ตอนที่ 109 แสดงฝีมือ
บูมมม!
มันเป็นเสียงฝนฟ้าคะนอง ท้องฟ้ามืดถูกฉีกเป็นริ้วโดยสายฝนและฟ้าผ่า ฝนกำลังสาดเทลงมา
ม่านฝนได้จำกัดขอบเขตวิสัยทัศน์ของทุกคน ซึ่งลดความแม่นยำการยิงพวกเขา เหล่าทหารรับจ้างต้องปิดอาวุธและอุปกรณ์พวกเขาด้วยฝนครอบกันน้ำพื่อต่อต้านพายุฝนและขนย้ายกระสุนสำรองไปยังพื้นที่กำบังฝน
ฝนตกหนักทำให้น้ำนองไปทั่ว และมันก็ดังเต็มหูของทุกคน ป้อมปราการเปียกชุ่มไปด้วยความชื้น หานเซี่ยวถอยห่างจากหน้าต่าง กันไม่ให้เปียก เขามองสภาพอากาศภายนอกและขมวดคิ้ว สภาพอากาศเลวร้ายเหมือนมันถูกระบบจงใจสร้างขึ้น ฉันพนันได้เลยว่าการโจมตีระลอกต่อไปจะมาตอนนี้ ไม่อย่างนั้น...
หานเซี่ยวคิดได้ครึ่งทางก่อนหยุดคิด เขาจะมัวแต่ล้อเล่นอย่างนั้นได้ยังไง?
ฮื้ม!
เสียงเครื่องยนต์ดังท่ามกลางฝน ศัตรูกำลังฝ่าลมฝน กองยานพาหนะหุ้มเกราะแห่กันเข้าหาคฤหาสน์ ละอองฝนจำนวนนับไม่ถ้วนแนบติดกับเกราะโลหะเย็นเฉียบ
“ยิง!”ทหารรับจ้างในคฤหาสน์ตะโกน และเสียงของปืนกลและปืนยิงระเบิดก็ตามมา
อึดใจต่อมา กระสุนปืนก็กระหน่ำยิงจากกองยานข้าศึก จรวดขนาดเล็กหลายลูกพุ่งใส่กำแพงชั้นนอกของคฤหาสน์ ซึ่งทำลายปืนกลไปสองกระบอกพร้อมมือปืน
ในขณะที่หานเซี่ยวกำลังยิงปืนไรเฟิลเขา เขาก็ได้ยินเฉินลี่และชายผิวดำกำลังตะโกนผ่านเครื่องรับส่งวิทยุ
“ศัตรูมีปืนยิงจรวด เราต้องหลบ!ออกไปและยิงพวกมันด้วยปืนกลและระเบิดเรา!”
“พลซุ่มยิงรีบยิงเร็ว อย่าให้ฉันต้องผิดหวัง!รีบทำอะไรสักอย่างเร็วเข้า!”
“เรือเร็วกว่า20ลำปรากฏบนแม่น้ำ พวกที่ประจำการอยู่ทางฝั่งตะวันตกรีบไปจัดการเร็วเข้า อย่าปล่อยให้พวกมันเข้าใกล้ฝั่ง!”
“บ้าจริง เฮลิคอปเตอร์!”
เสียงของใบพัดดังขึ้นในท้องฟ้า เฮลิคอปเตอร์กราดยิงปืนหนักจากฟ้า ประกายไฟเปลี่ยนท้องฟ้าให้เป็นกลางวัน มือปืนสวมแว่นกันลม ควบคุมปืนใหญ่6ลำกล้องข้างเฮลิคอปเตอร์และปลดปล่อยพลังทำลายล้าง
ขนาดของกระสุนเกือบเท่าจรวดขนาดเล็ก ความสามารถเจาะทะลวงพวกมันและพลังทำลายล้างไม่อาจเทียบได้กับกระสุนทั่วไป พวกมันยังยิงด้วยอัตราที่สูงอย่างมาก
ตืดดดดดดดดดดดดดด
กระสุนปืนเชื่อมต่อกันเป็นเส้นสีส้มและกวาดไปทางคฤหาสน์จากด้านบน กำแพงป้องกันชั้นนอกของคฤหาสน์กลายเป็นสิ่งไร้ประโยชน์
จำนวนผู้เสียชีวิตของทหารรับจ้างเพิ่มขึ้นสูง!
