The Dark King – Chapter 120 ภาวนา [อ่านฟรี 13-06-2019]
The Dark King – Chapter 120 ภาวนา
ดูเหมือนว่าเจ้าราชสีห์สังหารกำลังมองหาสิ่งมีชีวิตอื่นๆอยู่อีก เป็นเพราะการฆ่านิคยังไม่ทำให้พวกมันพอใจได้
ลินดาและรีดแอบมองพวกมันผ่านช่องว่างของกำแพงที่พวกเขากำลังซ่อนตัว พวกเขาต่างกังวลใจและพยายามหายใจให้ช้าลงเพื่อลดอัตราการเต้นของหัวใจ เนื่องจากสัตว์ร้ายที่กระหายเลือดแบบพวกมันจะสามารถรับรู้ได้
“เอาล่ะ เอาล่ะ...” รีดกำมีดสั้นเอาไว้แน่นและเริ่มสวดภาวนา “พวกมันจะหาเราไม่เจอ เจ้าราชสีห์สังหารไม่สนใจพวกซอมบี้อยู่แล้ว โอ..เทพแห่งแสง พระบิดาได้โปรดประทานพรให้กับคนของพวกท่าน”
โฮ่กก !
สัตว์ร้ายพวกนั้นตามหาเป้าหมายของพวกมันไม่เจอ พวกมันจึงวนเวียนอยู่ในบริเวณนั้นด้วยความโกรธ หางที่เหมือนงูของราชสีห์สังหารบิดตัวอยู่บนพื้นดิน ในขณะที่ตัวของพวกมันหันซ้ายหันขวาเพือหาทางที่จะไปต่อ
ลินดาและรีดรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นว่า ราชสีห์สังหารไม่ได้ตามพวกเขาเข้ามาภายในอาคาร อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ยังไม่ได้สบายใจนักตราบที่ราชสีห์สังหารยังวนเวียนอยู่ที่บริเวณนี้ พวกเขาสวดภาวนาภายในจิตใจเพื่อให้พวกมันไปจากที่นี่อย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้
ในช่วงเวลาอันน่าตึงเครียดนี้ พวกเขาไม่อาจจะหายใจออกได้อย่างสะดวกเพราะความกลัว มีเสียงแหลมดังขึ้นเมื่อลูกธนูพุ่งเข้าเจาะกับผนังของอาคารหลังเล็ก
ลินดาและรีดเกือบจะกระโดดออกมาด้วยความกลัว พวกเขาเกือบลืมเจ้าเด็กใหม่คนนั้นที่คอยซ่อนตัวอยู่ในความมืดไปเสียแล้ว
“ให้ตายสิ!” ลินดากำหมัดแน่นเมื่อได้ยินเสียงลูกธนูปะทะเข้ากับผนังกำแพง อย่างไรก็ตามเธอยังคงประคองสติเอาไว้และรีบคิดหาหนทางอย่างรวดเร็ว ถ้าหากอีกฝ่ายต้องการนำราชสีห์สังหารเข้ามาภายในอาคารแห่งนี้ด้วยลูกธนู เช่นนั้นเธอต้องดึงความสนใจกลับไปด้วยก้อนหิน เธอหยิบก้อนหินขึ้นมาและมองไปยังทิศทางที่ลูกธนูถูกยิงออก
ฟึบ!
เธอไม่ต้องใช้เวลาสำหรับการยืนและเล็ง ช่วงเวลาพริบตาเดียวเธอขว้างก้อนหินออกไป
ปัง ! เพล๊ง ! เธอเห็นได้ชัดว่าก้อนหินที่โยนออกไปปะทะเข้ากับแผ่นกระจกหน้าต่าง มีเสียงแหลมดังขึ้น
ฝูงสัตว์ร้ายได้ยินเสียงและเริ่มมองไปรอบๆ
อย่างไรก็ตามลินดาต้องตกตะลึง โดยไม่มีข้อยกเว้นใดๆราชสีห์สังหารทุกตัววิ่งเข้าหาอาคารที่พวกเขาซ่อนอยู่
“นี่มัน...”
ไม่มีเวลาที่จะคิดถึงรายละเอียดที่เกิดขึ้น ฝูงของราชสีห์สังหารทำลายอาคารสามชั้นนี่ลงในทันใด
ด้วยการตอบสนองอย่างรวดเร็วพวกเขารีบกระโดดออกจากหน้าต่างในทันทีและเหยียบลงบนอีกฟากของถนน พวกเขาม้วนตัวลงเพื่อลดแรงกระแทกจากนั้นยืนขึ้นและรีบวิ่งหนีในทันที
รีดกระโดดลงมาช้าเกินไปทำให้เศษของอาคารปะทะเข้ากับร่างของเขา มีก้อนหินห้อนหนึ่งชนเข้ากับจมูกของเขา และในตอนที่เขาเอามือสัมผัสกับจมูก เขารู้ได้ในทันทีว่ามีเลือดไหลออกมา
ราชสีห์สังหารหันมาสนใจเขาในทันทีที่เลือดไหลออกมาจากจมูก มันรีบพุ่งตัวไปในทันใด
“ไม่นะ-” รีดกระวนกระวาย เขาใช้มีดสั้นเพื่อป้องกันตัวเอง แต่ในช่วงเวลาต่อมาราชสีห์สังหารก็ได้กัดเข้าที่ส่วนบนของร่างกายของเขาเป็นที่เรียบร้อย ในเวลาไม่นานมันกลืนร่างกายของเขาเข้าไป มีเลือดพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว
มีราชสีห์สังหารอีกตัวมองเห็นลินดา มันรีบวิ่งตามไปแทนที่จะให้ความสนใจกับรีด
ลินดาหน้าซีดเธอรู้ดีว่าถ้าหากราชสีห์สังหารล้อมรอบนักล่าระดับเงินจำนวน 15 คนไว้ ก็จะไม่มีซักคนเดียวที่รอดออกมาได้
เธอทิ้งทุกอย่าลงและรีบวิ่งอย่างเร็วที่สุด รวมถึงสิ่งของล้ำค่าภายในกระเป๋าสะพายจากสัตว์ร้ายที่พวกเขาได้ล่ามาก่อนหน้า
แจกให้อ่านฟรี !! ตอนที่ 121-150
ที่เพจ https://www.facebook.com/thedarkkingnovel/
อย่าลืมทักข้อความมาด้วยนะครับ
โฮ่ก! โฮ่กก!
ฝูงราชสีห์สังหารส่งเสียงคำรามออกมาในขณะที่ไล่ตามเธอไป
หลังจากที่พวกมันจากไป มีร่างเล็กๆปรากฏขึ้นหลังอาคารแห่งหนึ่ง เขาคือฟู่เทียนนั่นเอง เขามองไปยังอาคารที่ถล่มลงมา ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลยเว้นแต่เลือดของรีดที่กองอยู่บนพื้น เขารู้สึกคลื่นไส้เป็นอย่างมาก มันเป็นครั้งแรกที่เขาเห็นสัตว์ร้ายกำลังกินมนุษย์
เขามองไปยังลูกธนูที่ยิงไปก่อนหน้า ถุงเลือดถุงเล็กๆปลิวไปเพราะแรงสั่นสะเทือน
ฟู่เทียนมองไปยังกระเป๋าสะพายที่ถูกทิ้งไว้ มันมีกลิ่นของสัตว์ร้ายชนิดต่างๆอยู่ข้างในนั่น มันน่าจะเป็นสิ่งของที่มีค่าทั้งหมดที่ถูกรวบรวมโดยลินดาและทีม
ฟู่เทียนหยิบกระเป๋าของเธอขึ้นมาและเจออาหารแห้งอยู่จำนวนหนึ่ง เขาเริ่มเคี้ยวในทันใดเป็นเพราะ 3 วันที่ผ่านมาเขาไม่ได้แตะต้องอาหารเลยในขณะที่ใช้เวลาไปกับการค้นหาสัตว์ร้าย
ในขณะที่กำลังกินอาหาร ฟู่เทียนได้กลิ่นเลือดของลินดาลอยออกมา เขาไม่คิดว่าเธอจะได้รับบาดเจ็บเร็วขนาดนี้ ดูเหมือนว่าการค้นหาสัตว์ร้ายชนิดนี้จะให้ผลลัพธ์ที่ดี
“ฆ่า” ฟู่เทียนพูดออกมาเบาๆ
อย่างไรก็ตามเขาได้กลิ่นของลินดาปะปนไปกับกลิ่นอื่นๆ กลิ่นๆนั้นเกือบจะปิดบังกลิ่นของเธอหมดไป ฟู่เทียนทำได้เพียงรีบตามไปดูเท่านั้น
ท่อน้ำเสีย!
ดวงตาของฟู่เทียนหรี่ลง พวกสัตว์ร้ายเดินอยู่ตามถนนพวกมันตัวใหญ่เกินไปจึงไม่สามารถตามเข้าไปได้
เขาไม่คิดมาก่อนว่าด้วยสัตว์ร้ายจำนวนมากขนาดนี้ พวกมันจะล้มเหลวในการฆ่าลินดา ความสามารถในการเอาตัวรอดของนักล่าระดับกลางมหัศจรรย์มาก
เขาไม่เร่งรีบตามเข้าไป เพราะเขารู้ดีว่าลินดาจะช้าลงในท่อระบายน้ำนั่น ดูเหมือนว่าเธอจะรู้ดีว่าพวกสัตว์ร้ายจะไม่ตามเข้าไป ดังนั้นเธอจึงใช้โอกาสนี้ในการฟื้นฟูพลัง
“ในตอนนี้เธออยู่ในสภาพที่ดีขึ้น การใช้ลูกธนูในการซุ่มโจมตีน่าจะไม่ได้ผลอีก! แผนในก่อนหน้าก็ล้มเหลว การใช้วิธีเดิมๆคงจะไม่ได้ผลอีกแล้ว” ฟู่เทียนถอนหายใจ เขารู้ดีว่าสถานการณ์ได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง
เขาสามาถทำให้เธอเหลือตัวคนเดียวได้แล้ว แต่การโจมตีระยะใกล้คงจะไม่ได้ผล “หรือนี่จะเป็นจุดจบของเรา” ฟู่เทียนบ่น
“ถ้าทักษะการยิงธนูของฉันดีขึ้นก็คงมีโอกาสในการฆ่าเธอบ้าง ระยะในการยิงของฉันอยู่ที่ 100 เมตร ซึ่งนั่นหมายความว่าถ้าหากทำไม่สำเร็จฉันจะต้องถูกตัดหัวในไม่กี่วินาทีต่อมาทันที” ฟู่เทียนกำหมัดแน่น “แม้ว่าฉันอยากจะพัฒนาทักษะให้มากกว่านี้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะทำได้สำเร็จในทันที”
“ถ้าเรามีอาวุธปืนละก็...”
“อย่างไรก็เถอะ มันเป็นเวลากว่า 300 ปีมาแล้ว ปืนในสถานีตำรวจไม่น่าจะอยู่ในสภาพที่ดีนัก บางทีมันอาจจะไม่ได้ผล”
“อ้ะ!?”
ฟู่เทียนนึกบางอย่างขึ้นได้ “แม้ว่าปืนจะไม่สามารถทำงานได้แต่เราก็ยังใช้กระสุนได้อยู่ อ้ะ! ฉันสามารถใช้ดินปืนในการทำระเบิดได้หนิ”
เขารู้สึกตื่นเต้นเมื่อนึกถึงความเป็นไปได้ สถานีตำรวจมักมีห้องพิเศษในการเก็บอาวุธปืน ในบางทีปืนและกระสุนอาจถูกเก็บอยู่ในห้องๆนั้น ถ้ามันอยู่ในห้องละก็ ต่อให้เวลาผ่านไปถึง 300 ปีก็อาจจะยังมีของที่พอใช้ได้อยู่บ้าง
ฟู่เทียนรีบลงมือในทันทีเขารีบเดินไปตามท้องถนนเพื่อมองหาสถานีตำรวจ
แจกให้อ่านฟรี !! ตอนที่ 121-150
ที่เพจ https://www.facebook.com/thedarkkingnovel/
อย่าลืมทักข้อความมาด้วยนะครับ