ตอนที่ 66 แดนลับแห่งสวรรค์และโลก
หลังจากดื่มเสร็จ หวางหยวนก็ออกไปเที่ยวกับเจียงวู่เฉิงและหยางจู่ซวน
"พวกเจ้าทั้งสองพึ่งจะมาถึงวังมังกร ให้ข้าพาพวกเจ้าไปดูรอบๆเถอะ ข้าจะพาพวกเจ้าไปที่ขุมทรัพย์ของวังมังกร"หวางหยวนกล่าว
"ตกลง"เจียงวู่เฉิงและหยางจู่ซวนพยักหน้า
วังมังกรคลอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่และมีชื่อเสียงในด้านขุมทรัพยากร ได้แก่อารามทั้งสี่คืออารามดิน น้ำ ลมและไฟ แดนลับแห่งสวรรค์และโลกและศาลาลับ ที่แรกที่หวางหยวนจะพาไปคืออารามทั้งสี่
"ดู นี่คืออารามทั้งสี่ ดิน ไฟ น้ำและลม"หวางหยวนชี้ไปที่วิหารทั้งสี่ซึ่งครอบคลุมพื้นที่กว้างขวาง แต่ละศาลามีอักษรตัวสีทองซึ่งสลักดิน ไฟ น้ำและลมไว้
"อารามทั้งสี่ เป็นสถานที่ที่ศิษย์ในวังมังกรเข้ามาใช้เยอะที่สุด ดิน ไฟ น้ำและลมนั่นคือแก่นแท้ทั้งสี่ของสวรรค์และโลกทั้งสี่ชนิดคือ แก่นแท้แห่งลม แก่นแท้แห่งปฐพี แก่นแท้แห่งไฟ และแก่นแท้แห่งสายน้ำ"
"จะมีอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญประจำอยู่หกคนในแต่ละอาราม พวกเขาคือผู้เชี่ยวชาญอันดับต้นๆของโลกและมีความเข้าใจอย่างสูงเกี่ยวกับแก่นแท้แห่งสวรรค์และโลก นั่นคือเหตุผลว่าทำไมศิษย์ของวังมังกรมักจะชอบมาที่อารามทั้งสี่ อาจารย์ทั้งหลายมักจะให้บทเรียน แสดงเทคนิคการต่อสู้และให้คำแนะนำแก่ศิษย์ทั้งหลาย"
"หากพวกเจ้ามีปัญหาในการทำความเข้าใจแก่นแท้แห่งสวรรค์และโลก พวกเจ้าสามารถมาปรึกษากับปรมาจารย์เหล่านี้ได้ ยิ่งไปกว่านั้นปรมาจารย์ทั้ง6ของแต่ละอารามยังเข้าใจในแก่นแท้แต่ละชนิดอย่างมาก"
"ปรมาจารย์ทั้ง6ในแต่ละอารามควรจะเชี่ยวชาญในด้านต่างๆ?"
