บทที่ 8 - Sitting and Waiting
Chapter 8 - Sitting and Waiting
วงแหวนเพลิงต้านทาน > วงแหวนแห่งไฟ
ในเวลานี้สภาพจิตใจของนักดาบปีศาจแตกต่างจากกู่เฟยอย่างสิ้นเชิง การโจมตีทั้งสามครั้งโดยเฉพาะครั้งสุดท้ายเมื่อครู่ทำให้เขาเหงื่อแตกพลั่ก ที่เขาใช้กริชกันมันได้ไม่ใช่เพราะความสามารถของเขา เขาทำมันลงไปเพื่อป้องกันตัวเองโดยที่เขาไม่รู้ตัว
อีกฝ่ายเป็นจอมเวทย์ในขณะที่เขาเป็นโจร อันที่จริงเขาควรเป็นคนคิดวิธีเข้าประชิดอีกฝ่าย ส่วนกู่เฟยควรเป็นคนคิดหาวิธีเว้นระยะเพื่อใช้สกิล
แต่ตอนนี้มันกลับเป็นจอมเวทย์ผู้ใช้มีดที่ทำให้โจรต้องถอยรักษาระยะหลังจากโดนโจมตีไปแค่สามครั้งเท่านั้น ไม่ว่านักดาบปีศาจจะมีประสบการณ์มากเพียงใดมันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะคาดหวังว่าจะต้องมาเจอสถานการณ์เช่นนี้ ทีแรกเขาจดจ่ออยู่กับบอลไฟซึ่งเป็นเวทย์เริ่มต้นของอาชีพจอมเวทย์ ความรุนแรงของมันมากพอๆกับการโดนโจมตีด้วยกริชของเขาสองถึงสามครั้ง ทว่าสุดท้ายกู่เฟยกลับไม่แม้แต่จะใช้เวทย์และโจมตีด้วยมีดแทน สถานการณ์นี้มันประหลาดเกินไป!
ทั้งสองฝ่ายหยุดชะงัก ไม่ว่าฝ่ายไหนต่างก็ไม่กล้าโจมตีสุ่มสี่สุ่มห้า
นักดาบปีศาจคำนวนแผนการต่อสู้อย่างรวดเร็ว เขาไม่มีสกิลระยะไกลดังนั้นเขาจึงต้องเข้าประชิดหากต้องการจัดการคู่ต่อสู้ แต่แค่คิดว่าเขาต้องเข้าไปใกล้กู่เฟยก็ทำให้เขาหนาวสั่นไปทั้งตัวแล้ว
"บอลไฟ...." แล้วจู่ๆกู่เฟยก็หันไปทางฝูงชนเพื่อพูด แต่บอลไฟลูกเล็กๆก็ถูกจุดขึ้นตรงหน้าของเขาอย่างรวดเร็ว
เชี่ย! เขากลัวความสามารถระยะประชิดของกู่เฟยจนลืมไปว่ากู่เฟยเป็นจอมเวทย์ ทันทีที่เขาเห็นบอลไฟก่อตัวขึ้นนักดาบปีศาจก็เริ่มเคลื่อนไหวคดเคี้ยวทันที เขาเคยเห็นคาถาบอลไฟในเกมมาก่อน หลังจากยิงออกไปบอลไฟจะโจมตีเป้าหมายในพื้นที่เล็กๆพร้อมเกิดความเสียหายเผาไหม้พักหนึ่งเท่านั้น คาถานี้สามารถหลบได้อย่างง่ายดายตราบเท่าที่เป้าหมายวิ่งออกนอกระยะหรือหลบการโจมตี
