ตอนที่ 9 : การเปลี่ยนแปลงในร่างกาย

ตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมานอกเหนือจากการเข้าร่วมชั้นเรียนโยคะและไปบ้านชัยเจียเจีย ลูซีหยูก็อยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ วันนี้ขณะเค้ากำลังออกจากบ้านเค้ารู้สึกมีบางอย่างแปลกไป ทุกคนที่เดินผ่านเค้าหันมามองที่เค้าและถ่ายรูปเค้า

‘เค้าหล่อมากเลย เค้ามาจากการ์ตูนรึป่าวนะ?’

‘เค้าเป็นดารารึป่าว? เค้าดูดีสุดๆไปเลย’

‘ดูเหมือนว่าเค้าจะเป็นลูกครึ่ง ดวงตาของเค้ามีเสน่ห์เหลือเกิน’

‘ไม่นะ! ฉันเหมือนจะหัวใจวาย เค้ามองมาที่ฉัน!’

มีแต่ความคิดแปลกๆเข้ามาในหัวเค้าตลอดทาง เมื่อลูซีหยูมองตัวเองในกระจกเค้ารู้สึกว่าเค้าดูดีจริงๆ อย่างไรก็ตามเมื่อคนอื่นมองมาที่เค้ามันดูเหมือนลูซีหยูจะได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างน่าอัศจรรย์

ตัวอย่างเช่นเมื่อเค้าไปคาเฟ่เพื่อกินข้าว พนักงานเสิร์ฟทิ้งเบอร์ไว้ให้เค้าและมีผู้หญิงมากมายมาขอเบอร์ของเค้า ลูซีหยูพบว่ามันน่างุนงงมาก แม้ว่าเค้าจะหล่อแต่เค้าก็ไม่ควรได้รับความสนใจมากขนาดนี้

หลังจากเค้ากินข้าวกับชัยเจียเจียเสร็จ เธอมองไปที่ที่นั่งด้านซ้าย ลูซีหยูถามเธอว่า “มีอะไรรึป่าว”

ชัยเจียเจียหัวเราะและพูดว่า “เด็กผู้หญิงคนนั้นแอบมองคุณคุณมีเสน่ห์มากจริงๆ เมื่อเร็วๆนี้คุณเปลี่ยนไปมาก อืมม.. แต่เพราะฉันอยู่กับคุณตลอดฉันเลยไม่รู้สึกอะไร แต่คุณดูต่างจากตอนแรกที่เราเจอกัน ตอนนี้คุณดูน่าที่ง!”

ลูซีหยูถามเธอว่า “ฉันดูดีขึ้นหรอ?’

ชัยเจียเจียตอบว่า “คุณดูดีกว่านั้นอีก คุณได้ปล่อยเสน่ห์ที่ไม่มีกลิ่นออกมา”

ลูซีหยูพูดว่า “กลิ่น?” เค้าดมตัวเองแล้วบอกว่า “ฉันไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลย”

ชัยเจียเจียหัวเราะแล้วพูดว่า “มีแค่ผู้หญฺงที่ได้กลิ่นนั้น มันคือกลิ่นของผู้ชาย กลิ่นของฮอร์โมน!”

ลูซีหยูเสียการควบคุมตัวเองและระเบิดหัวเราะออกมา อย่างไรก็ตามเค้าจำสิ่งที่ชัยเจียเจียพูดได้

ฉันได้ปรับร่างกายของฉันให้อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์

หลังจากมื้อเย็นโดยปกติเค้าจะไปบ้านของชัยเจียเจีย เค้าหยิบไวน์แดงหนึ่งมาจากรถของเค้าและหลังจากเพลิดเพลินไปกับแก้วสองแก้วหรือมากกว่านั้น ความต้องการของพวกเค้าก็ถูกจุดประกายอย่างรวดเร็ว

หลังจากทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยชัยเจียเจียยังคงรู้สึกมึนงงและใช้เวลาสักครู่ในการพักฟื้น ในตอนนั้นเธอมองไปที่ลูซีหยูและพูดว่า “ฉันใกล้จะตายแล้ว!”

ลูซีหยูรีบบอกว่า “ฉันจะเก็บไว้คิดบัญชีครั้งหน้า ตอนนี้คุณทำให้ฉันกลัว”

ชัยเจียเจียส่ายหัว ‘รู้สึกดีจริงๆ ลูซีหยูคุณเป็นคนที่เพอร์เฟ็คที่สุดตั้งแต่ฉันเคยเจอเลย’

ชัยเจียเจียนอนอยู่ในอ้อมแขนของเค้าและซบที่อกเค้าเหมือนกับลูกแมว หลังจากนั้นไม่นานเธอก็พูดว่า “ลูซีหยู มาจบความสัมพันธ์ของเรากันเถอะ!”

“ห้ะ?” ลูซีหยูไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเค้ามีความสุขกันบนเตียงแต่อยู่ๆทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ขณะที่ลูซีหยูกำลังจะอ่านใจเธอ เธอก็พูดออกมาว่า

“แฟนของฉันกลับมา เค้าอยากให้ฉันกลับไปหาเค้า” ชัยเจียเจียจ้องมองที่ลูซีหยูที่กำลังสับสน เธอต้องตัดสินใจสิ่งที่ยากลำบาก

ลูซีหยูกอดชัยเจียเจียและถามว่า “ทำไมละ เค้าดีกว่าฉันหรอ?”

