บทที่ 226 ตกตะลึง
บทที่ 226 ตกตะลึง มันคงจะไม่สมเหตุสมถ้าเกิดไปที่โรงอาหารอีกครั้ง ดังนั้นเจียงซิ่วและเฉิงหลิงหรานจึงออกจากมหาวิทยาลัยไป ใกล้ๆ มหาวิทยาลัยไม่เคยขาดร้านอาหาร ทั้งถนนมีพวกมันเต็มไปหมด พวกเขาสองคนเลือกแบบสุ่มๆ และเข้าไปข้างใน เฉิงหลิงหรานนั่งลงและปล่อยให้เจียงซิวไปสั่งอาหาร ให้เขาเลื...