GE97 จักรพรรดิปีศาจไป๋กู่ผู้ทรงพลัง กระบี่แยกสวรรค์ [ฟรี]

กองทหารขี่สัตว์อสูรบินของตระกูลหูที่มา แปรกระบวนทัพพร้อมสู้

“กระบวนทัพเมฆา”

กระบวนทัพที่มีชื่อเสียงในโลกพิรุณ เป็นการผสานพลังของเหล่าทหาร เสริมกำลังให้ผู้นำทัพทรงพลังยิ่งขึ้น

เมื่อกองทหารแปรกระบวนทัพเสร็จสิ้น ร่างของพวกมันก็เปล่งสีขาวยิงตรงเข้าใส่ผู้นำทัพ ที่เป็นผู้เยาว์ในชุดดำ

ทำให้กลิ่นอายและแรงกดดันของผู้เยาว์คนนั้นเพิ่มพูนขึ้นในฉับพลัน ทะลวงระดับจากผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นต้นเป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นสุดท้าย

แต่เป็นเพียงการทะลวงระดับในเวลาสั้นๆ เพราะร่างกายของผู้เยาว์คนนั้นไม่อาจทนรับพลังที่รุนแรงได้ ยามนี้มันจึงต้องจู่โจมเพื่อชับพลังออก

ผู้เยาว์คนนั้นกระชับหอกอัสนีที่อัดแน่นด้วยอานุภาพ ที่เทียบได้กับน้ำหนักหมื่นจินในมือ หอกอัสนีปรากฏสายฟ้าแปรบปราบ ผู้เยาว์แค่นเสียงและแทงหอกเข้าใส่อย่างรุนแรง

เกิดเป็นเส้นแสงอัสนีที่รุนแรงราวกับการจู่โจมของผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นต้น!

“แม้เจ้าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ แต่กองทัพตระกูลหูเราไม่มีทางแพ้เด็ดขาด! ตายซะ!”

เหล่าทหารแห่งกองทัพตระกูลหูถ่ายพลังให้ผู้เยาว์ ทำให้ผู้เยาว์คนนั้นเปล่งพลังได้ใกล้เคียงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ ด้วยวิธีนี้ มันมั่นใจว่าไม่มีทางพ่ายให้กับผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำเด็ดขาด

ปีศาจกระดูกขาวนั่นไม่มีทางต้านการจู่โจมของมันได้!

แต่ความจริงกลับไม่เป็นดังหวัง เพราะปีศาจกระดูกยักษ์ไม่สะทกสะท้านกับการจู่โจมแม้แต่น้อย

“อ่อนด้อย… อ่อนด้อยยิ่งนัก!”

ปีศาจกระดูกขาวเอื้อมมือคว้าอัสนีที่ทรงพลัง แล้วบดขยี้ได้อย่างง่ายดาย

ปีศาจกระดูกขาวไม่ได้ออมรั้งยั้งมือ แววตาของมันแปรเปลี่ยนเย็นชา เปล่งเสียงคำรามดังกึกก้อง

“วิชากระดูก… เสียงกระดูกปีศาจ!”

เมื่อคลื่นเสียงกวาดผ่านไปยังเหล่าทหารของตระกูลหู พวกมันทั้งหมดสิ้นชีพในพริบตา เพียงแต่ร่างไม่ระเบิดเละ ไม่เปล่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวด เป็นการตายที่ประหลาด

ไม่นานนัก ร่างของทหารทั้งหมดได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย ส่วนผู้เยาว์ในชุดคลุมดำ ได้มีลำแสงสายหนึ่งเข้ามาช่วยเหลือไว้

ผู้เยาว์ผู้นี้เป็นผู้สืบทอดของตระกูลหู นาม ‘หูหมิง’ ส่วนผู้ที่ช่วยเหลือมันคือชายชรารูปร่างผอมบาง เป็นผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูล

“ปีศาจนั่นแข็งแกร่งเกินไป หมิงเอ๋อร์ เจ้าไปนิกายอัสนีม่วง ขอความช่วยเหลือจากบรรพบุรุษตระกูลเรา ท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลาง!”

