่อีกด้วย มันเป็นเมืองที่มีชีวิตชีวา
รถจอดลงขณะที่หลายคนเดินลงมา ลู่เฉินสั่งให้คนเขาเตรียมงานเลี้ยง เนื่องจากเขาเชิญหานเซี่ยวให้เป็นแขก เขาจึงพาหานเซี่ยวและอีกสองคนมาเป็นเที่ยวในฐานะเจ้าภาพ บางครั้ง ผู้พักอาศัยจะทักทายลู่เฉิน ดูเหมือนว่าลู่เฉินจะเป็นที่เคารพของประชาชน
“นั่นคือโรงงานผลิตอาวุธ ผมมีสายผลิตปืนและกระสุน”ลู่เฉินชี้ไปยังจุดที่กั้นด้วยลวดหนาม ด้านหลังเป็นคลังสินค้า โรงงานและห้องทดลองอาวุธและปล่อยควันอยู่ด้านบนปล่อง
อีกด้านหนึ่ง มีพื้นที่กักกันอีกจุด ภายใน มีเต็นท์มากมายและคนเร่ร่อนหลายร้อยอาศัยอยู่ ผิวพวกเขาเต็มไปด้วยสีเทาถ่าน แตกเหมือนก้อนหิน
“นั่นคืออะไร?”ขนมปังถาม
ลู่เฉินตอบอย่างหมดหวัง“เขตกักกัน ผู้อาศัยที่เป็นโรคเกล็ดเทาต้องอยู่ที่นั่นเพื่อป้องกันการติดเชื้อ”
โรคเกล็ดเทา?
หานเซี่ยวเกือบร้องอย่างประหลาดใจ ผู้ป่วยประเภทนี้แพร่เชื้อได้ง่ายมาก ในเวอร์ชั่น2.0 มันกระจายไปทั่วและทำให้เกิดการกลายพันธ์ทางพันธุกรรม เขาไม่คิดว่าจะพบมันที่นี่
ขณะที่เขากำลังจะพูดอะไร มันก็เกิดความปั่นป่วนในเขตกักกัน
ผู้ติดเชื้อรีบวิ่งมาทางรั้วหนามอย่างบ้าคลั่ง ด้วยแขนขาทั้งหมด พวกเขาพยายามปีนรั้วหนี แต่ทว่า วินาทีต่อมา เสียงปืนก็ดังขึ้น เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยด้านข้างตอบสนองด้วยความเร็ว ยิงปืนใส่ชายผู้หลบหนี เขานอนจมกองเลือดด ของเหลวสีเหลืองหนืดสามารถมองเห็นได้จากศพเช่นกัน
แพทย์หลายคนในชุดป้องกันสีขาวเดินออกมาและเก็บศพใส่ถุง บนพื้นที่ศพอยู่ พวกเขาพ่นยาฆ่าเชื้อหลายครั้ง
ทหารที่ฆ่าผู้ติดเชื้อเก็บปืนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์เหมือนเขาเพิ่งฆ่าไก่ไปตัวหนึ่ง
ผู้ติดเชื้อภายในเขตกักกันต่างมองด้วยความเงียบ ไร้อารมณ์และมึนงง บรรยากาศแห่งความสิ้นหวังลอยอยู่เหนือเขตกักกัน
“มันยากจะรักษาผู้ติดเชื้อเหล่านี้ เพื่อป้องกันพวกเขาไม่ให้แพร่เชื้อใส่คนอื่น เราจึงต้องควบคุมมันไว้เช่นนี้”ลู่เฉินอธิบาย
หานเซี่ยวหันไปมอง ในบริเวณใกล้เคียง ผู้อยู่อาศัยดูเหมือนทุกอย่างเป็นเรื่องปกติ โดยไม่มีร่องรอยถึงความใส่ใจบนใบหน้า
“เลือดเย็น”ขนมปังกล่าวเงียบๆ
“ตอนแรก มีผู้ติดเชื้อแค่สิบกว่าคน ผู้ติดเชื้อรู้ว่าเขาไม่อาจถูกกักตัวและหลบหนีจากเขตกักกัน ดังนั้น จำนวนของผู้ติดเชื้อจึงเพิ่มขึ้นเป็นสามร้อย”ลู่เฉินกล่าวเสียงแหบแห้ง
ขนมปังสุนัขพูดไม่ออก
ท่านได้กระตุ้นภารกิจ[ต้นตอของโรคเกล็ดเทา]
คำอธิบายภารกิจ : แบล็คไพน์มีปัญหาเรื่องการแพร่กระจายของโรคเกล็ดเทา เพื่อควบคุมโรคระบาดนี้ ท่านคิดว่าท่านทำอะไรได้บ้าง
ความต้องการภารกิจ
1.หาแหล่งที่มาของโรค
2.ควบคุมโรคจากการระบาด
3.รักษาผู้ติดเชื้อทั้งหมด
รางวัล:
ความต้องการ1สมบูรณ์ –ค่าประสบการณ์2หมื่นหน่วย
ความต้องการ2สมบูรณ์ –ค่าประสบการณ์4หมื่นหน่วย
ความต้องการ3สมบูรณ์ –ค่าประสบการณ์6หมื่นหน่วย
ความต้องการทั้งหมดเสร็จสมบูรณ์-ชื่อเสียงแบล็คไพน์800หน่วย ชุดนักรบเร่ร่อน
ดาบคลั่งและขนมปังสุนัขต่างได้รับภารกิจเหมือนกัน
อย่างไรก็ตาม หานเซี่ยวไม่ตั้งใจทำภารกิจนี้ให้เสร็จ เขายังต้องรีบหาพวกโง่เพิ่ม...ไม่สิ เพื่อนำผู้เล่นใหม่ให้เข้าสู่สายช่างกล เขาต้องไปหมู่บ้านฝึกหัดอีกประมาณสิบแห่ง และค่าประสบการณ์จำนวนมากก็กำลังรอเขาอยู่ เวลาบีบรัด และเขาก็มีหลายสิ่งให้ต้องทำ เขาจะทำให้ความคืบหน้าเขาช้าลงได้ยังไง
โอ้ หากผู้เล่นทำภารกิจสำเร็จ ฉันจะได้รับรางวัลด้วยไหม?ดวงตาของหานเซี่ยวสว่างขึ้น มองดาบคลั่งผู้ยังไม่รู้ตัว
“คนของผมเตรียมงานเลี้ยงไว้แล้ว”ลู่เฉินส่งคำเชิญ และมีหลายคนมาถึงอาคารกลางของแบล็คไพน์ มันเป็นเหมือนปราสาทขนาดเล็ก และมีจุดตะวันตกที่เรียกว่าโถงแห่งเหล่าลอร์ด
จานอาหารถูกเสิร์ฟในปริมาณมากพอให้อิ่มท้อง แบล็คไพน์มีทุ่งฟาร์มที่ให้พวกเขาปลูกพืช และพวกเขายังมีโรงฆ่าสัตว์ ที่พวกเขาเลี้ยงสัตว์ เช่นวัว ไก่และหมูขนสั้น ที่พักอาศัยของคนเร่ร่อนใช้ทรัพยากรมากทุกวัน หากพวกเขาพึ่งพาเพียงตาข่ายมืดเพื่อรับทรัพยากร พวกเขาย่อมไม่ทางแบกรับค่าใช้จ่ายได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของราคาสูง ดังนั้น พวกเขาจึงต้องสร้างดินแดนเล็กๆของตนเองขึ้น
ในงานเลี้ยง หานเซี่ยวและลู่เฉินคุยกัน แต่ท้ายที่สุดลู่เฉินก็เบี่ยงความสนใจไปยังเรื่องการตอบแทนปีศาจทมิฬ การลากถ่วงยิ่งทำให้เขารู้สึกอึดอัด
“แค่คิดซะว่าเราเป็นเพื่อนกัน ในอนาคต หากมีอะไรเกิดขึ้น คุณสามารถตามหาผม และผมจะช่วยคุณ”หานเซี่ยวทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ เขาต้องการรักษามิตรภาพเขากับลู่เฉินไว้เพื่อให้เขาสามารถเริ่มภารกิจพิมพ์เขียวทั้ง4ได้“ลองคิดดู ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ผมอยากยืมโรงงานคุณและวัสดุบางอย่างเพื่อทำบางสิ่ง”
“ไม่มีปัญหา ผมจะจัดการให้ทันที”ลู่เฉินรู้สึกสบายใจขึ้น เขารู้สึกอุ่นใจหลังหานเซี่ยวร้องขอเขา
“ดินแดนคุณต้องรีบจัดการเรื่องโรคเกล็ดเทาโดยเร็ว ไม่อย่างนั้นมันอาจเป็นหายนะ เพื่อนผมจะอยู่เพื่อช่วยคุณ”หานเซี่ยวตบหลังของดาบคลั่ง ผู้ที่เพิ่งกลืนอาหารลงไปจนเขาสำลักไม่หยุด
“คุณจะทอดทิ้งผมงั้นหรอ?”ดาบคลั่งถามอย่างไม่เชื่อหู
ฉันไม่คิดจะเป็นแม่ของแกหรอกนะ หานเซี่ยวกัดฟันขณะเขียนภารกิจและโยนพวกมันให้ดาบคลั่งและขนมปังสุนัข
ส่วนสำคัญของภารกิจคือทั้งคู่ต้องอยู่แบล็คไพน์ แก้ปัญหาเรื่องโรคระบาด และพัฒนาชื่อเสียงพวกเขาในแบล็คไพน์ หานเซี่ยวใช้ค่าประสบการณ์2แสนหน่วย แบ่งมันให้ทั้งคู่ ภารกิจเป็นภารกิจระยะยาว และเขาก็ตั้งใจให้ทั้งคู่อยู่ที่แบล็คไพน์
ด้วยการเดินทางและงานอื่นในหมู่บ้านที่เหลือ เขาไม่จำเป็นต้องพาผู้เล่นสองคนไปด้วย มันทำให้การออนไลน์และออฟไลน์ไม่สะดวกและทำให้เขาเคลื่อนไหวได้ช้าลง
สำหรับผู้เล่นที่เขาเลือก เขาไม่เพียงแต่จะฝึกฝนพวกเขาด้วยตัวเอง แต่ยังให้ผลประโยชน์อีกด้วย นั่นเพราะพวกเขาสามารถติดตามเขาและสัมผัสกับการต่อสู้ระดับสูงได้ เทียบกับผู้เล่นอื่น พวกเขาต้องขยายแผนที่ก่อน ซึ่งเป็นจุดดึงดูดหลังให้ผู้เล่นติดตามเขา สำหรับตอนนี้ การช่วยผู้เล่นที่มีพรสวรรค์จะพัฒนาทักษะส่วนตัวพวกเขา และช่วยให้พวกเขาสำรวจและเจาะลึกศักยภาพตัวเองได้
สำหรับรางวัลที่พวกเขาได้รับ ไม่นาน ส่วนหนึ่งจะกลับมาหาเขา หากดาบคลั่งทำภารกิจโรคระบาดสำเร็จ หานเซี่ยวก็จะได้รับค่าประสบการณ์ด้วย และดาบคลั่งก็จะใช้เงินส่วนหนึ่งที่เขาได้รับเพื่อซื้ออุปกรณ์จากหานเซีย่ว
เขาไม่ได้ต้องการแค่เงินของผู้เล่นเท่านั้น แต่เขายังสามารถได้รับเงินของNPCอีกด้วย!