นักดาบปีศาจเคลื่อนไหวคดเคี้ยวเหมือนคนบ้าและรอกู่เฟยพูดว่า"ยิง" ทว่าไม่นานกู่เฟยกลับเป็นคนที่ตกตะลึงเมื่อเห็นบอลไฟลุกพรึ่บตรงหน้าของเขาแทน เขาพึมพำ "ไม่ใช่แก ฉันเรียกคนชื่อบอลไฟต่างหาก"
ฉี่.... บอลไฟลูกแรกกำลังจะดับ ทว่าบอลไฟลูกที่สองก็ลุกพรึ่บขึ้นมาอีก การเคลื่อนไหวของนักดาบปีศาจในตอนนี้เริ่มไร้จุดหมายขึ้นเรื่อยๆ กู่เฟยยืนอยู่ที่เดิมพร้อมลูกไฟที่ไม่ได้ถูกปล่อย จนในที่สุดบอลไฟก็ดับลงไปอีกครั้ง
ในระยะไกลนักดาบปีศาจจำเป็นต้องระวังคาถาบอลไฟ ทว่าเขาก็ชนะการต่อสู้ระยะประชิดไม่ได้เช่นกัน แบบนี้เขาจะสู้ยังไง? เขาทำอะไรไม่ถูก สถานการณ์ที่เป็นอยู่ไม่เปลี่ยนแปลงจนเขาคิดว่ากู่เฟยอาจจุดบอลไฟซ้ำๆเพื่อจำกัดการเคลื่อนไหวของเขาก็ได้ ดังนั้นนักดาบปีศาจจึงใช้สกิลประจำอาชีพก่อนที่กู่เฟยจะมีโอกาสจุดบอลไฟลูกที่สามขึ้นมาอีก ร่างกายของนักดาบปีศาจเริ่มค่อยๆจางหายไปเหมือนหมอกควันตรงหน้าของทุกคน
"สเตลท์!" คนหนึ่งในฝูงชนตะโกนขึ้นมา
เห็นได้ชัดว่ามันคือ"สเตลท์"ไพ่ลับของอาชีพโจร การที่คนเล่นอาชีพโจรจะใช้สกิลนี้ไม่แปลกอะไร ทว่าเหตุผลที่ทำให้ทุกคนตตะลึงคือสกิลนี้จะเรียนได้ก็ตอนเลเวล24 พวกเขารู้ว่าเลเวลของนักดาบปีศาจนั้นสูงกว่าพวกเขา แต่พวกเขาไม่คาดว่าจะต่างกันถึงขนาดนี้ เขาไม่เปลี่ยนไปจริงๆ.... ฝูงชนที่เพิ่งเป็นกังวลกับการโจมตีทั้งสามครั้งของกู่เฟยเมื่อครู่เริ่มอุ่นใจขึ้นมาทันที
เลเวลเป็นตัววัดความแข็งแกร่งที่ชัดเจนที่สุดในเกมMMORPG ด้วยความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงระหว่างเลเวล24กับเลเวล10 จะต่อต้านเท่าไหร่ก็ไร้ประโยชน์!
