The Dark King – Chapter 115 เป็นเขานั่นเอง! [อ่านฟรี 03-06-2019]
The Dark King – Chapter 115 เป็นเขานั่นเอง!
ศัตรูอยู่ข้างหลัง!
เมื่อต้องเผชิญกับความเจ็บปวด สัญชาตญาณของลินดาก็ได้เข้ามาแทนที่ เธอนึกถึงวิธีตอบโต้อยู่หลายวิธีในขณะที่กำลังกรีดร้องออกมา ลินดาพยายามใช้แขนข้างที่ถือดาบไว้ยกขึ้นมาปัดป้องลูกธนูที่อาจพุ่งออกมาอีก ในขณะที่ปล่อยมืออีกข้างจากผนังเพื่อปล่อยตัวลง
เป็นเพราะความแข็งแกร่งและทักษะ การตกลงมาจากตึก 3 ชั้นไม่ได้สร้างบาดแผลให้เธอได้
หลังจากลงมาถึงพื้น ลินดามองไปยังทิศทางที่ลูกธนูถูกยิงออกมา ที่อีกฟากของถนนมีตึกอีกตึกตั้งตระหง่านอยู่ แต่มันมีความสูงไม่เท่ากับตึกที่เธอได้ปีนไปก่อนหน้า เนื่องจากศัตรูมักเลือกที่ซุ่มโจมตีจากอาคารที่มีความสูงมากที่สุด พวกเขาไม่คิดมาก่อนว่านี่จะเป็นส่วนหนึ่งของการซุ่มโจมตี
แม้ว่าจะกระทันหันและใช้เวลาอยู่ครู่หนึ่ง เธอสังเกตุเห็นได้ว่าลูกธนูมีทิศพุ่งมาจากหลังคาของอาคาร
ศัตรูซุ่มอยู่บนหลังคา!
เธอเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับร่างเล็กๆร่างหนึ่งอยู่ใกล้กับขอบกำแพง เขากำลังถือคันธนูและลูกธนูเอาไว้ในมือ เป็นอีกครั้งที่เขาทำการเล็งและยิงออกมา
“เป็นไปได้ยังไง นั่นมันเขา!”
ลินดาได้เห็นใบหน้าของศัตรูแล้ว หัวใจของเธอถูกเติบเต็มไปด้วยความอำมหิตแม้แต่ความเจ็บปวดบนใบหน้าก็ถูกลืมไปจดหมดสิ้น
เธอไม่คิดมาก่อนว่าเจ้าเด็กใหม่คนนั้นที่พวกเธอกำลังจะวางแผนกำจัดจะมาปรากฏตัวต่อหน้าในตอนนี้ ยิ่งไปกว่านั้นต่อให้เป็นฝันที่เลวร้ายที่สุดก็คงไม่มีใครคิดว่าเธอจะต้องมาโดนสะกดรอยตามหรือแม้กระทั่งเกือบที่จะต้องตายด้วยน้ำมือของเด็กใหม่คนนั้น
ฟึบ!
เสียงลูกธนูทำให้สติของเธอกลับมาพร้อมกับกวัดแกว่งดาบปัดป้องมันออกไป
ในตอนนี้เอง ร่างกายของนักล่าระดับกลางและทักษะการใช้ดาบก็ถูกเผยให้เห็น แม้ว่าลินดาจะตอบสนองช้าไปหน่อยแต่มันก็เพียงพอที่จะตัดลูกธนูดอกนั้นทิ้งได้ ลูกธนูถูกตัดขาดและร่วงลงสู่พื้นดิน
ในตอนนั้นเอง มือของฟู่เทียนก็ล้วงไปหยิบลูกธนูดอกที่ 3 ออกมาพร้อมยิงออกไปราวกับไม่ต้องเล็งเป้า
อย่างไรก็ตาม ด้วยความเร็วของการยิงอย่างต่อเนื่องทำให้ใจของเธอสั่นเทาพร้อมใบหน้าที่ถูกแสดงออกอย่างน่าเกลียด การที่ยืนอยู่ ณ จุดๆนั้นเธอไม่สามารถตอบโต้กลับไปได้เลย เธอทำได้เพียงเป็นเป้าให้เขายิงไปเรื่อยๆเท่านั้น ทันใดนั้นเองลินดารีบหันหลังกลับและกระโจนเข้าสู่ภายในอาคาร
