The Dark King – Chapter 70 ปลดปล่อย [อ่านฟรี]

 

The Dark King – Chapter 70 ปลดปล่อย

“ดูเหมือนว่านี่จะเป็นคำอธิบายเดียวของเรื่องนี้” ฟู่เทียนคิด

“หรือว่าเมื่อลูกแก้วสีน้ำเงินนี้หลอมละลายไปมันก็ซึมเข้าสู่ร่างกายของเรา? ไม่รู้ว่าเพราะหนอนพวกนั้นหรือลูกแก้วสีน้ำเงินนี้ที่ทำให้ร่างกายของเราเปลี่ยนไป?” บางทีเขาอาจจะสามารถหาข้อมูลเรื่องพวกนี้ได้เมื่อกลับเข้าไปในกำแพงยักษ์

เขาสามารถทำลายกองหินที่ถล่มขวางทางออกไปได้อย่างง่ายดายด้วยพละกำลังอันมหาศาลของเขาในตอนนี้ เขาสามารถเคลื่อนย้ายหินก้อนใหญ่ๆได้อย่างง่ายดาย เขาเดินไปตามกลิ่นที่เขารับรู้ได้ถึงอาหารก่อนหน้านี้

กระเป๋าที่บรรจุอาหารแห้งและน้ำนันถูกกองหินทับเอาไว้ แม้ว่าอาหารนั้นจะสามารถกินได้อยู่แต่น้ำนั้นคงจะเหือดแห้งไปหมดแล้ว

ความหิวของเขาลดน้อยลงไปเมื่อเขาได้กินอาหารแห้งนี้ ร่างกายของเขาดูเหมือนจะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บมากขึ้นด้วยเช่นกันเมื่อเขาทานเข้าไป นอกจากนี้เขายังได้พบลูกแก้วสีน้ำเงินเข้มอีกและยังมีธนูและลูกธนูของพวกนักล่า

ฟู่เทียนหยิบธนูขึ้นมา มันถือว่าหนักมากสำหรับคนธรรมดาและคนธรรมดาคงไม่อาจถือคันธนูนี้เอาไว้ด้วยมือเดียวได้ เขาลองดึงสายธนูดู มันยังสามารถใช้ได้ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถนำมันกลับเข้าไปภายในกำแพงยักษ์ได้แต่อย่างน้อยเขาก็ยังสามารถใช้มันเป็นอาวุธได้ภายนอกกำแพงนี้

เขาเก็บธนู ลูกธนู และกระเป๋าขึ้นมาก่อนที่จะเดินไปตามเศษซากของอาคารที่พังทลายลงมา

“ไม่รู้ว่าเมสันและคนอื่นๆจะยังอยู่ที่นี่อีกรึเปล่า” ฟู่เทียนยืนอยู่กลางถนน เขามองไปยังตำแหน่งของดวงอาทิตย์และรู้ว่าตอนนี้น่าจะเป็นเวลาเที่ยงแล้ว เขาตรวจสอบสถานที่ที่เขาแยกจากกับเมสันและอีก 2 คนที่เหลือ เขาสามารถดมกลิ่นของคนอื่นๆได้และคงจะเดินตามกลิ่นของพวกเขาไปได้ไม่ยากนัก

ในพื้นที่หมายเลข 8 นั้นยังไม่ปลอดภัยและเต็มไปด้วยพวกซอมบี้มากมาย เมสันและอีก 2 คนอาจจะได้พบกับอันตรายได้ตลอดเวลา ฟู่เทียนรีบตามกลิ่นไปจนกระทั่งเขาสามารถตามรอยของทุกคนได้ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ว่ากลิ่นหายไปเมื่อเขาเดินออกมาที่ถนน

ฟู่เทียนได้แต่ยิ้มออกมาด้วยความประหลาดใจ “ไอ้พวกนั้นสามารถหาวิธีกำจัดกลิ่นบนร่างกายของตนเองได้ด้วย?”

ตอนนี้ความเงียบนั้นถูกทำลายลงไปด้วยเสียงร้องตะโกนของมนุษย์ที่ดังออกมา

ฟู่เทียนรีบหันไปทางที่มาของเสียงทันที ในไม่ช้าเขาก็มาถึงถนนที่มีเสียงดังเกิดขึ้น เมื่อผ่านหัวมุมถนนไปเขาก็ได้เห็นทันที มีคนประมาณเจ็ดหรือแปดคนที่รวมตัวกันเป็นวงกลมอยู่ที่ด้านหน้าของร้านค้าแห่งหนึ่ง มีซอมบี้มากมายกำลังเดินมาหาพวกเขา

“สก๊อต? แซค?” ฟู่เทียนจําพวกเขาได้

กลุ่มคนพวกนี้นั้นมีสก๊อต มีอาและหน่วยค้นหาจากอีก 4 สมาคม ยิ่งไปกว่านั้นยังมีแซคและหน่วยค้นหาที่เพิ่งจบมาใหม่อีก 2 คน

ในตอนนี้แซคและหน่วยค้นหาคนอื่นนั้นอยู่กลางวงและได้รับการปกป้องจากคนอื่นๆที่ล้อมเอาไว้ สก๊อตและมีอาต่างก็ถือมีดสั้นเอาไว้ในมือ แต่สีหน้าของสก๊อตนั้นแย่มากในตอนนี้เมื่อเขาได้เห็นซอมบี้จำนวนมากกำลังเข้ามา ด้วยทักษะของพวกเขาแล้วการรับมือกับซอมบี้เพียงแค่ไม่กี่ตัวก็ถือว่ายากมากแล้ว พวกเขาแต่ละคนสามารถรับมือกับซอมบี้ได้เพียง 2 ตัวต่อคนเท่านั้น แต่ในตอนนี้มีซอมบี้ประมาณ 7 8 ตัวกำลังตรงเข้ามาหาพวกเขาพร้อมๆกัน และดูเหมือนว่ายังมีซอมบี้ที่กำลังเดินมาที่นี่อย่างต่อเนื่อง

“ถอย ถอยก่อน!” สก๊อตพูดออกมาเบาๆ

พวกเขากลับเข้าไปในร้านค้า

ซอมบี้ที่มาถึงเป็นตัวแรกเริ่มโจมตีไปยังสก๊อต ใบหน้าที่น่าเกลียดของมันทำให้หน่วยค้นหาจากอีก 4 สมาคมที่อยู่ด้านหลังของสก๊อตต้องหน้าซีด มือของสก๊อตสั่นเล็กน้อยขณะที่หลบการโจมตีของพวกซอมบี้

สก๊อตร้องออกมาเขาโจมตีสวนกลับไปด้วยมีดสั้นในมือของเขา

ฉัวะ! มีดของเขาตัดไปที่คอของซอมบี้ แต่ใบมีดนั้นไม่ได้คมมากพอที่จะสามารถตัดผ่านกระดูกของซอมบี้ได้

สีหน้าของสก๊อตเปลี่ยนไปทันที

มีอากำลังจะเข้ามาช่วยเหลือเขาแต่ก็มีซอมบี้อีก 2 ตัวพุ่งตรงมาหาเธอ มีอาหันกลับไปรับมือ เธอสามารถหยุดซอมบี้เอาไว้ได้ตัวหนึ่งในขณะที่อีกตัวนั้นตรงเข้าไปหาหน่วยค้นหาจากอีก 4 สมาคม

หน่วยค้นหาจากอีก 4 สมาคมนั้นดูกังวลและสิ้นหวังอย่างยิ่งในตอนนี้ หนึ่งในพวกเขานั้นกวัดแกว่งมีดสั้นออกไปไม่หยุดแต่ซอมบี้ก็สามารถคว้ามือของเขาเอาไว้ได้ มันดึงมือของเขาออกไปและกลับเข้าไปที่ลำคอของเขา เลือดที่กระเด็นออกมานั้นย้อมให้ใบหน้าของซอมบี้กลายเป็นสีแดง

หน่วยค้นหาอีก 3 คนที่เหลือต่างก็หวาดกลัวและพยายามหลบหนี หนึ่งในพวกเขานั้นทิ้งคนอื่นๆและวิ่งหนีออกไปทันที

