ตอนที่ 18 : ทักษะนี้เรียกว่า(อ่านฟรี)
ไทแรนท์โยนหลังของเวสเกอร์ออกไปเหมือนเศษขยะ นั่นทำให้ทุกคนที่กำลังมองจอต่างตกตะลึง!
“วะ วะ เวสเกอร์.. ตายแล้วหรอ?” ซงฉิงเฟิงเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักจากความตกใจ
“เขาตายแล้วจริงๆหรอ?” หลินเซียวและคนอื่นๆ ยืนดูอย่างอึ้งๆ
พวกเขาทุกคนต่างตกใจกับความจริงที่คนร้ายตายด้วยน้ำมือของสัตว์ประหลาด ฉากนี้ทำให้พวกเขารู้สึกถึงความกดดันที่ไม่อาจอธิบายได้
ฟางฉีไม่มีเวลาที่จะอธิบายให้พวกเขา เขาหยิบปืนลูกซองออกมาโดยไม่ต้องคิด ขณะที่ไทแรนท์กำลังฆ่าเวสเกอร์ ฟางฉีเล็งและยิงไปที่มันหลายนัด
แม้จะยิงไปหลายนัดแต่มีเพียงนัดเดียวเท่านั้นที่สามารถโจมตีไทนแรนท์ได้ นั่นทำให้ฟางฉีรู้สึกผิดหวังมาก ไทแรนท์ใช้กรงเล็บยักษ์ของมันปกป้องตัวเอง แม้กระสุนจะแรงเพียงไหนมันก็ฝากแค่ร่องรอยเล็กๆไว้บนกรงเล็บเท่านั้น
ไทแรนท์เดินมาข้างหน้าอย่างเชื่องช้าพร้อมมือที่ปิดป้องหัวใจเพื่อไม่ให้ถูกทำร้ายจากปืนลูกซอง!
ไทแรนท์ที่อยู่เบื้องหน้าในฉากนั้นเหมือนเปรียบเหมือนรถถังหนักที่กำลังเดินเข้าหาศัตรูอย่างเชื่องช้าแม้ไม่โจมตีแต่ก็รู้สึกถึงความกดดัน!
ปืนพกทั่วไปไม่สามารถทำร้ายมันได้ส่วนปืนลูกซองก็จะต้องมีความแม่นยำให้การยิงเพื่อให้การยิงในแต่ละครั้งมีประสิทธิภาพ มันจึงเป็นอาวุธที่อันตรายหากเลือกจะต่อสู้กับไทแรนท์ด้วยปืนลูกซอง!
ฟางฉีมองดูไทแรนท์ที่กำลังเคลื่อนไหว เขาสังเกตเห็นว่าไทแรนท์ยกแขนขึ้นเล็กน้อย เขาย้อนหันกลับไปมองรู้สึกถึงลมพัดแรงผ่านแผ่นหลังของเขา สถานที่ที่ฟางฉียืนอยู่แต่เดิมนั้นคือห้องวิจัยลับตอนนี้กลับกลายเป็นความโกลาหล!
เครื่องจักรอุปกรณ์ต่างๆในห้องพังลงเพียงแค่นิ้วสกิด!
สภาพแวดล้อมในเกมดั้งเดิมไม่สามารถถูกทำลายได้ นั่นทำให้ผู้เล่นสามารถเดินไปรอบๆห้องทดลองเพื่อหลบหลีกการโจมตีของไทแรนท์ แต่ในเวอชั่นนี้ไทแรนท์สามารถทำลายห้องทดลองได้เพียงปลายกรงเล็บสกิด นั่นทำให้ขวดของเหลวสีเขียวหล่นลงมาทำให้พื้นวาวลื่นเปียก
โดยที่ผู้เล่น ‘ไม่ มี ทาง หลีก เลี่ยง ได้!’
“ซซซซซซ…!”
อารมณ์ร่วมจากผู้ชมข้างหลังมีน้ำเสียงที่เสียวซ่าน
“ช่างเป็นการโจมตีที่น่ากลัว!”
“การโจมตีครั้งนี้เทียบเท่ากันการต่อสู้แบบหัวหน้านักรบ!”
เขากำลังต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่ผู้ชมเปรียบมันเหมือนเป็นหัวหน้านักรบ ผู้ชมหลายคนต่างลุ้นไปพร้อมกับฟางฉี แม้แต่คนที่เล่นเกมอย่างซูฉีซินและเหลียงชีก็พร้อมใจกันออกจากเกมเพื่อมาดูการเล่นของฟางฉี
“ฉันคิดฟางฉีว่าเขาอาจมีปืนที่แข็งแกร่ง” พวกเขาพูดคุยขณะที่ฟางฉีกำลังต่อสู้
ฟางฉีหายใจแรงขึ้น หากเขาหลีกเลี่ยงการโจมตีครั้งนี้ไม่ได้เขาจะต้องตายทันที!
ไทแรนท์มีพลังเยอะกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้ มันทั้งร่างใหญ่และตัวสูง เพียงก้าวเดียวก็ก้าวไปถึงตัวฟางฉี มันเหวี่ยงกรงเล็บใส่เขา!
