ตอนที่แล้วGE97 จักรพรรดิปีศาจไป๋กู่ผู้ทรงพลัง กระบี่แยกสวรรค์ [ฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปGE99 ฟาดฟันจิตวิญญาณ สังหารศัตรู [ฟรี]

GE98 ความสามารถของเจตจำนงค์เทพ ขอบเขตสมบูรณ์แบบ [ฟรี]


หนึ่งกระบี่ทำลายดวงตา

หนิงฝานปรากฏตัว และลอบจู่โจมหวางเหยาเมื่อครู่

หนิงฝานอำพรางกายและแอบติดตามหวางเหยามาที่นี่โดยที่มันไม่ทันระวังตัว เมื่อมันเริ่มเหน็ดเหนื่อยจากการต่อสู้ หนิงฝานก็ลอบจู่โจมมันทันที

แม้หนิงฝานจะไม่ดูแคลนหวางเหยา แต่เขายังคิดว่าตนดูแคลนมันเกินไปอยู่ดี

มันสามารถใช้วิชาของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก เปล่งเสียงสังหารที่ทรงพลัง ทั้งยังแปลงร่างเป็นปีศาจกระดูกขาวขนาดยักษ์… หากไม่ลอบจู่โจมและต้องเผชิญหน้ากับมันซึ่งหน้า หนิงฝานมั่นใจเพียง 3 ใน 10 ส่วนว่าจะสังหารมันได้

แต่ถึงแม้การลอบจู่โจมจะสำเร็จ แต่โอกาสในการสังหารมันยังอยู่ที่ 5 ใน 10 ส่วนอยู่ดี

หวางเหยาทรงพลังมาก! จิตวิญญาณของจักรพรรดิปีศาจไป๋กู่เข้าสิงสู่มันด้วยตนเอง นั่นหมายความว่า มันสามารถใช้วิชาทั้งหมดที่มีได้

ยามนี้อีกฝ่ายเป็นศัตรูที่เลี่ยงไม่ได้ หากไม่สังหารมันตั้งแต่ยามนี้ ปล่อยให้มันฟื้นฟูพลังดังเก่า หนิงฝานจะสังหารมันไม่ได้อีก

แววตาของหนิงฝานในยามนี้ จึงเผยเจตนาการต่อสู้ที่รุนแรง!

โลหิตสีดำที่ไหลรินออกจากตาข้างที่ถูกทำลายของหวางได้หยุดไหลโดยไม่ทราบสาเหตุ เจตนาสังหารของมันเพิ่มพูนจนรอบข้างสั่นสะเทือน ผืนฟ้าสั่นเป็นระรอกคลื่น

มันเหยียบย่างนภา ทะยานขึ้นสู่ผืนฟ้า อัสนีสีขาวจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนปรากฏ!

“เต๋าแห่งกระดูก… อัสนีกระดูกขาว!”

อำนาจของอัสนีที่ปรากฏ เทียบเท่าอัสนีที่หูหมิงผสานพลังกับกองทัพตระกูลหู 500 นาย

แต่อัสนีของหวางเหยา ใช้ออกด้วยอำนาจของจักรพรรดิปีศาจไป๋กู่ สร้างเป็นอัสนีนับพันสายที่รุนแรงพอจะสังหารผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณ

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอัสนีที่ทรงพลัง ผู้เหลือรอดของตระกูลหูล้วนหวาดกลัว หากหวางเหยาใช้วิชานี้แต่แรก มันจะทำลายตระกูลหูได้ง่ายๆ

หูฟงสื่อ...ผู้นำตระกูลหูถอนหายใจ มันยิ้มพลางจ้องมองหนิงฝาน มันไม่เชื่อว่าหนิงฝานจะรับอัสนีที่รุนแรงพอจะสังหารผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณได้ทั้งหมด

“แม้เด็กคนนี้จะเป็นศิษย์ที่มีพรสวรรค์ของนิกายกุ่ยเชว่ กระทั่งได้เลื่อนตำแหน่งเป็นอาวุโส... แต่ยังเยาว์เกินไป ไม่มีทางรับมือกับผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกได้...”

ชายชราสิ้นหวัง หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับอัสนีที่เจิดจ้า สีหน้าหนิงฝานเคร่งเครียดจริงจัง เขาสัมผัสกระเป๋า นำกระบี่บินสีคราม ทองคำ ฟ้า แดง เหลือ ทั้ง 5 เล่มออกมา กระบี่บินแต่ละเล่มมีอานุภาพที่รุนแรงพอจะสังหารผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นต้นได้

“นั่นมัน… สมบัติระดับสูงสุด! ไม่… นั่นมันสมบัติครบชุด หากใช้พวกมันร่วมผสานจู่โจม อานุภาพของมันเกือบเทียบได้กับสมบัติระดับสูงสุด!”

ชายชรามีอายุมานานกว่า 100 ปี หูตาจึงเฉียบคม มันรู้ว่ากระบี่บินทั้ง 5 เล่มนั้นคือกระบี่บิน 5 ธาตุ หนิงฝานเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณ เหตุใดถึงมีสมบัติระดับนั้นได้… แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูง อย่างมากพวกมันก็มีเพียงสมบัติระดับสูง ยิ่งด้วยระดับปราณของหนิงฝานแล้ว เหตุใดจึงควบคุมอาวุธระดับนั้นได้ เพราะอย่างน้อย ผู้ที่จะใช้สมบัติระดับนั้นได้สมควรเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ

สิ่งที่ชายชราไม่รู้คือ แม้ระดับพลังของหนิงฝานอยู่เพียงขอบเขตประสานวิญญาณขั้นสูงสุด แต่สัมผัสเทพของเขาได้บรรลุกึ่งดวงจิตแรกเริ่มไปแล้ว

แต่ด้วยระดับพลังของหนิงฝานในยามนี้ สามารถสำแดงอานุภาพของกระบี่บินทั้ง 5 เล่มได้เพียง 1 ใน 100 ส่วน แต่อานุภาพการจู่โจมที่ได้ก็ไม่ได้แตกต่างจากผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำใช้

เมื่อได้เห็นกระบี่บินทั้ง 5 เล่มของหนิงฝาน หวางเหยาประหลาดใจเล็กน้อย

หนิงฝานขยับมือเป็นท่าทางตามวิชาลับ กระบี่บินทั้ง 5 เปล่งอานุภาพ ปรากฏเงากระบี่นับพัน เคลื่อนไหวเป็นกระบวนไม่ยุ่งเหยิงด้วยสัมผัสเทพที่ทรงพลัง เข้าปะทะกับอัสนีขาวที่กระหน่ำลงมา

เงากระบี่เข้าปะทะกับอัสนีขาว แสงจากการปะทะสว่างจ้าราวกับดอกไม้ไฟยามราตรี แต่แรงปะทะจากปราณที่รุนแรงนั้น ทำให้หนิงฝานและหวางเหยาถูกกระแทกถอยไปหลายร้อยจ้าง และหยุดยืนอย่างมั่นคง

สภาพของหนิงฝานดฤูไม่ดีนัก ผมเผ้ายุ่งเหยิง มีบางส่วนที่ไหม้ ส่วนหวางเหยา แม้ไม่บาดเจ็บ แต่ปราณที่ใช้ไปกับวิชาอัสนีขาวเมื่อครู่ หายไปไม่น้อย

หูฟงสื่อเสียวสันหลังวาบ หนิงฝานต้านรับอัสนีที่น่าสะพรึงกลัวได้ทั้งหมด!

“เก่งกาจ… แต่ยังอ่อนด้อยเกินไป” หวางเหยาจ้องมองหนิงฝานด้วยสายตาเหยียดหยาม ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตประสานวิญญาณที่ทำให้จักรพรรดิปีศาจไป๋กู่ให้ความสำคัญได้ ทั้งโลกคงมีแค่หนิงฝานคนเดียว!

“ฮึ่ม.. ปราณแทบไม่เหลือ ยังกล้ากล่าววาจาอวดดี”

หนิงฝานแสดงสีหน้าเรียบเฉย เขาได้รับผลกระทบกับการจู่โจมของหวางเหยาเล็กน้อย

แต่คำกล่าว ท่าทาง และแววตาของเขาไม่ได้เผยความอ่อนแอให้อีกฝ่ายเห็น นั่นเริ่มทำให้หวางเหยาเป็นกังวลมากขึ้น

ดวงตาข้างซ้ายของหวางเหยาปะทุอัสนีสีแดงฉาน

“ตาย!”

หวางเหยาคำราม อัสนีสีแดงฉานยิงออกจากดวงตาข้างซ้าย ตรงเข้าจู่โจมทะเลสติของหนิงฝาน!

แต่ในพริบตานั้นเอง จี้สีขาวที่ห้อยคอหนิงฝานถูกทำลายเป็นผง อัสนีสีแดงที่จู่โจมได้หายไป

เกือบไปแล้ว!

หนิงฝานตกตะลึง จี้นั่นได้ช่วยชีวิตเขาไว้ หากเขาประมาทและไม่ได้เตรียมประกาศิตทดแทนติดตัว เขาคงถูกหวางเหยาสังหารไปแล้ว

วิชาที่หวางเหยาใช้เมื่อครู่แตกต่างจากสัมผัสกระบี่ที่เข้าจู่โจมทะเลสติ การจู่โจมของสัมผัสกระบี่จะมองไม่เห็น แต่การจู่โจมเมื่อครู่คืออัสนีสีแดงหรือเรียกอีกอย่างว่าทัณฑ์สวรรค์

วิชานี้ไม่ปรากฏในความทรงจำของจักรพรรดิสวรรค์ แต่ในชั่วพริบตานั้น ในหัวหนิงฝานกลับปรากฏคำคำหนึ่ง

“เจตจำนงค์เทพ!”

การจู่โจมนี้เป็นการจู่โจมของผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณ เจตจำนงค์เทพของผู้เชี่ยวชาญแต่ละคนจะแตกต่างกัน เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ เจตจำนงค์เทพของหวางเหยานั้น สมควรเป็นเจตจำนงค์สังหาร!

สังหารกระทั่งโครงกระดูกกองเป็นภูเขา! สังหารคนกระทั่งโลหิตไหลนอง! สังหารกระทั่งพิภพสะเทือน! สังหารกระทั่งภูติผีกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว!

ยามนี้หนิงฝานไม่มีเวลาให้คิด เพราะอัสนีระลอกสองกำลังจะยิงออกมาจากตาซ้ายอีกครั้ง

หนิงฝานเร่งโคจรสัมผัสกระบี่ ก่อเป็นปราณกระบี่ที่มองไม่เห็น เข้าขวางกั้นอัสนีสีแดงเอาไว้!

*เปรี้ยง!*

หนิงฝานต้องทุ่มกำลังในการต้านทาน หากให้อัสนีสีแดงเข้าสู่ร่างของตนได้ เขาจะตายทันที

สัมผัสกระบี่ของหนิงฝาน แฝงด้วยปราณสังหารเซียน การปะทะกันของอัสนีสีแดง และปราณกระบี่ที่ทรงพลัง อาจทำให้ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ในรัศมี 500 ลี้สัมผัสได้

ผู้รอดชีวิตของตระกูลหูจ้องมองการต่อสู้บนท้องฟ้าความตกตะลึง พวกมันไม่อาจสอดมือ และหากเข้าใกล้เกินไป อาจตายโดยไร้ดินกลบฝัง

สีหน้าหนิงฝานเริ่มซีดขาวมากขึ้นเรื่อยๆ สัมผัสกระบี่ของเขาได้รับความเสียหายร้ายแรง แต่เขาแววตาที่จ้องมองหวางเหยาไม่เผยความอ่อนแอ แรงปรารถนาที่อยากชนะในใจเพิ่มพูน

ผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกแล้วทำไม? จักรพรรดิปีศาจไป๋กู่แล้วทำไม? เจตจำนงค์เทพแล้วทำไม?

ข้าจะฟาดฟันมัน!

หนิงฝานทุบอกตนอย่างรุนแรง กระอักเอาแก่นโลหิตของตนออกมา เสริมอานุภาพให้สัมผัสกระบี่เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว

ปราณกระบี่ของหนิงฝานทำลายอัสนีสีแดงของหวางเหยาจนพินาศ หวางเหยากระอักโลหิต ตาซ้ายถูกทำลาย สีหน้าแปรเปลี่ยนใหญ่หลวง!

“เป็นไปไม่ได้... ข้าครอบครอง ‘ขอบเขตสมบูรณ์แบบ’ แห่งเจตจำนงค์เทพของทัณฑ์สวรรค์ ไร้ผู้ใดต้านทาน เหตุใดเจ้าป้องกันขอบเขตสมบูรณ์แบบของข้าได้!”

ขอบเขตสมบูรณ์แบบเป็นที่รู้จักในสมัยโบราณ เป็นหนึ่งในวิชาที่น่าสะพรึงกลัว!...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด