ตอนที่ 20 : จุดมุ่งหมายของอินเตอร์เน็ต, ผลข้างเคียงของ T-Virus(อ่านฟรี)
“นายทำแบบนั้นได้ยังไง ให้เราลองทำบ้างสิ!” นักรบสามคนในชุดดำซุกตัวในหลังผู้ชมเอ่ย
ทำไมแบล็คกี้มาอยู่ที่นี่? อูฉานหันไปมอง
“ถ้านายมาได้พวกเราก็มาได้” ชายพวกนั้นขำ
15 นาทีต่อมา …
“นี่! ฉันเป็นตัวละครหลักของเกมนี้ ฉันจะต้องหาผู้ร้ายให้เจอฉันไม่กลัวหรอก!”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่าาาา เด็กน้อยพวกนี้เอาชนะฉันไม่ได้หรอก”
“เมื่อหน้ากากทั้งสี่ตัวล้มลมความชั่วร้ายจะตื่นขึ้น .. ดูสิ่งที่ฉันพบ [Book of Curses] นี่อาจจะมีคคำตอบของแผนการสมรู้ร่วมคิดก็เป็นได้!”
“...”
ฟางฉีพูดไม่ออก ตอนนี้ในร้านอินเตอร์เน็ตของเขาเต็มไปด้วยคนมากความสามารถ “โอเคคุณทุกคนสามารถครอบครองโลกได้...”
…
เที่ยงวัน.. ฟางฉีลูบท้องตัวเอง พลางคิดเขาควรออกไปข้างนอกเพื่อหาอะไรกินดีมั้ย เขาลุกขึ้นเพื่อจะไปหาอะไรรองท้อง ทุกคนรอบตัวเขาล้อมเขาไว้
“นายทำอะไร”
“นายจะเอาสาวกไปด้วยหรือเปล่า?”
“เอ่อออออ...” ฟางฉีตอบไม่ถูก “อย่าบอกนะว่าที่อยู่ที่นี่กันเพื่อเป็นสาวกของฉันหรอ?”
เสียงคำถามจากคนในร้าน
“อาวุธอะไรที่นายใช้ในตอนท้ายเกม? เราจะได้เหมือนกันไหม?”
“หาอาวุธแบบนี้ได้อย่างไร อาวุธแบบนี้มีอยู่จริงไหม?”
“นายรู้สึกยังไงหลังจากผ่านระดับนั้นไปแล้ว?”
“เกมจบหรือยัง มี Resident Evil Two ต่อหรือเปล่า?”
“...”
“ค่อยๆถามทีละคนได้ไหม” ฟางฉีรู้สึกเหมือนมีนกบินรอบหัวร้องจิ๊บๆพาให้เขามึนหัว
“ฉันจะเริ่มด้วยคำถามแรก” ฟางฉีตอบ “อาวุธนั้นมีไว้ทำลายไทแรนท์ หรือบอสตัวอื่นๆมันแข็งแกร่งกว่าปืนธรรมดา พวกนายจะได้รับมันหากทำร้ายไทแรนท์จนถึงกำหนดมันจึงจะก้าวหน้าไปสู่รูปแบบที่สอง”
“เราสร้างอาวุธแบบนั้นเองได้ไหม?” ซูฉีซินมองไปที่ฟางฉี สายตาของเธอดูตื่นเต้น หากเธอสามารถสร้างอาวุธแบบนั้นได้ในชีวิจจริงคงจะดีมาก
ฟางฉีมองเธอด้วยรอยยิ้มเขาต้องการจะสื่อว่ามันเป็นแค่เกม แต่มันอาจมีอยู่จริง “แน่นอนฉันคิดว่ามันอาจเป็นไปได้ที่จะเลียนแบบอาวุธแบบนี้”
“จริงหรอ!?” ซูฉีซินขมวดคิ้ว “จะมีอะไรเกิดขึ้นกับบริษัทอัมเบลล่าใน Resident Evil Two ไหม?” เธอแทบจะรอไม่ไหวที่จะค้นหาความจริงในเรื่องต่อไป
เห็นได้ชัดว่าเวสเกอร์เป็นเพียงสมาชิกของอัมเบลล่าและคฤหาสน์นี้ไม่ใช่สำนักงานใหญ่ของบริษัท ดังนั้นอาจมีแผนอื่นอีก
“ยังไม่มี Resident Evil Two ในตอนนี้” ฟางฉียิ้ม
“ไม่มี Resident Evil Two หรอ?” ทุกคนต่างทำหน้าเฟล
“ฉันคิดว่า่ Resident Evil One : จะมีให้ดูในเวอชั่นภาพยนต์ไม่ช้าพวกนายอาจจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับบริษัทอัมเบลล่า”
“เวอชั่นภาพยนต์คืออะไร?” ไม่มีใครรู้ว่าศัพท์ใหม่แปลว่าอะไร “คำว่า ‘ภาพยนต์’ คืออะไร?”
