GOD LEVEL DEMON ตอนที่ 33
เซี่ยปิงมองดูเจิ้งเฉิงตายด้วยสายที่เย็นชา อารมภายในของเขาไม่ได้รู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย ถ้าการที่เขาไม่สังหารเจิ้งเฉิงก่อนล่ะก็เขาก็คงจะต้องตายรวมถึงครอบครัวของเขาด้วย
ลองมองดูอีกแง่หนึ่ง
ถ้าเกิดว่าเขาโดนจับตัวได้ก็คงถูกทรมานอยู่ดี และคงไม่ได้กลับมาใช้ชีวิต
“ไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนี้”เซี่ยปิงกระพริบตา หลังจากที่เขาซื้อยาล่องหนเขาก็ใช้มันเพื่อมายังบริษัทหมีดำ
ไม่มีใครสามารถล่วงรู้ถึงตัวตนของเขา เขาเดินเข้าไปที่ตึกบริษัทหมีดำและเข้าไปที่คลังสินค้าของบริษัทที่เหมือนเป็นกับตลาดมืดมี ยา เนื้อปีศาจ อาวุธ และสิ่งของต้องห้ามต่างๆ
น่าเสียดายที่ร่างกายของเขาสามารถบริโภคได้แค่บางอย่างเท่านั้น เขาจึงเอาน้ำยาทองคำที่เขาเจออีก20ขวดออกมาเท่านั้น สิ่งของที่เหลือเขาก็ต้องยอมที่จะทิ้งมันไว้ที่นั่น
และสุดท้ายเขาเห็นระเบิดนิวเคลียร์หลายลูกที่อยู่ในคลังสินค้าเขาจึงตั้งเวลาให้มันระเบิดฝังศัตรูให้หมด
แผนนี้ดำเนินการมาอย่างเรียบง่ายไม่มีอะไรสะดุด รวมถึงการที่เขาสามารถปลิดชีพเจิ้งเฉิงที่เป็นศัตรูหลักได้
“แต่การที่ข้าไประเบิดตึกบริษัทหมีดำ พวกสมาชิกจะต้องโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่” เซี่ยปิงที่กำลังมองซากตึกของบริษัทหมีดำที่อยู่ตรงหน้าเขา
เขารู้ว่าตึกที่เขาระเบิดไปเป็นแค่ตึกสาขาของบริษัทหมีดำไม่ใช่ตึกบริษัทแม่ ดังนั้นบริษัทหมีดำคงจะไม่ได้มีผลกระทบมากนัก
ทว่าการที่ไปทำแบบนี้จะต้องทำให้พวกเขาโกรธอย่างแน่นอน
“เอาล่ะ ข้าควรที่จะกลับไปเมืองเทียนซุย ในอนาคตข้าคงจะมาที่นี่ไม่ได้อีกต่อไป” เซี่ยปิงกระพริบตา “ถ้าพวกนั้นรู้ว่าเป็นข้าล่ะก็ ชีวิตข้าคงจะอยู่ไม่สุข”
คิดได้แบบนั้นเขาจึงใช้ปืนเลเซอร์ยิงลากไปที่พื้นข้างหน้าศพของเจิ้งเฉิงเพื่อเขียนว่า“ฆาตกรคือบุคคลผู้ไม่ประสงค์ออกนาม”
บุคคลผู้ไม่ประสงค์ออกนามนี้คือชื่อปลอมของเขาที่ใช้เพื่อปั่นหัวพวกบริษัทหมีดำ
“เยี่ยม ต่อไปซื้อตั๋วเพื่อกลับไปยังเมืองเทียนซุย” เห็นข้อความที่เขาเขียนไว้เซี่ยปิงรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก เขาทิ้งปืนเลเซอร์และวิ่งไปที่สถานีรถไฟ
ตอนนี้ยาล่องหนเหลือระยะเวลาอีกแค่30นาทีเขาต้องรีบใช้เวลาให้คุ้มค่า
……………………………..