ฟางฉีรีบสร้างระยะห่างระหว่างเขากับไทแรนท์อย่างรวดเร็วก่อนจะเหนี่ยวไกปืนลูกซองโดยไม่ต้องคิด!
ด้วยระยะทางที่ไม่ใกล้นั่นทำให้กระสุนมีความแรงน้อยลง มันไม่สามารถหยุดไทแรนท์ได้ขณะเดียวกันนั่นทำให้มันยิ่งวิ่งทันเขาเข้าไปอีก
“ฉันว่าฉันต้องวิ่งล่อมันไปรอบๆ” ฟางฉีหรี่ตาพลางคิดอย่างเจ้าเหล่ เขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์บังคับ ไม่มีทางเรื่องอื่นนอกจากรักษาระยะห่างจากมันเพื่อจะได้ไม่รับบาดเจ็บ
ไทแรนท์เดินเข้าไปหาฟางฉีช้าๆ ใกล้ขึ้นใกล้ขึ้น มันจะดีกว่านี้ท่ามีพื้นที่มากกว่านี้ในห้องวิจัยไม่มีพื้นที่มาพอนั่นจึงทำให้ไทแรนท์ได้เปรียบอีกไม่นานเขาจะต้องจนมุม!
“เจ้าของร้านกำลังมีปัญหา” ดวงตาของซงฉิงเฟิงหรี่ลงมองเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น “สถานที่นี้มีขนาดเล็กมากไม่มีแม้แต่ที่ซ่อน! ถึงแม้จะเป็นเรื่องจริงก็คงไม่สามารถสู้กับสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้ ตอนนี้นายช่างเสียเปรียบจริง!”
“เจ้าตัวนี้มันแข็งแกร่งมาก นี่มันบ้าชัดๆ” หลินเซียวตัดเพ้อ
อูฉานและชายเคราแพะมีประสบการณ์มากที่สุดในกลุ่ม พวกเขามองหน้ากันแล้วส่ายหัว “ตัวมันใหญ่เกินไปที่จะต่อกรด้วย สู้ไปก็มีแต่ตายกับตาย!”
“เขาเล่นเกมเก่ง แต่สัตว์ประหลาดตัวนี้มันแข็งแรงเกินไป!”
ไทแรนท์ยกกล้ามยักษ์ขึ้นมาเพื่อจะฟาด หากเขาโดนโจมตีครั้งนี้ไม่ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหนยังไงเขาก็ไม่สามารถอยู่รอดได้!
ชีวิตของเขาเปรียบเหมือนถูกแขวนบนเส้นด้าย ฟางฉีใช้โอกาานี้เพื่อใส่กระสุนปืนลูกซองและวิ่งโล่เข้าหาไทแรนท์
เขาทำให้ทุกคนอึ้ง! เขากำลังวิ่งไปสู่ความตาย!?
เมื่อไทแรนท์ผู้บ้าคลั่งเห็นฟางฉีวิ่งไปแบบนั้น อาการหิวกระหายของมันก็ระเบิดขึ้น
“ตาฉันแล้ว!” นัยตาของฟางฉีส่องประกาย เขาสไลด์ตัวเองลอดหว่างขาไทแรนท์!
ปัง! ปัง! ปัง!
ปืนที่ลั่นออกมาหลายนัดนั่นทำร้ายจุดสำคัญของไทแรนท์!
ฟางฉีสร้างความประหลาดใจให้ทุกคนเป็นอย่างมาก เขาสามารถดึงตัวเองออกมาจากเหตุการณ์นี้อย่างชาญฉลาด ฟางฉีไม่ได้นำเทคนิคของนักรบออกมาใช้แต่เขารอเวลาที่เหมาะสมเพื่อจัดการกับศัตรูของเขา!
สรุป..
เขามีทักษะการต่อสู้ที่เหลือเชื่อ!
(เสียงจากผู้ชม)
“เป็นไปได้ยังไง?”
“เจ้าของร้านเก่งมากจนน่ากลัว”
“หยุนเจ้าของร้านเขาเก่งจริงๆนะ เขาดีกว่าพี่ชายของเธออีก” เด็กสาวพูดด้วยเสียงเรียบเมื่อเธอได้ชมการเล่นของฟางฉี
“ฉีซินทำไมฝีมือเขาต่างจากเธอนัก!?” เฉินชิงชิงถามเธอขณะที่เธอยืนอยู่หลังที่นั่งของฟางฉี
“เขาเก่งเกินไป!” ใบหน้าของซูฉีซิยิ้มด้วยความชื่นชมเธอไม่คิดว่าเขาจะเก่งขนาดนี้
“นี่ ซื่อหมิง.. นายรู้มั้ยต่อให้นายเล่นคริสยังไงนายก็เก่งไม่เท่าฟางฉี เพราะนายไม่มีความกล้าแบบเขา” ซูฉีซินเอ่ย
“เธอ..” ซื่อหมิงหันไปมองที่จอของฟางฉี “คนธรรมดาจะไปไกลแบบในเกมได้เรอะ!?”
