Money Monster Episode XXXVIII [ระเบิดพลัง การใช้การ์ดครั้งเเรกของครอสซ์]
Money Monster Episode XXXVIII [ระเบิดพลัง การใช้การ์ดครั้งเเรกของครอสซ์]
เมื่อศัตรูถูกสังหารลงจนสำเร็จร่างของไลท์พลันรู้สึกกล้ามเนื้อเต้นกระตุกไปทั่วทุกสัดส่วน เข่าทรุดลงพื้นพร้อมลมหายใจที่หาบรัวจนแทบไม่ทัน การ์ดทุกใบและชุดออกศึกพลันสลายออกกลับสู่สภาพปกติ เวลานี้ชายหนุ่มไม่ต่างจากมนุษย์ธรรมดาที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เสมือนกับไม่เหลือพลังจะใช้อีกต่อไปแล้ว
‘เหนื่อยจัง..ทำไมถึงเหนื่อยขนาดนี้นะ’ ไลท์คิดในใจก่อนจะพยายามดันร่างให้ลุกขึ้น กรีดบางตนที่เห็นเหยื่อกำลังอยู่ในสภาพอ่อนแอพวกมันฉวยโอกาส ละจากพวกโบรกเกอร์มาเดินเข้าใส่ชายหนุ่มหวังจะเอาชีวิต
“ไลท์! โถ่โว้ย” ครอสซ์ตวาดหนักซัดหมัดรัวใส่พวกอมนุษย์ตรงหน้าเข้าแบบไม่จบไม่สิ้น แต่ไม่ว่าจะทำยังไงออกแรงสักเท่าไหร่พวกเกะกะตรงหน้าก็ไม่หมดลงเสียที ทำได้แต่เพียงมองเพื่อนที่กำลังถูกฆ่าใกล้ตายเข้าทุกที
“ฉันจัดการเองค่ะ!” ลูน่าเอ่ยก่อนจะวิ่งไปขึ้นที่สูงอย่างรวดเร็ว คฑาในมือกระชับแน่นก่อนจะหยิบการ์ดมาเสียบเพื่อใช้งาน
[Attack Card : (R) เหมันต์ต้องสาป 14,850 Coin]
“เช็ค”
[Payout Complete]
ไอเย็นเริ่มจับกลุ่มกันเป็นลูกบอลสีขาวแผ่อุณหภูมิต่ำออกมาและเพิ่มขนาดสูงยิ่งขึ้นเมื่อเด็กสาวเพิ่มปริมาณอัดฉีดมานาเข้าไปมากยิ่งขึ้น ลูน่าหรี่ตาเล็งไปยังกลุ่มอมนุษย์ที่กำลังเข้าใกล้เพื่อนร่วมทีมของเธอที่ห่างออกไปหลายสิบเมตร คฑาถูกกำชับแน่นแล้วเหวี่ยงกระแทกเข้าไปสุดแรงเกิด
บอลคลื่นความเย็นลอยเข้าไปกระแทกยังพื้นล่างส่งผลให้บนพื้นถูกแช่แข็งและขยายอาณาเขตเป็นวงกว้าง ส่งผลให้ขาของพวกกรีดไม่สามารถกระดิกกระเดี้ยได้เลย แต่ความเย็นกลับไม่เคลื่อนตัวไปถึงไลท์ ส่งผลให้ชายหนุ่มยังคงปลอดภัย
“รีบเร็วเข้าเถอะค่ะ! มันถ่วงได้แค่ห้านาทีกว่าๆ เท่านั้น”
“โว้ย! หงุดหงิดจริงๆ ขอบใจมากเลยลูน่า” ครอสซ์แหวกตะโกนเสียงดังก่อนที่สต๊อกการ์ดจะแจ้งเตือนว่าได้การ์ดใหม่ ชายหนุ่มหยิบขึ้นมาดูแล้วต้องยิ้มกว้าง เขาใช้การ์ดไม่เป็นจึงรอคอยเพียงการ๋ดใบเดียวเท่านั้น นั่นก็คือการ์ดสีทองของเขานั่นเอง
“ลุยเลย ลาว่า!” ครอสซ์ยิ้มเสียบการ์ดเพื่อใช้งานก่อนที่มนุษย์หัววิหกสีแดงจะปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกท่วม สนับมือเปลี่ยนสภาพกลายเป็นสีแดงและเพิ่มรอยยักขึ้นเล็กน้อย เปลวเพลิงลุกขึ้นที่ดวงตาเสทือนกับจิตวิญญาณที่เร้าร้อนของเจ้านายและลูกน้องพร้อมประกาศก้องว่า
“ช่วยเพื่อนแบบดับเครื่องชน!!”