“คุณจะเข้าใจเมื่อไ้ดเห็นมัน ..”
“เมื่อไร?”
สิ่งที่พวกเขาเข้าใจในตอนนี้คือ Resident Evil One : ภาครีเมคเสมือนจริงซึ่งพวกเขาอยากรู้ว่าทั้งสองมีความแตกต่างกันอย่างไร
…
ผู้เล่นใหม่อย่างแบล็คกี้ใช้โอกาสนี้เพื่อเริ่มเล่น
“ไม่แปลกใจที่ทุกคนจะพูดถึงร้านนี้ เกมนี้น่าทึ้งมาก!”
“ทำไมฉันถึงฆ่าซอมบี้ไม่ได้”
“ฉันคิดว่าน่าจะลองตีที่หัว!”
“ว้าว! ฉันเกือบโดนกับดักซะแล้ว!”
“...” ซงฉิงเฟิงรู้สึกปลื้มใจที่เห็นมือใหม่เหล่านี้พยายามฆ่าซอมบี้อย่างน่าตื่นเต้น
“ถึงตาเราแล้ว!” ซงฉิงเฟิงตะโกนก้อง เขาเป็นหนึ่งในลูกค้ารายแรกๆของร้าน ดังนั้นเขาจึงมีระดับก้าวหน้ามากกว่าคนอื่นๆ
เขาผ่านด่านต่างๆไปแล้ว
“หึ! วันนี้แหละฉันจะฆ่าฮันเตอร์!” หลังจากได้เห็นฟางฉีใช้มีดสั้นสังหารฮันเตอร์ ซงฉิงเฟิงก็เริ่มเลียนแบบด้วยการใช้มีดสั้นเช่นกัน
บนหน้าจอตัวละครของซงฉิงเฟิงถือมีดสั้นเขาเริ่มอุ่นเครื่องด้วยการฆ่าซอมบี้ก่อน
“เขาใช้มีดสั้นหรอ?”
“เขาพยามฆ่าซอมบี้ด้วยมีดสั้นเหมือนฟางฉี”
“ฟางฉีใช้มีดสั้นเพื่อสังหารฮันเตอร์” แววตาของซูฉีซินเบิกโพง “พรุ่งนี้ฉันจะลองทำแบบเขาดู!”
ผู้เล่นมีเวลาจำกัด พวกเขาจึงเลือกที่จะดูคนอื่นเล่นแทน
ชายหนุ่มผู้มีความสามารถ เช่น ซงฉิงเฟิง, หลินเซียว และซูเลียว เคยได้รับคำชมจากผู้อื่น พบว่าตั้งแต่พวกเขาเริ่มเล่นเกมนี้ มันทำให้พวกเขารู้สึกสนุกที่ได้เป็นทั้งผู้เล่นและผู้ชม
“มาลองดีกัน!” ซงฉิงเฟิงพึมพำเงียบๆ “มาฆ่าฮันเตอร์กัน!”
