ตอนที่ 17 : กำเนิดไทแรนท์(อ่านฟรี)
“นี่นาย!”
ฟางฉีรู้สึกรำคาญ เขาควรจ้างผู้ช่วย เขาเพิ่งได้นั่งพัก
ในสายตาทุกคน ฟางฉีเปรียบเสมือนผู้สอนให้พวกเขาเข้าใจถึงวีธีการเล่นเกม
“ฉันใช้ VR เพื่อสัมผัสประสบการณ์ในเกมด้วยตัวเอง”
“เขาไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับซอมบี้หรือวกฤตทางชีวเคมีหรอกหรอ? ฉันแน่ใจว่าซงฉิงเฟิงและคนอื่นๆ พูดถึงสถานที่นี้!”
“มันเจ๋งมาก! ฉันจะเล่นเกมตอนนี้เลย”
“เกมนี้มันยอดเยี่ยมและน่าตื่นเต้นมาก!”
แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะรู้สึกติดเกมทันที สองสาวที่เข้ามาก็มีทีท่าที่กล้าๆกลัวๆ “สัตว์ประหลาดในเกมดูน่ากลัวมาก จะผ่านพวกมันไปได้อย่างไร” ...เธอมองที่จอ
วังใต้มาถึงร้านทันทีเมื่อหมดเวลาจากการเรียน
ในไม่ช้าซงฉิงเฟิง, หลินเซียว และซูเลียวก็มาถึงเช่นกัน
ทันทีที่พวกเขาเดินเข้ามา เขาพบว่าร้านมีคอมพิวเตอร์เพิ่มขึ้นในคาเฟ่และมีเด็กสาวสองคนยืนอยู่หลังกลุ่มชายหนุ่ม
“นาย!” ซงฉิงเฟิงเรียก “ทำไมวันนี้ผู้คนมากมายเหลือเกิน?”
ฟางฉีไม่รู้ว่าเกิดอะไรเช่นกันเขาตอบ “ฉันไม่รู้เหมือนกัน ฉันกำลังเล่นเกมอยู่หันหน้ามาก็เจอคนเต็มร้าน”
“...” ซงฉิงเฟิงนิ่งก่อนที่เสียงหัวเราะจะดังขึ้น “นายอาจจะเป็นคนเดียวที่ทำร้านแบบนี้!”
ด้านของเฉินชิงชิง ทางนั้นกำลังเฝ้าดูซูฉีซินเล่น Resident Evil อย่างเพลิดเพลิน แม้ว่าจิลล์จะมีปืนเป็นของตัวเอง แต่ซูฉีซินก็ยังไม่คุ้นเคยกับมันนัก
ข้างหน้าเธอมีสุนัขซอมบี้อยู่สองตัว
เกมจากพล็อตเรื่องดั้งเดิมตัวละคนเอกทั้งสองจะไม่มีอันตรายใดๆ แต่ในการรีเมคเพื่อความสมจริงหากมีบาดแผลแม้เพียงเล็กน้อยมันก็จะติดเชื้อ!
การติดเชื้อนั่นขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการบาดเจ็บ จะอยู่ให้รอดก็ต้องรีบหาเซรั่มให้เจอ!
สุนัขซอมบี้ทั้งสองตัวรวดเร็วมาก นั่นทำให้ซูฉีซินกังวลและกลัวพวกมันอย่างออกอาการ นั่นเพราะทักษะการยิงปืนของเธอไม่ดีนัก เธอจึงตกอยู่ในสถานะการณ์ที่ลำบาก
“มันก็แค่สุนัขสองตัว ฉีซินทำไมเธอไม่ฆ่ามัน” เฉินชิงชิงอดไม่ได้ที่จะบ่น “ฉันคิดว่าเธอเล่นเป็นตัวเอกในเรื่องแต่การต่อสู้ของเธอดูไม่ตื่นเต้นเร้าใจเลย”
ในอีกด้านหนึ่งของร้านเหลียงชีก็กำลังต่อสู้อย่างระมัดระวังเช่นกันนั้นทำให้อูฉานเริ่มบ่น “เกมนี้น่าสนใจนนะ แต่เหลียงถ้าเป็นฉันฉันฆ่ามันไปนานละ!”