“ช่วยเพื่อนแบบดับเครื่องชนไปเลย! เย้” ลาว่าตะโกนพลันเปล่งกล้ามเป็นมัดๆ ออกให้เหล่าศัตรูได้เชิญชม ในตอนนั้นเองสต๊อกการ์ดก็ได้จ่ายการ์ดให้ครอสซ์อีกหนึ่งใบแบบงงๆ แต่แท้จริงแล้วทุกครั้งที่อัญเชิญการ์ดคู่หูได้ก็จะได้รับการ์ดเพิ่มขึ้นมาในทันทีหนึ่งครั้ง
การ์ดใบนั้นเป็นการ์ดสีทองแดง ครอสซ์เห็นว่ามันเหมือนการ์ดที่ไลท์ใช้จึงเสียบเข้าใช้ในทันที
[Ability Card : คลื่นอัคคีสลาตันวายุ 15,300 Coin]
คุณสมบัติ: ใช้งานได้เมื่อมีลาว่าอยู่ในสถานะพร้อมรบ เพิ่มพลังให้ลาว่า200% เพิ่มพลังให้ผู้ใช้150% ทุกครั้งที่โจมตีสร้างความเสียหายธาตุไฟให้ศัตรู15%ของความเสียหายที่สร้างได้
“เช็ค”
[Payout Complete]
“ลาว่า!!!!!!” มนุษย์หัวนกตะโกนลั่นเปล่งพลังไฟออกมาจนท่วมร่าง เปลวเพลิงก่อเป็นรูปร่างคล้ายปีกก่อนจะระเบิดออร่าสีแดงกระจายพลังจนพวกกรีดและพวกเดียวกันจนต้องหลบถอย สนับมือของผู้เป็นนายถูกจุดไฟตามไปด้วยพร้อมกับความร้อนที่แล่นเข้ามาในร่าง
“เอาล่ะนะคู่หู ลุยเลย”
“ลาว่า!” สองคู่หูจนลุยแหลกกระโจนกระแทกหมัดอัคคีเข้าใส่พวกอมนุษย์พร้อมกัน ดวงตาสีแดงฉานเบิกกว้างขึ้นจดจ่อการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ ขยับเขยื้อนร่างกายสอดประสานการโจมตีเข้าด้วยกันอย่าลงตัวชนิดไม่เปิดช่องว่างให้ได้พักแม้แต่วินาทีเดียว
กำปั้นสวมสนับมือเหล็กไฟลุกท่วมกระแทกเข้าที่เบ้าหน้า เสยคางซัดร่างสีดำให้กระเด็นขึ้นบน มนุษย์หัวนกกระโดดตีลังกาเตะกลับลงมาจมดินจนได้ยินเสียงกระทบพื้นอย่างแรง
ครอสซ์กระโดดเตะผลักร่างของพวกอมนุษย์ให้ล้มลงไปกับเพื่อนๆ มันเพื่อจะได้เปิดทางให้เขาได้ไปช่วยเพื่อน ทว่า พอยิ่งเข้ามาลึกเท่าไหร่พวกอมนุษย์ก็เล็งเป้ามาที่เขามากขึ้นเท่านั้น เพียงไม่นานนักก็จมอยู่ในวงล้อมของพวกกรีดหลายสิบตัวเข้าด้วยกัน
“ไม่ยอมแพ้หรอกเฟ้ย” ครอสซ์ตะโกนด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวพลางมองไปยังการ์ดในมือ ชายหนุ่มสุดเซ่อสังเกตว่ามีการ์ดใบอื่นก่อนจะหยิบสุ่มเข้ามาใช้มั่วๆ
[Attack Card : (R) หมัดร้อนสิบทิศ 17,700 Coin]
“เช็ค!”
