ตอนที่ 117 ปีศาจล่องหน
ในขณะที่เขาเดินวนรอบบริเวณที่ตั้งของแผนก13 แสงจันทร์ก็ทอดบนถนนอย่างเปล่าเปลี่ยว
เขาลาดตระเวนตั้งแต่ทำสัญญา และก็ไม่ได้ทำสัญญาปากเปล่า
แสงจันทร์เย็นส่องกระทบเขา ราวกับร่างเขากำลังซึมซับพลังงาน ออร่าสีเงินดูเหมือนจะก่อตัวบนผิวของร่างเขา ทำให้เขาดูโดดเด่น
ขณะเดินผ่านซอยเงียบ แสงจันทร์เหนือหัวเขาก็เปลี่ยนไปและความสามารถเขา[พลังแห่งดวงจันทร์]ก็ทำงาน มันสร้างเกราะรอบเขา-ความสามารถที่ช่วยให้เขาใช้พลังงานจากแสงจันทร์เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพ
ดวงตาเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวและเงิน และแสงจันทร์ที่ปกคลุมหมัดเขาก็ถูกส่งไปในอากาศ มันกระทบกับร่างหนึ่ง
“แกเป็นใคร?!”แสงจันทร์คำราม
ภายใต้ลำแสงสีเงิน เงาร่างมนุษย์ค่อยๆปรากฏจากอากาศบาง
...
ก่อนรุ่งสาง หานเซี่ยวร่วมกับถังซูที่อยู่ในสภาพปางตายได้กลับไปยังบ้านร้าง เขาส่งวัตถุโบราณให้หลี่ซิน
ท่านทำภารกิจ[ส่งคืนวัตถุโบราณ]สำเร็จ!
จำนวนผู้เข้าร่วม : 1
ผู้เข้าร่วมที่ทำสำเร็จ : 1
ท่านได้ส่งคืนวัตถุโบราณสิบชิ้น
ท่านได้รับรางวัล100%
ท่านได้รับค่าประสบการรณ์102000หน่วย
มันไม่ได้ยากสำหรับเขาเลยเนื่องจากไม่มีผู้เล่นคนอื่นเข้าร่วมภารกิจนี้
หานเซี่ยวมองหน้าต่างสถานะ และมันก็ดูเหมือนว่าค่าประสบการณ์ที่เขาได้รับไม่กี่วันมานี้มากถึง7แสน!
จากนั้นหานเซี่ยวก็โบกมือ และจากไปโดยไม่ทิ้งร่องรอย
หลี่ซินตระหนักทันทีว่าเธอยังไม่ได้ถามชื่อของหานเซี่ยว เธอรู้สึกเศร้า หานเซี่ยวเหมือนเจ้าชายในฝันของเธอ ปรากฏเมื่อเธอลำบาก เสนอตัวช่วยเมื่อเธอต้องการ แต่ก็หายไปทันที
ถังซูนอนขดอยู่มุมห้อง และเขาก็กำลังวาดวงกลมพลางพึมพำ“ขออย่าให้ได้พบกันอีกเลย”
หานเซี่ยวผู้เดินลำพังบนถนนพบร้านที่มีหน้าต่างเป็นกระจก เขาตกใจเมื่อเห็นใบหน้าที่จำลองด้วยหน้ากากเขา
ว้าว หล่อแหะ
แต่ก็ยังด้อยกว่าหน้าตาจริงๆฉันอยู่
หานเซี่ยวทำปากจู๋ มองดูหน้าตัวเองเล่น
ขณะนั้น หานเซี่ยวก็เห็นดวงตาคู่ที่แตกต่างออกไปในพื้นที่ว่างเปล่าด้านหลังเขา
...
ห้องทำงานของโม่หรานในเผนก13สาขาเมืองนกนางนวล....
“มีนักฆ่าสามคนถูกฆ่าเมื่อคืน-แสงจันทร์ ภูเขาไฟและนักล่า”ตี้ซูซูรายงาน
“บาดแผลคล้ายกันมาก พวกเขาดูเหมือนจะถูกตัดโดยวัตถุมีคมด้วยความเร็วสูง บาดแผลมีทั้งแทงผ่านหัวใจและผ่าเปิดช่องคอ ตามหลักฐานที่เก็บได้ การต่อสู้กินเวลาไม่ถึงสิบวินาที นักฆ่าทั้งสามเหล่านี้ไม่ได้อ่อนแอ โดยเฉพาะแสงจันทร์ เขามีความสามารถดูดซับพลังงาน ซึ่งช่วยให้เขามีร่างกายที่แข็งแกร่ง เนื่องจากฆาตกรเข้าใกล้นักฆ่าทั้งสามได้ง่ายๆ ความสามารถเขาก็ต้องอันตรายสูง”
“มีภาพอะไรไหม?”