“...” เหลียงชีรู้สึกอึดอัดใจ และอธิบาย “นี่อูถ้าฉันถูกกรงเล็บของซอมบี้ขึ้นมานั่นจะทำให้ฉันติดเชื้อและกลายเป็นแบบนั้น!”
“วู้ววว น่าเบื่อจริงไม่เห็นจะตื่นเต้นสักนิด!”
“...”
หลังจากที่ได้ฆ่าสัตว์ประหลาดจำนวนหนึ่งนั้นทำให้ฟางฉีรู้สึกดี
ถึงอย่างนั้นทุกครั้งที่เขาฆ่าสัตว์ประหลาดเหล่านี้เขามักได้รับบาดเจ็บ ในฉากแพทย์รีเบคก้ากำลังรักษาตัวละครของเขา ระหว่างนั้นฟางฉีก็หันมาคุยกับซงฉิงเฟิงและคนอื่นๆ
“นาย.. ฉันขอลองเล่นได้ไหม” หลินเซียวถูมือของเขาแล้วยิ้ม “นายควรให้เขาเล่น!”
“หลิน! นายลืมไปแล้วหรอทำไมวันนี้เราถึงมาที่นี่” ก่อนที่ฟางฉีจะตอบซงฉิงเฟิงเอ่ยขึ้น “นายเล่นต่อเลยพวกเราจะดู”
“ใช่ๆ” หลินเซียวพูด “นั่นสิเรารอให้นายผ่านด่านนี้ก่อน”
ฟางฉีหัวเราะ “นี่ยังรอดูอยู่อีกหรอ?”
“พวกเราอยากเห็นพล็อตเรื่อง เราจะได้เห็นคุณเป็นคนแรกที่จบเรื่องไง!” ซงฉิงเฟิงตอบ
“แน่นอนสิ!” ฟางฉีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เขาแอบแปลกใจว่าพวกนั้นสนใจเรื่องนี้ด้วย
ฟางฉีฆ่าสัตว์ประหลาดไปพร้อมกับอธิบายแผนการของ Resident Evil One ให้พวกเขาฟัง
มีบางอย่างเกี่ยวกับ Resident Evil One ที่ยากจะอธิบายให้คนในยุคนี้ แต่ตอนนี้พวกเขาเล่นเกมเพียงสองสามครั้งเขาก็สามารถแยกแยะข้อมูลได้อย่างง่ายดาย
“ฉันเดาว่าพวกนายน่าจะไม่รู้จักกับ ‘วิฟฤตทางชีวเคมี’ ว่ามันหมายถึงอะไร” ฟางฉีกล่าวในขณะที่หยิบเอกสารออกมาจากกระเป๋าเป้ ‘พินัยกรรมนักวิจัย’
เขาอธิบายต่อว่า “เอกสารนี้ถูกเขียนขึ้นโดยนักวิจัยมีคำศัพท์มากมายเช่น ‘ชีววิทยา’ และ ’ไวรัส’ นี่เป็นการค้นคว้าในรูปแบบแผน”
เมื่อพวกเขาได้ยินคำที่ไม่คุ้นเคยเหล่านี้ ความรู้สึกเหมือนกำลังเปิดประตูไปสู่โลกใหม่
“มันเป็นโลกมหัศจรรย์ ..”
“นั่น.. ซงฉิงเฟิงและเพื่อนของเขานี่!” หญิงสาวสองคนเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นพวกเขา
“พวกเขากำลังดูเจ้าของร้านเล่นเกมอยู่หรอ”
“เจ้าของร้านเก่งจริงๆ เขาเด็ดหัวซอมบี้ได้อย่างง่ายดาย!” พวกเขาพูด “และยิ่งกว่านั้นซอมบี้ที่ถูกเจ้าของฆ่าตายจะไม่ฟื้นกลับมาอีก!”
ด้วยระดับปัจจุบันของฟางฉี การฆ่าซอมบี้จึงง่ายเหมือนการหั่นผัก สิ่งที่เขาต้องระวังคือฮันเตอร์และสัตว์ประหลาด
ยิ่งฆ่าสัตว์ประหลาดมากเท่าไรก็ยิ่งเป็นการสะสมแต้มเพื่อให้ระดับสูงขึ้นมากเท่านั้น ในเวลาเดียวกันเขาเองก็มีความเชี่ยวชาญในเทคนิคการต่อสู้ของคริสมากขึ้น
หลินเซียวเห็นผู้หญิงสองคนนั้นพึมพำ “นั่น ซีเซียวยุนกับซีฉีนี่”
“แล้วไง” ซงฉิงเฟิงกล่าว “ร้านก็อยู่นี่ไงพวกนั้นก็ต้องหาเจอ”
ฟางฉีมาถึงลิฟต์ตัวสุดท้าย
“ฉันกำลังจะต่อสู้กับบอส” เขากล่าวในขณะที่ตัวละครอยู่ในลิฟต์
“บ บ บอส?” ฉิงเฟิงและคนอื่นๆต่างงง
“บอสเป็นอีกชื่อแทนผู้น้ำของสัตว์ประหลาด” ฟางฉีอธิบาย
“ไวขนาดนี้เลยหรอ?” พวกเขาอุทาน “เพียงไม่กี่วันนายก็จะพาพวกเราไปเจอผู้ที่อยู่เบื้องหลังของเรื่องทั้งหมดแล้วหรอ?”
“คนที่อยู่เบื้องหลัง ผู้สมรู้ร่วมคิด?” ฟางฉีอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ฉันแค่มาถึงครึ่งทางเท่านั้น เรื่องราวในนี้ไม่ง่ายเลยที่จะแก้ไขมัน”
มันใช้เวลานานในการแก้ไขปริศนาใน Resident Evil One แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับคนมีฝีมืออย่างฟางฉี
เมื่อเปรียบเทียบกับ Resident Evil ในซีซั่นอื่นๆ ซีซั่นแรกนั้นไม่ซับซ้อนมากเท่าไรนักเป็นเพียงภารกิจค้นหาและกู้ภัย แต่ถึงอย่างนั้นยังคงมีข้อมูลอื่นๆ มากมายเกี่ยวกับไวรัสหรือเครื่องมือทางชีวเคมีที่สืบเนื่องจากแผนการของอัมเบลล่า ฯลฯ ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้มีความหมายมากต่อเกม Resident Evil ในภายหลัง
ความลึกลับในคฤหาสน์ที่มีเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้น และเรื่องราวต่างๆเป็นเพียงผ้าม่านที่เผยให้เห็นอีกโลกที่ได้รับความเดือดร้อนจากการแพร่ระบาดของเชื้อโรคให้กับผู้เล่นทุกคน!
คฤหาสน์โบราณแห่งนี้คือที่ ที่บอสอาศัยอยู่ใน Resident Evil ผู้ปกครองอย่างเผด็จการ
ฟางฉีควบคุมคริสเมื่อมาถึงห้องวิจัยที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทุกประเภท
ในที่สุด..
ภายในห้องวิจัย อัลเบิร์ดเวสเกอร์ กำลังพิมพ์บางอย่างลงในคอมพิมเตอร์อย่างรวดเร็ว ณ สถานีปฏิบัติการหลัก
“เวสเกอร์?” นั่นสร้างความสับสนให้ซงฉิงเฟิงและเพื่อนๆที่มองที่หน้าจอ พวกเขาคุ้นเคยกับกัปตันทีมอัลฟ่า เขาช่วยชี้นำจัดหาอาวุธและแม้แต่ให้คำแนะนำตลอดทาง
“คริสฉันภูมิใจในตัวคุณ” เวสเกอร์มองเห็นการปรากฏตัวของฟางฉี เขาพูดในขณะที่กำลังป้อนข้อมูลลงในคอมพิวเตอร์
ฟางฉีหัวเราะและยักไหล่ เขาได้ทราบถึงความจริงแล้วดังนั้นเขาจึงไม่รู้จะพูดอะไรเพิ่มเติมกับเวสเกอร์
ทันใดนั้น.. เวสเกอร์ก็รีบดึงปืนพกออกมาแล้วเล็งปืนมาทีฟางฉี
“เป็นไปได้ยังไง?”