ชัยเจียเจียส่ายหัวและบอกว่า “เค้าไม่ได้ดีหรือหล่อเท่าคุณ คุณดีกว่าเค้าทุกอย่างแต่เค้ารักฉัน!”

ลูซีหยูรีบถามทันทีว่า “แล้วฉันไม่รักเธอหรอ?”

ชัยเจียเจียฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “คุณรักฉันหรอ?”

ลูซีหยูรู้สึกตกตะลึง หลังจากนั้นเค้าก็ยืนขึ้นอย่างช้าๆและใส่เสื้อผ้า เค้าก้มลงและจูบชัยเจียเจียลนหน้าผากของเธอ

“ฉันขอโทษ ฉันมีความสุขกับช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับคุณจริงๆ ฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับชีวิตคุณอีกต่อไป ดังนั้นขอให้คุณและแฟนของคุณมีความสุขนะ!”

ชัยเจียเจียมองลูซีหยูด้วยความรัก เธอไม่สามารถทนได้ที่จะต้องตัดใจจากเค้าแต่ลูซีหยูบอกว่าเธอนั้นได้ตัดสินใจแน่วแน่แล้ว ขณะที่ลูซีหยูอยู่ในรถเค้ารู้สึกสูญเสียบางอย่าง เค้ารู้สึกว่าตัวเองนั้นน่ารังเกียจ

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ก็จบลงค่อนข้างดีเนื่องจากความสัมพันธ์ของเค้ากับชัยเจียเจียนั้นไม่ได้ลึกซึ้งอะไร ยิ่งกว่านั้นมะเร็งของเค้าได้รับการรักษาและตอนนี้เค้าก็มีร่างกายที่สมบูรณ์แบบ

หลังจากผ่านอะไรไปมากมายลูซีหยูก็รู้สึกว่าเค้าควรทำอะไรบางอย่างที่เค้าชอบ เค้าควรใช้ชีวิตไปกับงานอดิเรกและสิ่งที่เค้าสนใจ ไม่ใช่ใช้ชีวิตเหมือนหมา เหมือนแบบที่เค้าเคยทำ

เมื่อเค้าถึงบ้าน มันก็เริ่มมืดแล้ว เค้าจอดรถของเค้าและเปิดประตูและเค้าก็เห็นใครบางคนนั่งยองๆอยู่ข้างนอกนั้นทำให้เค้ารู้สึกกลัว

ลูซีหยูเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วตระหนักว่าคนนั้นดูคุ้นเคย เป็นเด็กผู้หญิงที่นั่งยองๆและคอตกเหมือนกับนกกระจอกเทศ เค้าจับไปที่ไหล่ของเธอแล้วพูดเบาๆว่า “เซียแฟน?”

เซียแฟนมองหน้าลูซีหยู น้ำตาเริ่มไหล เธอพูดออกมาด้วยเสียงแหบว่า “ลุซีหยูคุรไปไหนมา? ทำไมคุณไม่อยู่บ้านเป็นชั่วโมง?”

ลูซีหยูตอบว่า “ใครจะร็ว่าเธอจะมานั่งยองๆหน้าบ้านฉันในกลางดึกแบบนี้กันละ เข้ามาก่อนสิ ข้างนอกมันลมแรง!”

หลังจากอาบน้ำอุ่นเซียแฟนเดินออกมาจากห้องน้ำและห่อตัวเธอด้วยผ้าห่ม ผมของเธอยังเปียกและเธอนั่งลงที่โซฟา

ลูซีหยูถามว่า “เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมไม่เป่าผม?”

เซียแฟนลดหัวให้ต่ำลงโดยไม่พูดอะไรสักคำ ขณะที่ลูซีหยูเช็ดผมของเธอด้วยผ้าขนหนู เซียแฟนก็ตะโกนออกมา “ฉันพึ่งเลิกกันแฟน!”

“โอเค”

เซียแฟนไม่พอใจอย่างมาก ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าและพูดขึ้นมาว่า “คุณช่วยเห็นอกเห็นใจฉันหน่อยได้มั้ย? ฉันพึ่งเลิกกันแฟนนะ คุณไม่จะปลอบฉันเลยหรอ คุณมัน...”

เซียแฟนยังไม่ทันพูโจบประโยคแต่มองไปที่ลูซีหยูแทนแล้วอ้าปากค้าง “คุณเป็นใคร” เธอกระหืดหอบ

ลูซีหยูหยิบเป่าผมออกมาและเสียบปลั๊กและพูดว่า “จะใครละ ฉันเองลูซีหยู”

เซียแฟนส่ายหัวของเธอและพูดว่า “เป็นไปไม่ได้ ลูซีหยูไม่ได้ดูดีขนาดนี้ บอกฉันมาเถอะคุณคือปีศาจ?”

“…..”

“นี่คือที่เป่าผม หลังจากเป่าผมเสร็จก็ไปที่ห้องของตัวเองซะและก็อย่านอนดึกละ”