มันจะดีกว่าถ้าเป็นการเดินตามรอยผู้เชี่ยวชาญชั้นยอด
แม้ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงคิดจะอยากสอนใครบางคนสุดความสามารถ เขาก็ยังรู้จักแค่ตนเองและศึกษาในแง่มุมเดียว หากเขาพบปัญหาที่ไม่คุ้นเคย เขาย่อมไม่รู้วิธีชี้แนะพวกมัน
ในวังมังกรนั้น อารามทั้งสี่ครอบคลุมแก่นแท้แห่งสวรรค์และโลกทั้งสี่ชนิดไว้ แต่ละอารามก็มีผู้เชี่ยวชาญที่ประจำอารามถึง6คน ซึ่งค้นคว้าในด้านต่างๆ ดังนั้นบรรดาลูกศิษย์ไม่ต้องกังวลว่าพวกเขาจะประสบกับปัญหาที่แก้ไม่ได้
"ตอนนี้เรามาถึงแดนลับแห่งสวรรค์และโลก"
หวางหยวนเป็นผู้นำกลุ่ม จากนั้นพวกเขาก็มายืนอยู่หน้าพระราชวังที่สวยงามและมีทหารในชุดเกราะสีทอง2คนยืนอยู่หน้าทางเข้าพระราชวัง
หวางหยวนกล่าวว่า"ดินแดนลับแห่งสวรรค์และโลกนั้นสถานที่พิเศษและจะเป็นประโยชน์ในการที่จะทำความเข้าใจแก่นแท้แห่งสวรรค์และโลก ถ้าหากเจ้าต้องการจะเข้าไป เจ้าจะต้องจ่าย1000แต้มเพื่อเข้าไปข้างใน และพวกเจ้าสามารถอยู่ได้เพียงสองชั่วโมงในแต่ละครั้ง"
"แม้ว่าจะอยู่ได้เพียงแค่2ชั่วโมง แต่ข้าแน่ใจเป็นอย่างมากว่าเจ้าจะต้องได้รับประโยชน์อย่างมหาศาลจากการเข้าไปในแต่ละครั้ง นอกจากนี้พวกเจ้าเป็นศิษย์ใหม่ของวังมังกร ดังนั้นพวกเจ้าแต่ละคนสามารถเข้าฟรีได้3ครั้ง"
"หืม?"เจียงวู่เฉิงอุทานออกมา และคิ้วของเขาก็ยกขึ้น
เขาเพิ่งจะประหลาดใจกับอารามทั้งสี่ และแดนลับแห่งสวรรค์และโลกก็มีชื่อเสียงเทียบเท่ากับอารามทั้งสี่ เจียงวู่เฉิงค่อนข้างที่จะอยากรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ พระราชวังที่มีข้อกำหนดที่เข้มงวดในการเข้านั้นมันจะต้องไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก
"ว่าไงล่ะ?พวกเจ้าอยากจะลองเข้าไปไหม?"หวางหยวนยิ้มอย่างลึกลับ
"แน่นอน"เจียงวู่เฉิงยิ้มเล็กน้อยและมองไปที่หยางจู่ซวน"พี่สอง พี่เข้าไปก่อน"
หยางจู่ซวนพยักหน้าและเดินตรงไปยังทางเข้าพระราชวัง ทหารที่อยู่ในชุดเกราะก้าวมาข้างหน้าและอนุมัติให้หยางจู่ซวนเข้าสู่ดินแดนลับแห่งสวรรค์และโลกในทันที
สองชั่วโมงต่อมาหยางจู่ซวนก็ออกมาพร้อมกับสีหน้าที่ว่างเปล่า
"พี่สอง?"เจียงวู่เฉิงขมวดคิ้ว
"อย่าเพิ่งรบกวนเขา เขากำลังอยู่ในสภาวะทำความเข้าใจ"หวางหยวนไม่ได้แปลกใจและพูดกับเจียงวู่เฉิง"น้องสาม ตาเจ้าแล้ว"
เจียงวู่เฉิงพยักหน้าและก้าวเข้าสู่พระราชวังในทันที
ทหารชุดเกราะทั้งสองคนขยับมาด้านหน้าและปล่อยให้เจียงวู่เฉิงเข้าไปหลังจากที่ตระหนักได้ว่าเขาคือศิษย์ใหม่
"มีอะไรที่ถูกเก็บไว้ในแดนลับแห่งสวรรค์และโลก?"
