ตอนที่ 3 : ออกแบบโลกใบใหม่

ในช่วงเวลากลางคืนลีซีหยูขับรถบีวายดีของเค้าไปที่เมืองมูลานชานซึ่งอยู่ใกล้กับทะเลสาบที่มีที่ดินอุดมสมบูรณ์ ลูซีหยูรู้สึกถึงดินในมือของเค้า หลังจากที่เค้าเลือกสถานี ลูซีหยูได้เริ่มแผนการของเค้า ขั้นแรกคือขโมยดินบางส่วน เค้าตั้งใจจะใช้ดินเกษตรเพื่อป้องกันปัญหาการรบกวนแต่มันมีราคาแพงเกินไป ด้วยปริมาณดินที่เค้าต้องการแม้แต่300,000บาทก็ไม่เพียงพอ!

อากาศในมูลานชานนั้นสดชื่นดังนั้นมันจะดีมากในตอนเช้า อย่างไรก็ตามตอนนี้มันเป็นตอนกลางดึก เมื่อลมหนาวพัดผ่านมันเหมือนเสียงคร่ำครวญของวิญญาณและทำให้สถานที่นี้ดูน่ากลัวขึ้นมา

ลูซีหยูรู้สึกกังวลนิดหน่อยแต่ไม่ใช่เพราะเค้ากำลังขโมยดิน แต่เพราะเค้ากำลังจะเปิดทางเข้าสู่ช่องว่างกระดาษ และนี้สามารถเป็นทางเข้าสู่โลก2มิติที่อาจถูกขังอยู่ในสนามพลังแห่ง the Scroll of the World ใช่แล้ว ลูซีหยูตัดสินใจตั้งชื่อม้วนกระดาษนี้ว่า ‘the Scroll of the World’ ช่วงเวลาที่ประตูทางเข้าเปิด มีช่องว่างระหว่างสนามพลัง ถ้าเค้าไม่สามารถควบคุมมันได้ผลที่ตามมาจะเป็นหายนะ

ก่อนหน้านี้ลูซีหยูได้ขอคำแนะนำจากคนอื่นๆในอินเตอร์เน็ต ถามพวกเค้าเกี่ยวกับวิธีการออกแบบโลก2มิติที่ดีที่สุด เมื่อเค้าสงสัยว่ามันจะมีอะไรที่ผิดไปได้หลังจากเปิดทางเข้า มีบางคนถามเค้าว่า “ไงเพื่อน,เคยได้ยินทฤษฏีของฟอร์ยมั้ย?” (เป็นทฤษฏีที่มีแค่ในนิยายเรื่องนี้ซึ่งผู้เขียนไม่ได้อธิบายอะไร จากผู้แปล)

เมื่อลูซีหยูคิดถึงสิ่งที่อยู่ในมือของเค้า เค้าก็ได้กลืนน้ำลาย สิ่งนี้สามารถทำลายระบบสุริยจักรวาลตอนไหนก็ได้ เมื่อเค้าพร้อม สัญลักษณ์สีเงินที่อยู่ในสมองก็ส่งสัญญาณเค้าเห็นน้ำวนสีดำปรากฏบนthe Scroll of the World พลังการดูดของมันดึงดูดทุกอย่างในรัศมีครึ่งไมล์

“พอ! พอแล้ว!!”

ในช่วงไม่กี่นาทีลมพัดกระโชกในอากาศ ลูซีหยูพบว่ามันยากที่จะลืมตาและยากที่จะหายใจ อากาศส่วนใหญ่ในรัศมี1กิโลเมตรถูกดึงออกไป ทำให้อากาศเบาบาง

หลังจากลืมตาขึ้น ลูซีหยูเห็นว่าเนินเขาขนาดใหญ่กลายเป็นหน้าผา น้ำในทะเลสาบมีการเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ลูซีหยูรู้สึกตกตะลึงและรีบเก็บthe Scroll of the World เพื่อความปลอดภัยจากนั้นก็ออกจากเนินเขาโดยทางอ้อม หลังจากไปถึงตีน เขาเค้าก็กระโดดขึ้นรถแล้วรีบออกไป

วันถัดมามีรายงานในข่าวว่า หลังจากการวิเคราะห์ของผู้เชี่ยวชาญได้ข้อสรุปว่าองค์กรได้ขโมยดิน ผู้เชี่ยวชาญไม่พอใจอย่างมากกับการกระทำดังกล่าว

อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรที่บอกได้ว่าลูซีหยูเป็นคนทำ เค้าแขวน Scroll of the Worldที่ซึ่งตอนนี้ไม่ได้ว่างเปล่าไว้บนตู้ในห้องนอนของเค้า ในภาพเป็นเกาะเล็กๆที่ล้อมรอบด้วยทะเล

