ตอนที่ 5 : โลกของแมลง

“ไปข้างนอกกันเถอะ ไปผ่อนคลายและหาอะไรดื่มกัน!”

ลูซีหยูถูกลากออกไปโดยเซียแฟนเพื่อไปกินข้าวเย็นกับเพื่อนของเธอ หลังจากกินเสร็จ พวกเค้าก็ไปร้องคาราโอเกะและดื่มเบียร์กันต่อ ในตอนแรกลูซีหยูร็สึกอายที่จะไปกับเด็กมัธยมแต่เค้าก็คิดได้ว่าที่นั่นมีเด็กมหาลัยและผู้ใหญ่อยู่ด้วย หลายคนเป็นคู่รัก ลูซีหยูรู้สึกตกใจเมื่อรู้ว่าเด็กมธยมสมัยนี้เปิดกว้างมากกว่ารุ่นเค้า

หลังจากดื่มไปสักพัก หญิงสาวที่น่ารักและดูไร้เดียงสาเริ่มมีจูบกับแฟนของเธอ หลังจากนั้นไม่นานพวกเค้าก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำและหายตัวไป ส่วนคนที่เหลือเริ่มเมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเซียแฟน เธอร้องเพลงและเริ่มจูบลงที่คอของลูซีหยูด้วยลมหายใจที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์ซึ่งทำให้ลูซีหยูกลัวและรู้สึกไม่สบายใจ

ขณะที่ลูซีหยูกำลังอุ้มเซียแฟนเค้าก็รู้สึกได้ถึงสายตาของผู้คนบนถนนที่มองมา เค้าไม่ได้กำลังจะลักพาตัวเด็กคนนี้และเค้าก็ไม่ได้มีเจตนาจะทำอะไรกับคนเมาด้วย แม้ว่าลูซีหยูรู้ว่าเค้าไม่ได้ทำอะไรผิดแต่เมื่อเค้าเห็นตำรวจที่สี่แยกเค้ากลับหยุดเดินราวกับคนมีความผิด จากนั้นเค้าก็เดินขึ้นเนินไปอีกนิดเพื่อรอขึ้นแท็กซี่

ในขณะที่เค้าอยู่ในแท็กซี่ เค้าก็ถูกตรวจสอบจากคนขับแท็กซี่ เมื่อพวกเค้าใกล้จะถึงบ้านของเซียแฟน เค้าก็สะกิดเซียแฟนแล้วพูดว่า “ตื่นได้แล้ว”

เซียแฟนลืมตาขึ้นแล้วถามว่า “ทำไม?”

ลูซีหยูบอกว่า “เรากลับจากร้านแล้วและก็ถึงบ้านเธอแล้ว”

เซียแฟนดึงปกเสื้อของลูซีหยูแล้วพูดว่า “ไม่ ฉันจะไม่กลับบ้าน ถ้าฉันกลับไปในสภาพนี้ ฉันต้องโดนดุแน่ๆ”

ลูซีหยูตอบว่า “ถ้าเธอไม่กลับบ้าน พ่อแม่เธอจะเป็นห่วง”

เซียแฟนตอบทันทีว่า “ไม่เป็นไร ฉันอยู่โรงเรียนประจำและกลับบ้านทุก2-3วัน พ่อแม่ของฉันจะไม่รู้ว่าวันนี้ฉันไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน บ้านของคุณใหญ่ใช่มั้ย?”

เซียแฟนมองลูซีหยูและพูดว่า “คุณอยากจะลองอะไรสนุกๆกับฉันหน่อยมั้ยกับน้องสาวของรักแรกของคุณ?”