ชายชรารับมือกับคลื่นเสียงจู่โจม ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง ยามนี้ผู้นำตระกูลได้รับบาดเจ็บสาหัส ผู้สืบทอดต้องไปขอความช่วยเหลือ จึงเหลือมันทำหน้าที่คุ้มกันตระกูล

ชายชราสวมรองเท้าแตะคู่หนึ่ง เหยียบย่างนภาเป็นแสงสีครามประกาย เร่งให้การเคลื่อนไหวรวดเร็วจนน่ากลัว เพียงพริบตา ชายชราเคลื่อนไหวได้หลายลี้

ความเร็วระดับนี้ แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำก็ใช่ว่าจะไล่ตามได้ง่ายๆ! ที่สำคัญ ชายชราเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นกลางเท่านั้น

รองเท้าแตะที่ชายชราสวมใส่คืออุปกรณ์วิญญาณระดับทองคำ มีวิชาพิเศษติดตัวคือ ‘ก้าวย่างเทพ’ ช่วยหนุนเสริมให้ผู้เชี่ยวชาญมีความเร็วเพิ่มขึ้น 3 ใน 10 ส่วน

ปีศาจกระดูกขาวก้าวขาไปเบื้องหน้าหนึ่งก้าว พื้นดินบริเวณที่เหยียบเป็นหลุมลึก 3 ฉื่อ แต่เงาร่างของมันกลับหายไป ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของผู้เยาว์ในชุดคลุมดำที่กำลังหลบหนี

ผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลหูตกตะลึง แต่ยังเคลื่อนไหวตอบสนองอย่างรวดเร็ว

มันสัมผัสกระเป๋าที่เอว นำกระบี่บิน 13 เล่มออกมา ขว้างออกไปเบื้องหน้า ขยับมือประสานเป็นท่าทางทำให้กระบี่บินทั้ง 13 เล่มเกิดเปลวเพลิงลุกโหม แล้วพุ่งแหวกอากาศส่งเสียงหวีดหวิว เข้าใส่ปีศาจกระดูกขาว

กระบี่บินทั้ง 13 เล่มนั้นเป็นสมบัติระดับกลาง ผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลหูไม่ได้หวังให้กระบี่บินจู่โจมสร้างความเสียหายให้กับปีศาจกระดูกขาว ชายชราหวังเพียงถ่วงเวลาให้กับผู้เยาว์ชุดดำได้หนีไป

เพียงแต่ชายชราต้องตกตะลึง กระบี่บินทั้งหมดไม่อาจถ่วงเวลาได้ มันถูกปีศาจกระดูกขาวป่นเป็นผงในพริบตา

ปีศาจกระดูกขาวคำรามลั่น กรงเล็บขนาดยักษ์เอื้อมคว้าร่างของชายชราและบดขยี้จนแหลกเหลว!

ผู้เยาว์ในชุดดำไม่อาจช่วยเหลือชายชราได้ ชายชราประสบกับการตายอย่างน่าอนาจ

“หมิงเอ๋อร์...หนีไปนิกายอัสนีม่วง! อย่าได้กลับมาที่นี่อีกเด็ดขาด!”

นั่นเป็นคำกล่าวสุดท้ายของชายชรา

โลกของการฝึกตนคือโลกที่เห็นแก่ตัว เมื่อมีทรัพยากรในการบ่มเพาะจำกัด จึงต้องเข่นฆ่าเพื่อยกระดับพลังตน

แม้เส้นทางการฝึกตนจะไร้ซึ่งความรู้สึกที่อ่อนโยน แต่ความรู้สึกที่อ่อนโยนจะปรากฏยามที่คนผู้หนึ่ง ได้กล่าวคำสุดท้ายกับคนที่ตนรัก

แต่คำกล่าวเหล่านั้นไม่อาจทำให้จิตใจของปีศาจกระดูกขาวสั่นไหว มันเข่นฆ่าอย่างไร้หัวใจ จิตใจของมันจึงแข็งแกร่งดุจศิลา