ทันใดนั้นเอง ขณะที่ขาของลินดาก้าวเข้าสู่อาคาร เธอเหยียบเข้ากับสิ่งของบางอย่าง
ชิ! เธอตอบโต้อย่างรวดเร็วราวกับเป็นเทพแห่งแสง เท้าของเธอก้าวขยับออกจากตำแหน่งเดิม อย่างไรก็ตามในขณะที่เท้าของเธอกำลังจะก้าวออกมา เชือกนั่นได้ทำการหดตัวลง มันรัดเข้าที่เท้าของเธออย่างจัง ยิ่งไปกว่านั้นมันถูกผูกเอาไว้เป็นปมยิ่งเธอขัดขืนมากเท่าไหร่เชือกจะยิ่งแน่นขึ้นเท่านั้น
ทันใดนั้นเอง มีแรงบางอย่างพุ่งมาจากอีกฟากของเชือก
ในเวลาต่อมา ลินดาได้รู้สึกว่าร่างกายของเธอกำลังเข้าสู่ภาวะไร้น้ำหนัก ขาของเธอถูกดึงขึ้น ในขณะที่หัวของเธอพุ่งลงมายังพื้นดิน
เธอรีบใช้ดาบตัดไปที่เชือกโดยปราศจากความกังวล
ในจังหวะที่ดาบของเธอตัดเชือกได้ ผนังชั้นบนก็ถล่มลงมาพอดิบพอดี
เธอต้องรีบกลิ้งออกมาเพื่อหลบผนังคอนกรีตที่กำลังจะถล่มลงมาทับ ปัง! เสียงดังจากก้อนหินปะทะกับตำแหน่งที่เธอล้มอยู่ในก่อนหน้า พื้นที่บริเวณนั้นเต็มไปด้วยฝุ่นตลบอบอวล สีหน้าของเธอซีดลง อย่างไรก็ตามความโกรธของเธอพุ่งขึ้นจนถึงขีดสุด ในฐานะนักล่าระดับเงิน เธอเกือบจะต้องมาตายด้วยน้ำมือของเด็กใหม่ ถ้าหากเธอไม่สามารถตัดเชือกได้ทันเวลา เศษหินพวกนั้นจะทำให้เธอได้รับบาดเจ็บสาหัส
นอกเหนือจากนั้นยังมีลูกธนูที่ถูกปักอยู่บนใบหน้าของเธอ ถ้าหากก้อนหินทับเข้าที่ลูกธนูดอกนั้น ความเจ็บปวดของเธอจะไม่สามารถประมาณการได้เลยทีเดียว
ฟู่เทียนถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นว่ากับดักที่วางไว้ล้มเหลว เขารู้สึกกลัวขึ้นมาเมื่อได้เห็นพลังทางด้านร่างกายและประสบการณ์ของนักล่าระดับกลาง
ลินดาปิดหน้าของตัวเองไว้ หน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นและลงเล็กน้อยเนื่องจากร่างกายหลั่งอะดรีนาลีนออกมา เธอเงยหน้าขึ้นไปมองข้างบนจุดที่ฟู่เทียนยืนอยู่ อย่างไรก็ตามเธอไม่กล้าจะพุ่งขึ้นไปข้างบนอีก เธอไม่กล้าที่จะเข้าไปด้านในของอาคารอีกเช่นกันเพราะกลัวการโจมตีที่ไม่คาดคิด เธอตัดสินใจยืนอยู่ตรงนั้นอยู่ครู่หนึ่ง
เธอคิดว่าเกลและหญิงสาวผิวแทนต้องรับทราบถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว อีกฝ่ายมีแค่คนๆเดียวเท่านั้น ในขณะที่เธอยังมีเกลและนักล่าอีกหนึ่งคน ท้ายที่สุดแล้วยังไงฟู่เทียนก็จะต้องตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้
อย่างไรก็ตามลินดาเห็นได้อย่างชัดเจนว่าฟู่เทียนกำลังวางคันธนูลงและเริ่มหันหลังวิ่ง
วิ่งหนี?
แกต้องการที่จะหนี แค่นั้นสินะ?
กับดักของแกใช้ไมได้ผล และในตอนนี้แกต้องการที่จะวิ่งหนีไป?