[Payout Complete]
ลาว่าตาเปล่งแสงขึ้น พลังเพลิงที่ไหลออกด้านนอกค่อยๆ กลับเข้ามาในร่างของมันอย่างรวดเร็วก่อนที่ควันร้อนจำนวนมหาศาลจะพวยพุ่งออกมาทั่วบริเวณ ครอสซ์กระโดดขึ้นที่สูงเมื่อสัญชาตญาณร้องเตือนถึงความอันตรายที่จะเกิดขึ้น
“ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!ลาว่า!” หมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังงานความร้อนถูกปลดปล่อยออกมาชนิดมองตาแทบไม่ทัน ซัดกระแทกกล้ามเนื้อของอมนุษย์ทุกตนรอบบริเวณหนึ่งเมตรชนิดจนกระดูกแทบแหลกเป็นผง
เพียงไม่กี่พริบตาเท่านั้น กี่นับสิบตัวพลันถูกทำลายไปจนเกลี้ยง เหลืออยู่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้นก่อนถึงตัวไลท์ ทว่า น้ำแข็งก็เริ่มละลายเข้าซะแล้ว ครอสซ์รู้สึกรอช้าไม่ได้เป็นจังหวะเดียวกับที่สต๊อกการ์ดจ่ายการ์ดใบใหม่ให้เขา เป็นการ์ดสีทองแดงอีกเช่นเคย
[Attack Card : (R) หมัดเพลิงแรกอรุณ 22,200 Coin]
คุณสมบัติ: ใช้งานได้เมื่อลาว่าอยู่ในสถานพร้อมรบ เปลี่ยนลาว่ากลายเป็นสนับมือพิเศษหนึ่งข้าง เสียบการ์ดใบนี้เข้าไปเพื่อโจมตีด้วยท่าไม้ตาย
“อืม! ถึงจะไม่เข้าใจเท่าไหร่ก็เถอะ แต่ลุยกันเถอะคู่หู! จัดการพวกกระจอกแบบดับเครื่องชนไปเลย!”
“จัดการแบบดับเครื่องชนไปเลย เว้ยเฮ้ย!” ลาว่าเอ่ยตามเจ้าของก่อนที่ร่างกายมันจะเรืองแสงเคลื่อนที่ไปยังหมัดข้างขวาของครอสซ์เพื่อกลายเป็นสนับมือขนาดใหญ่รูปทรงคล้ายศีรษะของนก ชายหนุ่มกระโดดลงมาเบื้องล่างแล้วเสียบการ์ดเข้าใส่สนับมือในทันที
[Assert]
“เช็ค!”
[Payout Complete]
[Uptrend Final Finish]
“เอาล่ะนะ! จงลิ้มรสชาติของหมัดแห่งมิตรภาพซะ” ครอสซ์ขึ้นเสียงแล้วตั้งท่าชก พลังหมัดและคลื่นความร้อนจำนวนมากถูกรวบรวมเข้าไปยังตำแหน่งเพียงจุดเดียว ดวงตาจ้องเขม่งเมื่อได้จังหวะก็ดีดออกไปราวกับลั่นไกปืน
หมัดเพลิงพลังทำลายล้างซัดเข้าใส่กรีดตัวแรกก่อนจะเกิดสัญลักษณ์วิหกเพลิงขึ้น มันระเบิดเป็นคลื่นความร้อนแผดเผากระจายออกเป็นบริเวณกว้างจนทำลายพวกกรีดที่ถูกแช่แข็งส่วนขาไปด้วยพร้อมกัน กลายเป็นเถ้าธุลีภายในพริบตา
“เยี่ยม!!!! เฮ้ย! ไลท์ เป็นไงมั่ง” ครอสซ์รีบวิ่งไปหาเพื่อนในช่องที่เปิดทางเอาไว้ พอประคองร่างของไลท์ได้เจ้าตัวก็เริ่มออกอาการคล้ายๆ กัน กล้ามเนื้อกระตุกอ่อนแรง แต่ก็ยังเคลื่อนไหวได้มากกว่าอย่างเห็นได้ชัด น่าจะเป็นผลมาจากการฝึกร่างกายมาดี
“เจ้านั่น..เก่งเป็นบ้า”
“ทำไมยังไม่มีองค์ไหนชวนเจ้าสองคนนั้นไปเป็นพวกวะ น่าสงสัยเป็นบ้า”
“ฮะๆ” ลูน่าหัวเราะแห้ง ครอสซ์น่ะไม่ใช่ว่าไม่มีใครชวน แต่เจ้าตัวปฏิเสธคำเชิญชวนต่างหาก!