เสียงร้องไห้ โอดครวญ ตะโกน ฝนตก เสียงปืนและเสียงเครื่องยนต์ทำให้สนามรบฟังดูน่ากลัว
เฮลิคอปเตอร์นับเป็นภัยคุกคามใหญ่สุด มือปืนบางคนรีบเปลี่ยนเป้าหมายพวกเขา
อย่างไรก็ตาม ด้วยความสูง เฮลิคอปเตอร์จึงหลุดระยะยิงของปืนกลทั่วไป กระสุนทำได้แค่สัมผัสเฮลิคอปเตอร์แต่ไม่อาจเจาะเกราะด้านนอกได้
“สไนเปอร์!ฆ่านักบิน!”เฉินลี่ตะโกน
“เราจะจัดการเฮลิคอปเตอร์เอง พลซุ่มยิงคนอื่น ไปและหยุดทหารราบซะ!”พี่น้องตัวต่อสั่งผ่านเครื่องสื่อสารจากป้อมกลาง หลังจากนั้น พวกเขาก็เปิดฉากยิงใส่เฮลิคอปเตอร์
แม้จะด้วยม่านฝนหนา หานเซี่ยวก็ยังเห็นประกายไฟที่เกิดเมื่อกระสุนสไนเปอร์กระทบเกราะนอกของเฮลิคอปเตอร์ กระจกนักบินเป็นกระจกกันกระสุนเกรดสูง มันต้องยิงอย่างน้อย7-8นัดเพื่อเจาะเกราะ
หานเซี่ยวรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาหันไหล่ปืนและขยับออกห่างหน่าต่างซุ่มยิง
“แกกล้าออกตำแหน่งโดยไม่ได้รับอนุญาติ....”ชายเคราโตโกรธเคือง แต่เขาก็พูดได้เพียงครึ่งคำเมื่อเสียงของระเบิดได้หยุดเขา กำแพงป้อมระเบิดอย่างรุนแรง และชายเคราโตก็ถูกซัดลอยไปกระแทกกับกำแพงอีกฝั่ง แขนเขาหัก และเขาก็ร้องอย่างเจ็บปวด
เฮลิคอปเตอร์2ลำติดตั้งด้วยปืนยิงจรวด4กระบอก ซึ่งใช้เพื่อระเบิดป้อมทั้งสามโดยตรง ป้อมกลางถูกโจมตีหนักสุด-มันระเบิดเป็นซากและเหตุนั้น พี่น้องตัวต่อจึงถูกฆ่าทันที เนื้อพวกเขาผสานกับฝุ่นละอองและกระจายไปทั่ว
ป้อมทั้งสามถูกทำลาย!
โดยปราศจากสไนเปอร์ เฮลิคอปเตอร์จึงดุดันขึ้น เหมือนกับสุนัขป่า อาวุธทำลายล้างทำให้ทหารรับจ้างต้องหลบซ่อนในที่กำบัง และไม่กล้าแม้แต่จะโงหัวขึ้นมา
แม้หานเซี่ยวจะหลบระเบิดได้ เขาก็ยังถูกแรงระเบิด เขาไม่ได้รับความเสียหายมาก แต่หลังคาเหนือหัวเขาก็กลายเป็นเปิดโล่ง ฝนเทลงมายังจุดเขา เหตุนั้น เขาจึงอยู่ในวิสัยทัศน์ของศัตรู เขาอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่
ศัตรูมีทั้งทางบก อากาศ และน้ำ คฤหาสน์กำลังถูกโจมตีทั้งสามรูปแบบ!
เหล่าทหารรับจ้างไม่อาจยืนหยัดได้อีกต่อไป
ดวงตาเขาดูกังวล
...
“กลุ่มคนด้านนอกไม่อาจต้านทานการโจมตีได้อีกต่อไป”
ชายสองคนกำลังมองออกนอกหน้าต่างจากห้องนั่งเล่นของคฤหาสน์ในใจกลางคฤหาสน์หุบเขาแม่น้ำ หนึ่งในนั้นกำลังกดมือสองข้างกับขอบหน้าต่าง เขาสวมแว่นกรอบดำ และคิ้วกับเคราเขาก็ขาวสนิท
อีกคนยืนด้านหลังชายชรา เขาคือชายวัยกลางคน ผมดำสั้นเขาถูกเสยไปด้านหลังและมีผมหงอกเล็กน้อยใกล้ขยับเขา สิ่งเดียวที่ไม่ธรรมดาอาจเป็นนิสัยเขา เขามีรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้า ซึ่งทำให้เขาดูเป็นมิตร
ชายท่าทางเป็นมิตรหัวเราะเบาๆ“ดูเหมือนว่าฉันคงต้องลงมือแล้วสินะ”
ชายชราหัวล้านพยักหน้า“เราต้องป้องกันอีกนาน เซน่าควรกำจัดคนทรยศในองค์กรได้หมดแล้ว ชีวิตฉันขึ้นอยู่กับนายแล้วละ เพื่อนเก่า”
ชายวัยกลางคนพยักหน้าและเตรียมเดินออกไป ทันใดนั้น เขาก็หยุดและสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในสนามรบ
“ดูเหมือนจะมีคนน่าสนใจปรากฏขึ้น พวกเขาไม่ต้องการฉันอีกต่อไป”
“หืม?”ชายชรามองออกนอกหน้าต่าง
...
