เทพกระบี่มรณะ - 016
เทพกระบี่มรณะ - 016
Chaotic Sword God ตอนที่ 16 เข้าสู่รอบสุดท้าย
ได้ยินคำพูดของเจี้ยนเฉิน ตาของกาดิซิ่วหลีเป็นประกายขึ้นมา "เจ้าเป็นคนพูดเองนะ อย่ากลับคำพูดทีหลัง ! " กาดิซิ่วหลีจ้องมองเจี้ยนเฉินที่กำลังเตรียมความพร้อมกับตัวเองอย่างมาดหมาย ก่อนที่นางจะพูดจบ นางพุ่งตรงไปหาเจี้ยนเฉินอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับการโจมตีในครั้งแรก นางกระโจนขึ้นไปในอากาศและฟาดขาของนางออกไปเตะที่ใบหน้าของเขา แต่เวลานี้ความเร็วในการเตะของนางได้เร็วกว่าเดิมเกือบเท่าตัว
เจี้ยนเฉินยิ้มด้วยรอยยิ้มประหลาด ขณะลูกเตะเข้ามาใกล้ เช่นเดียวกับเขากล่าวว่าก่อนหน้านี้ เจี้ยนเฉินไม่คิดจะหลบมัน แต่แทนที่จะหลบหลีก ขณะที่ขาของนางมาถึงตรงหน้าของเจี้ยนเฉิน มือทั้งสองของเขายื่นออกมาด้านหน้า คว้าเข้าที่ขาของกาดิซิ่วหลี ในขณะที่บิดมัน หมุนตัวนางไปรอบ ๆ จากนั้นเขาโยนนางออกไป กาดิซิ่วหลีร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนก ในขณะที่นางกำลังหมุนไปรอบ ๆ โดยเจี้ยนเฉิน
ลูกศิษย์หลายคนโดยรอบดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกลายเป็นอ้าปากค้าง ดูเหมือนว่าเจี้ยนเฉินไม่เพียงแต่จะไม่สนใจในความงามนั้น และเขายังโยนเด็กสาวที่งดงามขึ้นไปในอากาศด้วยท่าทีโหดร้าย ทำให้พ่ายแพ้เหมือนกับคู่ต่อสู้หกคนที่ผ่านมา
ด้านล่างของเวทีการประลอง กาดิหยุนรู้สึกว่าเส้นเลือดที่หน้าผากของเขากำลังปูดออกมา ในขณะที่เขาเฝ้าดูน้องสาวของเขาถูกทำร้ายอย่างโหดเหี้ยม เปรียบดั่งฆาตกร เขาจ้องมัน! ถ้าไม่มีรองอาจารย์ใหญ่ ไป่เอิ่น นั่งเป็นประธานในการแข่งขันอยู่ด้วยแล้วละก็ กาดิหยุนจะตรงขึ้นไปสอนบทเรียนให้กับเจี้ยนเฉินอย่างแน่นอน !