ร่างกายของเธอสั่นขึ้นเพราะความโกรธ กล้ามเนื้อที่โดนธนูพุ่งเข้าใส่กระตุกขึ้น ความเจ็บปวดทำให้เธอแทบจะเป็นบ้า แต่เธอก็ยังไม่กล้าที่จะวิ่งตามฟู่เทียนไปตรงๆ เหตุผลแรกเป็นเพราะเธอกังวลว่ามันจะเป็นกับดัก
อีกเหตุเหตุผลก็คือบาดแผลที่เธอได้รับอยู่ในขั้นร้ายแรง ถ้าเธอยังไม่เอาลูกธนูออกไป แบบนั้นเธอจะต้องใช้มือปิดเอาไว้ตลอด และการวิ่งอย่างรวดเร็วอาจะทำให้เกิดการสั่นสะเทือน และความเจ็บปวดอาจเกิดขึ้นเกินกว่าเธอจะรับไหว
ยิ่งไปกว่านั้นเธอรู้ดีว่าลูกธนูนี่ถูกอาบไปด้วยพิษ กลิ่นเหม็นที่คุ้นเคยทำให้เธอรู้ดีว่ามันมาจากเลือดของซอมบี้
เธอกัดฟันแน่นและค่อยๆดึงลูกธนูออกมาทีละนิด หัวของลูกธนูดึงเนื้อติดออกมาจากปากของเธอ ในขณะที่ดึงมันออกมาได้น้ำตาของเธอไหลออกมาในทันที ทั้งช่วงชีวิตของเธอที่ได้ต่อสู้กับสัตว์ร้าย ไม่มีครั้งไหนเลยที่จะทำให้เธอเจ็บปวดได้เท่ากับครั้งนี้
หลังจากที่ดึงลูกธนูออกมาได้ เธอรีบหยิบกล่องปฐมพยาบาลออกมาจากกระเป๋าทันที เธอรีบใช้ผ้าพันแผลพันไปบนใบหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายที่ซ่อนอยู่รวมถึงการติดเชื้อ
เกลและหญิงสาวผิวแทนต่างอยู่ในความประหลาดใจเมื่อเห็นบาดแผลใหญ่บนใบหน้าของลินดา
“ตามมันไป! เร็วเข้า! เราจะปล่อยมันหนีไปไม่ได้” ลินดาพูดอย่างคลุมเครือโดยเปล่งเสียงออกมาจากอีกด้านหนึ่งของปาก
เกลและหญิงสาวผิวแทนเหลือบมองเล็กน้อยและพุ่งตัวเข้าไปยังอาคารที่ฟู่เทียนอยู่ด้วยความเร็วสูงสุด
“ให้ตายสิ! เขาใช้เลือดของหนูเพื่อปกปิดกลิ่นของตัวเอง!” เกลพูดในขณะที่กำลังมุ่งหน้าเข้าไปไปภายในอาคคาร เขาหยุดลงและห้ามหญิงสาวผิวแทนไม่ให้ขึ้นไปบนตึกสูง และเดินสำรวจบริเวณรอบๆ
หนูกระดูกเป็นมอนสเตอร์ที่พบได้ทุกที่ทั่วไป เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าอีกฝ่ายจะใช้เลือดของหนูสำหรับการซ่อนตัว
พวกเขาตามเป้าหมายผิดมาตั้งแต่ต้น! จุดประสงค์ของอีกฝ่ายคือทำให้พวกเขาเข้าใจผิดและเดินมาติดกับตั้งแต่แรกแล้ว!
หัวใจของเกลเจ็บปวดเมื่อคิดได้ถึงรายละเอียดเหล่านี้
ขณะที่พวกเขาเดินมาถึงหัวมุม เกลพูดออกมาอย่างรวดเร็ว “เขาเร็วมาก เขากำลังจะหนีไปแล้ว”
หญิงสาวผิวแทนไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดทั้งหมด เธอกำลังเฝ้าระวังบริเวณรอบๆเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่โดนกับดักอีก
“ให้ตายสิ!”
เกลทำได้เพียงแต่สาปแช่ง เขากล่าวกับหญิงสาวผิวแทน “เขาจับพวก ‘หนูกระดูก’ ไว้สามตัวในบริเวณนี้ และในตอนนี้เขาปล่อยพวกมันออก กลิ่นของพวกมันปะปนกันไปหมดทำให้ฉันไม่สามารถแยกทิศทางที่ชัดเจนได้ พวกเราจะต้องแยกกันออกไปตาม”
หญิงสาวผิวแทนเริ่มอยู่ในอาการตกใจ
แจกให้อ่านฟรี !! ตอนที่ 121-150
ที่เพจ https://www.facebook.com/thedarkkingnovel/
อย่าลืมทักข้อความมาด้วยนะครับ
