ตอนที่ 82 หักหลัง

รถหุ้มเกราะเริ่มกระจายกัน

ดวงตาของคาร์ลสว่างขึ้นและสั่ง“เตรียมยิงสนับสนุนและระเบิดทุกอย่างในบริเวณใกล้เคียง!”

 

คำสั่งของคาร์ลมีแรงจูงใจซ่อนเร้น เขาตกใจแต่ก็ยังออกคำสั่ง

กลุ่มยานพาหนะติดตั้งขีปนาวุธเคลื่อนไปข้างหน้าและในไม่ช้า จรวดก็ถูกปล่อย

รถบรรทุกตกอยู่ในรัศมีโจมตีของขีปนาวุธ!

สายลับจากแผนก13ตวัดสายตาและพบสิ่งที่คาร์ลคิดทำ พวกเขาโกรธและไม่พอใจ

ผู้ช่วยอธิยาย“บ้าจริง เราคำนวณรัศมีโจมตีผิดพลาด”

คำพูดเหล่านี้หลอกได้แค่เด็กเท่านั้น สายลับจากแผนก13ไม่มีทางเชื่อและฉีไป่เจี่ยก็ตะโกน“คาร์ล คุณคิดจะทำอะไรกัน?!”

คาร์ลไม่ตอบ สีหน้าเขาไร้อารมณ์ และดวงตาเขาก็เย็นชาราวกับน้ำแข็ง

แย่หน่อยนะ พวกแกไม่ได้เป็นชาวเฮสล่า

หลี่ย่าหลินเห็นจรวดที่กำลังพุ่งมา ซึ่งหมายถึงการทำลายล้างทีกำลังจะเกิดขึ้น เธอกรีดร้อง“พวกเขาต้องการส่งเราไปตายด้วย!”

“ผู้บัญชาการเฮสล่าตั้งใจทำมัน!”จางเหว่ยโกรธ

 

แม้ความตึงเครียดจะเกิดระหว่างการปฏิบัติร่วมกันของสองประเทศ แต่ก็ไม่มีใครคิดว่าผู้บัญชาการเฮสล่าจะทำการอุกอาจเช่นนี้ นอกจากนี้ เขายังปัดความรับผิดชอบโดยการอ้างว่าเป็นอุบัติเหตุ

มีเพียงพวกหัวรุนแรงเท่านั้นที่คิดทำอะไรเช่นนี้-การฆ่าพวกพ้องและเมินเฉยผลที่จะตามมา!

องค์กรต้นกำเนิดคือศัตรูของ6ประเทศ ทุกฝ่ายเห็นพ้องว่าต้องการต่อต้าน อย่างไรก็ตาม ทุกฝ่ายก็ไม่ใช่พันธมิตรกัน และบางประเทศก็ยังขัดแย้งกัน เบื้องบนของแต่ละประเทศเต็มไปด้วยการเสแสร้งและเจ้าเล่ห์ พวกเขายังเต็มใจเสียสละผู้ใต้บัญชาเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

หานเซี่ยวเพ่งสมาธิและตะโกน“ใช้ไนโตร!”

หลี่ย่าหลินกดปุ่มทันที เปลวไฟสีน้ำเงินพวยพุ่งจากท่อไอเสีย เร่งความเร็วของรถบรรทุกให้เหมือนแรดป่า หลี่ย่าหลินถูกแรงผลักเข้ากับเบาะนั่งอย่างรุนแรง

จรวดเริ่มร่อนลงอย่างรวดเร็ว สามร้อยเมตร สองร้อยเมตร หนึ่งร้อยเมตร ห้าสิบเมตร

บูม!

ในที่สุด การระเบิดก็มาถึง สร้างคลื่นความร้อนเป็นเมฆฝุ่น ควันเพลิงพวยพุ่งขึ้นบนที่ราบ ทันใดนั้น ทุกคนก็สูญเสียความรู้สึก เสียงของการระเบิดเกินกว่าที่หูจะรับได้ ราวกับโลกทั้งใบเงียบสงัด สิ่งที่เหลืออยู฿คือแสงไฟที่ส่องสว่างยามค่ำคืน

ทุกอย่างภายในรัศมีโจมตีล้วนถูกทำลาย

หลังผ่านไปสามวินาที เสียงร้องเรียก็ดังขึ้น

ความโกรธและความแค้นสลักอยู่ทั่วหน้าสายลับจากแผนก13

ความเศร้าโศรกสามารถสังเกตได้จากดวงตาของตี้ ซูซู เปลวไฟสีเขียวกำลังเผาไหม้ในใจเธอ

หวืออ!