เจี้ยนเฉินมีแขนที่แข็งแกร่ง เหมือนกับปากนกที่แข็งแกร่ง มันหนีบลงบนขาของนางในขณะที่เขาเหวี่ยงตัวของนาง 2 รอบก่อนที่จะปล่อยให้ลอยออกไป ในขณะที่ทุกคนได้เห็นร่างกายของกาดิซิ่วหลีลอยออกไปในอากาศ ก่อนจะตกลงท่ามกลางฝูงชนที่นั่งอยู่โดยรอบ
เขาเรียนรู้กลเม็ดนี้จากเถี่ยต้า หลังจากที่ดูการแข่งขันของเถี่ยต้า เขาเห็นว่าเขาสามารถใช้วิธีการที่คล้ายกันเพื่อให้ง่ายต่อการโยนฝ่ายตรงข้ามของเขาออกจากเวที อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินต้องยอมรับวิธีการนี้เป็นเคล็ดลับที่ง่ายมากที่จะนำเอาชัยชนะนั้นอย่างง่ายดาย
มีความรังเกียจเพียงเล็กน้อยสำหรับผู้คนในกลุ่มผู้ชมซึ่งช่วยกาดิซิ่วหลีให้ยืนขึ้น เจี้ยนเฉินได้ถูกประกาศให้เป็นผู้ชนะ ก่อนที่เขาจะก้าวลงจากเวทีอย่างช้า ๆ
เหม่อมองไปยังเจี้ยนเฉินซึ่งเดินออกไปจากเวทีการประลอง ใบหน้าของนางก้มต่ำลง ตั้งแต่นางเกิด นางได้รับการเอาอกเอาใจจากคนนับร้อยที่อยู่รอบตัวนาง สำหรับนางแล้ว นางรู้สึกถึงความอัปยศอดสูจากการถูกโยนขึ้นไปในอากาศหลังจากที่ถูกเหวี่ยงไปรอบ ๆ มันเหมือนกับว่านางเสียหน้ามากทีเดียว แม้จะไม่ได้รับบาดเจ็บก็ตาม ขณะที่นางคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตาของกาดิซิ่วหลีเต็มไปด้วยน้ำตา และในที่สุดนางก็เริ่มร้องไห้ออกมาอย่างเงียบ ๆ
ในขณะที่เจี้ยนเฉินเดินลงจากเวที พี่ชายของกาดิซิ่วหลี กาดิหยุนปิดกั้นเส้นทางของเขา เขาจ้องมองไปที่เจี้ยนเฉินอย่างไม่ไยดีพร้อมกับคำรามออกมา "เจ้าเด็กน้อย เจ้าอาศัยความกล้าอะไร ถึงได้กระทำสิ่งบัดซบกับน้องสาวของข้าเช่นนั้น"
เจี้ยนเฉินชำเลืองมองท่าทางโกรธเกรี้ยวของกาดิหยุนโดยไม่พูดอะไร เจี้ยนเฉินเดินหนีเขา พูดไปก็มีแต่จะเสียเวลาเปล่า ๆ เพราะว่าเจี้ยนเฉินไม่อยากจะฟังกาดิหยุนซึ่งพยายามที่จะใช้อิทธิพลของตระกูลของเขาที่จะกลั่นแกล้งผู้อื่น
ดูเจี้ยนเฉินเดินห่างออกไปจากเขา ใบหน้าของกาดิหยุนเองก็ยิ่งมืดครึ้มมากขึ้น
ด้วยการแข่งขันในรอบสี่คนสุดท้าย 4 ชื่อถูกเรียกออกมา ในท้ายที่สุดมันก็มี เจียงหยางเซียงเทียน เถี่ยต้า กาดิเหลียงและเทียนมู่หยง ที่ยังคงอยู่
.
ขณะที่ตัวเถี่ยต้านั้นไม่ได้ผิดไปจากที่เขาคิดเท่าไหร่ อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่คาดคิดว่ากาดิเหลียงจะก้าวขึ้นมาถึงรอบสี่คน
