ตอนที่ 1 : สุดยอดระบบอินเตอร์เน็ตคาเฟ่(อ่านฟรี)
ในประเทศที่รุ่งเรืองของดาจินมีสถานที่ ที่งดงามมีชื่อเรียกว่า จิวหัว
จิวหัวเป็นเมือง มหานครที่ไม่ได้เป็นเพียงรูปของบริษัทแต่เป็นเหมือนเมืองแห่งสงคราม วัฒนธรรมทางศิลปะและเป็นจุดการค้าขายของประเทศเป็นส่วนสำคัญของทิศใต้ของดาจิน
ยามพระอาทิตย์ขึ้นบนท้องฟ้า จะเห็นถนนที่มีรถม้าลากของหนักๆมามากมายแต่ละคันมีสินค้ามากมายนับไม่ถ้วนจากทั่วประเทศ
อีกด้านหนึ่งของกำแพงเมือง ยังมีร้านค้ามากมายและถนนคนเดินที่มีร้านค้าจำนวนมากรวมตัวกันอยู่บนถนนอย่างหนาแน่น
อีกข้างหนึ่ง มีนักรบสองสามคนนั่งพักผ่อนอยู่ใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ จากการฝึกฝนขี่รถม้าโดยถนนสี่เลน
ในบางครั้ง เมื่อรถม้าวิ่งผ่านลมโชยมาทำให้ผ้าม่านเลิกขึ้นให้เห็นถึงลักษณะของนักปราชญ์
นักรบและผู้พัฒนามากฝีมือ ซึ่งมีมากมายในเมืองมากกว่าจะที่นับไหว และผู้คนที่อัดแน่นเหมือนปลาซาดีนในกระป๋องอาศัยอยู่ทุกพื้นที่ นี่เป็นภาพที่หาดูได้ยาก แม้แต่ในประเทศดาจิน
อย่างไรก็ตามแต่ นี่คือโอกาสพิเศษที่กำลังจะเกิดขึ้นที่ สำนักหลิงหยวน ดังนั้นจึงเปิดรับนักรบท่านใดที่สนใจที่เข้าร่วมสมาคม เพื่อทำให้เมืองครึกคื้นและน่าอยู่มากขึ้น
ทางด้านตะวันออกหัวมุมเมือง มีร้านเล็กๆ ขณะที่ทุกอย่างกำลังเกิดขึ้นในเมืองหลัก เจ้าของร้านค่อยๆเดินออกมาและนั่งม้านั่งหน้าร้าน นั่งพักให้ลมพัดผ่านอย่างเย็นใจ เขาจิ้มหัวตัวเองอย่างหมดหวัง
แน่นอนว่าที่นี่เป็นมหานคร แต่ร้านค้าที่อยู่ใกล้กับตัวเมืองแทบจะไม่มีลูกค้าเลย ยิ่งไปกว่านั้นตำแหน่งเฉพาะนี้ที่นี่ยิ่งแย่กว่าที่อื่น อย่างไรก็ตามร้านนี้เป็นมรดกเพียงอย่างเดียวที่ผู้เป็นพ่อทิ้งไว้ให้ ฟางฉี หลังจากเขามาถึงโลกนี้
ร้านค้านี้เคยขายหลายสิ่งเช่นขึ้ผึ้ง อาวุธ หรือของเหลือในสต็อกบางอย่างที่บางคนไม่ต้องการ ฟางฉีขายทุกอย่าง
แต่เดิมความจริง ฟางฉีต้องการขายร้านนี้ แต่เขาเปลี่ยนใจ
เพราะ…
ด้วยความคิดนี้ เขามองเห็นจุดเริ่มต้นของการสร้าง อินเตอร์เน็ตคลับ
ชื่อนี้เจ๋งจริงๆ แต่..มันเป็นร้านอินเตอร์เน็ต!
หรือนี่จะเป็นร้านอินเตอร์เน็ตในโลกใหม่?
เพื่อให้สมเหตุผลเราจะต้องเริ่มจากวันก่อนเมื่อวานนี้ (วานซืน)
...