ลมเริ่มพัดแรง

รถบรรทุกหนักโผล่ออกจากควันดำหนา มีเพียงตู้ส่วนเล็กที่ถูกระเบิด เครื่องจักรและอุปกรณ์บางอย่างถูกลดขนาดเป็นเศษโลหะ

 

“พวกเขายังไม่ตาย!”

 

สายลับจากแผนก13ประหลาดใจ หลี่ย่าหลินยังไม่หายตกใจ มันเป็นเพียงไม่กี่เมตร พวกเขาโชคดีมากที่รอดพ้นจากรัศมีระเบิดได้ทันเวลา หากไม่ใช่เพราะไนโตร พวกเขาทั้งหมดคงกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว

หานเซี่ยวกระอักเลือดจากลำคอ เขาต้องทนทุกข์ทนมานจากอาการบาดเจ็บเนื่องด้วยแรงระเบิด พลังชีวิตเกือบ200หน่วยเขาหายไป การระเบิดครั้งที่สองส่งให้เขากระแทกกับกำแพงตู้อย่างแรง และเสียพลังชีวิตอีก50หน่วย หานเซี่ยวยังคงรู้สึกหวั่นไหวกับแรงระเบิด

หลังไนโตร เครื่องยนต์ก็ร้อนเกิน แต่มันก็ยังวิ่งได้จนกระทั่งมาถึงกองทหารเฮสล่า

หลังเห็นรูกระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนบนตู้ เหล่าทหารเฮสล่าก็รู้สึกหนาวสั่น

พวกเขาผ่านสนามรบมากี่สนามเนี่ย

 

“น่าเสียดาย พวกเขากลับรอดชีวิต”คาร์ลขมวดคิ้วอย่างผิดหวัง

หลังหานเซี่ยวลงรถบรรทุก เหล่าสายลับจากแผนก13ก็เริ่มรุมล้อมเขา ฉีไป่เจี่ยปาดเหงื่อเย็นออกจากใบหน้า ถอนหายใจอย่างแรงเมื่อเห็นว่าหานเซี่ยวยังไม่ตาย

คาร์ลเดินมาทางพวกเขา

ทันใดนั้น สายลับจากแผนก13ก็มองอย่างคลั่งแค้น จางเหว่ยในชุดเกราะกัดฟันแน่นและเดินไปทางคาร์ล เหล่าทหารรีบยกปืนขึ้นและเล็งมายังเหล่าสายลับ พร้อมผู้ช่วยผู้บัญชาการที่ร้องตะโกน“คิดทำอะไร?ถอยไปซะ!”

“ฉันอยากได้คำอธิบาย!”จางเหว่ยตะโกน

คาร์ลไม่สนใจและมองหานเซี่ยวพร้อมถาม“เชลยอยู่ไหน?”

“..ตายแล้ว”

 

คำสั่งของคาร์ลทำให้พวกเขาตกอยู่ในอันตราย เชลยศัตรูทั้งสองถูกฆ่า สิ่งสำคัญสุด คาร์ลยังพยายามฆ่าพวกเขา เห็นได้ชัดว่าเขาตั้งใจทำเรื่องเหล่านี้

หานเซี่ยวหลับตาเพื่อปิดบังจิตสังหารในดวงตา

 

“ไม่มีหลักฐานแล้ว ใช่ไหม?”คาร์ลขมวดคิ้วด้วยสีหน้าไม่พอใจ ทัศนคติเขายิ่งทำให้สายลับจากแผนก13โกรธแค้นยิ่งขึ้น อย่างไรก็ตาม พวกเขาทำได้แค่จ้องอย่างเย็นชา เพราะยังไงพวกเขาก็อยู่ในอาณาเขตของเฮสล่า

ฉีไป่เจี่ยไม่อาจสะกดกลั้นความดกรธเขาและโพล่งออกมา“เตรียมให้คำตอบกับแผนก13ได้เลย!”