นักดาบปีศาจหายไปจากสายตาของทุกคนอย่างสมบูรณ์ เขาซ่อนตัวอยู่ที่ไหนซักแห่งเพื่อลอบสังเกตการเคลื่อนไหวของกู่เฟย
นักดาบปีศาจไม่ได้ใช้สเตลท์ตั้งแต่ต้นเพราะคาถาเลเวล6ของจอมเวทย์ "วงแหวนแห่งไฟ"
โจรจะถูกเผยตัวทันทีหากพยายามโจมตีหรือถูกโจมตีในระหว่างสถานะสเตลท์ แม้ว่าความเสียหายจากวงแหวนแห่งไฟจะไม่มาก แต่ขอบเขตสกิลของมันไกลกว่าระยะประชิดเล็กน้อย ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่โจรจะลอบเข้าใกล้จอมเวทย์ได้หากผลของวงแหวนแห่งไฟทำงานอยู่
แน่นอนว่าวงแหวนแห่งไฟก็มีจุดอ่อนเช่นกัน มันจะคงอยู่เพียงช่วงระยะหนึ่งเท่านั้นหลังจากถูกร่ายและมันไม่สามารถใช้ได้อย่างต่อเนื่อง ดังนั้นช่องว่างระหว่างที่สกิลคูลดาวน์จะเป็นโอกาสให้โจรสามารถลอบโจมตีจอมเวทย์ได้
นักดาบปีศาจใช้ประสบการณ์ของเขาคาดการณ์ถึงสองสิ่งที่อาจเกิดขึ้นได้ในการต่อสู้นี้ หนึ่งคือจอมเวทย์จะเริ่มด้วยการร่ายวงแหวนแห่งไฟก่อน หรือไม่พวกเขาก็จะใช้วงแหวนแห่งไฟอย่างประมาทโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามีสกิลเฉพาะอาชีพของโจรเลเวล24 ดังนั้นเดิมทีเขาจึงวางแผนที่จะลอบเข้าหากู่เฟยและโจมตีหลังจากที่วงแหวนแห่งไฟของกู่เฟยหมดไปแล้ว
ทว่าตอนนี้เหมือนเขาจะคิดผิดทั้งสองทาง กู่เฟยไม่ได้ใช้วงแหวนแห่งไฟอะไรนั่นทั้งนั้นแถมยังเป็นเขาที่ต้องเปิดใช้งานสกิลสเตลท์เสียเอง นอกจากนี้ความสามารถในการต่อสู้ระยะประชิดของจอมเวทย์คนนี้ยังเหนือกว่าเขามาก จนเขาคงไม่คิดว่ามันเป็นไปได้หากไม่ได้มาสัมผัสด้วยตัวเอง
เมื่อถูกบังคับให้อยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ นักดาบปีศาจจึงได้แต่ชิงเปิดใช้งานสกิลสเตลท์ก่อน เขาเชื่อว่ากู่เฟยจะร่ายวงแหวนแแห่งไฟทันทีเพื่อตอบสนองต่อการใช้งานสเตลท์ของเขา และเนื่องจากเวลาสกิลของเขานานกว่าวงแหวนแห่งไฟสามวิ เขาจึงมั่นใจว่าเขาจะสามารถใช้ช่วงเวลานั้นจัดการกู่เฟยได้ สกิลวงแหวนแห่งไฟในระดับสูงกว่านี้คงนานกว่าสกิลของเขา แต่มันเป็นไปไม่ได้สำหรับจอมเวทย์เลเวลแค่สิบ
ใช้ความรู้เกี่ยวกับตัวเกมและการคำนวนอย่างละเอียดสร้างกลยุทธ์การต่อสู้ที่ดีที่สุด นี่เป็นสไตล์การเล่นที่นักดาบปีศาจใช้ในทุกๆเกมMMORPG เขาไม่ใช่คนที่จะประมาทคู่ต่อสู้แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงจอมเวทย์เลเวล10ก็ตาม
ทว่าน่าเสียดาย เขาตัดสินใจพลาดอีกแล้ว
กู่เฟยไม่ได้ร่ายคาถาวงแหวนแห่งไฟ ทั้งยังไม่ได้เคลื่อนไหวเพื่อพยายามหลบเลี่ยงศัตรูที่มองไม่เห็นแม้แต่น้อย เขายังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
หรือเขายังไม่ได้เรียนคาถาวงเวทย์แห่งไฟ? ความสงสัยเต็มไปทั่วหัวใจของนักดาบปีศาจ แต่นี่เป็นโอกาสที่ไม่ควรพลาด เขาเข้าใกล้กู่เฟยอย่างรวดเร็วขณะที่เขาพยายามคาดเดาถึงสิ่งต่างๆที่กู่เฟยอาจทำได้