ขณะหลบซ่อนในโครงสร้างป้องกัน เฉินลี่ก็ตะโกนผ่านวิทยุเขา“มีสไนเปอร์คนไหนยังรอดชีวิตไหม?หากไม่สอยเฮลิคอปเตอร์สองลำนั่นลงมา เราจะตายกันที่นี่!”
ทันใดนั้น กระสุนสีแดงเข้มก็ตัดผ่านม่านฝนและยิงใส่สายกระสุนของเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งอย่างแม่นยำ จากนั้นกระสุนสีแดงก็แตกออก และเปลวไฟก็ปะทุออกมาจากด้านใน
กระสุนระเบิดแรงสูง!
บูมม!
แก๊สระเบิดสูงสีส้มเติมเต็มทุกอย่างที่มันสัมผัส และมันก็พุ่งผ่านรอยแยกระหว่างเกราะนอกและจุดไฟใส่สายพานกระสุน เฮลิคอปเตอร์ซึ่งลงมืออย่างดุดันก่อนหน้ากลับเกิดการระเบิด กระสุนระเบิดแรงสูงไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น แต่มันไปจุดชนวนของกระสุนขนาดใหญ่ทั้งหมด ซึ่งทำให้มีพลังเหมือนทุ่นระเบิด ทุกคนในเฮลิคอปเตอร์ถูกฆ่าจนหมด ซองกระสุนถูกแรงระเบิดซัด ทิ่มแทงทะลุคอของนักบินและเลือดก็กระจายไปทั่ว
เฮลิคอปเตอร์หลุดการควบคุมก่อนตกลงจากฟ้า ทั้งสองกลุ่มสามารถรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือน
ในครึ่งของซากป้อมที่เหลือ หานเซี่ยวผู้ยิงปืนได้ลดปืนลงเพื่อบรรจุกระสุนใหม่ ดวงตาเขาจริงจังและสงบนิ่ง ในช่วงสำคัญ เขาได้ผลาญค่าประสบการณ์จำนวนมากลงใน[การซุ่มยิง]จนไปถึงระดับ9!นี่คือเหตุผลที่ทำให้เขายิงได้อย่างแม่นยำ เขายิงกระสุนปืนใหญ่บนสายพานกระสุนได้จากมุมที่บีบแคบ!
อย่างไรก็ตาม การยิงนี้ยังทำให้เกิดผลเสียหลายประการ เฮลิคอปเตอร์อีกลำเล็งปืนทั้งหมดมายังป้อมซ้าย นอกจากนี้ กองกำลังภาคพื้นดินเองก็รู้ว่าเฮลิคอปเตอร์คือไพ่ตายพวกเขา ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงทุ่มกำลังมาทางเขา คิดระเบิดป้อมซ้ายให้เป็นจุล!
สีหน้าของชายเคราโตซีดเซียว เขาคิดว่าเขาจะถูกระเบิดเป็นกองเนื้อไปแล้ว เขาจะว่งเร็วกว่ากระสุนปืนได้ยังไง?ในช่วงเวลาแห่งความสิ้นหวัง เขากลับรู้สึกได้ถึงมือใหญ่โตที่คว้าคอเขาขึ้นและลากเขาวิ่งหนีด้วยความเร็วแสง พริบตาต่อมา ป้อมซ้ายก็พังถล่ม
หากมันเป็นวินาทีก่อนหน้า ชายเคราโตคงถูกเป่าเป็นเศษเนื้อไปแล้ว
หลังรอดพ้นอันตราย ชายเคราโตก็รู้สึกได้ถึงแรงบีบที่คลายออก ก้นเขากระแทกกับพื้น เขารีบหันไปและมองคนที่ช่วยเขา มันคือหานเซี่ยวนั่นเอง
ชายเคราโตไม่สนใจเรื่องการขอบคุณ เขากลับถามอย่างตกใจ“แกวิ่งเร็วขนาดนี้ได้ยังไงกัน?!”
“เพราะฉันเป็นอิสระเหมือนสายลม”
ชายเคราโตตกตะลึง แกกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร?!
