GOD LEVEL DEMON ตอนที่ 11

ณ เวลากลางคืน

ชายวัยกลางคนที่ยืนพุงพลุ้ยอยู่ในห้องที่ล้อมรอบไปด้วยเทคโนโลยีภาพเสมือนจริง ถ้าเขาโบกมือเบาๆภาพก็จะหายไปแต่ถ้าเขาจิ้มเข้าไปก็จะโผล่ภาพขึ้นมาใหม่

นี่คือเทคโนโลยีของดาวหยานหวงที่สามารถฉายภาพเสมือนจริงออกมาจากคอมพิวเตอร์ได้

เคยมีผู้คนเล่าขานไว้ว่ามีเคยมีเทคโนโลยีที่สามารถดึงภาพเสมือนจริงออกมาจากจิตใต้สำนึกของมนุษย์ได้เลย ซึ่งมีข่าวลืออยู่เหมือนกันว่าเทคโนโลยีนี้อาจจะมีอยู่ในห้องทดลองลับสุดยอดของรัฐบาล

“น่าตลกสิ้นดี เจ้าคิดว่าการที่เจ้าเขียนแบบธรรมดาๆจะได้นิยาย18+ชั้นดีหรอ เด็กสมัยนี้ดูถูกการเขียนนิยาย18+จริงๆ”

ชายวัยกลางคนพูดออกมาชื่อของเขาคือเหมงเฟ่ยอายุ 35ปี เป็นบรรณาธิการรับผิดชอบเว็บไซต์Penguin เว็บไซต์นิยายที่ใหญ่ที่สุดในดาวหยานหวง

งานของเขาคือการตรวจสอบนิยายที่มีมาเสนอถ้าเจอเรื่องที่โดนใจเขาก็จะเซ็นสัญญากับนักเขียนเพื่อที่จะเอามาลงบนเว็บไซต์Penguin

แต่ทว่าปัญหาของเขาตอนนี้ก็คือเขาหานิยาย18+ที่มีคุณภาพไม่ได้เลย นิยาย18+ที่เสนอมามีเป็นพันๆเรื่องก็มีแต่แนวคิดเดิมๆ

บนดาวหยานหวงรัฐบาลไม่ได้มีกฎระเบียบห้ามปรามการเขียนนิยาย18+ จึงไม่แปลกที่จะมีนิยายแนวนี้ออกมาเยอะมาก

มีผู้คนมากมายที่อยากจะหารายได้ด้วยการเขียนนิยายประเภทนี้แต่ก็ต้องสิ้นหวังไปมากมายเพราะการแข่งขันสูงมากถ้าไม่มีความคิดอะไรที่ใหม่ๆละก็อยู่ในวงการนี้ลำบาก

“เฮ้อ”

เหมงเฟ่ยถอนหายใจ“ตั้งแต่ยุคท่านอาจารย์เจียจือเว่ยและท่านอาจารย์เบาปี๋ชังก็ไม่เคยมีใครเลยที่พอจะมีความสามารถที่จะเขียนนิยาย18+ที่ดีจนทำให้ต้องอดหลับอดนอนเพื่อให้ได้อ่านมัน”

10ปีที่แล้วนิยาย18+เป็นที่นิยมอย่างมากมีแต่นักเขียนที่มีความสามารถและขยัน อดหลับอดนอนเพื่อเขียนนิยายที่ดีออกมา คุณภาพและอารมของมันเหนือยิ่งเสียกว่าการดูโทรทัศน์และภาพยนตร์สะอีก

เพราะความชื่นชอบในนิยาย18+เหมงเฟ่ยจึงมาเข้าร่วมเป็นผู้ตรวจสอบให้กับเว็บไซต์Penguin

เขาเป็นคนที่มีความหลงใหลในนิยาย18+มาก ทุกวันนี้เขาอดหลับอดนอนเพื่อที่จะอ่านนิยายที่ส่งมาหาเขากว่าพันๆเรื่อง

“ข้าหานิยายที่มีคุณภาพไม่ได้เลย หรือว่ามันเป็นที่ตัวข้าเองที่เริ่มจะแก่และสายตาไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน” เหมงเฟ่ยได้แต่สงสัย

เนื่องด้วย2ปีที่แล้วเขาได้ประสบอุบัติเหตุรถยนต์เสียหลักมาชนเขาที่กำลังจะเดินข้ามถนน เขาหมดสติทันทีและบาดเจ็บสาหัส

หลังจากที่เขาพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนใช้ชีวิตได้ตามปกติหมอก็ได้บอกเขาว่าเขาอาจจะมีระบบอะไรบางอย่างในร่างกายที่จะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วและไม่มีทางรักษาได้

เขารู้สึกว่าอารมของเขาเปลี่ยนไป เขาอ่านนิยายแต่ไม่รู้สึกได้ถึงอารมลึกซึ้งอะไรเลย ซึ่งแน่นอนว่าเรื่องนี้บริษัทของเว็บไซต์Penguinไม่ได้ล่วงรู้ถ้าหากรู้เข้าก็คงไม่พ้นที่จะโดนปลดออก

“ข้าจะไม่ยอมแพ้ ข้าจะหามันจนเจอนิยาย18+ที่สามารถปลุกอารมข้าได้อีกครั้ง อนาคตของวงการนิยาย18+ขึ้นอยู่กับข้า” เหมงเฟ่ยพูดด้วยสายตาที่ยังมีไฟอยู่พร้อมด้วยสีหน้าที่ดูเหนื่อยๆ

“เอาล่ะ อ่านเรื่องสุดท้ายของวันนี้และพอดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยพยายามใหม่”

เหมงเฟ่ยจ้องมองไปนิยายชื่อคุณครูไบ๋หลงซึ่งเป็นชื่อธรรมดาๆมากและเหลือบไปเห็นนามปากกาของนักเขียนที่น่าจะเป็นนักเขียนหน้าใหม่เขามีนามปากกาว่าหมาป่าดำ

เรื่องนี้เกี่ยวกับคุณครูสินะ?

คุณครูคนนี้เป็นคนที่สอนเก่ง ฉลาด อายุน้อยมีเสน่ห์รูปร่างเรียวสวยงามทว่าน่าเสียดายที่เธอแต่งงานแล้ว เหมงเฟ่ยคิดในใจ

ทำไมตอนที่เขาเรียนหนังสือไม่มีคุณครูแบบนี้บ้าง เขาเจอแต่คุณครูแก่ๆหนังเหี่ยวๆ

ทำไมคุณครูใหญ่เป็นคนแบบนี้ใช้อำนาจทำอนาจารกับคุณครูไบ๋หลง เธอก็ไม่ขัดขืนล่ะเธอมีสามีแล้วนะละอายใจบ้างไหม เหมงเฟ่ยที่เริ่มจะอินกับเรื่องคิดในใจ

เขาอ่านต่อจนเนื้อเรื่องมันเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆและพอถึงฉากที่สำคัญและลุ้นมากกลับไม่มีเนื้อหาต่อ

“ทำไมไม่มีเนื้อหาต่อ! มันหายไปไหนกัน!” เหมงเฟ่ยเริ่มมีน้ำโหเพราะอยากอ่านต่อมากๆเขาได้แค่คิดว่าเขาอยากจะอัดนักเขียนคนนี้ให้จมกองเลือด ณ ตอนนี้

เดี๋ยวก่อน! ร่างกายข้ารู้สึกร้อนๆไปทั้งตัวหรือว่าอารมของข้าถูกปลุกกลับมาแล้ว ตอนนี้เหมงเฟ่ยรู้สึกตกใจและตื่นเต้นไปพร้อมกัน