CLS ตอนที่ 39 สังหาร!
#39: สังหาร!
“เจ้าหนู หยุดเล่นซ่อนหาได้แล้ว ออกมาซะ!”
ผู้จัดการฟู่หยิบกระบี่วิญญาณแทงไปรอบๆ อย่างบ้าคลั่ง ปรากฏเสียงฝ่าอากาศออกมาไม่หยุด การแทงแต่ละครั้งทำให้อาวุธเปล่งแสงเย็นเยียบออกมา แต่ทุกครั้งที่แทงก็ไม่โดนอี้เทียนหยุนเลยสักครั้ง ทำให้บ้านหลังที่อยู่ตรงหน้ามีรูพรุนเต็มไปหมด และอึดใจต่อมา บ้านหลังนี้ก็ทนรับพลังไม่ไหว พังลงเสียงดัง
เขาดูราวกับคนเสียสติ โจมตีไปทุกทิศทางโดยไร้เป้าหมาย เพราะว่าเขาไม่สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของอี้เทียนหยุน ดังนั้นเขาถึงดูราวกับแมลงวันไร้หัว บินสุ่มไปทั่ว โจมตีไปทั่วราวกับคนบ้า
ขณะที่เขากำลังบ้าคลั่งอยู่นั้น ก็เหมือนกับมีร่างของเทพแห่งความตายปรากฏขึ้นเบื้องหลังของเขา เหมือนกับกำลังมาเก็บเกี่ยวเอาชีวิตเขา แทงมีดเข้าใส่ผู้จัดการฟู่อย่างดุร้าย แทงทะลุร่างเขาอย่างโหดเหี้ยมอีกครั้ง
ปฏิกิริยาตอบสนองของผู้จัดการฟู่ก็ไม่เชื่องช้า เขาตวัดกระบี่ในมือกลับหลังอย่างว่องไว ความเร็วของมันเมื่อเทียบกับอี้เทียนหยุนแล้วเร็วกว่ามาก!
นี่คือความต่างของพื้นฐานพลัง ต่อให้เขาจะเพิ่มพลังได้อีก 6 เท่า แต่ก็ยังไม่อาจเติมเต็มความห่างที่มีแต่เดิมได้ พื้นฐานพลังของทั้งสองต่างกันถึง 4 ขั้น ไม่ใช่การเพิ่มพลังแค่ 6 เท่าจะเติมเต็มได้ อย่างน้อยต้องการการเพิ่มพลังถึง 10 เท่าถึงจะพอสูสี
“เปิดใช้งานผ้าคลุมเงา!”
ผ้าคลุมสีดำพลันล่วงลงมาจากอากาศ ไม่ต้องพูดถึงพลังป้องกัน ทันทีที่ล่วงลงมา มันก็ทำการสร้างม่านพลังขึ้น 1 ชั้น ปล่อยเอฟเฟ็กที่น่าสะพรึงที่ทำให้สามารถต้านทานการโจมตีทุกชนิดได้ 5 วินาที!
การต่อสู้กันของผู้เชี่ยวชาญ เวลา 5 วินาทีสามารถช่วยให้หลบพ้นวิกฤตได้ อย่าว่าแต่ 5 กระบวนท่า 10 กระบวนท่า หรือแม้แต่ 20 กระบวนท่าก็ไม่ใช่ปัญหา ยังไงก็ตาม ผ้าคลุมเงานี้ไม่สามารถใช้ได้อย่างต่อเนื่อง ครั้งต่อไปจะใช้ได้ก็ต่อเมื่อผ่านไป 1 วัน ในสถานการณ์ปัจจุบันนี้ เขาสามารถใช้งานมันได้เพียง 1 ครั้งเท่านั้น
“ตายซะ!”
อี้เทียนหยุนคำรามอย่างกราดเกรี้ยว มือทั้งสองข้างกุมมีดสั้นแดงชาดในมือแน่น แทงเข้าไปสุดแรง ตอนนี้ไม่คิดอะไรทั้งสิ้น มีเพียงความคิดเดียวคือต้องแทงเข้าไปอย่าหยุด!
“ปัง!”
แทงกระบี่ออกไปนับไม่ถ้วน ผู้จัดการฟู่คิดว่ากระบวนท่าของตนจะทำให้อี้เทียนหยุนพรุนเหมือนรังผึ้ง แต่เมื่อแทงออกไปแล้ว ตัวเขากลับพบว่าเหมือนตัวเองแทงถูกฟองน้ำที่อ่อนยวบ เขารู้สึกเหมือนพลังของตนถูกดูดซับเข้าไปในนั้น ทำให้พลังโจมตีที่เขาส่งออกไปไร้ผล!
อี้เทียนหยุนเข้าประชิดร่างของเขาในพริบตา แทงมีดสั้นสีแดงฉานในมือเข้ามาอย่างโหดเหี้ยม ตรงมายังลำคอของผู้จัดการฟู่
ผู้จัดการฟู่รู้สึกลำคอเย็นเฉียบ รีบก้าวหลบอย่างรวดเร็ว หลบการโจมตีที่แทงเข้ามา
หลังจากโจมตีล้มเหลว อี้เทียนหยุนก็ยังคงถือมีดสั้นแดงชาดโจมตีต่อ แทงเข้าใส่ผู้จัดการฟู่ต่อไป!
“ฉึก!” เสียงแทงเข้าไปยังร่างของผู้จัดการฟู่ เพราะมีเกราะอ่อนสวมอยู่ ทำให้ไม่สามารถแทงร่างของเขาจนมิดด้ามได้ แต่ยังไงก็ตาม ขณะที่แทงเข้าไป ซี่โครงในร่างของผู้จัดการฟู่ก็หักไปหลายซี่ กระทั่งอวัยวะภายในยังมีเลือดไหลออกมา!
ในอึดใจต่อมา ผู้จัดการฟู่ก็รีบถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว ที่มุมปากของเขามีเลือดไหลออกมา ในร่างของเขาปั่นป่วนอย่างหนัก เขาประคองตัวเองไว้ในขณะที่กระอักเลือดออกมา
ยังไงก็ตาม ในขณะที่เขาถอยกลับนี้ อี้เทียนหยุนก็ได้ตามติดร่างของเขาราวกับเงาตามตัว พร้อมกับแทงใส่เขาอีกครั้งราวกับภูตผีที่ตามติด! เขาไม่ได้โจมตีไปยังลำคอของผู้จัดการฟู่ต่อ เพราะเขากลัวว่าจะโจมตีพลาด เนื่องด้วยความเร็วของเขาด้อยกว่าผู้จัดการฟู่มาก เขาเปลี่ยนเป้าหมายเล็กน้อย เล็งไปยังเป้าหมายที่ใหญ่กว่า ความล้มเหลวเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด
ดังนั้น เขาจึงเล็งไปยังลำตัวของผู้จัดการฟู่ ต่อให้จะแทงไม่เข้า แต่ด้วยพลังที่ป่าเถื่อนของเขา ก็ยังสามารถสร้างอาการบาดเจ็บให้เขาได้อยู่ดี!
“เจ้าเด็กเจ้าเล่ห์ หยุดมือซะ!” ผู้จัดการฟู่คำรามอย่างกราดเกรี้ยว ในมือเขาปรากฏกล่องหยกขึ้น เขาเปิดมันออกทันที พริบตานี้เอง เข็มนับไม่ถ้วนได้ถูกยิงออกมา แต่ก็ถูกผ้าคลุมเงาของเขารับไว้ ทำให้ไม่มีผลอะไร!
ผู้จัดการฟู่ตกใจจนตาตั้ง ไม่คิดว่าไพ่เด็ดของตนจะใช้ไม่ได้ผล!
“วันนี้เป็นวันตายของเจ้า!” อี้เทียนหยุนคำรามอย่างเดือดดาล แทงมีดสั้นในมือเข้าไปยังตำแหน่งที่แทงก่อนหน้า!
“อย่าได้หวัง!”