กู่เฟยไม่เคลื่อนไหวแม้แต่นิดเดียว นักดาบปีศาจกระทั่งเริ่มสงสัยว่ากู่เฟยอาจไม่ตระหนักถึงอันตรายเว้นเสียแต่ว่าเขาจะไปยืนอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว
นักดาบปีศาจลอบมาข้างหลังเขาในชั่วพริบตา แต่กู่เฟยก็ยังคงยืนนิ่ง นักดาบปีศาจขมวดคิ้วแต่เขาไม่มีเวลาแล้ว เขาเริ่มเตรียมใช้สกิลที่รุนแรงที่สุดที่เขามีซึ่งได้มาตอนเลเวล18 สกิล "แบ็คสแต็ป" (backstab = โจมตีหลัง)
สกิลนี้ต้องใช้จากด้านหลังเท่านั้นเช่นเดียวกับชื่อของมัน ภายใต้สถานการณ์ปกติมันจะสร้างความเสียหาย40ดาเมจ+200%ของพลังโจมตี แม้ว่าจะมีคนเตือนกู่เฟยถึงการยกเลิกสกิลสเตลท์ของเขาทันที่ที่เขาใช้การโจมตีนี้ แต่กริชของนักดาบปีศาจก็จะทะลวงหัวใจเขาก่อน จอมเวทย์เลเวล10ที่โดนโจรที่มีเลเวลเหนือกว่า15เลเวลใช้สกิลแบ็คสแต็ปใส่นั้นไม่มีทางรอด
ไม่มีใครในฝูงชนเข้าใจว่าอะไรจะเกิดขึ้น และไม่มีใครรู้ว่านักดาบปีศาจได้มาอยู่ข้างหลังของกู่เฟยแล้ว
ทว่าในเวลานั้นเองกู่เฟยกลับหันหลังและขยับมือซ้ายอย่างรวดเร็ว ทุกคนที่เห็นต่างได้แต่อ้าปากค้าง นักดาบปีศาจค่อยๆปรากฏตัวขึ้นจากความว่างเปล่า มือขวาของเขาที่ยื่นออกมาจับกริชของตนไว้แน่น แต่มือซ้ายของกู่เฟยที่จับข้อมือของเขาไว้แน่นยิ่งกว่า
ภาพนี้ทำให้ดวงตาของทุกคนเบิกโพลง
กู่เฟยบิดมือซ้ายของเขาและบีบข้อมือนักดาบปีศาจอย่างแรง ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วนิ้วของนักดาบปีศาจทำให้กริชในมือของเขาร่วงลงสู่พื้น กู่เฟยใช้โอกาสนี้ล็อกมือขวาของเขาพร้อมทิ้งมีดในมือเพื่อเก็บกริชขึ้นมาแทน จากนั้นเขาบิดแขนขวาของนักดาบปีศาจไปด้านหลังและใช้มืออีกข้างหนึ่งถือมีดจ่อคอของเขา
ฝูงชนมองการเคลื่อนไหวของกู่เฟยด้วยความตกตะลึง กว่าพวกเขาจะรู้สึกตัวนักดาบปีศาจก็พ่ายแพ้ให้กับกู่เฟยอย่างสมบูรณ์แล้ว
ไม่มีใครเคยเห็นคนเอามีดจ่อคอกันจริงๆจวบจนวันนี้ ผู้ชนะของการต่อสู้ครั้งนี้ถูกตัดสินแล้ว
"โอ้! ยอดเยี่ยม!" Fireballร้องอ้องมาด้วยความชื่นชม ตอนแรกเขากลัวจับใจเพราะหากกู่เฟยแพ้ รายต่อไปก็ต้องเป็นเขา แต่เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าของเขานั้นทั้งออกมางดงามและน่าประทับใจ เขาก็พุ่งออกไปจากฝูงชนพร้อมปรบมือแสดงความยินดีทันที เขาตบหลังของนักดาบปีศาจพลางกล่าว "นายเวล24ไม่ใช่เหรอ? รู้สึกยังไงล่ะที่ถูกจอมเวทย์เวล10ตื๊บ? ฮ่าๆๆ" ความลั้ลลาของFireballแทบเหมือนว่าเขาเป็นคนที่เอาชนะนักดาบปีศาจเอง
ใบหน้าของนักดาบปีศาจมืดครึ้ม เขาสูญเสียความมั่นใจทั้งหมดที่เขามี เขาแพ้ทั้งๆที่เขามีโอกาสลอบใช้แบ็คสแต็ป เขาจะแก้ตัวอะไรได้? นั่นเป็นกลเม็ดทั้งหมดที่โจรเลเวล25อย่างเขามี คนๆนี้เป็นใครกัน? เทคนิคที่เขาใช้ไม่ได้มาจากในเกมซักอย่างเดียว!