 

คาร์ลไม่สนใจ แผนก13อำนาจเหนือเขา ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นยังเป็น’อุบัติเหตุ’ ไม่มีหลักฐานใดบ่งชี้ว่าเขาตั้งใจ อย่างมาก เขาก็คงถูกตำหนิ เขาคงไม่ต้องรับโทษใดจริงๆ

หากเขาสามารถทำลายฐานหุบเขาอีกาดำได้ มันคงเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่ ด้วยความช่วยเหลือของผู้สนับสนุนเขา เขามีแนวโน้มสูงว่าจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยผู้นำฝ่ายหัวรุนแรงในรัฐบาล ไม่สำคัญว่าแผนก13จะตำหนิเขายังไง เหล่าเบื้องบนในเฮสล่าก็ย่อมเข้าข้างเขา

คาร์ลคิดกับตัวเอง หลังจากนั้นก็ชี้หานเซี่ยวและกล่าว“เอาเขาไปรักษาตัว”

 

หานเซี่ยวไร้อารมณ์ เขาเดินตามแพทย์ไปบนรถโลจิสติกส์ บาดแผลทั้งหมดเขาเป็นเรื่องเล็กน้อย ด้วยความทนทานเขา เขาย่อมฟื้นตัวได้หากมีเวลาพอ ดังนั้น เขาจึงไล่แพทย์ออกไป

รถโลจิสติกส์สตาร์ทเครื่องยนต์ กองกำลังเฮสล่าก็รุกคืบต่อไป

หานเซี่ยวส่ายหัว หลับตาเขาและจากนั้นก็นอนบนเตียง

เขาไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อวาน ตอนนี้มันถึงเวลาที่เขาต้องนอนหลับพักผ่อน

...

เสียงปืนดังสนั่น หานเซี่ยวนอนได้เล็กน้อยและเขาก็ลืมตาขึ้น เขาลงจากรถและรู้ว่ามันเป็นเวลาประมาณตี3-4

เมื่อถึงจุดๆนี้ กองกำลังเฮสล่าก็มาถึงชายแดนของเขตปลอดภัยสูง เขตปลอดภัยสูงทั้ง6ประกอบไปด้วยทหารยามและทหารลาดตระเวน พร้อมกับกลไกป้องกันขนาดใหญ่เช่นกำแพงและป้อมปราการที่เสริมด้วยกองทัพศัตรู ในกรณีเกิดสงคราม กองทัพเฮสล่าจะต้องผ่านเขตปลอดภัยสูงทั้ง6ก่อนเข้าสู่ฐานทัพ

หานเซี่ยว ตอนนี้นั่งอยู่บนรถฝ่ายโลจิสติกส์ ซึ่งห่างไกลจากแนวหน้า

 

หานเซี่ยวถามทหารสองคนที่คอยอยู่ข้างเขา“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”

หนึ่งในทหารตอบกลับ“ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นครับ กองกำลังเรารุกไปถึงเขตปลอดภัยที่4แล้ว”

หานเซี่ยวพยักหน้า และเมื่อเขาคิดเดินออกไป ทหารทั้งสองก็ขวางเส้นทางเขา

 

“พันเอกอยากให้คุณพักผ่อนและฟื้นตัวจากบาดแผลที่นี่”

หลังได้ยิน หานเซี่ยวก็ตระหนักว่าเขากำลังถูกกักตัว เขาขมวดคิ้วและถาม“เพื่อนของผมอยู่ไหน?”