ในรอบสี่คน เทียนมู่หยง ร่างของเขาไม่ได้สูงไปกว่ากาดิซิ่วหลี เขามีร่างกายขนาดกลางและผิวที่ซีด แม้ว่าเขาจะเป็นเด็ก แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า เขานั้นเป็นหนุ่มหล่อทีมีโครงสร้างใบหน้าที่สมบูรณ์แบบ
ขึ้นไปด้านบน บริเวณที่นั่งของรองอาจารย์ใหญ่ ไป่เอิ่น กวาดตามองลูกศิษย์ 4 คนที่เข้ารอบอย่างช้า ๆ ด้วยการพยักหน้าเล็กน้อยและหัวเราะ เขาประกาศว่า "มันปรากฏว่า เด็กใหม่ในปีนี้แข็งแกร่งกว่าปีก่อนมากทีเดียว ข้าได้แต่หวังว่าสำนักคากัตจะสามารถโอ้อวดเรื่องนี้ในภายภาคหน้าได้ "
หลังจากการประกาศ เด็กใหม่ทั้งสี่คน พวกเขาได้พัก 1 ชั่วยามก่อนที่จะดำเนินการแข่งขันต่อไป อย่างไรก็ตาม มีโอกาสเพียงเล็กน้อย เจี้ยนเฉินจับฉลากได้ชื่อกาดิเหลียง ขณะที่เถี่ยต้าจับคู่กับเทียนมู่หยง
ด้านล่างเวที กาดิหยุนและพี่น้องของเขารวมตัวกันที่ด้านล่าง ดวงตาของกาดิหยุนเต็มไปด้วยความโกรธแค้น
"พี่รอง ท่านจะต้องสอนบทเรียนให้กับมันในภายหลัง!." กาดิซิ่วหลีกล่าวด้วยความโกรธที่ดุเดือดเลือดพล่านกับกาดิเหลียง ก่อนการแข่งขันจะเริ่มต้น
สังเกตเห็นดวงตาแดงก่ำของน้องสาวของเขาและคราบน้ำตาบนใบหน้าของนาง กาดิเหลียงช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธอย่างมากในขณะที่เขาพูด "น้องซิ่วหลีอย่าได้กังวล ต่อให้ข้าต้องถูกลงโทษจากสำนัก พี่รองของเจ้าก็จะสั่งสอนบทเรียนให้กับมัน"
"หืม เจ้าเด็กโหดร้าย กล้าคิดที่จะทำกับน้องสาวของพว เราแบบนี้ เขาช่างรนหาที่ตายจริง ๆ น้องพี่อย่าได้กังวล ข้ามั่นใจว่า เขาจะต้องทรมานตลอดช่วงเวลาที่อยู่ในสำนักนี้อย่างแน่นอน ถึงแม้อาจารย์ใหญ่ได้ให้ความช่วยเหลือกับพวกลูกศิษย์สามัญยากจนก็ตาม แต่เขาก็ไม่มีความหมายอะไร หากข้าทุบตีเขาจนกลายเป็นคนพิการ อาจารย์ใหญ่ก็พูดอะไรไม่ได้ อย่างดีก็แค่ตำหนิพวกเรา" ใบหน้าของกาดิหยุนมองราวกับว่าเขาได้กลืนกินยาพิษ เมื่อมันเป็นน้องสาวของพวกเขาซึ่งทั้งกาดิยุนและกาดิเหลียงได้เฝ้าดูแลทนุถนอมนางเป็นอย่างดี แต่เจี้ยนเฉินกลับ กระทำเช่นนั้นกับน้องสาวของเขา พวกเขาจึงได้เกลียดชังเจี้ยนเฉินอย่างรุนแรง
ในไม่ช้าทั้งเจี้ยนเฉินและกาดิเหลียงก็เดินขึ้นไปบนเวทีประลอง และรอสัญญาณสำหรับการเริ่มต้นแข่งขัน ทันใดนั้นเสียงเสียงฆ้องดังขึ้น กาดิเหลียงเข้าประชิดตัวเจี้ยนเฉินและพยายามที่จะชกหมัดไปที่ท้องของเจี้ยนเฉิน
เจี้ยนเฉินหลบการโจมตีของกาดิเหลียง ในขณะเดียวกับก็ใช้กำปั้นโต้กลับไปที่ฝ่ายตรงข้ามด้วยความไวที่มากกว่า
"พลั่ก!"