ลูซีหยูบีบแก้มทั้ง2ข้างของเซียแฟนและบอกว่า “หยุดพูดอะไรไร้สาระได้แล้ว”

ลูซีหยุมองไปที่หุ่นอันเซ็กซี่ของเธอ เธอสวมกระโปรงสั้นและถุงน่อง และเสื้อสีขาว สไตล์การแต่งตัวของเธอนั้นช่างใจกล้า

ในบ้าน2ชั้นของเค้ามีห้องน้ำอยู่2ห้อง หลังจากเค้าอาบน้ำเสร็จลูซีหยูหยิบผ้าห่มที่สะอาดออกมาและจัดระเบียบห้อง และเค้าก็นึกได้ว่าเซียแฟนยังอยู่ในห้องน้ำอีกห้อง

“เฮ้ พูดอะไรหน่อย เธอยังอาบน้ำไม่เสร็จใช่มั้ย?” ลูซีหยูตะโกนถาม

เซียแฟนพันผ้าเช็ดตัวรอบตัวเธอแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ “ว้าว การมีอ่างอาบน้ำนี่มันดีจริงๆมันทำให้รู้สึกผ่อนคลายมากๆ!” เธอพูดไปยิ้มไป

ลูซีหยูส่ายหัวและพูดว่า “ฉันไม่ชินกับการใช้มัน”

เค้าพาเซียแฟนไปที่ห้องที่เตรียมไว้และพูดว่า “เธอนอนที่นี้นะคืนนี้”

เช้าวันต่อมาลูซีหยูลุกออกจากเตียงและเห็นเซียแฟนเดินออกจากห้องงของเธอ เธอเอามือสางผมที่พันกันแล้วพูดว่า “สวัสดีตอนเช้า!”

เซียแฟนหยิบเสื้อผ้าออกจากระเป๋า หลังจากอาบน้ำและใส่เสื้อผ้าเสร็จเธอก็ไปโรงเรียน ก่อนจะไปเธอจูบลูซีหยูและพูดว่า “ขอบคุณนะ”

ลูซีหยูมองเซียแฟนขณะที่เธอเปิดประตูออกไป ก่อนที่เธอจะไปเธอหันมายิ้มให้เค้าและทิ้งเค้าไว้อย่างงุงงง

 

หลังจากลูซีหยูกลับมาที่งานของเค้า เค้ากาง the Scroll of the World ออกและมองไปที่ช่องว่างกระดาษ มันเป็นหน้าหนาวที่มีหิมะตกหนักและทะเลกลายเป็นน้ำแข็ง ตอนนี้มีสิ่งมีชีวิตแปลกใหม่อาศัยอยู่ใต้ทะเล

นี่คือโลกที่สมบูรณ์แบบที่เกิดขึ้นแมลงหลากหลายชนิด บางชนิดครอบครองท้องฟ้าในขณะที่ชนิดอื่นครองครอบป่า พื้นและทะเล พวกมันอยู่ทุกที่

มดราชินีเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ ด้วยฟีโรโมนของเธอทำให้เธอสามารถเปลี่ยนยีนของมดรุ่นใหม่และควบคุมฝูงมดทั้งหมด ด้วยความสามารถดังกล่าวทำให้เธอเป็นเหมือนเทพในฝูงมด

เมื่อจำนวนรังเพิ่มขึ้น พื้นที่กลายเป็นมีจำกัดและอาหารก็ไม่เพียงพอดังนั้นสภาพแวดล้อมจึงไม่ยั่งยืน ฝูงมดต่อสู้กันอย่างต่อเนื่องและในแต่ละวันก็มีรังมดถูกกำจัดออกไปและมดราชินีก็ถูกล่าและฆ่า

 

อย่างไรก็ตามวันนี้ช่างแตกต่าง ลูซีหยูสังเกตเห็นว่ากลุ่มของแมลงกำลังคลานออกมาจากรังที่มีรูปร่างแปลกประหลาดบนเนินเขาเล็กๆในช่องว่างกระดาษ พวกมันมีหลายชนิด บางชนิดบินอยู่บนฟ้า บางชนิดว่ายอยู่ในน้ำและบางชนิดยอยู่ใต้ดิน

พวกมันเหล่านี้ไม่ได้เกิดจากราชินีมดแต่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้รัง ลูซีหยูรู้สึกว่านี่แปลกมากดูเหมือนว่ารังพวกนั้นจะมีวิวัฒนาการและพัฒนาสติปัญญาและมันพยายามจะควบคุมทิศทางการพัฒนาการ