ฉากที่เกิดขึ้นทำให้ผู้รอดชีวิตของตระกูลหูตกตะลึง! มีผู้เชี่ยวชาญของตระกูลบางส่วนที่ไม่ได้ผูกพันธ์กับตระกูลเฉกเช่นผู้อาวุโสใหญ่ เมื่อเห็นผู้อาวุโสใหญ่ถูกสังหาร พวกมันก็รู้ว่าตระกูลหูคงถึงจุดสิ้นสุด จึงแยกย้ายกันหลบหนี

หูฟงสื่อ...ผู้นำตระกูลหู ได้เห็นกองทหารของตน และผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลแตกดับไปต่อหน้า ทำให้มันเสียใจอย่างที่สุด มันจึงนำ ‘โอสถสลาย’ ออกมา

ผู้ที่กินโอสถสลายต้องจ่ายค่าตอบแทนด้วยชีวิต เพื่อแลกมากับการทะลวงระดับในเวลาสั้นๆ!

ยามนี้ชายชราเป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นสูงสุด แม้มันจะต้องตาย แต่โอสถสลายจะช่วยให้มันได้ครอบครองพลังในขอบเขตแก่นทองคำ

แววตาของชายชราเผยเจตนาสังหาร มันกลืนโอสถสลายลงและเริ่มดูดซับพลัง!

“ขอเวลาข้าชั่วครู่… พวกเจ้าห้ามตายเด็ดขาด...” ชายชรากล่าวกับคนที่เหลือรอดในตระกูลด้วยน้ำตา

เมื่อสูญสิ้นกองทหาร สูญสิ้นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณ หากปีศาจกระดูกขาวจู่โจม คนในตระกูลคงไม่รอด

เมื่อปีศาจกระดูกขาวเห็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณในตระกูลหูกำลังหลบหนี แววตาของมันก็เผยเจตนาสังหารที่รุนแรง

“วันนี้พวกเจ้าทั้งตระกูลจะเป็นอาหารให้ข้า ไม่มีผู้ใดหนีข้าพ้น! เจ้ารู้หรือไม่ว่า เหตุใดผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก จึงถูกเรียกขานเช่นนั้น”

ปีศาจกระดูกเอื้อมมือคว้าจับอากาศ แต่ในชั่วลมหายใจนั้น คนของตรกูลหูกว่า 200 ชีวิตได้ถูกกระชากเข้ามาหามัน!

แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณยังไม่อาจหนีพ้น คนของตระกูลหูถูกกระชากเข้าสู่รอยแยกสีดำทมิฬที่ปรากฏบนท้องฟ้า ‘วายุไร้ลักษณ์’ พัดกระชาก บดขยี้คนของตระกูลหูตายไปมากมาย

โชคดีที่ก่อนจะถูกบดขยี้ ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณหนีจากวายุไร้ลักษณ์ได้ทัน ไม่อย่างนั้น ตระกูลหูอาจถึงคราวอวสาน

ยามนี้หูฟงสื่อกำลังดูดซับพลังจากโอสถ พลางจ้องมองปีศาจกระดูกขาวด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจบรรยาย

เพราะวิชาที่ปีศาจกระดูกขาวใช้เมื่อครู่นั้น เป็นวิชาของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก… สังหารไร้ลักษณ์ เป็นวิชาที่มีเพียงผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกเท่านั้นที่ทำได้

“ที่แท้มันกลับเป็นผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก! ฮ่าฮ่า ตระกูลหูของข้าไปยั่วยุผู้เชี่ยวชาญระดับนั้นได้อย่างไร ฮ่าฮ่าฮ่า เพราะเหตุใดกัน!”

