GOD LEVEL DEMON ตอนที่ 35

ตอนเช้า ณ โรงเรียนมัธยมที่95

ในตอนนี้นักเรียนทุกคนมารวมตัวที่สนามเด็กเล่นขนาดใหญ่และยืนเรียงแถวกันตามห้อง จำนวนนักเรียนทั้งหมดมีมากกว่า1หมื่นคน

การประลองครั้งนี้คือการประลองที่จัดปีละครั้งทำให้นักเรียนทุกคนให้ความสนใจและเข้าร่วมทุกปี บรรยากาศมันอบอุ่นมาก

ก่อนที่งานประลองจะเริ่ม นักเรียนในโรงเรียนจะมารวมตัวกันเพื่อฟังกฎกติกาของการประลองหลังจากฟังเสร็จและเข้าใจแล้วก็สามารถเริ่มการประลองได้

จำนวนคนที่เข้าร่วมมีไม่มากมีแต่นักเรียนมัธยมปลายปี3ที่เข้าร่วม ดังนั้นการประลองจะจบลงภายในหนึ่งวัน ไม่ต้องเสียเวลามากมาย

เซี่ยปิงเดินเข้าโรงเรียนมาและมาถึงสนามเด็กเล่นเขาเห็นเด็กนักเรียนในห้องเรียนของเขา รวมถึงเก๋าวันและหยางวุยที่ไม่ได้เห็นหน้ามานาน

“ว่าไงเพื่อนๆ ไม่ได้เห็นหน้านานเลย”เซี่ยปิงทักทายพวกเขาทันที

เก๋าวันและหยางวุยที่กำลังพูดคุยกันอย่างดูมีความสุขพอได้ยินเสียงของเซี่ยปิง พวกเขาก็เกิดทำสีหน้าที่อยากจะอัดเซี่ยปิงให้กองกับพื้น

บ้าจริงๆ หนึ่งอาทิตย์ที่ไม่ได้เจอหน้าเซี่ยปิง มันน่าโมโหจริง พวกเขากัดฟันและจ้องมองไปที่เซี่ยปิง

เซี่ยปิงไม่ได้สนใจ เขากลับตีไหล่สองคนนั้นอย่างอ่อนโยนและถามออกมา “ไม่คิดว่าพวกเจ้าจะออกจากคุกได้เร็วขนาดนี้ ตำรวจไม่ได้กักขังพวกเจ้าไว้ 7 วันหรอกหรอ”

ออกจากคุก? ไอ้บ้านี่มันกำลังพูดอะไรอยู่? ปากมันทำไมไม่เอาซิบมารูดให้มันเงียบๆซะบ้าง เก๋าวันและหยางวุยจ้องหน้าเซี่ยปิงอย่างดุร้าย

เจ้านี่มันจี้ปมจริงๆ ได้เจอหน้ากันก็เอ่ยถึงเรื่องคุก พวกเขาเป็นนักเรียนไม่ใช่อาชญากร พูดแบบนี้มันจะไม่ทำให้นักเรียนคนอื่นเข้าใจผิดหรอ?

เดิมทีพวกเขาต้องการที่ทำเงียบๆเฉยๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปสัก2-3เดือน แต่เจ้านี่พอเจอหน้ากันก็เริ่มเรื่องขึ้นมาเลย หมดกันที่คิดไว้

ได้ยินว่าพวกเขาสองคนเพิ่งออกจากคุกมานักเรียนเริ่มๆก็มองพวกเขาด้วยความสงสัย

“ออกจากคุก? มีนักเรียนโรงเรียนเราเข้าคุกด้วยหรอ?” นักเรียนคนหนึ่งที่อยู่ห้องข้างๆถามด้วยความสงสัยเพราะได้ยินคำพูดของเซี่ยปิง

“นี่เจ้าไม่รู้หรอว่านักเรียนสองคนที่ชื่อเก๋าวันและหยางวุยที่อยู่ห้อง16 โดนตำรวจจับไปกักกัน7วันเพราะว่าไปวิ่งแก้ผ้ารอบโรงเรียน”

“ตายละ กล้าถึงขนาดวิ่งแก้ผ้ารอบโรงเรียนเลยหรอ”

“ได้ยินมาว่าสองคนนี้จิตไม่ค่อยปกติ พวกเขาวางแผนมาหลายปีแล้ว พวกเขาคิดว่าก่อนจบพวกเขาต้องสร้างประวัติศาสตร์กับโรงเรียนนี้ก่อน”

“เป็นประวัติศาสตร์แน่นอน เพราะว่าไม่มีใครกล้าทำเรื่องแบบนี้”

“ข้าไม่คิดว่าพวกเขาจิตผิดปกติหรอก ข้าว่าพวกเขาน่าจะบ้าแล้ว”

กลุ่มนักเรียนที่ซุบซิบนินทากันด้วยเสียงเบาๆและมองแบบแปลกๆไปที่เก๋าวันและหยางวุย

ได้ยินคำพูดของพวกนักเรียนที่กำลังนินทาพวกเขาอยู่ เก๋าวันและหยางวุยจึงร้องไห้ออกมา ชื่อเสียงของพวกเขาป่นปี้หมดแล้ว

“ดีแล้วที่พวกเจ้าออกจากคุกมาอย่างปลอดภัย ข้าได้ยินมาว่าในคุกมีเกย์ที่โหดร้ายมากมาย”เซี่ยปิงถาม“พวกเจ้าอยู่ในนั้นมา7วันไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม? อย่างตอนเวลาอาบน้ำน่ะ”

เกย์ เกย์?!