น้ำถูกดูดมาจากทะเลสาบดังนั้นควรมีปลาจำนวนมากอยู่ในน้ำแต่พวกมันกลับหายไป เห็นได้ชัดว่าช่องว่างกระดาษสามารถรับน้ำหนักและขนาดของสิ่งมีชีวิตเล็กๆเท่านั้น

ด้วยความช่วยเหลือของสัญลักษณ์ในสมองของเค้า ลูซีหยูใช้เวลาทั้งคืนในการแยกสิ่งของออกจากน้ำเพื่อสร้างโลกที่มั่นคงอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามสัญลักณษ์ก็ค่อยๆสูญเสียสีเงินไป มันเคยสว่างแต่มันก็จางหายไปราวกับว่าการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับช่องว่างกระดานั้นใช้พลังงานไป แต่ถึงตอนนี้ลูซีหยูก็ยังคงงงดับพลังของมัน

ขณะที่เค้ามองดูภาพ เค้าก็เห็นมดกำลังคลานอยู่ข้างใน เค้ากระโดดด้วยความตื่นเต้นและตะโกนว่า “นี่แหละสิ่งที่ฉันคิดไว้ ช่องว่างถูกกำหนดโดยสสารและเวลาถูกกำหนดโดยช่องว่าง!”

ในที่สุดก็มีพื้นที่ที่มั่นคงภายในม้วนกระดาษ ขณะที่ลูซีหยูสังเกตมดอยู่ เค้าก็ตระหนักได้ว่าพวกมันกำลังเคลื่อนที่เหมืออนตัวละครในเกมส์2มิติ ไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับพฤติกรรมของพวกมัน พวกมันอาจจะสูญเสียประสาทสัมผัส3มิติในขณะที่พวกมันอาศัยอยู่ในโลก2มิติ ความเป็นไปได้อีกอย่างก็คือพวกมันเป็นสัตว์2มิติ

อย่างไรก็ตามโลก2มิติยังคงดูไร้ชีวิตชีวา มันไม่มีอะไรเหมือนความเป็นจริงและโลกมนุษย์ และในพริบตามดก็เริ่มตาย ลูซีหยูรู้ว่ามันเกิดจากการขาดแสงแดด ความอบอุ่นและอากาศบริสุทธิ์ ทันทีที่เวลาผ่านไปในช่องว่างกระดาษ มดและแมลงบางตัวก็เริ่มตายและหายไปซึ่งนั้นทำให้ลูซีหยูรู้สึกประหลาดใจ

ความอบอุ่น?แสงแดด?

ลูซีหยูพบว่ามันแปลกประหลาด มันสร้างดวงอาทิตย์ไม่ได้...

หรือได้? ทำไมจะไม่?!

แม้ว่าเค้าจะสามารถควบคุมช่องว่างกระดาษได้ แต่เค้าก็ยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับวิธีการทำงานของการขนส่งทั้งหมด ด้วยพลังของสัญลักษณ์สีเงิน มันอาจเป็นไปได้ที่จะสร้างดวงอาทิตย์

เพราะนี่เป็นโลก2มิติ ฉันสามารถวาดดวงอาทิตย์เอง!

ลูซีหยูมีความคิดที่แปลกๆซึ่งนำพาให้เค้าไปวาดดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าด้วยสีแดงอย่างรวดเร็ว เมื่อทำเช่นนั้นเค้ารู้สึกได้ถึงการสูญเสียพลังงานในสัญลักณษ์สีน้ำเงินทันที – 1ใน3ของพลังงานถูกใช้ไป

เค้าตื่นเต้นที่จะเห็นดวงอาทิตย์ในช่องว่างกระดาษเริ่มเคลื่อนไหวตามพารามิเตอร์ที่เค้าตั้งไว้ จากนั้นเค้าก็เพิ่มดวงจันทร์สีน้ำเงิน ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เคลื่อนที่ตามเส้นทางซึ่งก่อให้เกิดกลางวันและกลางคืน

โลก2มิติเริ่มคงที่ตามการออกแบบของลุซีหยู เค้าก้าวไปอีกขั้นหนึ่งโดยเริ่มแผนการที่ยิ่งใหญ่

เพราะparameterในโลก2มิติสามารถปรับเปลี่ยนได้ เวลาก็สามารถปรับได้ เวลาเป็นเหมือนภาพสะท้อนของการเคลื่อนไหวของวัตถุ ถ้าไม่มีวัตถุหรือพลังงานในช่องว่าง เวลาจะไม่มีอยูจริงและด้วยเหตุนี้มันก็จะไร้ความหมาย

