ตอนที่ 98 ความผิดพลาด?

เวลากลางคืน ภายในคฤหาสน์

วูม!วูม!วูม!

ริ้วรอยของเงาดาบที่เกิดจากแก่นแท้แห่งไฟตัดอากาศอย่างรุนแรง หลังจากนั้นอุณหภูมิก็สูงขึ้นเหมือนอากาศนั้นถูกเผาไหม้

หลังจากนั้นไม่นานเจียงวู่เฉิงและดาบของเขาก็หยุดนิ่ง

ในเมื่อเป็นเพลงดาบที่มีมูลค่าถึง6000คะแนน เพลงดาบเพลิงโลหิตนั้นย่อมดีกว่าคลื่นดาบไร้ลักษณ์ในด้านของพลัง และการเคลื่อนไหวของมันก็ยอดเยี่ยมอย่างมาก ต้องฝึกฝนเป็นระยะเวลาหนึ่งถึงจะสามารถใช้กระบวนท่าที่หกได้"เจียงวู่เฉิงกล่าวกับตนเอง

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เป็นอยู่อาจจะทำให้หลายๆคนตกใจ ถ้าพวกเขารู้ว่าเจียงวู่เฉิงสามารถใช้กระบวนท่าที่ห้าของเพลงดาบเพลิงโลหิตได้

หากคนคนหนึ่งใช้กระบวนท่าที่ห้าของเพลงดาบเพลิงโลหิตได้ นั่นหมายความว่าเขาจะสามารถผ่านชั้นที่เจ็ดของประตูมังกรได้ไม่ยากนัก

ทุกคนในวังมังกรนั้นรู้ว่าเจียงวู่เฉิงเป็นผู้เชี่ยวชาญในแก่นแท้แห่งลมและแก่นแท้แห่งปฐพี

นอกจากนี้ เพลงดาบเพลิงโลหิตนั้นเพิ่งถูกนำออกมาจากศาลาลับในวันนั้น

...

เช้าวันรุ่งขึ้น เจียงวู่เฉิงได้เข้าสู่อารามแห่งไฟซึ่งเป็นหนึ่งในอารามทั้งสี่

ในวันนี้ จะมีปรมาจารย์มาให้คำแนะนำเกี่ยวในอารามแห่งไฟ แม้ว่าเจียงวู่เฉิงจะเข้าใจในแก่นแท้แห่งไฟเมื่อครึ่งปีที่แล้ว แต่เขาก็เข้าใจมันด้วยตัวเอง ดังนั้นวันนี้เขาจึงตั้งใจฟังอย่างมาก

เจียงวู่เฉิงนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของอาราม เขาหลับตาด้วยท่าทางผ่อนคลายเพื่อรอคอยปรมาจารย์ เหล่าศิษย์ทั้งหลายต่างมองมาที่เขาด้วยความประหลาดใจ

"นั่นมันนักดาบ ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่?"

"คนที่อยู่ในที่แห่งนี้ ล้วนเข้าใจในแก่นแท้แห่งไฟ แต่เจียงวู่เฉิงเข้าใจแก่นแท้แห่งลมและปฐพี"

"เขาต้องการที่จะเข้าใจในแก่นแท้แห่งไฟ?"

"ชายคนหนึ่งจะเข้าใจในแก่นแท้ทั้งสามชนิด เจ้าล้อข้าเล่นหรือไง?"

"นักดาบคนนี้มีความทะเยอทะยานเกินไป"

"อืมม ยิ่งเขามีความทะเยอทะยานมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งกลายเป็นคคนโง่มากขึ้นเท่านั้น เขาจะเข้าใจในแก่นแท้ทั้งสามชนิด เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?"

"เจ้าพูดถูก มันเป็นเรื่องยากอย่างมากที่จะเข้าใจในแก่นแท้ทั้งสองชนิดในเวลาเดียวกัน แม้แต่อัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมอย่างมากก็ยังเป็นการยากที่จะเข้าใจทั้งสามชนิด"

ศิษย์ของวังมังกรต่างคุยกัน เสียงของพวกเขาไม่ดังและไม่เบา พวกเขาไม่สนว่าเจียงวู่เฉิงจะได้ยินหรือไม่