การพ่ายแพ้ด้วยความสามารถสูงสุดของตนควรเป็นเรื่องน่ายินดี แต่เวลานี้นักดาบปีศาจไม่รู้สึกอย่างนั้น เขามีความรู้สึกหลายอย่างผสมปนเปกันไปหมด เขาสงสัยในทักษะของกู่เฟยแต่ก็รู้สึกเจ็บปวดในความอ่อนด้อยของตัวเองเช่นเดียวกัน เขาคิดว่าเขาเป็นนักเล่นเกมมืออาชีพระดับต้นๆของโลก แต่ที่นี่เขาเพิ่งแพ้อย่างหมดรูปให้กับจอมเวทย์ที่มีเลเวลน้อยกว่าเขา15เลเวล ตอนนี้เขากลายเป็นอดีตไปแล้วหรือ?
กู่เฟยปล่อยเขาทันทีหลังจากการต่อสู้จบลง นักดาบปีศาจลุกขึ้นยืนและถอยหลังไปสองสามก้าว เขามองกู่เฟยแล้วถาม "นายชื่ออะไร?"
"Thousand Miles Drunk," กู่เฟยตอบ
"เยี่ยม ฉันจะกลับมาใหม่!" นักดาบปีศาจกล่าว
กู่เฟยพยักหน้าด้วยรอยยิ้มเล็กๆ นักดาบปีศาจหันหลังเตรียมจากไป ทว่ากู่เฟยเรียกเขา "เดี๋ยว นี่กริชของนาย" พูดจบเขาก็โยนมันไปทางนักดาบปีศาจ
นักดาบปีศาจรับมันไว้ด้วยความตกตะลึง กริชนี้มีชื่อว่าความทรงจำน้ำแข็ง นอกเหนือจากการโจมตีปกติมันยังเพิ่มความว่องไว25แต้ม มีสกิลสังหารเป้าหมายทันที30% และยังมีโอกาสอีก10%ที่จะสร้างความเสียหายประเภทแช่แข็งระดับ3 นักดาบปีศาจบังเอิญโชคดีได้มันมาหลังจากฆ่าบอสตัวหนึ่งแถวเขตป่า ตอนนี้มันคืออาวุธที่ดีที่สุดในเกม อันที่จริง, ความเสียใจครึ่งหนึ่งของเขาก็เกิดจากความจริงที่ว่าเขาจะต้องเสียกริชนี้ให้กับกู่เฟยไป
นักดาบปีศาจไม่อยากเชื่อว่ากู่เฟยจะคืนมันให้เขาง่ายๆเช่นนี้ เขากำอาวุธในมือแน่น ผู้เล่นเงินหนาจำนวนมากต่างแห่เข้าเล่นเกมนี้ อาวุธระดับนี้อาจมีมูลค่ามากถึงเงินเดือนสามเดือนของคนธรรมดา เขาไม่รู้เรื่องนี้งั้นเหรอ? เกิดอะไรขึ้นกัน?
เขาไม่เข้าใจ ทั้งยังไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี เขาทำได้เพียงพยักหน้าขอบคุณกู่เฟยก่อนจากไป