ในขณะที่คนอื่นกำลังชื่นชมความสามารถของครอสซ์กับไลท์อยู่ แจ๊สเปอร์กลับเป็นเพียงคนเดียวที่สังเกตถึงพัฒนาการที่เห็นได้ชัดของครอสซ์ในเวลานี้
‘ครอสซ์ใช้การ์ดเองได้แล้ว’
แม้จะใช้แบบมั่วๆ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้าตัวใช้การ์ดเองโดยพลการโดยไม่มีแจ๊สเปอร์คอยกำกับแนะนำ ถือเป็นการพัฒนาครั้งใหญ่ของครอสซ์เลยก็ว่าได้
“ทั้งสองคนพัฒนาขึ้นแล้ว...สุดยอดจริงๆ พอมาเทียบกับเราแล้ว !!!” ในระหว่างที่กำลังชื่นชมเพื่อนทั้งสองอยู่แจ๊สเปอร์ก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง เขาหันไปมองที่ด้านบนเพดานพบกับร่างสีดำที่ปรากฏอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่ทราบ
เมื่อมันสังเกตว่าแจ๊สเปอร์ได้รู้ตัวตนของมันแล้วก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องปิดบังอีก มันปล่อยมืออันเหนียวหนึบออกจากเพดานส่งผลให้ร่วงหล่นลงสู่เบื้องล่าง งอกกรงเล็บอันแหลมคมขนาดใหญ่แล้วจัดการผ่าร่างของชิพเตอร์แยกออกเป็นสองส่วนภายในชั่วพริบตา
ปฏิกิริยาของแจ๊สเปอร์ไม่ได้รวดเร็วท่าครอสซ์และตัดสินใจไม่ได้เฉียบคมเท่าไลท์ ชายหนุ่มผมเทายืนอึ้งสักพักก่อนที่กรีดตัวนั้นจะงอกกรงเล็บเพิ่มมาอีกข้างและหมุนโจมตีเป็นวงกลม สร้างบาดแผลให้ชิพเตอร์ทุกคนในบริเวณนั้น
บาดแผลฉกรรจ์ถูกฝากไว้ที่หน้าท้องก่อนที่เลือดสีแดงจะไหลอาบย้อมชุดขาวให้ชุ่ม ร่างกายที่ถูกผ่าครึ่งโดยที่เจ้าของร่างยังไม่ทันได้รู้สึกด้วยซ้ำ กรีดตนนั้นใช้มือบีบจับที่หัวใจแล้วนำเหรียญสีทองออกมา
“คุณแจ๊สเปอร์!” ลูน่ากรีดร้องออกมาเสียงดังส่งผลให้ทุกคนในบริเวณหันมามอง ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก เมื่อชิพเตอร์ถูกฆ่าตายไปเป็นที่เรียบร้อยนั่นเท่ากับภารกิจคุ้มกันล้มเหลวไม่เป็นท่า มือสังหารแสยะยิ้มสำเร็จลุล่วง
“พวกหน้าโง่ มัวแต่สนใจพวกตัวเองจนไม่สังเกตเลยว่าข้าอยู่ด้านบน”
‘พูดได้!’