หากหานเซี่ยวเป็นยานแม่ ผู้เล่นที่เขาเลือกอยู่ใต้ปีกก็คือกองยานรบ ไม่ว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จแค่ไหน พวกเขาก็ยังต้องกลับบ้านและตอบแทนเขา แน่นอน นั่นอยู่ภายใต้เงื่อนไขของเขาเท่านั้น นอกเหนือจากตัวผู้เล่นเอง ไม่มีใครเข้าใจผู้เล่นได้ดีไปกว่าเขา
ฉันช่างอัจฉริยะเสียจริง
ดาบคลั่งเห็นด้วยกับข้อตกลงของหานเซี่ยว และเขาก็ค่อนข้างพอใจ แบล็คไพน์เป็นแผนที่ระดับสูง และรางวัลของแต่ละภารกิจก็ค่อนข้างสูง ขนมปังสุนัขก็ยังคัดค้านเล็กน้อย วัสดุที่เขาปล้นมาเพียงพอแล้ว การอยู่แบล็คไพน์หมายความว่าเขาไม่ต้องกังวลถึงการติดต่อหานเซี่ยวไม่ได้ เขาสามารถจดจ่อกับการทำวิดิโอตอนแรกเขาได้
ลู่เฉินรู้สึกว่าความสามารถของดาบคลั่งและขนมปังอยู่ระดับปานกลางและไม่อาจช่วยเหลืออะไรได้มาก แต่เขาก็ยังแสดงความขอบคุณพวกเขาอยู่ดี
บนโต๊ะอาหาร พวกเขาวางแผนกัน หลังกินข้าว มันก็ค่ำแล้ว และลู่เฉินก็กลับไปพัก คืนก่อนเขาเอาแต่สู้และไม่ได้นอนเลย ในตอนเช้า พวกเขาก็นั่งรถ รีบกลับมายังฐานและเขาก็อ่อนล้า
ในทางกลับกัน หานเซี่ยวนอนบนรถมางีบหนึ่งและมีพลังงานล้นเหลือ เขาสามารถทำอะไรก็ได้ตามใจชอบในแบล็คไพน์ ดังนั้นเขาจึงสั่งนักบินให้ติดต่อตาข่ายมืด จากนั้น หลังเจรจากับอันโตนิโอ้อยู่สิบกว่านาที เขาก็จัดการเช่าเครื่องบินขนส่งของบริษัทฟาเนี่ยน
หลังจากนั้น ภายใต้การนำของทหารแบล็คไพน์ เขาก็ตรงไปยังโรงงานผลิตอาวุธ ทหารต่างได้รับคำสั่งของลู่เฉิน พวกเขาจึงเปิดโรงงานให้หานเซี่ยวใช้
ลู่เฉินได้ให้คนเขาจัดเตรียมของไว้ให้แล้ว หานเซี่ยวเริ่มลงมือกับงาน เขาต้องทำการซ่อมแซมเกราะแม่เหล็ก และเพิ่มกระสุนและลูกบาศก์กักเก็บพื้นฐาน จากนั้นก็สร้างเครื่องพ่นไฟ’หนอนอาทิตย์’ที่เขาพัฒนาเมื่อเร็วๆนี้
ด้วยสติปัญญา200หน่วย ความเร็วการผลิตเครื่องกลจึงเร็ซมากและยังมีทักษะเสริมอื่นๆเช่นความสัมพันธ์เครื่องจักรและการเสริมสถานะพลังงาน ซึ่งจะช่วยทำให้สถานะบนอุปกรณ์ดีขึ้น
เครื่องพ่นไฟพกพา(ขนาดเล็ก)
เกรด : ฟ้า(คุณภาพดี)
ความเสียหาย :27-34/วินาที(ไฟ)
เกินพิกัด : 60วินาที
คูลดาวน์ : 20วินาที
ระยะ : 7เมตร
กำลังขับ : 92
ประเภทเชื้อเพลิง : เชื้อเพลิงเหลวHF
พลังงาน : 210/210(ใช้พลังงาน1หน่วย/วินาที)
น้ำหนัก : 9.4กิโลกรัม
ผลข้างเคียง : การผสาน-ผ่านการอัดในกล่องพลังงาน มันจะหลอมรวมกับร่างกาย สะดวกต่อการพกพา
ผลข้างเคียง : เร่งพลัง-เพิ่มประสิทธิภาพเชื้อเพลิง+33%ความเสียหาย +25%ระยะ สร้างความเสียหายจากการเผาไหม้12วินาที ใช้8พลังงาน/วินาที หลังผ่านไป12วินาที จะเข้าสู่สภาพเกินขีดจำกัดทันที
ผลข้างเคียง : การเผาติดทน-ขยายสถานะการเผาไหม้ของเป้าหมายและเพิ่มประสิทธิภาพการเผา
หมายเหตุ : เพลิงร่ายรำ นั่นคือความอบอุ่นที่ใกล้เคียงกับความรัก
หานเซี่ยวเลิกคิ้วขึ้น หมายเหตุอะไรกัน?