เจียงวู่เฉิงก้าวเข้าสู่แดนลับด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความอยากรู้
ทันทีที่เขาเข้ามาข้างใน เจียงวู่เฉิงก็รู้สึกว่าตัวเองนั้นถูกห้องล้อมไปด้วยความมืดมิด มีเพียงแสงริบหรี่จากทางข้างหน้าในความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุด
เจียงวู่เฉิงอดไม่ได้ที่จะมองไปที่แสงนั้น
เขาซึมซับมัน แสงแวววับก็เปลี่ยนไปเป็นดาบที่มีแก่นแท้แห่งลม ปฐพี ไฟและสายน้ำในทันที เขารู้ดีว่าแก่นแท้แห่งดาบทั้งสี่ชนิดนั้นลึกล้ำจนไม่อาจหยั่งถึงแม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจสองชนิดสุดท้าย
เจียงวู่เฉิงดึงดาบสะบั้นพิฆาตที่อยู่ด้านหลังของเขาออกมา ทันใดนั้นแสงดาบก็เริ่มที่จะขยับ
แสงดาบที่ไม่มีตัวตนขยับไปมาอย่างยืดหยุ่น
เจียงวู่เฉิงก็เริ่มขยับด้วยเพลงดาบนิรนาม
เขาใช้กระบวนท่าแรกของเพลงดาบนิรนาม ย่างก้าวเงาโลหิต
และเขาก็ไม่พบปัญหาใดๆในการแสดงกระบวนท่าที่สองของเพลงดาบนิรนาม เพลงดาบปลิดวิญญาณ
ส่วนกระบวนท่าที่สามของเพลงดาบนิรนาม ดาบสัมประยุทธ์ เป็นกระบวนท่าสังหารที่น่ากลัวโดยมุ่งเน้นไปที่ความเร็วสูงสุด
เจียงวู่เฉิงที่ยังไม่เข้าใจในกระบวนท่านี้ เขาคิดว่าความรวดเร็วในการปลดปล่อยดาบของเขานั้นยังเร็วไม่พอ แต่ในความเป็นจริงมันเกี่ยวข้องกับความเข้าใจในแก่นแท้แห่งลมของเขานั้นอยู่ระดับที่ต่ำเกินไป
อย่างไรก็ตาม เจียงวู่เฉิงก็อดไม่ได้ที่จะกวัดแกว่งดาบของเขาอย่างช้าๆในสถานการณ์ที่พิเศษอย่างนี้
วูม!
แสงดาบส่องประกายและหายไปพร้อมกับสายลม
เขาได้ใช้กระบวนท่าที่สามของเพลงดาบนิรนาม ดาบสัมประยุทธ์
แต่มันยังไม่จบ
เมื่อเจียงวู่เฉิงยังคงฟันดาบอย่างต่อเนื่อง แสงดาบก็ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
แสงดาบทุกครั้งมีแก่นแท้แห่งปฐพีแฝงอยู่
ทันใดนั้นแสงริบหรี่ก็หายไป เจียงวู่เฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยและจ้องมองไปภายในอากาศที่ว่างเปล่า
"สองชั่วโมงของข้าหมดแล้วงั้นหรือ?"เจียงวู่เฉิงมองไปในความมืดและถอนหายใจ หลังจากนั้นเขาก็หันหลังเดินจากไป
เจียงวู่เฉิงเดินออกจากแดนลับแห่งสวรรค์และโลกและเห็นพี่น้องร่วมสาบานของเขายืนรออยู่ข้างนอก แต่เขาไม่สนใจ เขานั่งลงบนพื้นและหลับตาในทันที
หวางหยวน,หยางจู่ซวนและซูรูไม่ได้โกรธเจียงวู่เฉิงแต่อย่างใด พวกเขาเข้าใจว่าเจียงวู่เฉิงกำลังอยู่ในสภาวะทำความเข้าใจ หลังจากนั้นไม่นานเจียงวู่เฉิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและลุกขึ้นยืนในทันที
"เป็นอย่างไรบ้าง?"หวางหยวนกล่าวถามด้วยรอยยิ้ม
"ดี ดีมาก"เจียงวู่เฉิงพยักหน้าอย่างแรง"ประโยชน์ในการฝึกฝนในแดนลับแห่งสวรรค์และโลกเป็นเวลาสองชั่วโมงเทียบเท่ากับการฝึกฝนข้างนอกถึงหนึ่งเดือนเต็ม"
...