ลูซีหยูพบว่าสถานการณ์ผิดปกติดังนั้นเค้าจึงลองหาในอินเตอร์เน็ต เค้าพบสปีชีย์ที่คล้ายคลึงกันซึ่งพวกนั้นรู้จกในชื่อ “Zerg” ในเกมStarCraft

เมื่อลูซีหยูมองดูที่ช่องว่างกระดาษเค้าก็รู้สึกสับสน

พวกมันพัฒนาได้ยังไง? ใครควบคุมแมลงเหล่านี้? มันคือราชินี? สติปัญญามาจากไหน? ราชินีเป็นคนเดียวที่มีสติปัญญาหรือว่าแมลงแต่ละตัวมีสติปัญญาเป็นของตัวเองกัน?

ลูซีหยูเปิดใช้พลังของเค้าและสัญลักษณ์สีเงินเริ่มแวววาว เค้าหมกมุ่นอยู่กับช่องว่างกระดาษและโฟกัสไปที่แมลงกลุ่มพิเศษนั้น ลูซีหยูพบว่าจิตสำนึกของเหมือนจะแยกออกจากร่างกายของเค้า เค้ารู้สึกเหมือนเค้าใช้เวลาทั้งวันไปกับช่องว่างกระดาษแต่ในโลกภายนอกมันพึ่งผ่านไป2วินาทีเอง

ลูซีหยูเห็นราชินีแมลงตัวยาวและผอมที่มีหัวที่ใหญ่และมี4แขนขาที่ยาว หางมีความยาวและโครงกระดูกสีดำปกคลุมทั่วทั้งตัว ราชินีแมลงงดเว้นตัวมันจากการเป็นเครื่องจักรในการสืบพันธุ์และมีสติปัญญาเป็นของตัวมันเอง

ลูซีหยูเห็นว่าราชินีแมลงส่งความคิดของเธอไปสู้แมลงตัวอื่นๆดังนั้นเธอสามารถสั่งให้พวกมันโจมตีแมลงชนิดอื่นๆ

“โลกนี้จะเป็นของเรา!”

 

ลูซีหยูรู้สึกความทะเยอทะยานของราชินีแมลง อย่างไรก็ตามเค้ารู้สึกประหลาดใจมากยิ่งขึ้นเมื่อพบว่าเธอสามารถสัมผัสและควบคุมแมลงอื่นๆจากรังของเธอ

พลังนั้นคืออะไร? พลังจิต? หรือการควบคุมจิตใจ?

หลังจากสังเกตราชินีแมลงอยู่สักพัก เค้าเริ่มเห็นแสงสีเงินเปล่งออกมาจากสมองของเธอและเค้าก็เห็นความคิดของเธอ จิตใจของราชินีสามารถที่จะเป็นช่องว่างมิติพิเศษ!

ลูซีหยูรีบเข้าไปหามันทันทีและเค้ารู้สึกจิตสำนึกของเค้าเริ่มแตกแยกจากช่องว่างกระดาษ มันถูกบีบจนเป็นเส้นและเค้าก็ตามเส้นนั้นไปจนสุดและเค้ารู้สึกว่าจิตสำนึกของเค้ากำลังว่ายน้ำไปข้างหน้า ในที่สุดเค้าก็ผ่านแหล่งข้อมูลที่ไม่รู้จบก่อนจะเข้าสู่โลกที่เต็มไปด้วยแสงสว่าง

ลูซีหยูรู้สึกราวกับว่าเค้าได้หลอมรวมกับแสงสีเงินนี้ เมื่อจิตสำนึกของเค้าเริ่มสึกกร่อนและเสียไป เค้าก็กลัวว่าเค้าจะหมดสติไปถ้าเค้ายังอยู่ที่นี้นานกว่านี้ เค้าพยายามหนีออกจากที่แปลกๆแห่งนี้และหลังจากนั้นไม่นาน เค้าก็กลับเข้าสู่ร่างของเค้า

ด้วยความที่เหนื่อยอย่างมากทำให้เค้าหลับไปในที่สุด