“ไม่ นักฆ่าได้เลือกสถานที่ที่ไม่มีกล้องวงจรปิด”
“แล้วมีใครน่าสงสัยไหม?”โม่หรานถาม
“ด้วยความสามารถซ่อนตัว ความเร็วสูง และความสามารถฆ่านักฆ่าและเอสเปอร์ได้ง่ายราวกับดีดนิ้ว ดูเหมือนจะมีคนๆหนึ่งอยู่ในรายชื่อบุคคลอันตราย....ปีศาจล่องหน!”
สีหน้าของหวางหยวนดำมืด“มันเป็นเขา!”
ปีศาจล่องหน นักฆ่าที่น่าสะพรึง เคยเป็นนักโทษต้องประหาร แต่เขาก็ได้รับเลือกให้เป็นมนุษย์ทดลอง จากการทดลอง ร่างเขาจึงเปลี่ยนไป นอกจากดวงตา ทั่วร่างเขามีความสามารถปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมและกลมกลืนกับมัน เขากลายเป็นมนุษย์ล่องหน
นอกจากนี้ ปีศาจล่องหนยังปลุกความสามารถในฐานะเอสเปอร์ ซึ่งเป็นประสาทสัมผัสและความเร็วสูง นี่ช่วยให้เขามีความสามารถหลบหนีจากเหตุการณ์ นับตั้งแต่นั้น เขาก็มีบทบาทในโลกใต้ดินและกลายเป็นนักฆ่าลึกลับที่ไม่มีใครรู้จักมาก
ใบหน้าของหวางหยวนไร้อารมณ์ และดวงตาเขาก็เย็นชา การจ้างปีศาจล่องหนไม่ใช่ถูกๆ เงินสกปรกมากแค่ไหนที่คนทรยศเหล่านี้ฉกชิงไปจากองค์กร?!
แม้ปีศาจล่องหนจะเป็นนักฆ่ามากความสามารถ เบนเน็ตก็ไม่กลัว แม้เขาจะมองไม่เห็น เขาก็ยังใช้ประสาทสัมผัสอื่นๆได้ เขาไม่มีทางยอมให้ปีศาจตนนั้นเข้าใกล้หวางหยวนในระยะสิบเมตร
“ปีศาจนั่นอาจอยากกำจัดผู้คุ้มกันฉันก่อน ดังนั้นคนของฉันจึงตกอยู่ในอันตราย”หวางหยวนกล่าว“โม่หราน ช่วยให้คนตามนักฆ่าของฉันมาที แจ้งให้พวกเขารีบรวมตัวกัน”
ตี้ซูซูทำอะไรไม่ถูก“จิ้งจอกทองพักอยู่ในโรงแรม แต่มิสเตอร์แบล็คกลับหายไป”
หวางหยวนตกตะลึง“ช่วยส่งคนไปตามหาตัวเขาด้วย”
ปีศาจล่องหนนับเป็นศัตรูที่เลวร้ายสุดของสไนเปอร์-แม้กระทั่งเบนเน็ตก็ยังเชื่อว่าหานเซี่ยวไม่มีทางรอดได้ แม้เขาจะชอบหานเซี่ยวและอยากช่วยเขา เขาก็มีภาระหน้าที่ปกป้องหวางหยวน ดังนั้น เขาจึงไม่อาจออกไปช่วยได้ เขาทำได้แค่สวดอ้อนวอนขอให้หานเซี่ยวปลอดภัย
...