- เช้าวันก่อนเมื่อวาน(วานซืน) -
"อีกหนึ่งวันแห่งความเบื่อหน่าย ... " ฟางฉี หาวขณะที่เขากำลังปีนออกมาจากเตียงพร้อมเกาหัว เตียงของเขามีรูปร่างเหมือนรังนก
ทันใดนั้น เขาคิดว่าเขาได้ยินเสียงแปลกๆรอบตัวเขาไม่รู้ว่ามาจากที่ไหน เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนนะ หรือว่ามาจากหัวเขา??
อะไรกัน!!! ฉันหลอนหรือเปล่าเนี่ย??
เขาเริ่มตื่นเต้นและฟังอย่างตั้งใจ “ระบบเปิดใช้งานสำเร็จแล้ว คุณต้องการเปิดใช้งานหรือไม่?”
“ระบบ?” ราวกับว่าท้องฟ้ามีฝนลูกชิ้นแสนอร่อยตกลงมาบนตัวเขาในขณะที่เขาหลับ! ฟางฉีตัดสินใจเปิดโดยไม่สนใจว่าอะไรคือระบบหรือระบบคืออะไร ไว้ค่อยหาคำตอบที่หลังแล้วกัน!
“ปี๊บ! ระบบได้ทำการเปิดสำเร็จแล้ว!”
"ใช่!" ท่าทางดีใจ ฟางฉี โบกมือของเขาไปในอากาศ พร้อมระบบใหม่ของเขาในที่สุดเขาก็จะสามารถโกงในชีวิตได้!
อย่างไรก็ตามตัวเขาเองก็ไม่ไม่รู้ว่าระบบใหม่มีไว้เพื่ออะไร
ระบบจะให้ฉันเรียนรู้เพื่อทำลายผู้อื่น? ระบบจะช่วยฉันสร้างยาอายุวัฒนะที่น่าอัศจรรย์ขึ้น?
หรือ, อาจจะเป็นระบบสุดยอดนักรบ?
เขาตื่นเต้นโดยทันทีเมื่อรู้ว่ามีความเป็นไปได้ว่าเขาจะสามารถเอาชนะทุกคนที่เขาไม่ชอบ ถ้าหากเป็นเช่นนั้น ผู้ชายที่มีความสามารถพิเศษก็จะก้มกราบต่อหน้าเขา และผู้หญิงทุกคนจะประจบเขา นี่ละชีวิต!
ในขณะนั้น อีกเสียงหนึ่งในหัวก็ได้ดังขึ้น “ระบบสุดยอดอินเตอร์เน็ตคาเฟ่พร้อมเปิดใช้งานสำเร็จแล้ว!”
“อะไรอยู่ในโลก?” ด้วยความตกใจของระบบที่สมบูรณ์แบบ ทำให้ฟางฉี ตกอยู่ในห้วงอากาศที่หยุดนิ่งเป็นเวลา 30 วินาที เขาจึงถามด้วยความสับสนว่า “ระบบของคุณคืออะไร”
“สุดยอดระบบอินเตอร์เน็ตคาเฟ่” เสียงอิเล็กทรอนิกส์ที่อยู่ในหัวของเขาตอบ
“หะอะไร? คุณพูดว่าอะไรนะ?” ฟางฉีถาม เพราะไม่แน่ใจในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน
นี่เขากำลังจะเปิดร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่จริงๆหรอเนี่ย? แล้วที่นี่มีอินเตอร์เน็ตหรือเปล่า?