ถึงแม้ว่าจะมีปืนไว้ให้ใชแต่ถ้าหากไม่มีการวางแผนหรือการคำนวณที่แม่นยำผู้เล่นอาจจะตายทันทีเมื่อได้เจอกับเจ้าไทแรนท์
“แล้วนายคิดยังไง?” ซูฉีซินโต้กลับแบบฉุนๆ
“อืมมม.. ฉันว่าอีกไม่นานหรอก ฉันจะไปถึงระดับนี้!” ซื่อหมิงตอบอย่างมั่นใจ
“.. อวยตัวเอง!”
“เห้ย!!!!” หนึ่งในผู้ชมร้องออกมาด้วยความตกใจ
ก่อนหน้านี้เขาเห็นไทแรนท์ดิ้นด้วยความเจ็บปวด แต่ตอนนี้มันกำลังนั่งคุกเข่า
“เกิดอะไรขึ้น!?” การโจมตีของฟางฉีทำให้มันบ้าคลั่ง
ผู้ชมกำลังรู้สึกเหมือนว่าชีวิตพวกเขากำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายอีกครั้ง!
“มันยังไม่ตายหรอ?” โดนลูกซองไปขนาดนั้นทำไมมันยังไม่ตาย มันช่างอึดทึกทนจริงๆ
จากสภาพของมัน จู่ๆความรู้สึกไม่ดีก็พุ่งเข้ามาในหัว ฟางฉีรู้ว่าควรจัดการกับมันอย่างไร!
รูปแบบที่สอง!
ไทแรนท์รูปแบบที่สองหลังจากถูกโจมตีอย่างหนักมันจะแกล้งตาย นั่นทำให้ฟางฉีกำลังพยายามที่จะระเบิดหัวมัน เขาพยายามที่จะฆ่ามัน
ในสถานะการณ์แบบนี้พลังของมันเพิ่มขึ้นมันฟื้นฟูร่างกายรวดเร็วมาก ฟางฉีไม่ลังเลเลยที่จะใช้กระสุนทั้งหมด แต่นั่นก็ยังทำอะไรมันไม่ได้!
ระบบไม่เพียงสร้างเกมสมจริง แต่ยังสร้างให้สัตว์ประหลาดมีพลังมาก ไม่มีช่องโหว่ที่ฟางฉีจะสามารถใช้ประโยชน์ได้เลย
ด้วยสีหน้าของไทแรนท์ที่น่ากลัวชวนขนลุก ฟางฉีรู้ตั้งแต่ต้นว่ายากที่จะกำจัดมันด้วยพลังและอาวุธของเขาคงไม่สามารถกำจัดมันได้ ก่อนที่มันจะเปลี่ยนตัวเองเป็นรูปแบบที่สอง
เขาต้องหนีไป!
ในตอนนี้เขาทำได้แค่วิ่งหนีไปให้ไกล เขารีบวิ่งออกจากห้องวิจัยอย่างไม่ลังเล หากมันเปลี่ยนรูปแบบเขาจะไม่สามารถหนีไปได้!
“นายไม่ได้ต่อสู้กับมันอีกครั้งหรอ?” คนดูต่างงุนงงทำไมเขาวิ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง
เสียงหอนดังกึกก้อง!
เสียงหอนดังจนพื้นสั่นสะเทือน ทุกคนดูอึ้งไปตามๆกัน
พวกเขาประเมินไทแรนท์ต่ำไป!
ตึ้ง! ตึ้ง! ตึ้ง! เสียงฝีเท้าที่เร่งรีบหนักขึ้นหนักขึ้นตามมาจากด้านหลัง ไทแรนท์กำลังตามเขา
“เร็วสิ!” สีหน้าของฉีดูกังวล ผู้ชมกระตุ้นให้เขาหันไปทางลิฟต์
นี่ไม่ใช่เกมรูปแบบเก่านั่นทำให้ไทแรนท์ในเกมนี้มีความสามารถที่มากกว่าเดิม ทุกคนในเกมเป็นสมาชิกของกองกำลัง ดังนั้นไม่มีใครเป็นภาระพวกเขาทั้งหมดรีบเข้าไปในลิฟต์อย่างรวดเร็ว ไทแรนท์อยู่ที่ชั้นใต้ดินลิฟต์จึงเป็นทางออก
“ดูสิว่าฉีทำอะไร?”
ฟางฉีหยิบกล่องเล็กออกมาแล้วกดปุ่มสีเหลือง ทันใดนั่นลูกไฟก็พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า!
เวลาเดียวกันพื้นดินด้านล่างสั่นอย่างดุเดือดเหมือนแผ่นดินไหว มีหลุมขนาดยักษ์ปรากฏขึ้น!
(เสียงผู้ชมช่วยลุ้น)
“นั่นไทแรนท์ใช่หรือเปล่า?”
“เป็นไปได้ยังไง ความลึกจากใต้ดินเท่าตึกสี่ชั้น!?”
เงาที่น่ากลัวกระโดดขึ้นจากหลุมทันทีราวกับมันกำลังตอบคำถาม
ฉากนี้ทิ้งให้หัวใจตกไปอยู่ตาตุ่ม!