ก่อนหน้านั้น กาดิเหลียงยังสามารถตอบสนองกำปั้นเจี้ยนเฉินได้ เจี้ยนเฉินส่งมันไปทางด้านหลัง พลังหมัดของเขานั้นจัดว่าแข็งแกร่ง ดังนั้นจึงบังคับให้กาดิเหลียงเซไปข้างหลังก่อนจะล้มลงคุกเข่า
หลังจากหนึ่งลมหายใจ เจี้ยนเฉินไม่ได้คิดจะยั้งมือกลับแต่อย่างใด ขาทั้งสองข้างของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เขาส่งมันไปหากาดิเหลียงที่คุกเข่า ทันใดนั้นกาดิเหลียงก็กระเด็นไปอีกครั้งอย่างรวดเร็ว หลังจากถูกโจมตี เขาลอยไปเกือบ 2 เมตรโดยเกือบจะออกจากเวทีการประลอง แม้ว่าครึ่งหนึ่งของร่างกายของเขาได้แล้วห้อยออกมาจากมัน
ดูภาพนี้ ลูกศิษย์ทุกคนร้องออกมาอย่างตกใจ พวกเขาไม่เคยคิดว่าผลการสู้นั้นจะออกมาอย่างง่ายดาย นี่มันน่าตื่นตระหนกมาก ลูกศิษย์ที่มีพลังเซียนในระดับ 9 กาดิเหลียง กลับพ่ายแพ้ต่อผู้ที่มีพลังเซียนในระดับ 8 เจี้ยนเฉิน
เห็นครึ่งหนึ่งของร่างกายกาดิเหลียงตกลงไปจากขอบเวที หัวใจกาดิหยุนและกาดิซิ่วหลีแทบจะกระโจนออกจากทรวงอกของพวกเขา
"ไฮ้ เหตุใดพี่รองถึงไม่ระมัดระวัง นี่ นี่มันน่ารำคาญยิ่ง มันจะดี หากเขาไม่พ่ายแพ้ต่อเจ้าคนสารเลวนั่น" กาดิซิ่วหลีร้องออกมา ขณะที่นางขยี้เท้าของนางด้วยความโกรธ หลังจากนั้นก็มองไปที่กาดิเหลียง มันง่ายมากที่จะบอกได้ว่าใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความกังวลแทนพี่ชายของนาง
กาดิหยุนถอนหายใจในความโกรธเคือง "อะไรคือสิ่งที่น้องรองทำ เขาไม่ระวังตัวและพ่ายแพ้ให้กับเจ้าเด็กสารเลว ที่อยู่เพียงระดับแปดของพลังเซียน?"
ด้านบนของเวทีรองอาจารย์ใหญ่ ไป่เอินยิ้มออกมาอย่างตื่นเต้น ในขณะที่เขากล่าวว่า "เด็กใหม่ที่เราได้รับมานั้น เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นอัญมณีที่ซึ่งได้รับมาจากสวรรค์ ที่เมื่อหากข้าขัดมัน มันก็จะเปล่งประกายเป็นอย่างมากในอนาคต ในขณะที่การโจมตีของเขามีความเรียบง่าย แต่มันก็เต็มไปด้วยความลึกลับในทุกย่างก้าว ทุกครั้งที่เขาถูกโจมตีในจุดสำคัญ เขาก็ตอบสนองมันในทันที สองคนนี้เป็นลูกศิษย์ที่น่าจับตามองอย่างแท้จริง ข้าเชื่อว่าในอนาคตทั้งสองจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงในทวีปเทียนหยวนอย่างแน่นอน ข้าก็ควรจะปรึกษาเรื่องนี้กับอาจารย์ใหญ่ในภายหลัง"
บนเวที กาดิเหลียงดึงตัวเองให้กลับขึ้นไปบนเวที หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยหยดเหงื่อเย็น หากร่างกายของเขาลื่นมากขึ้นเพียงไม่กี่นิ้วแล้วละก็ ไม่ต้องมีข้อสงสัยเลยว่าร่างกายของเขาจะต้องร่วงจากเวทีไปอย่างแน่นอน และนั่นหมายถึงการพ่ายแพ้ต่อคนที่มีพลังเพียงแค่ระดับ 8 เท่านั้น ซึ่งเป็นที่น่าอับอายมากหากถูกตราหน้าด้วยความอัปยศเช่นนั้น