ซู่ ซู่ ซู่!!!
หลังจากที่เซี่ยปิงออกจากพื้นที่นั้นไปไม่นาน ก็มีกลุ่มสมาชิกของบริษัทหมีดำที่รีบวิ่งมาเพราะได้ยินเสียงระเบิด
“อะไรกัน ตึกบริษัทเราถูกวางระเบิดหรอ?”ชายชุดดำตกใจ เขาไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เขาเห็นตึกแถวหลายๆตึกที่กลายเป็นซากคอนกรีต
ข้างในนั้นมีแต่ศพของสมาชิกที่ตายอย่างอนาถ
“ดูเร็ว นั่นศพผู้จัดการเจิ้งเฉิง เหมือนว่าเขาจะโดนศัตรูยิงที่หัวโดยปืนเลเซอร์”
ชายชุดดำอีกคนที่เห็นศพของบุคคลที่เป็นถึงผู้ใช้พลังฉีขุนศึกขั้นที่ 9 ได้แต่ทำหน้าที่ไม่เชื่อตัวเอง
“บัดซบ ใครกันที่ทำเรื่องนี้!?”
“เรื่องนี้มันใหญ่เกินไป เราจัดการเองไม่ได้หรอก เราต้องรายงานให้หน่วยนั้นทราบ”
กลุ่มชายชุดดำที่พูดคุยกันด้วยสีหน้าจริงจัง พวกเขารีบติดต่อไปหาผู้บริหารระดับสูงของบริษัทหมีดำทันที
หลังจากนั้น30นาที รถยนต์ลอยตัวหลายคันได้บินมาจากบนฟ้าและได้จอดลงตรงพื้นดิน ประตูรถได้ถูกเปิดออก ทุกคนที่ออกมาจากรถลอยตัวพวกนั้นมีออร่าที่แข็งแกร่งและน่าเกรงขาม รวมถึงพวกเขาสวมใส่ชุดฝึกซ้อมทุกคน
แต่ว่ามีชายคนหนึ่งที่สวมใส่ชุดฝึกซ้อมสีขาว บนใบหน้าเขามีแผลเป็น เขาเป็นชายวัยกลางคนที่ดูแข็งแกร่งและโหดร้าย เขาเดินออกมาจากรถลอยตัว กลุ่มคนที่ลงมาด้วยยืนอยู่ข้างหลังเขาด้วยกิริยาที่แสดงความเคารพ บรรยากาศตอนนี้ตึงเครียดมาก
เขาคือ “ไดแอน” ผู้จัดการอาวุโสของบริษัทหมีดำเขาเป็นผู้ใช้พลังฉีสวรรค์ขั้นที่ 1
“ฆาตกรคือบุคคลผู้ไม่ประสงค์ออกนาม”
ไดแอนเห็นข้อความที่เขียนไว้หน้าศพของเชิ้งเฉิง ออร่อของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร“กล้าหาญยิ่งนัก ไม่ใช่แค่วางระเบิดและฆ่าผู้คนของบริษัทข้า แต่ยังกล้าทิ้งชื่อเอาไว้ด้วยอีก?!”
“เจ้าบุคคลไม่ประสงค์ออกนามนึคือใคร?”