‘เลเวลสามอีกตัวงั้นเรอะ’
โบรกเกอร์ทั้งหลายหันคมอาวุธเข้าที่กรีดเลเวลสามตัวใหม่ ในบรรดาทุกคนในที่นี้ไม่น่ามีใครสามารถต่อกรกับเลเวลสามได้อีกแล้ว ไลท์ที่เพิ่งโชว์อภินิหารไปเมื่อครู่ก็หมดแรงข้าวต้มจนขยับไม่ได้ ครอสซ์ที่น่าจะเป็นความหวังใหม่ก็เพิ่งใช้แรงไปเกือบหมดจนถึงเมื่อกี้
‘ซวยแล้ว โคตรงานเข้า’
“ออกให้ห่างจากคุณแจ๊สเปอร์นะ!” ลูน่าตวาดเสียงใส่อมนุษย์เลเวลสาม ทว่า ร่างกายของเด็กสาวกลับสั่นเทาไปด้วยความกลัวเมื่อศัตรูอยู่ไม่ไกลนัก ใบหน้ากระตุกและเหงื่อไหลอาบไปทั่ว แต่ถึงกระนั้นก็ยังจ้องตากลับไปชนิดไม่วางตา
‘เอาชนะความกลัวได้ด้วยตัวเองได้ ช่างเป็นเด็กสาวที่วิเศษ’ กรีดเอ่ยชมในใจก่อนจะกำเหรียญตราอสูรที่ได้จากชิพเตอร์ไว้แน่น มันเดินเข้าไปหาลูน่าทีละน้อย เด็กสาวขาสั่นจนแทบยืนไม่ไหวเพียงสะบัดอาวุธปล่อยลูกไฟโจมตีเข้าใส่
พรึบ!
เพียงสะบัดมือเพียงชั่ววูบลูกไฟพลันสลายไปในทันที มันงอกกรงเล็บออกมาอีกครั้งเตรียมจะพุ่งร่างเข้าไปกระซวกร่างอันบอบบางของเด็กสาว ทว่า..
หมับ!
มือปริศนาจับขาของมันเอาไว้ เมื่อทุกสายตาจับจ้องไปมองก็พบแจ๊สเปอร์ที่กำลังนอนทับกองเลือดตนเองเอื้อมมือมารั้งเอาไว้ ชายหนุ่มผมเทาจ้องมองไปที่มันด้วยสายตาไม่ยอมแพ้
“อย่า..ทำ..อะไร..เธอ..นะ”
“คุณแจ๊สเปอร์!” ลูน่าร้องชื่อของชายที่เธอเปรียบเสมือนพี่คนหนึ่ง
“แจ๊สเปอร์!” ไลท์และครอสซ์เอ่ยขึ้นพร้อมกัน
“ลูน่า..หนีไป” แจ๊สเปอร์เอ่ย”
“ไม่! ฉันจะไม่ทิ้งคุณ” ลูน่าเริ่มน้ำตาเอ่อคลอ เด็กสาวกล่าวเสียงใสพลางกำอาวุธไว้แน่นพร้อมจะสู้ตาย แต่ทั่วทั้งร่างกลับสั่นสะท้านราวกับลูกนกตัวน้อยๆ อันบริสุทธิ์ที่พยายามจะปกป้องคนอันเป็นที่รักแม้ตัวเองจะไร้เขี้ยวเล็บใดๆ เลยก็ตาม
“ไม่..ได้..นะ เธอยังมีโอกาสจะเติบโตและแข็งแกร่งขึ้นได้อีก..ไม่..เหมือนฉัน..ที่ไร้ประโยชน์..ไร้ค่า..คนหนึ่ง..ที่สู้ไม่ได้เลย”
“ไม่จริงหรอกค่ะ! ถ้าไม่มีคุณแจ๊สเปอร์ ฉันคงทำอะไรไม่ได้แน่ ฉันจะช่วยคุณค่ะ จะต้องช่วยคุณให้ได้แน่” ลูน่าเอ่ยก่อนจะหยิบการ์ดในมือทั้งสี่ใบขึ้นมาดู แต่เด็กสาวก็ต้องขมขื่นเมื่อการ์ดในมือช่างห่วยแตกเสียนี่กระไร
“ฉันจะช่วยคุณ..ให้ได้เลยค่ะ”
“หึหึ ช่างน่าชื่นชมกับมิตรภาพซะจริง..เสียใจด้วยนะแม่สาวน้อย” กรีดเอ่ยก่อนจะสะบัดข้อเท้าให้หลุดจากมือของชายหนุ่มผมเทา มันกระโดดตีลังกากลางอากาศก่อนจะง้างกรงเล็บอันแหลมคมหวังจะพุ่งทะลวงใส่กลางหลังของแจ๊สเปอร์จนทะลุถึงหน้าอก