สิ่งที่พวกเขาพูด เจียงวู่เฉิงไม่ได้ใส่ใจ เขายังคงผ่อนคลายและหลับตาอยู่อย่างนั้น

ไม่นานหลังจากนั้น ปรมาจารย์ก็มาถึง เขามองไปที่เจียงวู่เฉิงด้วยความประหลาดใจ จากนั้นเขาก็นั่งลงและเริ่มให้ความรู้

หลังจากเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ปรมาจารย์ก็โบกมือลาให้แก่บรรดาศิษย์ที่นั่งฟังอยู่และเขาก็จากไป

เจียงวู่เฉิงลืมตาขึ้นและยิ้ม

"เมื่อครึ่งปีที่แล้ว ข้าได้เข้าใจในแก่นแท้แห่งไฟด้วยตัวลำพัง ข้าสับสนในหลายเรื่องอย่างมาก อย่างไรก็ตามความสับสนทั้งหมดก็ได้หายไปหลังจากที่ข้าได้รับบทเรียนครั้งนี้"

เจียงวู่เฉิงพึงพอใจอย่างมาก เขาได้รับประโยชน์มากมายจากข้อมูลเหล่านี้

หลังจากนั้นเขาก็จากไป

ในวังแห่งหนึ่งของวังมังกร มีปรมาจารย์ที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวกำลังเดินอย่างช้าๆ

"ท่านจ้าววังขาว"ทันใดนั้นร่างหนึ่งก็ปรากฏตัวต่อหน้าจ้างวังขาว

"ปรมาจารย์เหยา"จ้าววังขาวยิ้ม"เจ้าสอนเสร็จแล้วหรือ?"

"เสร็จแล้ว ความเข้าใจของพวกเขานั้นขึ้นอยู่กับตัวของพวกเขาเอง"ปรมาจารย์เหยายิ้มเล็กน้อยและพูดว่า"ข้ามาที่นี่ด้วยเหตุผลบางอย่าง"

"ข้าเห็นนักดาบในชั้นเรียนที่ข้ากำลังสอน"ปรมาจารย์เหยากล่าว

"อะไรนะ?"จ้าววังขาวตกตะลึงและพูดว่า"นักดาบไปที่ชั้นเรียนของท่าน?"

"ใช่"ปรมาจารย์เหยาพยักหน้า"เด็กคนนั้นเป็นคนสำคัญของวังมังกร ความสามารถของเขาอาจอยู่ในห้าอันดับแรกของวังมังกร นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ข้าบอกท่านเกี่ยวกับเขา"

"เข้าใจแล้ว"การแสดงออกอย่างจริงจังปรากฏบนใบหน้าของจ้าววังขาว

"เรื่องต่อไปนี้ขึ้นอยู่กับท่าน ท่านควรจะเตือนเขาไม่ให้เสียเวลาทำความเข้าใจในแก่นแท้แห่งไฟ ข้าไปล่ะ"ปรมาจารย์เหยากล่าวและจากไป

จ้าววังขาวยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับแสดงออกอย่างมืดมน

"ข้าไม่ได้คาดหวังว่านักดาบจะพยายามเข้าใจในแก่นแท้แห่งไฟ เขาพยายามจะทำความเข้าของแก่นแท้ทั้งสามชนิดในเวลาเดียวกัน เขาคิดอะไรอยู่?"ปรมาจารย์ขาวพึมพำเสียงเย็นแล้วตรงไปที่คฤหาสน์ที่เจียงวู่เฉิงอาศัยอยู่

ในคฤหาสน์ เจียงวู่เฉิงกำลังฝึกดาบอย่างจริงจัง

"นักดาบ"จ้าววังขาวปรากฏตัวขึ้น

"จ้าววังขาว"เจียงวู่เฉิงเก็บดาบของเขาและแสดงความเคารพ

"ข้าได้ยินมาว่าเจ้าไปแลกเปลี่ยนเพลงดาบเพลิ่งโลหิตมาจากศาลาลับเมื่อวานนี้ และเข้าร่วมชั้นเรียนของปรมาจารย์เหยาเพื่อทำความเข้าใจกับแก่นแท้แห่งไฟ?"การแสดงออกของจ้าววังเริ่มเย็นชา

"ใช่"เจียงวู่เฉิงพยักหน้า

"โง่! โง่มาก!"จ้าววังขาวแทบจะเป็นบ้า

"การบ่มเพาะนั้นเต็มไปด้วยอุปสรรค เจ้าเป็นคนที่มีพรสวรรค์และมีความเข้าใจอย่างสูงในแก่นแท้แห่งลมและปฐพี มันมีความเป็นไปได้อย่างมากที่เจ้าจะหลอมรวมแก่นแท้ทั้งสองเข้าด้วยกันในอนาคต เจ้าจะอยู่ในอันดับต้นๆของขั้นระเบิดหยินหยาง นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ว่าความแข็งแกร่งของเจ้าจะเทียบเท่าหรือเหนือกว่าปรมาจารย์ของอารามทั้งสี่!"