ต่อเมื่อมีวัตถุในโลกและการเคลื่อนไหวของวัตถุเมื่อเทียบกับสิ่งอื่นๆดังนั้นความหมายของเวลาจะสามารถเป็นตัวแทน การเคลื่อนไหวของโมเลกุล อะตอม อิเล็กตรอนและโปรตรอนเป็นองค์ประกอบที่ก่อให้เกิดการแก่ขึ้น จากการเปลี่ยนแปลงเล็กๆเช่น กระบวนการเน่าเสียของวัตถุที่มีขนาดเล็กมีสาเหตุมาจากเชื้อราและการเดินของนาฬิกา การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ เช่น การหมุนของโลกและการเปลี่ยนแปลงในทางช้างเผือก การเคลื่อนไหวทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากแนวคิดของเวลา ถ้าวัตถุไม่เคลื่อนที่ เวลาก็จะหยุด ถ้าวัตถุเคลื่อนที่เร็ว เวลาจะเร่งความเร็วขึ้น ถ้าวัตถุเคลื่อนที่ช้าลง เวลาก็จะช้าเช่นกัน

ลูซีหยูถูกเติมเต็มด้วยความตื่นเต้น

ถ้าฉันสามารถเพิ่มการเคลื่อนที่ของวัตถุในโลก2มิติ เวลาก็จะเร็วขึ้นเหมือนกัน 1วันในโลกภายนอกอาจทำกับ1ปีหรือ10ปีในโลก2มิติ นี้เป็นไปได้มั้ย?

ฉันจะลองดู!

ลูซีหยูเริ่มค้นคว้าทางอินเตอร์เน็ตโดยจดความคิดของเค้าลงสมุด จากนั้นก็ขึดฆ่าและกาความคิดเหล่านี้ออกไป หลังจากใช้เวลา2อาทิตย์กับโปรเจ็คนี้ เค้าก็สรุปความคิดของเค้าแล้ว ไม่ว่าเค้าจะประสบความสำเร็จหรือไม่นั้นก็ยังคงเป็นปัญหา

เค้านั่งอยู่ข้างหน้าthe Scroll of the World เค้าหลับตาและมุ่งเน้นไปที่สัญลักษณ์ในจิตสำนึกของเค้า สัมผัสโลกในช่องว่างกระดาษ โลก2มิติถูกตั้งค่าตามพารามิเตอร์และเปลี่ยนตามที่เค้ากำหนดไว้ ขนาดและข้อมูลของโลก2มิติได้หลั่งไหลเข้ามาในสมองของเค้า รวมถึงแรงดึงดูด อุณหภูมิของดวงอาทิตย์ เวลาในแต่ละวันและการเปลี่ยนแปลงของ4ฤดูกาล

ลูซีหยูรู้สึกเหมือนเค้าเป็นพระเจ้าสร้างโลก เค้าใส่ความคิดของเค้าลงในสัญลักษณ์สีเงินและควบคุมโลก2มิติ ในขณะที่เค้าทำเช่นนี้ พลังของสัญลักษณ์สีเงินก็ได้น้อยลงเรื่อยๆ ตอนนี้ลูซีหยูได้สร้างโลก2มิติตามการออกแบบของเค้า

ทันใดนั้นเค้าก็ได้ยินเสียงนาฬิกา เวลาเริ่มเคลื่อนที่ ความเร็วก็เร็วขึ้นและเมื่อลูซีหยูลืมตาขึ้น เค้าเห็นแผ่นดินในโลก2มิติถูกเติมเต็มด้วยสีสัน เริ่มทำงานและมีชีวิตขึ้นมา

เวลายังคงเคลื่อนที่เร็วขึ้น แต่ก่อนที่ลูวีหยูจะใช้พลังงานหมดเค้าก็หยุดและแก้ไขพาราม ิเตอร์ การแก้ไขทุกครั้งต้องใช้พลังงานอย่างมาก

ลูซีหยูตั้งเวลาในการเดินซึ่งเร็วกว่าโลกภายนอกถึง10,000ตอน เวลาและฤดูกาลได้ตั้งค่าตามข้อมูลโลกภายนอก ดังนั้น1วันในโลกภายนอกจึงเท่ากับ27ปีในโลก2มิติ

ตอนนี้1ชั่วโมงจะเทียบเท่ากับมากกว่า1ปีในช่องว่างกระดาษ เมื่อลูซีหยูมองดูแผ่นดินในช่องว่างกระดาษ เค้าเห็นเมล็ดเริ่มงอกเป็นต้นไม้ ภายใน1ชั่วโมงทั้งเกาะก็เต็มไปด้วยสีเขียว