ทันทีที่หานเซี่ยวพูดจบ เท้าเขาก็แตะพื้น จากนั้นรองเท้าแม่เหล็กไฟฟ้าเปล่งแสงสีน้ำเงิน และสนามแม่เหล็กไฟฟ้าก็ระเบิดออกมา ทำให้หานเซี่ยวสไลด์ได้อย่างรวดเร็วเหมือนกำลังเล่นสเก็ตน้ำแข็ง เขาเคลื่อนไหวเร็วยิ่งกว่ารถ และดังนั้น เขาจึงไปถึงยอดของกำแพงด้านนอกได้อย่างรวดเร็ว ไม่มีศัตรูคนไหนสามารถยิงเขาได้อย่างแม่นยำ
“จงดูทักษะอันงดงามของฉัน!”
หานเซี่ยวเริ่มยิงขณะวิ่งด้วยความเร็วสูง ขอบเขตวิสัยทัศน์สำหรับการยิงเพิ่มขึ้นมากกว่าในป้อมซ้าย ทักษะซุ่มยิงเขาซึ่งมาถึงระดับ9สามารถควบคุมได้ทั้งสนามรบ การเคลื่อนไหวของรองเท้าแม่เหล็กไฟฟ้าราบรื่นและมั่นคง ดังนั้นหานเซี่ยวจึงไม่ต้องใช้ความพยายามควบคุมรองเท้ามาก
กระสุนถูกยิงใส่ศัตรูอย่างต่อเนื่อง มีทั้งระเบิดแรงสูง เฮม แฟลช และกระสุนเจาะเกราะ กระสุนมักถูกเลือกใช้อย่างเหมาะสมตามเวลาและสถานการณ์ เช่น เมื่อรถ
พยายามยิงระเบิดใส่หนึ่งในปืนของคฤหาสน์ กระสุนแฟลชก็จะปรากฏขึ้นในเวลาที่เหมาะสมและทำให้ศัตรูยิงพลาด
ท่านกำลังซุ่มโจมตีขณะเคลื่อนไหว
ท่านได้เรียนรู้เทคนิค[การซุ่มยิงแบบเคลื่อนที่](1/100)
ทักษะใหม่?ดวงตาหานเซี่ยวสว่างขึ้น-ทักษะนี้สามารถกระตุ้นได้เมื่อทักษะซุ่มยิงเหนือกว่าระดับ8 เขาได้ยินกระสุนไปมาก และตระหนักว่าเมื่อเขายิงเป้าหมายสำเร็จ เขาจะได้รับแต้มความคืบหน้า เขาจึงกระตือรือร้นมากยิ่งขึ้น
หานเซี่ยวหลีกเลี่ยงการโจมตีส่วนใหญ่จากศัตรูด้วยความช่วยเหลือของรองเท้า แต่ศัตรูก็จำกัดขอบเขตเขา นั่นทำให้เขาเคลื่อนไหวได้ยากลำบากขึ้น
ดังนั้น ในไม่ช้าหานเซี่ยวจึงรู้สึกได้ใจและเมื่อเขาได้รับการยิงจากศัตรูที่เกือบถึงตัว แรงกดดันเขาก็เพิ่มขึ้น และเขาก็ถูกยิงอยู่บ่อยครั้ง เขาไม่มีทางเลือกนอกจากป้องกันร่างกายด้วยเกราะแม่เหล็ก
เฮลิคอปเตอร์ลำสุดท้ายเบี่ยงซ้ายและขวาเพื่อป้องกันหานเซี่ยวไม่ให้ยิงจุดสำคัญ ปืนกลไล่ยิงเขาอย่างต่อเนื่อง แม้จะด้วยเกราะแม่เหล็ก มันก็ยังทำให้เขารู้สึกจุกจนหายใจไม่ออก
และยิ่งเลวร้ายเข้าไปใหญ่ กระสุนแต่ละนัดได้ผลักให้เขาถอยหลัง ซึ่งเกือบทำให้หานเซี่ยวยิงพลาดไปหลายนัด
เกราะบนหน้าอกเขาทนรับกระสุนใหญ่อยู่สามนัด หานเซี่ยวรู้สึกหน้าอกที่แน่น เขาถูกผลักไปหลายเมตรและเกือบตกกำแพง แต่ทว่า ความเสียหายก็ไม่ได้มากนัก-พลังชีวิตปัจจุบันเขามีมากกว่า2พัน และด้วยความช่วยเหลือของเกราะแม่เหล็ก เขาจึงรับความเสียหายได้มากขึ้น
ในช่วงเวลานี้ เหล่าทหารรับจ้างในคฤหาสน์จึงเริ่มสู้กลับและเสริมกลยุทธ์ต่อสู้ของหานเซี่ยวให้แข็งแกร่งขึ้น
“โอ้ย สไนเปอร์ หยุดฝันกลางวันได้แล้ว สู้ต่อไปเหมือนกับก่อนหน้า เราจะประสานกับการโจมตีของคุณ!”เฉินลี่ตะโกนผ่านวิทยุ