“เขาเห็นว่าฟางฉ๊สามารถฆ่าซอมบี้ได้ในเพียงเสี้ยววิเขาจึงตั้งใจว่าจะย่องไปอย่างเงียบๆ และแทงเขาที่หัวมันด้วยมีดสั้นอย่างดุเดือด
“ฝีมือเขาไม่เลว!” คนที่ยืนดูอยู่ข้างหลังเขาอุทานขึ้นเมื่อเห็นซอมบี้ล้มตาย
“มีกับดักมากมายในห้องนี้ .. น่ารำคาญจริงๆ” วังใต้หนึ่งในผู้เล่นรุนแรกของ Resident Evil One แม้เวลาเขาจะมีเวลาเล่นเกมน้อย แต่ความคืบหน้าของเขาก็ค่อยๆกระดึ้บขึ้นมา
พวกเขาเห็นปืนลูกซองในมือหวังใต้ “ดูสิ! เขามีปืนลูกซองได้ยังไง?” พวกเขาเอ่ย
“ไหนใครได้ปืนลูกซอง!?” ซงฉิงเฟิงเอ่ยถามพลางมองไปที่หวังใต้ เขาหันไปพูดกับเพื่อนของเขาว่า “”เราต้องรีบหน่อย!
“ฉีซินฉันจะเล่นมันได้ยังไง” เฉินชิงชิงมองเธออย่างสงสัย
“ง่ายมาก ไปที่นั่นเพื่อฆ่าซอมบี้...” เธอตอบแบบยิ้มๆ “มาฉันจะสอนนายจากประสบการณ์ของฉันเอง!”
…
Resident Evil เป็นเกมคลาสสิคด้วยเทคโนโลยี VR ของระบบที่มอบให้ฟางฉี ร้านค้าขนาดเล็กตอนนี้ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก
หมดเวลาของร้าน ฟางฉีสร้างรายได้ด้วยคริสตันเกือบสามร้อยก้อนด้วยความพิวเตอร์ 11 เครื่อง เมื่อก่อนสำหรับเขาคริสตันสามร้อยก้อนเป็นอะไรที่หายากเกินจะจินตนาการ ถึงแม้ว่าระบบจะให้เขาเพียง 10% เขาก็ยังได้รับคริสตันมากกว่าหนึ่งโล
คริสตันหนึ่งเม็ดเทียบเท่ากับหลายหมื่นหยวน (ผป: $10,000USD = 3 แสนกว่าๆ)
“ดูเหมือนว่าอีกไม่ช้าฉันอาจกลายเป็นหนึ่งในคนที่รวยที่สุดในโลก!” ฟางฉีคิด เขาสามารถมองเห็นตัวเองซื้อที่ดินที่เจริญรุ่งเรื่องที่สุดในทุกเมืองและเปิดร้านอินเตอร์เน็ตทุกแห่ง เขาจะเปลี่ยนเครือข่ายท้องถิ่นเป็นคาเฟ่อินเตอร์เน็ต!
แต่.. เขาได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ
“คุณได้รับของขวัญจากระบบ”
“ตอนนี้คุณเป็นเจ้าของร้านอินเตอร์เน็ตที่มีคุณสมบัติครบแล้ว ขอมอบของขวัญชิ้นนี้ให้คุณและขอให้ตั้งใจทำงานหนักต่อไป”
“ของกำนัล?” ฟางฉีเปิดของขวัญอย่างรวดเร็ว
[T-Virus สมบูรณ์แบบโดยไม่มีผลข้างเคียง]
T-Virus ไม่มีผลข้างเคียง?
ไม่น่าเชื่อ!
เขาจำได้ว่าในเวอชั่นภาพยนต์ อลิซคือผู้ได้รับ T-Virus นั่นส่งผลให้เธอมีพลังเหนือธรรมชาติซึ่งไม่มีผลข้างเคียงใด
ระบบเพิ่งให้ยาแบบเดียวกับที่อลิชได้รับหรือเปล่า?
นี่มันช่างน่ากลัวจริงๆ!