“อย่านะ!” ลูน่ากรีดร้องเธอสั่งเติมมานาในคฑานับหมื่นเหรียญจนเต็มหลอดก่อนจะปลดปล่อยพลังไฟจำนวนมากเข้าใส่ ทว่า ด้วยอาวุธที่ยังไม่ได้รับการอัพเกตไร้ซึ่งการเสริมคุณสมบัติใดๆ มันไม่มากพอจะทำอันตรายให้แก่กรีดเลเวลสามได้
“ไม่นะ!” เด็กสาวน้ำตาไหลทำทีจะวิ่งเข้าไปเป็นโล่มนุษย์ให้ชายหนุ่ม แต่ตัวตุ่นขนาดใหญ่หลายตัวกลับพุ่งเข้ามากระแทกใส่ร่างอันบอบบางของเธอจนล้มตัวลง พวกมันคือคาโม ตัวตุ่นจอมป่วนของแจ๊สเปอร์ที่ทำตามความปรารถนาของผู้เป็นนาย
‘ปกป้องลูน่า’ ความปรารถนาอันแรงกล้าของแจ๊สเปอร์ส่งผลให้พวกตัวตุ่นทำตามโดยอัตโนมัติ
“ไม่!!!!!!”
เปาะ!
ตูม!
เสียงระเบิดดังขึ้นก่อนที่ควันสีเหลืองจะลอยคลุ้งเต็มอากาศ ภาพต่อมาคือกรีดเลเวลสามที่กระเด็นออกจากควันปลิวไปกระแทกสิ่งของห่างออกไปไม่กี่สิบเมตรเท่านั้น
ทุกคนฉงนและงุนงงแต่เมื่อสังเกตควันสีเหลืองได้ หลายคนก็ยิ้มกว้าง
“คุณจูดัสมาแล้ว!!!”
“จูดัส?” ไลท์เมื่อได้ยินชื่อนี้ก็คิ้วกระตุก กวาดสายตามองไปมั่วจนกระทั่งเห็นร่างของชายหนุ่มผมสีขาวราวกับหิมะยืนห้อยสลิงอยู่ด้านบนพร้อมรอยยิ้ม ก่อนที่เจ้าตัวจะปล่อยให้ร่างของตนเองมายืนอยู่บนพื้นด้วยท่าทีอันสง่างาม
“ขออภัยที่มาช้าครับ พอดีต้องไปเอาอาวุธที่สำคัญมาด้วย” จูดัสเอ่ยก่อนจะยกมือขึ้น เขาสวมถุงมือสีดำที่มีอุปกรณ์ทรงสี่เหลี่ยมบางอย่างที่มีการ์ดสีทองติดอยู่อยู่ภายใน ชายหนุ่มเคลื่อนก้าวเข้ามาอย่างเชื่องช้าก่อนจะค่อยๆ ดึงการ์ดที่อยู่ในถุงมือออกมาใช้งาน
[Summon Card : (R) Pumpkin Magician 25,000 Coin]
“เช็ค”
[Payout Complete]
แสงสีทองสว่างจ้าก่อนที่ร่างของเด็กผู้ชายสวมหน้ากากฟักทองจะพลันปรากฏขึ้นกลางอากาศ ถุงมือทั้งสองข้างในมือของผู้เป็นนายพลันเปล่งแสงก่อนจะมีสัญลักษณ์ฟักทองปรากฏขึ้นตรงหลังมือ
รอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ผุดบนใบหน้าก่อนที่จะเพ่งสายตาสีแอปเปิ้ลมองไปยังศัตรู
“มาแสดงละครของเรากันเถอะครับ”
“หึ!” กรีดมือสังหารพ่นลมหายใจออกทางจมูก มันเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วราวกับสายลมจนเหลือเพียงเงาสีดำให้ไล่สายตามอง จูดัสยกมือทั้งสองขึ้นก่อนที่ถุงมือจะเปล่งแสงขึ้น
“เติมมานาห้าพันเหรียญ”
[Assert]
เปาะ!