ดวงตาคู่หนึ่งปรากฏขึ้น หานเซี่ยวรีบใช้เกราะแม่เหล็กเขาเพื่อปกคลุมแผ่นหลังและคอเขา ต่อมา ประกายไฟก็เบี่ยงบนผิวเกราะ ราวกับว่าเกราะถูกโจมตีด้วยอาวุธแหลมหลายสิบครั้งภายในเสี้ยววินาที
เขารู้อยู่แล้วว่าภารกิจนี้จะชักนำอันตรายมา ดังนั้นเขาจึงเตรียมพร้อมไว้เสมอ นี่ทำให้เขาสามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว
ผลกระทบที่ด้านหลังเขาผลักให้หานเซี่ยวชนกับกระจกร้านจนแตก
ศัตรูล่องหน!หานเซี่ยวตระหนักถึงปัญหาทันที
เมื่อหานเซี่ยวล้มไปในร้าน สัมผัสอันตรายก็ไล่ตามมา และเขาก็ได้ยินใครบางคนกำลังเคลื่อนไหวผ่านอากาศด้วยความเร็วสูง ทันใดนั้น หานเซี่ยวก็สไลด์ถอยหลังก่อนชักปืนออกมาและยิงตามทิศทางเสียง อย่างไรก็ตาม กระสุนกลับไม่โดนศัตรู ชั้นเก็บของกลับแตกกระจายแทน และรอยกระสุนก็ปรากฏบนกำแพง
ศัตรูที่มองไม่เห็นได้โจมตีเกราะอีกครั้ง ทำให้เกิดเสียงแหลม
เร็วมาก!หานเซี่ยวสามารถใช้การตอบสนองเขาเพื่อควบคุมการโจมตีและจากนั้นก็ป้องกันตัวเองด้วยเกราะ โชคดี เกราะเขาครอบคลุม3ใน4ของร่าง ตราบเท่าที่เขาปกป้องจุดสำคัญ ภัยคุกคามย่อมลดลง
หน้าต่างสถานะแสดงให้เห็นถึงความเสียหายที่ได้รับ เห็นได้ชัดว่าศัตรูมีความเร็วและพลังโจมตีสูง หานเซี่ยวมองดูข้อมูลการต่อสู้และค้นพบชื่อนักฆ่า
ปีศาจล่องหน!หานเซี่ยวผงะเมื่อตระหนักถึงสถานการณ์ตัวเอง
คล้ายกับแมงมุมดำ ปีศาจล่องหนได้สร้างชื่อเขาเป็นหนึ่งในบอสที่ฆ่าได้ยากสุดบนดาวเคราะห์อความารีนเวอร์ชั่น1.0 ด้วยความสามารถล่อนหนและสุดยอดปฏิกิริยาโต้ตอบ เขาเกิดมาเพื่อเป็นนักฆ่าระยะประชิด
ปีศาจล่องหน ระดับ44และมีความว่องไวสูง การล่องหนเขานั้นจำกัดแค่ร่างกายเปลือยเปล่าเขา ซึ่งทำให้อาวุธที่เขาใช้เพื่อโจมตีฉันเป็นเล็บ และเขาก็กำลังเคลื่อนไหวรอบๆด้วยร่างเปลือย พูดถึงความเหมาะสมแล้วละก็......
ความเร็วฉันไม่อาจเทียบได้กับมัน ความเร็วเขาสูงกว่าเมื่อมันเป็นการพุ่งระยะใกล้และหลบหลีก แต่การลอบสังหารจากระยะไกลไม่ใช่ความถนัดเขา ฉันสามารถใช้รองเท้าฉันและหลบหนีง่ายๆ แต่หากฉันหลบหนีไปเช่นนั้น มันย่อมเปิดโอกาสให้เขาลอบสังหารฉันอีก มาดูกันว่าฉันจะล้มเขาได้ไหม เพื่อจัดการเขาให้อยู่หมัด ฉันต้องทำให้เขาช้าลงก่อน!
ในขณะนั้นเอง ความคิดหนึ่งก็ฉายวูบในหัวเขา ดวงตาเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา และเขาก็เข้าสู่สภาวะสงบนิ่ง
การโจมตีต่อมากระทบโดนหานเซี่ยวและเขาก็ป้องกันได้ด้วยเกราะ จากนั้นเขาก็นำผึ้งไฟฟ้าขนาดเท่าลูกกวาดออกมาและโยนพวกมันไปรอบๆ
ผึ้งไฟฟ้าหรือรู้จักกันในชื่อผึ้งอาณานิคม มันมีเหล็กในแรงดันไฟฟ้าสูงซึ่งสามารถทำให้เกิดอาการอัมพาตได้ชั่วคราว ผึ้งหลายตัวสามารถสร้างตาข่ายประจุไฟฟ้าเพื่อใช้เป็นความสามารถควบคุม หานเซี่ยยวค้นพบพิวพ์เขียวโดยบังเอิญเมื่อเขาสร้างรองเท้า
ผึ้งไฟฟ้ากลุ่มหนึ่งบินไปในร้านเล็กๆ และผลของพวกมันก็รู้สึกได้ทันที
ปีศาจสามารถหลบได้ด้วยความเร็ว แต่พื้นที่ที่เขาขยับได้กลับถูกจำกัด และเหตุนั้น อัตราการโจมตีเขาจึงลดลง
ปัง ปัง ปัง!
หานเซี่ยวยิงไม่หยุด แต่กระสุนก็พลาดเป้าทุกนัด ปีศาจเร็วยิ่งกว่าป่านกวง เนื่องจากป่านกวงสามารถหลบกระสุนได้ ปีศาจล่องหนก็ย่อมทำมันได้
ในเมื่อแกซ่อนตัวเก่ง งั้นก็มาดูกันว่าใครมีพลังชีวิตมากกว่า!
ขณะที่ดวงตาเขาเปลี่ยนเป็นเย็นชา หานเซี่ยวก็เปลี่ยนซองกระสุนและบรรจุกระสุนเฮม จากนั้นก็ยิงอย่างบ้าคลั่ง ก๊าซพิษสีเขียวกระจายเต็มอากาศภายในพื้นที่เล็กๆ กลืนกินทั้งคู่