ผู้จัดการฟู่ร้องออกมา วาดกระบี่กลับหลัง แต่ตอนนี้ความเร็วของมันได้ลดลงมาก เวลานี้เอง เขารู้สึกว่าหลังของเขารู้สึกถึงความเย็นจากมีดสั้นที่แทงเข้ามายังร่างของเขา
หลังจากแทงเข้าไป อี้เทียนหยุนก็รีบหลบออกข้างอย่างรวดเร็ว ทำให้กระบี่ที่โจมตีมาทางเข้าพลาดไป
“เจ้า เจ้าแทงทะลุเกราะอ่อนของข้า.....” ผู้จัดการฟู่มองเขาด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ พิษแพร่เข้าไปในร่างของเขาอย่างรวดเร็ว ทำให้เขาต้องหยุดเคลื่อนไหว กระบี่วิญญาณที่อยู่ในมือเริ่มสั่น จากนั้นก็ล่วงจากมือของเขา ตกลงพื้นไป
“แทงไปหลายครั้งขนาดนั้น เกราะอ่อนพังๆ ของเจ้าไม่มีทางต้านรับการแทงของข้าได้!” บนมือของอี้เทียนหยุนปรากฏถุงมือขึ้น ในสายตาของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร
“ถ้าฆ่าข้า นิกายต้วนเสิ่นจะต้องไม่ปล่อยเจ้าแน่!” ผู้จัดการฟู่คุกเข่าลง แรงที่จะพยุงตัวเองยังไม่มี
“วางใจได้ พวกมันมาเท่าไหร่ข้าก็จะสังหารเท่านั้น! รอสักวันที่พลังของข้าแข็งแกร่งกว่านี้ แล้วข้าจะเป็นคนไปเยือนสำนักของเจ้าด้วยตัวเอง จากนั้นข้าจะทำลายนิกายต้วนเสิ่นของเจ้าให้สิ้นซาก!” อี้เทียนหยุนพูดด้วยสีหน้าเย็นชา
และอีกครั้งที่เขาเปิดใช้งานโชคดีเพื่อค่าประสบการณ์ที่มากขึ้นและของรางวัลที่ดียิ่งกว่า!
อึดใจต่อมา เขาก็ทำการต่อยออกไปอย่างโหดเหี้ยม ผู้จัดการฟู่มีสีหน้าหมดหนทาง แม้แต่จะขยับยังทำไม่ได้
“เปรี้ยง!”
หมัดที่ต่อยลงมาจบชีวิตของผู้จัดการฟู่ พรากลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขาไป
“ยินดีด้วย ท่านสังหารฟู่หยูเสิ้งสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 100,000, ทอง 5,200, อาวุธลับเข็มดอกแพร์โปรยสาด(ใช้แล้วหมดไป), ค่าความคลั่ง 1,000!”
“ติ๊ง ยินดีด้วย ผู้เล่นอี้เทียนหยุนได้เข้าสู่ระดับปรับแต่งวิญญาณขั้นที่ 7!”
“ติ๊ง ยินดีด้วย ท่านสังหารบอสที่มีระดับเหนือกว่าท่านหลายระดับ ได้รับรางวัลพิเศษ เพิ่ม 1 เลเวล, สุ่มลอตเตอรี่ฟรี 1 ครั้ง!”
“ติ๊ง ยินดีด้วย ผู้เล่นอี้เทียนหยุนได้เข้าสู่ระดับปรับแต่งวิญญาณขั้นที่ 8!”
เลเวลเพิ่มขึ้น 2 เลเวลทำให้เขาตกตะลึง สังหารบอสข้ามระดับมีรางวัลให้ด้วย? ถ้าอย่างนั้น แล้วทำไมตอนฆ่าเหลียงเทียนเฉิงถึงไม่มีรางวัลให้บ้าง? หรือจะเป็นเพราะว่าระดับของเขากับเหลียงเทียนเฉิงไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่ จึงไม่ได้อะไร
“ทำไมถึงได้ของน้อยจัง? เข็มดอกแพร์โปรยสาด นี่คงจะเป็นของที่เขาใช้ก่อนหน้านี้ใช่ไหม?”
อี้เทียนหยุนตรวจสอบเข็มดอกแพร์โปรยสาด และเมื่อเห็นความสามารถของมันก็ทำให้เขาตกตะลึงไป
เข็มดอกแพร์โปรยสาด : ในระยะ 100 เมตร ผู้ที่มีระดับตั้งแต่ระดับปรับแต่งวิญญาณลงไปเมื่อถูกโจมตีจะตายในทันที!
“นี่มันท้าทายสวรรค์สุดๆ ตั้งแต่ระดับปรับแต่งวิญญาณต้องตาย รวมถึงระดับปรับแต่งวิญญาณขั้นสูงสุดด้วยใช่ไหม? แต่ว่าน่าเสียดายที่ใช้ได้เพียง 1 ครั้ง นี่จะเป็นตัวช่วยในการจัดการกับคนหมู่มากได้ดีที่เดียว มาดูกันว่าใครจะกล้าล้อมข้าอีก?”
อี้เทียนหยุนสะท้านกับความสามารถของมัน แม้ว่าของที่ได้จะน้อยมาก แต่กลับเป็นของดีมากเช่นกัน แต่ว่าน่าเสียดายที่ของชิ้นนี้ทำอะไรผู้ที่อยู่ในระดับหลอมรวมไม่ได้