เสียงดีดนิ้วดังขึ้นก่อนที่เปลวเพลิงสีทองจะพวยพุ่งออกจากมือของชายหนุ่มผมสีเขาออกไปแผดเผาสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าเป็นบริเวณกว้าง บีบบังคับให้อมนุษย์สีดำพุ่งมายังเส้นทางเดียว มันกระโดดขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงจะเข้าสู้กับดักของอีกฝ่ายที่อาจรออยู่
“หึหึ พัมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยน” จูดัสเอ่ยหาคู่หูของเขา พิมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนบินขึ้นสูงก่อนจะโยนระเบิดลูกฟักทองเข้าใส่ศัตรู พอกรีดเห็นมันใช้คมดาบหวังจะตัดผ่าให้เป็นสองท่อนแต่ทันทีที่เสียงดีดนิ้วดังขึ้น ระเบิดก็ทำงาน
ตูม!
ซัดร่างของอีกฝ่ายให้กระเด็นไปอีกครั้งพร้อมคำถามในใจว่า
‘ทำไม?’
ยังไม่ไม่ทันไรก็ระเบิดแล้วงั้นรึ
“ระเบิดของพิมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนจะทำงานก็ต่อเมื่อฟังสัญญาณดีดนิ้วจากผมครับ” จูดัสเริ่มอธิบาย
“ความสามารถของพัมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนทำงาน เลือกได้หนึ่งในสาม ขอเลือกความสามารถที่สาม สุ่มเปิดการ์ดหนึ่งใบบนสุดของสต๊อกการ์ดและสละทิ้ง” จูดัสเอ่ยก่อนที่ตาของพิมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนจะเปล่งแสง การ์ดบนสุดของเขาถึงเปิดออกมา
“จะทำงานก็ต่อเมื่อเป็นการ์ดSummonเท่านั้น เพิ่มระเบิดฟักทองBให้พัมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนตามจำนวนเลเวลของมอนสเตอร์ใบนั้น”
Summon Card : โกเล็มศิลา Level4
ระเบิดฟักทองขนาดใหญ่พลันปรากฏขึ้นกลางอากาศรอบๆ กายของพิมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยน จอมเวทฟักทองตัวน้อยบินขึ้นสูงให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสม
“ความสามารถติดตัวของพิมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนทำงาน เมื่อมีระเบิดฟักทองอยู่ในการควบคุม จ่ายเงิน5,000เหรียญ สละระเบิดฟักทองทั้งหมดเพื่อจู่โจมแบบนำวิถี”
“นำวิถีงั้นเรอะ!” กรีดเลเวลสามเบิกตาโตขึ้น จูดัสหลังเอ่ยจบก็ดีดนิ้วเสียงใสดังเปาะ พัมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนตาเรืองแสงแล้วทำการปาระเบิดฟักทองทั้งหมดพุ่งเข้าใส่ร่างของอมนุษย์สีดำ มันรีบวิ่งหนีไปในทันทีแต่ระเบิดเหล่านั้นกลับพุ่งตามติดเสมือนเงาตามตัว
“บ้าชิบ!”
“หนีไปก็ไร้ประโยชน์ครับ คุณไม่มีทางหนีรอดจากการโจมตีของพัมพ์กิ้นเมจิกเชี่ยนได้นอกจากต้องทำลายมันซะ แต่..ถ้าคุณคิดจะทำลายต้องโจมตีระยะไกลเท่านั้น ไม่เช่นนั้นผมจะดีดนิ้วให้มันระเบิด..แต่คุณทำไม่ได้ใช่ไหมล่ะ?”
“แก!”
แกร๊ก
เสียงหมุนบางอย่างดังขึ้น ถุงมือของจูดัสจุดเปลวเพลิงลุกโชว์และทวีความรุนแรงมากขึ้น ชายหนุ่มเคลื่อนที่ไปดักทางมันอย่างรวดเร็วในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ
“ปลดปล่อยเพลิงเต็มพิกัด”
[Assert]
พรึบ!!