บางที… อาจจะมีบางพื้นที่
“โง่จริง ระบบเวร!” ฟางฉี อดไม่ได้ที่จะต่อว่าแช่งหัวของเขา
“โปรดอย่าว่าระบบ” เสียงอิเล็กทรอนิกส์จากในหัวดังขึ้น “เนื่องจากนี่เป็นความผิดพลาดครั้งแรกของโฮสต์ คุณจะได้รับคำเตือน หากคุณสาปแช่งระบบอีกครั้งคุณจะถูกลงโทษ”
“...” ฟางฉีไม่มีคำพูดใดๆจะเอ่ย แต่เขากังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับลงโทษของระบบ เขาไม่มีทางเลือกใดนอกจากถามว่า “บอกฉันหน่อยว่าคุณสามารถทำอะไรได้บ้าง”
“ระบบเพิ่งส่งงานแรกให้คุณ คุณสามารถตรวจสอบได้จากส่วนต่อประสานงานของคุณ”
“ส่วนต่อประสานงาน?” แม้จะคิดอยู่อีกใจฟางฉีก็หันไปหาส่วนต่อประสานงานและตามที่คาดไว้เขาเห็นงานแรกของเขาในแถบงาน
[ภารกิจของผู้เล่นใหม่: เปิดอินเตอร์เน็ตคาเฟ่
ร่างวัลสำหรับผู้ทำภารกิจ: คอมพิวเตอร์สี่ชุด และอุปกรณ์ต่างๆ
เกมพีซีหนึ่งเกม - Resident Evil One: Virtual Reality Remake
หากภารกิจไม่สมบูรณ์แบบระบบจะทำการค้นหาโฮสต์คนอื่น]
…
นั้นคือส่วนสำคัญ ในที่สุดฟางฉีก็มีระบบและเขาตั้งใจว่าจะไม่ปล่อยให้มันเสียเปล่า ดังนั้นตอนนี้เขากำลังเป็นเจ้าของร้านอินเตอร์เน็ต ยิงกว่านั้นขาเปิดด้วย ระบบสุดยอดอินเตอร์เน็ตคาเฟ่และเป็นต้นกำเนิดอีกด้วย
เขาใช้เวลาเมื่อวานนี้ไปกับการทำความสะอาดและจัดการร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ และเขายังใช้เวลาทั้งวันในการเล่นเกม วันนี้แหละจะเป็นวันเปิดร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่อย่างเป็นทางการ
ข้างในประตูกระจกร้านมีการจัดการอย่างดี เป็นพื้นไม้เนื้อแข็ง ผนังสีขาวดูสะอาดสะอ้าน มีโต๊ะตั้งคอมพิวเตอร์อยู่ 4 เครื่อง พร้อมเกาอี้สุดหรูอยู่กลางห้องคอมแต่ละชุดมีเตรื่องมือและอุปกรณ์พร้อมสำหรับเล่นเกมและใช้งาน ยังมีอุปกรณ์คล้ายหูฟัง VR ขั้นสูง ที่เขาเคยเห็นในโลกเก่าที่เคยอาศัยอยู่ก่อนจะมายังโลกนี้
ระบบอธิบายให้ฟางฉีฟังว่า อุปกรณ์เหล่านี้เรียกว่า เครื่องจำลองสภาวะเสมือนจริงที่จำลองโดยเทคนิคทางคอมพิวเตอร์ ซึ่งนั่นเป็นกุญแจสำคัญในการเล่นเกม VR
ถึงแม้ว่าจะมีคอมพิวเตอร์เพียง 4 เครื่องเท่านั้น แต่ก็มีความสามารถมากและบรรยากาศในร้านโดยรวมๆแล้วก็ค่อนข้างดีเลยทีเดียว
เห็นได้ชัดว่าในโลกแห่งใหม่นี้ไม่มีไฟฟ้า แต่หน้าจอคอมพิวเตอร์และพีซีเปิดอยู่ โดยไม่ต้องใช้ปลั๊กหรือสายไฟ โปรแกรมในเครื่องมีไม่มากนักโดนหลักก็มีไอคอนของเกมซอมบี้ สำหรับชาว Resident Evil one