หูหมิง ผู้เยาว์ในชุดดำที่หลบหนีจากวายุไร้ลักษณ์ กระอักโลหิตและร่วงหล่นลงจากฟ้า แม้มันจะอยู่ห่างจากปีศาจกระดูกขาวที่สุด แต่ยังไม่อาจรอดพ้นจากการกระชากและวายุไร้ลักษณ์ ยามนี้มันบาดเจ็บสาหัสและตกตะลึงกับความจริงที่ปรากฏ นี่เป็นครั้งแรกที่มันได้สัมผัสกับวิชาของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก แต่มันไม่ได้ดีใจ มันท้อแท้หมดกำลังใจเสียมากกว่า

เพราะผู้ที่ด้อยกว่าขอบเขตไร้แบ่งแยกนั้น ล้วนเป็นเพียงมดปลวกในสายตาพวกมัน! วันนี้ ผู้ใดเล่าจะหยุดการจู่โจมของปีศาจกระดูกขาวได้

“ฮึ่ม! ตายไปซะ!”

ปีศาจกระดูกขาวกล่าวพลางกระทืบเท้าอย่างรุนแรง เสียงระเบิดดังกระหึ่ม พื้นดินยกตัวสูงเป็นกำแพงล้อมผู้เชี่ยวชาญที่ยังรอดชีวิตไม่ให้หลบหนี

ยามนี้ ผู้ที่เหลือรอดหวาดกลัวจนตัวสั่น

ปีศาจกระดูกขาวหัวเราะเย้ยหยัน มันเอื้อมมือคว้าผู้เชี่ยวชาญนับ 10 โยนลงไปในปากและเคี้ยวกระทั่งเลือดเนื้อสาดกระจาย

ด้วยแรงกดดันและปราณสังหารของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกเช่นจักรพรรดิปีศาจไป๋กู่ คนของตระกูลหูไม่อาจขัดขืน

“ไม่… อย่ากินคนของข้า!”

หูฟงสื่อคำรามราวกับใจสลาย และพุ่งทะยานเข้าใส่ปีศาจกระดูกขาวโดยไม่คิดชีวิต

มันไม่สนใจสิ่งใด มันแค่ไม่อาจทนดูลูกหลานในตระกูลถูกปีศาจกินไปต่อหน้าเช่นนี้

“หากต้องตาย ข้าจะลากเจ้าไปลงนรกด้วย!”

ชายชราเศร้าโศกอย่างถึงที่สุด แม้จะพุ่งทะยานเข้าหาสุดชีวิต แต่ชายชราไม่อาจเข้าใกล้ เพราะแรงกดดันและปราณสังหารของปีศาจกระดูกขาวขวางกั้นไว้

“ฮึ่ม! เจ้ามันไม่คู่ควร ตายซะ!”

กรงเล็บขนาดยักษ์ตวัดผ่าน ชายชรารู้สึกเย็นวาบที่ลำตัว ก่อนโลหิตของตนจะสาดกระจาย

ชายชราหมดสิ้นความหวัง… ในที่สุดมันก็ต้องตาย… แต่อย่างน้อย...ก็ตายโดยที่ไม่ถูกกิน

แต่ในขณะที่ชายชราหมดหวัง ปราณสังหารอีกสายก็ปรากฏ ส่งผลให้ปราณสังหารคุ้มกายของปีศาจกระดูกขาวแตกสลายไป!

และในชั่วพริบตานั้น เงากระบี่เล่มหนึ่งได้ปรากฏ แทงเข้าไปในดวงตาขนาดใหญ่ของปีศาจกระดูกขาวอย่างรวดเร็วราวกับอัสนี!

ตามด้วยเสียงของผู้เยาว์คนหนึ่งดังขึ้น

“มันไม่คู่ควร แต่ข้าคู่ควร!”

เสียงนั้นเป็นเสียงของผู้เยาว์ที่ยังไม่แตกหนุ่มเต็มที่

เงากระบี่ที่ปรากฏเมื่อครู่แฝงด้วยความสามารถเผาวิญญาณ แทงเข้าไปในดวงตาของปีศาจกระดูกขาว เผาไหม้ดวงตาของมันอย่างรุนแรง

ความตายที่ย่างกรายเข้าหาหูฟงสื่อได้ถูกขัดจังหวะไป

ชายชราตกตะลึงอย่างที่สุด ผู้ใดยื่นมือช่วยเหลือ? คนผู้นั้นเป็นผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกหรือ? ต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกแน่!

ชายชราพยุงร่างของตน เหยียญย่างนภา แหงนมองไปยังท้องนภาที่ดำสนิท เห็นเงาร่างของผู้เยาว์ในชุดขาวดำ ยามนี้ ผู้เยาว์คนนั้นได้คลายวิชาสัมผัสลวง เผยให้เห็นร่างที่แท้จริงของตน

เมื่อเงาร่างผู้เยาว์ได้ปรากฏ กระบี่ในมือเปล่งแสงฟาดฟันเข้าใส่ปีศาจกระดูกขาว กระทั่งโลหิตพุ่งกระฉูดเต็มผืนฟ้า

แม้ผู้เยาว์คนนั้นจะคงสีหน้าและแววตาที่สงบ แต่ปราณสังหารที่แผ่ออกมากลับส่งผลกระทบกับจิตใจร้ายแรง

หูฟงสื่อสัมผัสถึงปราณมหาศาลของผู้เยาว์คนนั้นได้ แต่ชายชรากลับเผยสีหน้าผิดหวัง และไม่เข้าใจ

ผู้เยาว์คนนั้นไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญไร้แย่งงแยก เป็นเพียงผู้เยาว์ในขอบเขตประสานวิญญาณขั้นสูงสุด

แต่ผู้เยาว์คนนั้นกลับใช้กระบี่ในมือ ทำร้ายผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกจนบาดเจ็บ เป็นไปได้อย่างไร?

จริงสิ… ผู้เยาว์ผู้นี้คือศิษย์ที่โดดเด่น ที่นิกายกุ่ยเชว่เพิ่งรับเข้ามาใหม่ หนิงฝาน!

ปีศาจกระดูกขาวเปล่งเสียงร้องด้วยความเจ็บ เมื่อถูกกระบี่แยกสวรรค์ของหนิงฝานทะลวง

การใช้วิชาของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก ทำให้ปีศาจกระดูกขาวเผาผลาญปราณจำนวมหาศาล ยิ่งมันถูกเผาวิญญาณของกระบี่แยกสวรรค์จู่โจม ยิ่งทำให้มันบาดเจ็บอย่างหนัก กระทั่งมันต้องถอนร่างปีศาจกระดูกขาวไป

เสียงระเบิดดังสนั่น หมอกสีดำพวยพุ่ง ปีศาจกระดูกขาวขนาดยักษ์หายไป กลับคืนสู่ร่างของผู้เยาว์ในชุดคลุมเทา

ผู้เยาว์คนนั้นคือหวางเหยา แต่ผมของมันยามนี้กลายเป็นสีขาว ราวกับเผาวิญญาณของกระบี่แยกสวรรค์ สร้างความเสียหายให้มันอย่างร้ายแรง ดวงตาข้างซ้ายที่เหลืออยู่แดงก่ำ มันโกรธแค้นอย่างที่สุด ดวงตาอีกข้างกลวงโบ๋ โลหิตสีดำไหลรินออกมาจากภายใน

มันพุ่งทะยานเข้าหาหนิงฝาน เอื้อมมือคว้าจับ ปราณจำนวนมหาศาลปรากฏ โถมเข้าใส่หนิงฝาน

แต่ปราณเหล่านั้นไม่อาจสัมผัสกายหนิงฝานได้ พวกมันเป็นเหมือนลมเย็นที่พัดผ่าน เพราะมีสัมผัสกระบี่ที่มองไม่เห็นคอยคุ้มกันปัดป้อง

นั่นยิ่งทำให้หวางเหยาโกรธแค้นมากขึ้น มันแผดเสียงคำรามด้วยความเกรี้ยวกราด!

“หนิงฝาน… หนิงฝาน… หนิงฝาน… หากจักรพรรดิผู้นี้ฆ่าเจ้าไม่ได้ ข้าจะไม่ขอเป็นคนอีกต่อไป!”

“เจ้าไม่มีทางทำได้!” หนิงฝานกล่าวอย่างเรียบเฉย แววตาดูสงบเยือกเย็น...