จูดัสสะบัดมือทั้งสองข้างโหมเปลวเพลิงสีเหลืองเข้าใส่ด้วยปริมาณมหาศาล คลื่นความร้อนกระจายตัวแผดเผาสรรพสิ่งตรงหน้าให้มอดไหม้เป็นธุลี กรีดเลเวลสามมันเคลื่อนที่รวดเร็วอย่างมากจะหยุดเคลื่อนที่หรือเปลี่ยนทิศทางก็คงไม่พลัน หรือต่อให้หยุดได้ก็มีระเบิดสี่ลูกด้านหลังตามติดอยู่
“ไม่..ยังรอดได้อยู่” กรีดเลเวลสามเอ่ยก่อนจะส่งพลังงานทั้งหมดไปที่ขาแล้วดีดขึ้นที่สูงหวังจะหนีออกไปนอกโกดังให้โดยเร็วที่สุด อย่างน้อยก็สามารถรอดจากเพลิงสีเหลืองของจูดัสได้
ชายหนุ่มผมสีขาวแสยะยิ้มจางๆ ก่อนจะดึงเปลวเพลิงทั้งหมดกลับมาแล้วหมุนวัตถุทรงพลังที่ติดบนถุงมือเพื่อตั้งค่าบางอย่าง
“ลดพลังงานลง40% เปลี่ยนการโจมตีเป็นลูกศรธาตุไฟนำวิถี”
“อะไรนะ..ขนาดอาวุธยังโจมตีแบบนำวิธีได้ด้วยงั้นเหรอ” ไลท์ถึงกับตกตะลึง จูดัสยิ้มขึ้นก่อนจะทำการปล่อยศรเพลิงขนาดใหญ่หลายสิบดอกพุ่งออกไปนอกโกดัง มันเลี้ยวขดไปมาราวกับมีชีวิตแล้วพุ่งเข้ากลางหลังของกรีดเลเวลสาม
“อ้ากก!!”
ตูม!ตูม!ตูม!ตูม!
เสียงระเบิดทั้งสี่ลูกทำงานตามหลังจากที่มันหยุดซะงักการเคลื่อนไหวไปเพียงชั่ววูบหนึ่ง ร่างของมันเต็มไปด้วยกลุ่มควันโขมงแต่ยังพอกระดิกร่างกายได้บ้าง มันรีบลุกขึ้นในสภาพร่อแร่ใกล้ตายและวิ่งออกไปให้ห่างโดยเร็วที่สุด
“มันยังไม่ตาย! รีบตามไปเร็วพวกเรา”
“ยังก่อนครับ” จูดัสยกมือขึ้นห้ามปรามเหล่าโบรกเกอร์ทุกคนในที่นี้
“ปล่อยมันกลับไป ล่าตอนนี้มันน่าเสียดาย กินปลาตัวเดียวมันไม่อิ่มเท่ากันปลาทั้งฝูงหรอกนะครับ”
“ถะ..ถ้าคุณจูดัสว่าอย่างนั้นล่ะก็”
“รักษาคนเจ็บก่อน ผมวางแผนเอาไว้แล้ว ถึงจะน่าเศร้าที่ชิพเตอร์ถูกมันฆ่าได้แต่พวกเราก็น่าจะได้ผลประโยชน์ที่น่าพอใจกันแล้วใช่ไหม แยกย้ายกันเถอะครับ แยกย้ายๆ” จูดัสปรบมือไปมาก่อนที่โบรกเกอร์แต่ละคนจะสลายกลุ่มไปทำกิจวัตรเป็นของตนเอง
ไลท์ ครอสซ์ ลูน่ารีบพุ่งเข้ามาหาแจ๊สเปอร์ในทันที ทว่า ก่อนที่ทั้งสามจะมาถึง เด็กผู้หญิงอายุราว13ปีกลับเดินเข้ามาหา เธอเข้ามาพร้อมกับแท่งเรืองแสงสีเขียวบางอย่างก่อนจะนำมันมาแตะที่ร่างของชายหนุ่มผมเทา
ร่างกายของแจ๊สเปอร์ดีขึ้นถนัดตา บาดแผลเริ่มถูกบรรเทาความเจ็บปวด เลือดหยุดไหลเหลือเพียงรอยแผลที่ยังได้รับความเสียหายอยู่
“พ้นขีดอันตรายแล้วค่ะ เอ่อ..คือว่า..ค่าใช้จ่ายมันแพงนิดหน่อย ช่วยจ่ายให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ”