54 ผู้หญิงที่คู่ควรกับการถูกยกย่อง
54 ผู้หญิงที่คู่ควรกับการถูกยกย่อง
“ฉันรู้แค่ว่าพวกเขากำลังปรึกษาหาทางออกกันอยู่ มันเป็นเรื่องที่ยากมากที่จะผ่านมันไปได้ในครั้งนี้” หญิงกลางคนพูด
“เธอควรจะเตรียมใจเอาไว้ แล้วพี่ใหญ่อยู่ไหน?”
“เขายังอยู่ในนั้น บางคนเริ่มหมดความอดทนแล้ว”
“อ้าห์ มันอาจจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงก็ได้ เขาควรจะอยู่ได้อีกเดือนหรือยี่สิบวัน” หญิงกลางคนถอนหายใจและมองไปที่ห้องผู้ป่วย
ชายชราเปรียบเสมือนต้นไม้ใหญ่สำหรับพวกเขา แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยบาดแผลและแทบจะล้มลง มันคงจะเป็นปาฏิหาริย์ถ้ามันยังคงยืนน้นต่อไปได้ เหมือนที่คนพูดว่า ลิงหนีกระจายเมื่อต้นไม้ล้ม ตระกูลของพวกเขาก็จะล้มสลายหากว่าเขาเสียชีวิต
ในตอนนั้น มีคนสองคนรีบมาที่ห้องผู้ป่วย
“ซือหรง ฉีเชิง ทำไมพวกเธอถึงมาที่นี่?” นั้นคือ กั๋วซือหรงและเหอฉีเชิงที่กำลังรีบกลับมาจากเหลียนชาน
“คุณลุง คุณป้า คุณปู่เป็นยังไงบ้างคะ?”
“เขายังเป็นเดิม ยังไม่ยอมฟื้นเลย เจิ้งเหอเพิ่งจะเข้าไปหา” หญิงกลางคนตอบ
“หนูได้ยามาให้คุณปู่ค่ะ” กั๋วซือหรงนำซุปเป่ยหยวนที่เธอไปเอามาจากหวังเย้าออกมา
“ยา? ยาอะไร?”
“ยาจีนค่ะ เจิ้งเหอก็หายเป็นปกติจากยาที่ชายคนนี้เป็นคนทำเมื่อเขาอยู่ในโรงพยาบาลที่เหลียนชาน”
“ซือหรง ป้ารู้ว่าเธอรู้สึกยังไง แต่อาการของปู่เธอนั้นแย่มาก เขาไม่สามารถทนรับความเจ็บปวดได้อีก” หญิงคนนั้นถอนหายใจและมองไปที่หลานสาวของเธอด้วยแววตาที่อ่อนโยน
“เลขากั๋ว ผมคิดว่าอย่างน้อยเราก็ควรที่จะลองดู” เหอฉีเชิงพูดอย่างใจเย็น
“ฉีเชิง?” เลขากั๋วค่อยๆเปลี่ยนการแสดงออกของเขา เขารู้จักนิสัยของเหอฉีเชิงดี เขาจะไม่พูดไร้สาระถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญจริงๆ
“แต่เราควรให้อาจารย์สองคนช่วยตรวจสอบยาก่อนที่จะใช้” เหอฉีเชิงพูดต่อ
“ใช่ค่ะ เราควรจะขอให้อาจารย์หลี่และอาจารย์ซุนช่วยตรวจสอบก่อน” กั๋วซือหรงพูดอย่างร้อนรน
“ก็ได้ เราจะเชิญพวกเขามาตรวจสอบ” เลขากั๋วเห็นด้วยในที่สุด
...
ในเวลากลางคืน มีคนมากมายอยู่ภายในห้องพัก รวมถึงกั๋วซื้หรง เหอฉีเชิง คนวัยกลางคนสองคน และยังมีสุภาพบุรุษสองคนที่ค่อนข้างมีอายุแต่ยังดูมีพลังอยู่ในห้องด้วย มีขวดกระเบื้องสีขาววางอยู่บนโต๊ะซึ่งมีซุปเป่ยหยวนที่หวังเย้าเป็นคนทำอยู่ในนั้น
ชายชราทั้งสองได้ตรวจสอบตัวยาด้วยตัวเอง สามสิบนาทีต่อมา พวกเขาก็ถามคำถามขึ้นมา “ฉีเชิงใครเป็นคนทำ?”
“หมอยาจีนที่ไม่เป็นที่รู้จักครับ”
“แล้วสูตรยาล่ะ?” ชายชราที่ยืนอยู่ด้านขวาถาม
“ผมไม่รู้ แต่เราเป็นคนเตรียมโสม ตังกุย ฟางเฟิง...” เหอฉีเชิงทวนสมุนไพรที่เขาเป็นคนเตรียม
“คุณคิดยังไงเกี่ยวกับผลของมัน?” เหอฉีเชิงที่ยืนอยู่ด้านหนึ่งถาม
“เราได้ลองแล้ว และเรารู้สึกได้ถึงบางอย่างที่ดี นายทหารอาวุโสสามารถใช้มันได้ แค่ไม่ควรจะให้เขากินมากเกินไปในครั้งแรก!”
“เราจะเช็ควัตถุดิบที่ใช้ทำยาได้ไหม?” ชายวัยกลางคนถาม
“เฮ้ มันใช้เวลาเป็นปีสำหรับการเช็ควัตถุดิบที่ไม่มีสูตร เราสามารถรอได้ แต่ท่านรอไม่ได้แล้ว มันไม่อันตราย ดังนั้นเขากินได้” ชายชราพูด
“ตกลง เรามาลองดูกัน”
ชายชราที่นอนอยู่บนเตียงได้รับยาเข้าไปเล็กน้อย เขาถูกป้อนยาเพียงถ้วยเล็กๆเท่านั้น มันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเมื่อเขาได้กินยาลงไป แต่ชายชราทั้งสองคนก็ยังไม่จากไปไหน พวกเขาอยู่กับชายชราและคอยจับชีพจรของเขาเป็นครั้งคราว
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ชายชราที่ผอมกว่าอีกคนได้จับชีพจรที่เริ่มดีขึ้นพูด “ชีพจรของเขาแข็งแรงขึ้น นั้นเป็นสัญญาณที่ดี”
“สัญญาณชีพทั้งหมดบนมอนิเตอร์ก็ดี” เหอฉีเชิงพูด
“เราสามารถป้อนให้เขาได้อีก”
พวกเขาป้อนยาอีกหนี่งถ้วยเล็กและผลลัพท์ก็เห็นได้ชัดขึ้น นิ้วมือของชายชราค่อยๆขยับ
“มันขยับ! นิ้วมือของคุณปู่ขยับค่ะ” กัษวซือหรงหอบหายใจ
คนทั้งตระกูลและแพทย์ต่างไม่หลับไม่นอน พวกเขาป้อนยาให้ชายชราอีกหลายครั้งจนเหลือยาเพียงครึ่งเดียว เช้าของอีกวัน ชายชรานอนอยู่บนเตียงพร้อมกับลืมตา เมื่อแสงแดดส่องเข้ามาในห้อง เขาก็พูดด้วยเสียงอ่อนแรง “ซือหรง?”
“คุณปู่ คุณปู่ฟื้นแล้ว!?” กั๋วซือหรงร้องไห้ด้วยความตื่นเต้น
ผู้คนที่อยู่ในห้องต่างยินดี โดยเฉพาะคนวัยกลางคนทั้งสอง พวกเขาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
“ยานั้นมันเยี่ยมมาก!” ชายชราผอมบางร้องไห้
“ใช่ ฉันอยากจะเจอชายคนที่เป็นคนทำ”
“ฉีเชิง”
“ครับ มีอะไรให้ผมทำครับ?” เหอฉีเชิงถามด้วยความเคารพ
“คุณช่วยแนะนำชายที่ทำยาสมุนไพรให้กับพวกเราได้ไหม?”
“ขอโทษครับ คุณหนูกั๋วรับปากว่า พวกเราจะไม่ไปรบกวนชีวิตที่สงบสุขของเขา นั้นเป็นหนึ่งในข้อเรียกร้องของเขาสำหรับการทำยาให้พวกเราครับ” ฉีเชิงรู้สึกอับอาย
“โอ้ อืมเขาคงจะเป็นคนที่ชอบอยู่เงียบๆ งั้นไม่เป็นไร แต่ฉันก็ยังสงสัยอยู่ ยังมีข้อเรียกร้องอะไรอีกเหรอ?” ชายชราถาม
“ยามีราคาหนึ่งล้านหยวนครับ”
“คุ้มมาก มันควรจะมีราคาถึงสิบล้านด้วยซ้ำ ช่างหนึ่งล้านเถอะ” ชายชราร่างใหญ่พูด
“คงจะพูดได้ว่าคนที่รักความสงบ มักจะไม่กระหายเงินทอง” ชายชราร่างผอมพูด
“ผมคิดว่าเขาไม่ให้ความสำคัญกับเงินทองเท่าไหร่ ในตอนที่เจิ้งเหอถูกพิษ เขาก็รักษาหายได้เพราะยาที่ชายคนนี้เป็นคนทำ แต่เขากลับไม่เอาเงินเลย คุณหนูกั๋วเอาเสนอเงินให้เขาห้าแสนหยวน แต่เขาก็ปฏิเสธทันที เขาแค่ขอให้ตัวเขาและครอบครัวของเขาไม่ถูกรบกวน สุดท้ายเขาก็ให้เราสัญญากับเขาเรื่องหนึ่ง”
“สัญญา? สัญญเกี่ยวกับอะไร?”
“ให้คุณหนูกั๋วช่วยเหลือเขาเมื่อเขาต้องการในอนาคต” ฉีเชิงพูด
“โอ้ นั้นไม่ใช่ปัญหาเลย ซือหรงเป็นคนพิเศษและเป็นคนรักษาสัญญา”
“ใช่ ไม่มีปัญหาเลย”
ภายในเวลาสองวัน ยาก็หมดลงและชายชราก็อาการดีขึ้น พละกำลังของเขาถูกเติมเต็มและเขาสามารถพูดออกมาได้บ้างแล้ว ทั้งครอบครัวต่างยินดีและหมอหลายคนที่ได้เคยพยายามรักษามานานเขาต่างตกตะลึง
กั๋วซือหรงต้องการให้การที่ปู่ของเธอรักษาหายนั้นเป็นความลับ ให้รู้กันแค่ไม่กี่คน
“ซือหรง” ปู่ของซือหรงพูด
“ปู่ซุน”
“เธอควรจะพยายามเอายานั้นมาอีก”
ชายชราทั้งสองยังคงคอยติดตามและสังเกตุอากาา พวกเขาสามารถเห็นความเปลี่ยนแปลงของคนป่วยได้ ความมหัศจรรย์ของยาสมุนไพรนั้นทำให้พวกเขาต้องตกตะลึงเป็นอย่างมาก