“เจ้าหน้าที่คุณมอบหมายให้เราดูแลคุณและให้มั่นใจว่าคุณจะได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ”

หานเซี่ยวเข้าใจเจตนาของฉีไป่เจี่ย เขาไม่อยากให้หานเซี่ยวไปเสี่ยงชีวิตอีกต่อไป สุดท้าย หานเซี่ยวก็เกือบถูกฆ่าโดยขีปนาวุธ ฉีไป่เจี่ยอยากให้หานเซี่ยวอยู่ห่างจากสนามรบ

‘การเคลื่อนไหวดังกล่าวนับว่าดีต่อแผนฉัน’หานเซี่ยวคิด

หานเซี่ยวหันหัวกลับและเห็นรถบรรทุกถูกลากออกไป ภารกิจหลบหนีเกือบทำลายรถบรรทุกทั้งคัน โดยปราศจากการซ่อมแซม รถบรรทุกย่อมไม่อาจใช้งานได้อีก

ดวงตาของหานเซี่ยวสว่างขึ้นก่อนจะเดินไปทางรถบรรทุกหนัก

ทหารยามสองคนยอมให้เขาทำเช่นนั้น หานเซี่ยวมีอิสระไปได้ทุกที่ตราบเท่าที่เขาอยู่ห่างจากสนามรบ

เขาเข้าไปยังตู้รถบรรทุกและพบว่าอุปกรณ์สำคัญทั้งหมดยังอยู่ มีเพียงศพของเชลยทั้งสองที่ถูกนำออกไป หานเซี่ยวหยิบอุปกรณ์สื่อสารจากกล่องและปรับเป็นความถี่ของหลิน เหยา

“หลินเหยา ตายยัง?”

“แน่นอนว่าไม่ แต่อย่าพูดเป็นลางร้ายแบบนั้นสิครับ!”เสียงไม่เป็นมิตรของหลินเหยาดังผ่านหูฟัง

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”

“เรากำลังเตรียมอพยพ ตามเบื้องบนในฐาน กองกำลังที่ประจำการรอบฐานคือเหยื่อล่อ ผมยังไม่พบเส้นทางหลบหนีพวกเขา ดูเหมือนว่าผมต้องทำตามคำสั่งเพื่อค้นหาเส้นทางที่ถูกต้อง โอ้ ผมยังพบข้อมูลเท็จที่เย่ฟ่านรวบรวมได้ กลกไกป้องกันและกองกำลังระหว่างเขตปลอดภัย3และ6เป็นของจริง แต่ทว่า เขต1และ2ต่างออกไป หากกองกำลังเฮสล่าโจมตีตามข้อมูลของเย่ฟ่าน พวกเขาจะต้องประสบความสูญเสียครั้งใหญ่”

“นายได้บอกพวกเขารึยัง?”

“ไม่ คุณเป็นคนแรกที่ติดต่อผม”

“ดีแล้ว อย่าบอกพวกเฮสล่าเด็ดขาด”

หลินเหยาสับสนและถาม“ทำไมละ?”

 

หานเซี่ยวบอกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้า เมื่อได้ยินเหตุการณ์ เลือดของหลินเหยาก็เริ่มเดือดพล่าน“นี่มันมากเกินไปแล้ว!”

คาร์ลเปิดเผยเจตนาคิดกวาดล้างพันธมิตรเขา ดังนั้นมันจึงไม่มีเหตุผลให้แผนก13เข้าช่วยเหลือปฏิบัติการและลดความสูญเสียเขาอีกต่อไป

ข้อมูลที่หานเซี่ยวได้รับล้วนมีเป้าหมายคือการกำจัดป่าน กวงและจี่เจี่ย ซึ่งเป็นสมาชิกระดับสูงขององค์กรต้นกำเนิด มีเพียงการกำจัดพวกเขาถึงนับว่าสำเร็จภารกิจ คาร์ลปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนเครื่องมือ ตอนนี้มันถึงเวลาที่หานเซี่ยวต้องตอบแทนพวกเขา พวกเขาต้องการข้อมูล และเขาก็ต้องการกองกำลังพวกเขา ทั้งสองฝ่ายต่างใช้ประโยชน์ของกันและกัน

ตราบเท่าที่กองทัพเฮสล่าทำภารกิจลุล่วงโดยใช้ข้อมูลเขา เขาก็ย่อมใส่ใจถึงจำนวนทหารที่เสียชีวิต

สิ่งที่หานเซี่ยวไม่คิดคือเจตนาฆ่าของคาร์ล

 

“มันถึงเวลาต้องเปลี่ยนแผนการแล้ว”

ดวงตาของหานเซี่ยวทอประกายดุดัน