เทพกระบี่มรณะ - 187

เทพกระบี่มรณะ - 187

ตอนที่ 187 เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษธาตุลม

เมื่อเห็นเจี้ยนเฉินหนีไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ เจ้าเมืองฟีนิกซ์ถอนหายใจ "ดีแล้วที่เขาจากไป หากเขายังอยู่ใกล้ ๆ และทำให้ผู้คนฉุนเฉียว ข้าไม่รู้ว่าเมืองฟีนิกซ์ของเราจะเป็นอย่างไร"

คนอื่นที่อยู่ข้าง ๆ เจ้าเมืองต่างก็พยักหน้าเห็นพ้องอย่างเงียบ ๆ แม้ว่าเมืองฟีนิกซ์เป็นเมืองชั้น 2 ภายใต้การควบคุมของพวกเขา พวกเขาสามารถควบคุมทหารได้เพียงไม่กี่แสนคนเท่านั้น กลุ่มตระกูลต่าง ๆ ที่นี่ไม่ได้มาจากตระกูลเดียวกันเป็นพันธมิตรชั่วคราวของตระกูลที่มีอำนาจหลายตระกูล ซึ่งพวกเขาอาจโกรธแค้นได้ หากพวกเขารวมกลุ่มกันแล้ว แม้แต่กองทัพ 100,000 คนก็จะรู้สึกปวดหัวเมื่อต้องรับมือกับพวกเขา

"ข้าไม่คิดเลยว่าวู่หยุนจะมีทักษะการต่อสู้ มันช่างน่าตกใจมาก แม้แต่เซียนปฐพีในทวีปเทียนหยวนยังไม่มีเพลงกระบี่เช่นนี้เลย" ผู้อา ุโสกล่าวด้วยความชื่นชม

"วู่หยุนคนนี้โชคดีไม่น้อย เขาไม่ได้มีเพียงแกนอสูรระดับ 5 เท่านั้น แต่เขายังมีทักษะการต่อสู้อีกด้วย ใครจะไปรู้ว่าเขาจะมีอะไรอีก"

"วู่หยุนคนนี้ก็ลึกลับมากเช่นกัน ข้าหวังว่าเขาจะไม่มีกลุ่มอิทธิพลที่น่ากลัวหนุนหลังเขา มิฉะนั้นตระกูลที่ไล่ล่าเขาจะต้องถูกทรมานอย่างน่าสังเวช"

"เอ๋ ทุกคนเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่การอยากได้สมบัติของคนอื่นเป็นสิ่งที่ผิด" เจ้าเมืองถอนหายใจยาวอีกครั้งขณะที่เขาออกคำสั่งอีกว่า, "บอกให้ทหารทุกคนรู้ว่ากลุ่มคนเหล่านี้จะไม่ถูกขัดขวาง"

"ขอรับ !"

........

เจี้ยนเฉินรีบวิ่งไปตามถนนเข้าประตูเมืองอย่างรวดเร็ว เมืองฟีนิกซ์ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ที่มีสถานที่ซ่อนอยู่มากมาย จำนวนสายลับก็มีมากเช่นกัน การพำนักอยู่ในเมืองฟีนิกซ์ไม่ถือเป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด และทางออกเดียวที่เหลือคือหนีออกจากเมือง ดังนั้นเจี้ยนเฉินจะต้องวิ่งต่อไปอีกเล็กน้อย

บาดแผลต่าง ๆ บนร่างของเจี้ยนเฉินยังคงมีเลือดออกและทำให้เสื้อผ้าของเขาถูกย้อมเป็นสีแดง ในขณะนั้นเขาไม่มีเวลาจัดการกับบาดแผล เขาเพียงแค่ต้องรีบหนีออกจากเมือง

เจี้ยนเฉินรีบวิ่งไปตามถนนโดยไม่คิดจะหยุด แต่ละครั้งเขาจะกระโดดจากพื้นดินไปยังอาคารอย่างต่อเนื่อง ความเร็วของเขานั้นไกลเกินกว่าสัตว์อสูรระดับต่ำที่เป็นยานพาหนะขนส่งผู้คนบนถนน

แม้ว่าเขาจะรุดหน้าไปอย่างรวดเร็วแล้ว แต่กลุ่มของเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษก็ไม่ได้ช้ากว่าเจี้ยนเฉิน พวกเขาไม่ทราบว่าเจี้ยนเฉินจะเคลื่อนไหวได้เร็วแค่ไหน แต่พวกเขาก็สามารถตามทันเพราะพลังเซียนที่เหนือกว่า

"วู่หยุน เจ้าหนีไม่พ้นหรอก ! หากเจ้าไม่อยากตาย ยอมให้พวกเราจับซะโดยดี ! "

เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษตะโกนเสียงดังมาจากข้างหลัง แม้ว่าจะมีคนอื่นอีกที่ตะโกน แต่ชายคนนี้ก็เสียงดังกว่า เสียงของเขาสามารถทำให้คนที่อยู่ใกล้ ๆ แก้วหูแตกได้

เซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษทั้ง 30 คนไล่ล่าเจี้ยนเฉินอย่างไม่ลดละผ่านถนนหลายสาย เสียงตะโกนของพวกเขาดึงดูดความอยากรู้ของผู้คนมากมาย แต่ละคนเริ่มหยุดการเคลื่อนไหวขณะที่หันไปมองในทิศทางที่เกิดความปั่นป่วน

นั่นคือกลุ่มเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ 30 คน

ชายวัยกลางคนคนหนึ่งจ้องมองร่างของเจี้ยนเฉินที่หลบหนีก่อนที่จะพึมพำว่า "วู่หยุนคนนี้เร็วอย่างไม่น่าเชื่อ หากสถานการณ์ยังคงดำเนินต่อไปเช่นนี้ โอกาสที่เราจะตามหาเขาในช่วงเวลาสั้น ๆ นั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย" หลังจากนั้นเขาก็หันหน้าไปมองชายที่อยู่ข้าง ๆ เขา "น้องสาม ในกลุ่มของเรา ข้าคิดว่ามีเพียงเจ้าเท่านั้นที่สามารถตามวู่หยุนทัน เราไม่ควรปล่อยให้เขาหนีไป มันจะดีที่สุดถ้าเจ้าไปขัดขวางเขา"

น้องสามสวมเสื้อคลุมสีแดงและดูไม่อ้วนหรือผอม แม้ว่าเขาจะอยู่ในวัยกลางคนแต่รูปร่างภายนอกของเขาทำให้เขาดูหนุ่ม อันที่จริงคนที่ถูกเรียกว่าน้องสามคนนี้ค่อนข้างรูปงามและมั่นใจมาก

เมื่อได้ยินเช่นนั้น น้องสามผู้ที่จดจ่ออยู่กับร่างที่พุ่งไปข้างหน้าก็ระลึกถึงความทรงจำเมื่อเจี้ยนเฉินสังหารเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษไปหลายคน แววตาของเขาเริ่มลังเลเล็กน้อย

"พี่รอง วู่หยุนมีทักษะการต่อสู้ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นเพียงเซียนผู้เชี่ยวชาญขั้นสูง ท่านไม่เห็นหรือว่าเขาฆ าเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษไปกี่คน? ข้าเพียงลำพังไม่สามารถรับมือกับเขาได้" แค่คิดว่าเจี้ยนเฉินสังหารเหล่าเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษอย่างโหดเหี้ยม มันก็ทำให้หัวใจของน้องสามเต้นระรัว

"น้องสาม แม้ว่าเจ้าเป็นเพียงเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษขั้นต้น แต่อย่าลืมว่าเจ้ามีพลังเซียนธาตุลม เจ้ามีความเร็วเหนือกว่า วู่หยุนเร็วมากก็จริง เพื่อความสำเร็จเราต้องดำเนินการด้วยความระมัดระวัง" ชายวัยกลางคนกล่าว

"พี่สอง ข้ามีพลังเซียนธาตุลมแต่ข้ายังไม่ค่อยคุ้นเคยกับธาตุลมมากนัก หากเทียบกัน เจี้ยนเฉินคงเร็วกว่าข้าอย่างแน่นอน" น้องสามพูดอย่างไม่มั่นใจ

ชายวัยกลางคนถอนหายใจ น้องสามกลัวตายอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างไม่มีความสุขว่า "น้องสาม ไม่เห็นหรือว่าพวกเราหลายคนกำลังไล่ล่าวู่หยุนคนนี้กันขนาดไหน ? สิ่งที่เจ้าต้องทำก็คือทำให้เขาหันเหความสนใจไปสักพัก ถ้าวู่หยุนติดกับพวกเราอีกสักครั้งเขาไม่มีทางหนีไปได้แน่ จากนั้นหลังจากที่เราจัดการกับเขาได้ เจ้าจะเป็นคนแรกที่จะนำเข็มขัดมิติของวู่หยุนหลบหนีไป ด้วยความเร็วบวกกับความแข็งแกร่งของเจ้า จะไม่มีใครสามารถจับตัวเจ้าได้"

แม้หลังจากได้ฟังคำพูดเหล่านั้น น้องสามยังคงลังเลอยู่ก่อนที่จะตอบว่า "ได้เลย พี่รอง ข้าจะขัดขวางวู่หยุน แต่พวกท่านทุกคนต้องรีบมาช่วยข้าทันที"

"ไม่ต้องกังวล น้องสาม เรามีคนจำนวนมาก เราจะสามารถชิงเอาทักษะการต่อสู้มาได้แน่นอน ดังนั้นเราจะต้องพึ่งความสามารถของเจ้าแล้ว" ชายวัยกลางคนตบไหล่น้องสามด้วยความตื่นเต้น ในความคิดของเขา หากแผนนี้ประสบความสำเร็จ ทักษะการต่อสู้และแกนอสูรระดับ 5 ก็จะตกอยู่ในมือของเขา

เจี้ยนเฉินวิ่งไปตามถนนโดยใช้พละกำลังทั้งหมดของเขาทำให้ความเร็วของเขาเทียบเท่ากับม้าป่า ในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาได้เดินหน้าไปแล้วถึง 40 กิโลเมตรจากถนน และมองเห็นประตูเมืองอยู่ไม่ไกล

ในเวลานั้นจากด้านหน้าของกลุ่มเซียนผู้เชี่ยวชาญพิเศษ แสงสีฟ้าก็ส่องไปทั่วทุกหนทุกแห่งโดยมีร่างของชายคนหนึ่งถูกห่อหุ้มโดยทันใด ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันทันทีที่เขาบินไปไกลเกินกว่ากลุ่ม เขามุ่งหน้าไปทางเจี้ยนเฉิน

เหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้นข้างหลังไม่ได้เล็ดรอดไปจากสายตาของเจี้ยนเฉิน ใบหน้าของเจี้ยนเฉินเปลี่ยนไปในทันใดเมื่อหันหลังกลับไปมอง "โชคร้ายอะไรแบบนี้ มีชายที่มีพลังเซียนธาตุลมอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย ข้าต้องรีบแล้ว"