ได้ยินแบบนี้กลุ่มนักเรียนก็ทำหน้าเหมือนจะอ้วก พวกเขาคิดว่าคุกที่เซี่ยปิงพูดถึงคงจะเป็นคุกที่แย่มากๆ

สถานที่นั่นจะต้องเป็นที่ๆรวมตัวของเหล่าอาชญากรที่มีทั้ง ผู้ชายดุร้ายตัวใหญ่ๆและเกย์หลายคน การที่เด็กนักเรียนตัวเล็กๆสองคนเข้าไปในสถานที่แบบนั้นมันเหมือนกับการที่แกะเดินเข้าไปในฝูงหมาป่าเลยไม่ใช่หรอ?

ก่อนหน้านี้พวกนักเรียนไม่ได้มีความคิดแบบนี้เลยแต่เพราะว่าเจ้านั่นตั้งใจตะโกนออกมาให้คนอื่นได้ยิน พวกเขาเลยคิดกันไปไกล ถ้านักเรียนพวกนี้ไปพูดต่อล่ะก็คงจะรู้กันทั้งโรงเรียน

หยางวุยที่โกรธมากกำลังจ้องเซี่ยปิง เขาได้แต่จินตนาการถึงภาพที่เขาอัดเซี่ยปิงอย่างป่าเถื่อน

บัดซบการที่โดนกักกัน7วันโดยตำรวจ กว่าวันหนึ่งจะผ่านไปรู้สึกเหมือนปีหนึ่งและยังถูกล้อมรอบด้วยผู้ชายรูปร่างแข็งแรงทั้งนั้น ทั้งชีวิตเขาไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้เลย

แต่ว่าเพราะเรื่องนี้ทำให้หยางวุยและเก๋าวันจากการเป็นศัตรูกัน ตอนนี้พวกเขาเป็นคู่ซี้กันแล้ว

“โอ้ ข้าลืมไป ข้าปิดไปแล้ว ข้าไม่น่าไปรื้อฟื้นอดีตที่แสนเจ็บปวดเลย ดีแล้วที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”เซี่ยปิงแสดงสีหน้าที่บ่งบอกถึงความเข้าใจและดูเหมือนคนที่จะไม่ปริปากบอกความลับของพวกเขาให้ใครรู้

เข้าใจ? เจ้านี่มันอวดดีจริงๆ จะไปเข้าใจอะไร ลองมาเจอกับตัวเองดูไหม

ปกติถ้าเป็นคำพูดแบบนี้ของคนอื่นก็คงจะไม่มีอะไร แต่นี่เป็นของเซี่ยปิงที่กำลังเสแสร้งทำเป็นคนดี

“อดีตที่แสนเจ็บปวด? แปลว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ”

“ใช่ไหม? นั่นคือคุกนะ ถูกกักกันตั้ง7วัน ล้อมรอบไปด้วยเกย์ข้างใน คงจะยากถ้าไม่เกิดอะไรขึ้นเลย”

“ทุกคนรู้ว่าสองคนนี้โดนกักกันตั้ง7วัน นี่เรากำลังพูดถึง7วันเต็มๆ!”

“บ้า อย่าให้ข้าจินตนาการเลย”

“ข้าคิดว่าเรื่องนี้สามารถนำมาเขียนเป็นนิยายได้เลยและวางขายอาจจะดังระดับ100ล้านเลยนะ”

“ถึงว่าก่อนหน้านี้ข้าเห็นหน้าสองคนนี้เหมือนเหนื่อยล้ามามาก”

“กรรมตามสนองแล้วล่ะ พวกคนจิตไม่ปกติต้องโดนแบบนี้”

“คิดจะสร้างประวัติศาสตร์ของโรงเรียนมันก็ต้องมีผลลัพธ์สินะ พวกเขาคงจะได้รับบทเรียนแล้วล่ะ”

กลุ่มนักเรียนที่พูดกันอย่างเวทนาพร้อมถึงจ้องมองเก๋าวันและหยางวุยอยู่ตลอด พวกเขาคิดว่าสีหน้าของสองคนนั้นเหมือนกับสีหน้าของคนที่เสียใจมามาก เพราะว่า7วันที่โดนกักกันต้องเกิดเรื่องที่น่าสลดขึ้นมากมายแน่ๆ

เซี่ยปิง เรื่องเจ้ากับข้ามันจะไม่จบด้วยดีแน่!

เก๋าวันและหยางวุยมองหน้าขึ้นบนฟ้าและถอนหายใจยาวๆ พวกเขาตัดสินใจว่าพวกเขาจะต้องสู้กับเจ้านี่จนตายกันไปฝ่ายหนึ่ง แม้จะต้องเข้าคุกอีก7วันเขาก็ยอม

“เห้ย ดูนั่นเร็ว นั่นมันหมีไทรานไม่ใช่หรอ? ทำไมออกจากโรงพยาบาลเร็วขนาดนี้? อาการบาดเจ็บหายหมดแล้วหรอ?”

เซี่ยปิงเลิกสนใจเก๋าวันและหยางวุยทันที เขารีบเดินไปหาไทรานพร้อมทั้งกล่าวทักทายอย่างอบอุ่น