“คนที่อยู่เบื้องหลังการสบคบคิดคือเวสเกอร์?”
“เขาเนี่ยหรอเป็นผู้สร้างสัตว์ประหลาดพวกนั้น?”
“ร่ม(อัมเบลล่า) เป็นชื่อขององค์กรชั่วร้ายหรือ?”
เรื่องราวนี้ต่างพาให้ซงฉิงเฟิงและคนๆอื่น โง่งงงงงงงงงงงงกันเป็นแทบ!
พวกเขานึกย้อนกลับไปว่าก่อนหน้านี้ทีมอัลฟ่ามาที่นี่เพื่อตรวจสอบเรื่องคนหายไปและเวสเกอร์ได้พาพวกเขาเข้ามาในคฤหาสน์
หากคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมดเป็นเวสเกอร์ เขาน่าจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้น!
การสบคบคิดครั้งใหญ่นี้ถูกซ่อนอยู่ภายใต้เนื้อเรื่องที่เรียบง่าย
ไม่มีใครรู้!
พวกเขาสั่นไปด้วยความกลัว เวสเกอร์กดปุ่มข้างๆเขา สัตว์ประหลาดที่ถูกแช่ในของเหลวสีเขียวก็ลุกขึ้นยืนทั้นที! มันเป็นสัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างคล้ายมนุษย์มีความสูงสองเมตร กล้ามเนื้อของมันดูแข็งแรงมากกรงเล็บของมันหนาและแข็งแกร่งกว่าฮันเตอร์ กรงเล็บของมันสะท้อนแสง
การปรากฏตัวของมันทำให้ทุกคนที่มองหน้าจอรู้สึกถึงความอึดอัดและกดดัน!
“นี่มันตัวอะไรนี่?” ไม่มีใครเคยเห็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวกับมันมากก่อน
“ฉัยต้องสู้กับบอสตัวนี้(ไทแรนท์)เพื่อผ่านระดับ” ฟางฉีกล่าว
ไทแรนท์เป็นสัตว์ประหลาดที่ขับเคลื่อนด้วยไวรัสใน Resident Evil มันเป็นผลงานชิ้นเอกของผู้สมรู้ร่วมคิด ไทแรนท์ที่อยู่ข้างหลังเวสเกอร์ลืมตาขึ้นมันทุบกระจกแตกละเอียด มันเจาะทะลุร่างกายของเวสเกอร์ด้วยกรงเล็บ!
ทุกคนต่างตกใจเมื่อเห็นเลือด สดๆจากกรงเล็บยักษ์หยดไหลลงสู่พื้น ..
“มันคือตัวอะไร?” ผู้คนในร้านต่างมากันมาดูฟางฉี
“สัตว์ประหลาดตัวนี้มีพลังมากกว่าตัวอื่นๆที่เคยต่อสู้!”
“ไทแรนท์? เป็นชื่อของบอส..” ด้วยความสงสัย สายตาของเฉินชิงชิงก็หันไปเจอกับหน้าจอของฟางฉี “ดูเหมือนว่าเป็นปรปักษ์ที่สุดยอด..”
“ไทแรนท์? ชื่อช่างหยิ่งยโส!” อูฉานหัวเราะขณะที่เดินแทรกเขามาเพราะอยากจะรู้ว่าใครช่างตั้งชื่อแบบนี้ ถึงอย่างนั้นเมื่อเขาเห็นไทแรนท์ร่างสูงสองเมตรดูน่ากลัวบนจอ หัวใจเขาเกือบหยุดเต้นจากความหวาดกลัว
มันเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวอย่างไม่คาดคิดมาก่อน!