เขาพูดพร้อมมองไปที่กลุ่มชายชุดดำ
“ไม่มีใครรู้แน่ชัดครับ”ชายชุดดำรีบตอบไป“คาดเดาได้ว่าน่าจะเป็นคนสนิทของไอ้ทรยศที่ฆ่าพวกเดียวกันและขโมยน้ำยาทองคำไป20ขวดรวมถึงคัมภีร์ลับที่มูลค่ากว่า100ล้านเหรียญ”
“ดังนั้นผู้จัดการเจิ้งจึงสั่งให้ยอดฝีมือในบริษัทตามจับมา แต่ว่าก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดสมาชิกที่ออกไปตามจับถูกสังหารกลับมาทั้งหมดอย่างโหดร้าย รวมถึงลูกของผู้จัดการเจิ้งด้วย”
“แต่พวกเราไม่คิดว่าศัตรูของเราจะบ้าคลั่งถึงขั้นวางระเบิดตึกบริษัทเราและสังหารผู้จัดการเจิ้ง”
เขาพูดไปด้วยความโกรธ เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าสถานการณ์ที่โดนปิดล้อมไล่จับทั้งพื้นที่แบบนี้ นอกจากศัตรูจะไม่หลบซ่อนแล้วยังเปิดศึกโจมตีกลับมาอีก มันบ้ามากจริงๆ
ชายชุดดำคนอื่นๆก็โมโหอย่างมาก ไม่มีใครเคยกล้าทำกับบริษัทหมีดำขนาดนี้ ฆ่าคนของพวกเขาไม่พอยังทำลายตึกพวกเขาอีก
ศัตรูคนนี้ไม่คิดจะแยแสความโหดของคนโลกใต้ดินเลย
“ดี ดีมาก!”
ไดแดนยิ้มออกมา“บุคคลที่ฆ่าคนของข้า ขโมยของๆบริษัทและยังทิ้งชื่อไว้โดยไม่เกรงกลัวสักนิดเลย ดูเหมือนบริษัทหมีดำของเรากำลังโดนดูถูกอยู่”
“ไปทำใบประกาศจับเจ้าบุคคลไม่ประสงค์ออกนามนี่ทันที!”
“ข้าไม่สนใจว่าศัตรูคนนี้จะยิ่งใหญ่หรือแข็งแกร่งเพียงใด กล้ามายังเมืองพระจันทร์สีดำแห่งนี้และกระทำการที่เหมือนกับเยี่ยวใส่หัวบริษัทหมีดำขนาดนี้ ข้าไดแอนผู้นี้ไม่มีวันให้อภัย!”
“ใครก็ตามที่สามารถให้เบาะแสได้แม้แต่นิดเดียว ก็ให้รางวัลไป!”
“ทำยังไงก็ได้ให้ได้เบาะแสมา”
“ไม่มีใครที่ดูถูกบริษัทหมีดำ จะได้อยู่อย่างเป็นสุข!”
ปัง!
เขาตบไปที่พื้นอย่างรุนแรงด้วยพลังฉีที่ล้นหลามทำให้พื้นเป็นรูขนาดใหญ่ลึกลงไป5-6เมตร แผ่นดินทั้งหมดสั่นสะเทือน เสียงของแรงอัดดังไปไกลถึง5-6กิโลเมตร
“รับทราบครับ!”
กลุ่มชายชุดดำตะโกนไปด้วยความโกรธแค้นที่บริษัทโดนศัตรูดูถูกขนาดนี้ พวกเขาสัญญากับตัวเองว่าถ้าไม่เจอฆาตกรคนนี้พวกเขาจะไม่หยุดพัก
…….
ในขณะเดียวกันเซี่ยปิงก็กำลังนั่งอยู่บนรถไฟที่กำลังเดินทางไปเมืองเทียนซุย
ก่อนหน้านี้ช่วงเวลาที่ยาล่องหนกำลังจะหมดฤทธิ์เขาได้ไปรอในห้องน้ำของสถานีเพื่อไม่ให้ใครเห็น ก่อนที่จะขึ้นรถไฟ
ต่อให้อิทธิพลของบริษัทหมีดำจะยิ่งใหญ่แต่พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้ามารบกวนคนอื่นข้างในรถไฟ เพราะมันจะเป็นการต่อต้านรัฐบาลกลางซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย
“ดิ้ง ดิ้ง ผู้เล่นได้สร้างกลุ่มศัตรูเพิ่มอีกมากมาย ทำให้เกิดความเกลียดชังขึ้น คะแนนความเกลียดชัง+10,คะแนนความเกลียดชัง+10,คะแนนความเกลียดชัง+10,……..” เสียงของระบบที่อยู่ๆก็ดังขึ้นมาในหัวของเซี่ยปิง