ข้างๆประตูมีกระดานดำ ความสูงประมาณหนึ่งเมตรแขวนอยู่บนผนัง เขียนราคาและกฎข้อบังคับในการใช้งานของร้าน การเปิดร้านอินเตอร์เน็ตในโลกนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพียงแต่เป็นสิ่งที่ใหม่สำหรับผู้คนจึงต้องมีข้อจำกัดและลองผิดลองถูก
อย่างไรก็ตามกฏและข้อบังคับที่เขียนขึ้นโดยฟางฉี
นี่คือกฏ:
1. เวลาทำการ 08.00 น. ถึง 00.00 น
2. หนึ่งชั่วโมงมีค่าใช้จ่าย 2 คริสตัล เล่นเกม Resident Evil One ต้องจ่าย 5 คริสตัล แต่ละคนสามารถได้แค่ 6 ชมต่อวัน
3. หากคุณต้องการเล่นไม่ทำตามกฏคุณจะไม่ได้กลับมาเล่นอีก
4. เล่นอย่างไม่ประมาทและอยู่ในศีลธรรมของตัวเอง
ฟางฉีรู้ดีว่าหากผู้เล่นที่นี่ มีเงินเพียงแค่ทองแดงหรือเหรียญเงินสำหรับการจ่ายเพื่อ 1-2 ชั่วโมงในการเล่น แต่อย่างไรก็ตามร้านของเขา 1 ชั่วโมงจ่ายเป็นคริสตัล 1 เม็ด
การตั้งกฏไว้ว่า การเล่นเกม Resident Evil One มีค่าเท่ากับ 5 คริสตัล
5 คริสตัล เท่ากับ 5000 เหรียญทอง แล้วทำไมทุกคนถึงยังอยากเล่น?
ไม่มีใครหรอกที่อยากจะจ่าย 2000 เหรียญทอง 1 ชั่วโมง และจ่ายเพิ่มอีก 5000 เพื่อเล่นเกมหรอก
สิ่งที่แย่ไปกว่านั้น คือระบบมีข้อกำหนดให้เขาอีกข้อหนึ่ง คือ อินเตอร์เน็ตคาเฟ่ของเค้าต้องคนเต็มภายใน 3 วัน
ฟางฉี ไม่มีความเห็นใดต่อภาระกิจ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีคนเข้าร้า่น ถึงแม้ว่าคอมจะเป็นระบบดีมากที่สุด แต่ปัญหาในตอนนี้คือไม่มีใครอยากลองใช้อินเตอร์เน็ตคาเฟ่ของเขา
ฟางฉีเปิดประตูเดินเข้าไปในร้านและนั่งลงหน้าคอมพิวเตอร์ เขาพูดพึมพำกับตัวเองว่า “จะเป็นยังไงนะถ้าลองเล่นสักรอบ?”
ขณะที่เขากำลังลังเลใจในการเล่น เด็กหนุ่มสวมเสื้อสีน้ำเงินสด ดูอายุราวๆ 15-16 ปี ก็เปิดประตูเข้ามาในร้าน และต่อรองราคาค่าใช้งาน ดูเหมือนว่าเด็กหนุ่มรีบร้อนที่จะต้องใช้งานบางอย่าง
เสื้อผ้าของเขาทำขึ้นเอง แต่มันดูคับไปหน่อย กระดุมที่หน้าของเค้าดูเหมือนว่าจะแตกออก อย่างไรก็ตาม เสื้อที่ปกคลุมด้วยขนนก ก็ดูไม่เหมือนคนที่ชอบออกกำลังกาย(อ้วน) หลังจากเด็กหนุ่ม(อ้วน)เดินเข้าไปในร้าน ดวงตาของเขามองที่ ฟางฉี ทันที “ฉี ทำไมนายยังมัวเฝ้าร้านอยู่?” แล้วทำไมนายไม่บอกฉันว่านายทำธุรกิจใหม่? ถ้านายบอกฉัน ฉันจะได้่ช่วยโปรโมทให้นายได้
ฟางฉี ได้รู้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้คือ หวังใต้ ลูกชายของเจ้าของร้าน หัวเซียน พาวิลเลี่ยน ร้านอาหาบนถนนใกล้เคียง ฟางฉีไม่มีเพื่อนมากมาย แต่หวังใต้คือหนึ่งในนั้น