เมื่อกาดิเหลียงคลานกลับขึ้นและหมุนตัวไปรอบ ๆ สภาพแวดล้อมของเขาทันใดนั้นก็เบลอและจู่ ๆ เขาก็ตระหนักถึงอาการปวดในท้องอย่างรุนแรงของเขา ก่อนที่เขาจะเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น แต่แล้วร่างของเขารู้สึกราวกับเบาโหวง ก่อนที่เขาจะตระหนักถึงเรื่องราวเช่นนั้น จากนั้นเขาก็รับรู้ว่าตัวเองตกกระทบพื้นดินและเสื้อคลุมสีขาวของเขาที่เคยสะอาดสะอ้านก่อนหน้านี้ ตอนนี้ก็กลับเปื้อนไปด้วยฝุ่น
กาดิเหลียงมองเหม่อและยืนขึ้นมาจากพื้นดิน มองรอบ ๆ ตัวเองก่อนที่เขาจะเข้าใจได้อย่างเต็มที่กับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ความไม่พอใจระเบิดออกมาจากดวงตาของเขาในขณะที่เขาจ้องมองเจี้ยนเฉินด้วยแววตาดุดัน แม้ว่าเขาจะบรรลุถึงระดับ 9 แต่ในท้ายที่สุดเขากลับถูกโจมตีโดยอีกฝ่ายซึ่งอยู่ในระดับ 8 เท่านั้น นั่นมันทำให้เขารู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมาก
ทุกครั้งที่เขาคิดเช่นนั้น หัวใจกาดิเหลียงที่เต็มไปด้วยความโกรธไม่มีที่สิ้นสุด มันแน่ชัดว่าเขาได้รับความอับอายอย่างใหญ่หลวง
กาดิหยุนเดินขึ้นไปยังกาดิเหลียงและกล่าวว่า "น้องรอง เจ้าทำให้ข้าผิดหวัง เจ้าทำให้ตระกูลกาดิขายหน้า" หลังจากทิ้งคำพูดนี้ กาดิหยุนระเบิดอารมณ์กับกาดิเหลียง และออกไปจากพื้นที่ตรงนั้น
ได้ยินคำพูดของกาดิหยุน ใบหน้าของกาดิเหลียงเต็มไปด้วยความอัปลักษณ์
"พี่รอง ท่านประมาทเกินไป แม้ว่าท่านจะบอกว่าท่านจะช่วยข้าสอนบทเรียนให้กับเขา แต่ก็ท้ายที่สุดก็กลายเป็นท่านที่ได้รับบทเรียนนั้น" กาดิซิ่วหลีกล่าวเสียงขุ่น ในน้ำเสียงที่ผิดหวังของนางนั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ
ได้ยินอย่างนี้แล้วใบหน้าของกาดิเหลียงเปลี่ยน ก่อนที่จะคำรามออกมา "นี่มันเป็นเพียงแค่โชคดี เพราะมันอยู่บนเวทีนี้ มันถึงได้รับรางวัล ถ้าเราจะเปลี่ยนสถานที่แล้วก็ ไม่มีทางที่มันจะต่อกรกับข้าได้ น้องสาม เจ้าไม่ต้องกังวล แน่นอนในอนาคต ข้าจะสอนบทเรียนนี้ให้กับมัน "
กาดิซิ่วหลีเริ่มคิด นางรู้สึกว่าเหตุผลของเขาพอรับฟังได้ นางพยักหน้าอย่างช้า ๆ และกล่าวว่า "พี่รอง ในครั้งหน้า พี่ต้องสอนบทเรียนให้กับเขานะ!!"
ไม่นานหลังจากที่เจี้ยนเฉินได้รับชัยชนะจากการแข่งขันของเขา การแข่งขันระหว่างเถี่ยต้าและเทียนมู่หยงจะยังไม่จบลง แม้ว่าเถี่ยต้าจะมีระดับพลังเซียนในระดับที่ต่ำกว่า แต่ในท้ายที่สุด เขาก็ได้อาศัยประสบการณ์ที่เขาได้เรียนรู้จากการล่าสัตว์ในป่า และในที่สุดก็สามารถที่จะเอาชนะเทียนมู่หยงอย่างเฉียดฉิว
พร้อมกับเจี้ยนเฉิน เถี่ยต้าก็กลายเป็นหนึ่งในผู้เข้ารอบสุดท้าย ในที่สุดแล้วในรอบถัดไป หนึ่งในสองคน คนที่เป็นผู้ชนะ และกลายเป็นผู้อยู่เหนือลูกศิษย์ใหม่ทั้งหมด