"เจ้าคือความหวังของวังมังกรของเรา"

"ข้ามีความคาดหวังอย่างมากในตัวเจ้า!"

"แต่ตอนนี้ เจ้ากลับมีความมั่นใจอย่างมากจนต้องการจะเข้าใจในแก่นแท้แห่งไฟ?"ความเย็นชาปรากฏขึ้นบนดวงตาของจ้าววังขาว

"เจ้ารู้หรือไม่ ว่าไม่มีใครที่มีพลังที่ไม่สิ้นสุด การเข้าใจสองชนิดในเวลาเดียวกันนั้นคือขีดจำกัด แต่สามชนิด ไร้สาระ.."

"ข้ารู้ว่าเจ้าคิดว่าความแข็งแกร่งของเจ้าจะเพิ่มขึ้น หากเจ้าเข้าใจในแก่นแท้สามชนิด อย่างไรก็ตามเจ้าจะได้รับภาระมากขึ้น!"

"ในประวัติศาสตร์ อัจฉริยะของวังมังกรบางคนมีความเข้าใจสูงกว่าเจ้า อย่างไรก็ตามพวกเขาเข้าใจในแก่นแท้ทั้งสองชนิดในเวลาเดียวกัน ใช่ มีอัจฉริยะบางคนที่เข้าใจแก่นแท้ทั้งสามชนิด แต่ผลลัพธ์คือะไร เจ้ารู้ไหม?"

"ดูอย่างหลิงวู่เซียว อัจฉริยะเมื่อสิบปีที่แล้วของวังมังกร เขาเป็นอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้ เขาเข้าในแก่นแท้ทั้งสามชนิดและหลอมรวมมันเข้าด้วยกันเมื่อตอนที่เขาอยู่ขั้นอาณาแก่นทองคำแรกเริ่ม และเขาสามารถฆ่าคนที่อยู่ในขั้นสูงสุดอาณาแก่นทองคำ!"

"เขานั้นยอดเยี่ยมกว่าเจ้า อย่างไรก็ตามความเร็วในการเข้าใจแก่นแท้แห่งดาบของเขาเริ่มช้าลง การบ่มเพาะของเขาถูกหยุดชะงักเป็นเวลาหลายปี ความเร็วในความก้าวหน้าของเขาก็ลดลงด้วยเช่นกัน สุดท้ายเขาก็ถูกแซงโดยอัจฉริยะคนอื่นๆ..."

เมื่อได้ยิน เจียงวู่เฉิงตื้นตัน

เขาไม่คิดว่าจะได้รับความเป็นห่วงจากจ้าววังขาว

"นักดาบ เจ้าควรตระหนักไว้ว่า เส้นทางแห่งการบ่มเพาะนั้นไม่สามารถที่จะกลับมาเริ่มใหม่ หากเจ้าผิดพลาดไป"

"เจ้าเข้าใจสิ่งที่ข้าพูดหรือไม่?"จ้าววังขาวมองเจียงวู่เฉิง

"ข้าเข้าใจ"เจียงวูเฉิงพยักหน้า เจียงวู่เฉิงนั้นรู้ในสิ่งที่จ้าววังขาวพูด

"ตกลง ข้าเชื่อในตัวเจ้าอย่างมาก ข้าเชื่อว่าความสำเร็จในอนาคตของเจ้าจะยิ่งใหญ่กว่าไป่เฉิงและซูหลี ดังนั้นเจ้าอย่าทำให้ข้าผิดหวัง"จ้าววังขาวกล่าว

"ข้าได้พูดในสิ่งที่ข้าควรพูดแล้ว เจ้าจะเลือกเดินทางใดนั้นขึ้นอยู่กับเจ้า"

จ้าววังขาวจากไปทันทีที่พูดจบ

...