หน่วยค้นหาหน้าใหม่อีกคนหนึ่งที่อยู่กับแซคนั้นกำลังยืนอยู่ด้วยใบหน้ากังวลและไม่รู้ว่าควรจะทำอะไรดี

ซอมบี้อีก 2 ตัวที่กำลังกัดกินหน่วยค้นหามองไปยังเด็กชายคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆแซค

“วิ่ง!” สก๊อตตะโกนออกมา

แซคหน้าซีดทันทีแต่เขาก็สามารถรวบรวมความกล้าและถือมีดสั้นของตนเองพร้อมกับวิ่งออกไป เมื่อเขาพุ่งมาถึงตัวของซอมบี้เขาก็ม้วนตัวกลิ้งลง ในขณะที่เขากำลังม้วนตัวกลิ้งไปนั้นเขาก็ใช้มีดสั้นที่อยู่ในมือฟันไปที่หัวเข่าของซอมบี้ ฉัวะ! ร่างกายของซอมบี้ล้มลงไปทันที

แซคใช้โอกาสนี้ยืนขึ้นแล้วแทงมีดสั้นของเขาไปที่ศีรษะของซอมบี้ขณะที่เขาได้ยินเสียงร้องคำรามออกมาทางด้านหลัง

แซคหน้าซีดไปในทันทีเมื่อเขาเห็นว่าสายไปแล้วที่จะป้องกัน แต่ในตอนนี้ก็มีก้อนหินโยนเข้ามายังศีรษะของซอมบี้ มันล้มลงไปที่พื้นและไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ

สก๊อต มีอาและแซคต่างก็มองไปที่ทิศทางที่เห็นถูกโยนออกมา พวกเขาเห็นคนคนหนึ่งกำลังพุ่งตรงไปยังซอมบี้ที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขา

เขาพุ่งตรงเข้าไปและกระโดดเตะเข้าไปที่กระดูกสันหลังของซอมบี้ตัวหนึ่ง ซอมบี้นั้นล้มลงไปที่พื้นแต่ชายคนนั้นก็ยังไม่หยุดอยู่กับที่

ก่อนที่ซอมบี้จะสามารถยืนขึ้นได้ชายคนนั้นก็ใช้ขวานฟาดลงไปที่ศีรษะของซอมบี้

ตุบ! ศีรษะของซอมบี้ตัวนั้นกระเด็นไปในทันที

สก๊อต มีอาและแซคต่างก็ตกตะลึง หน่วยค้นหาอีก 3 คนก็หันกลับมามอง พวกเขาอยู่ในความตกตะลึงในตอนนี้

แซคเห็นว่าคนที่มาช่วยพวกเขานั้นคือฟู่เทียน

ฟู่เทียนพุ่งตรงเข้ามาหาแซคพร้อมกับใช้ขวานฟาดไปยังลำคอของซอมบี้จากทางด้านหลัง

แต่นั่นก็ไม่สามารถฆ่าซอมบี้ได้ในทันทีมันยังสามารถยืนขึ้นมาได้อีก

ฟู่เทียนใช้โอกาสนี้และขวานในมือของเขาก็ฟาดลงไปยังศีรษะของซอมบี้อีกครั้ง

ปัง! ศีรษะของซอมบี้ตัวนี้กระเด็นออกไปพร้อมกับขวานที่ได้หักไปแล้ว

ฟู่เทียนถอนหายใจออกมาเบาๆ “โชคดีที่ฉันมาทันเวลา!” เขาไม่ได้ใช้ธนูของนักล่ายิงออกไปเพราะไม่อยากเปิดเผยเรื่องนี้ต่อหน้าคนอื่น

เมื่อเขาได้เห็นแซคและคนอื่นๆที่นี่ เขาก็รีบซ่อนธนูและลูกธนูของนักล่าเอาไว้ที่ท้ายรถคันหนึ่งที่จอดอยู่บนถนน ยิ่งไปกว่านั้นเขายังได้ขวานมาจากตู้ป้องกันอัคคีภัย น่าเสียดายที่ขวานนี้ผุพังไปมากจึงทำให้เขาสามารถใช้มันได้แค่ไม่กี่ครั้ง

“เทียน นั่นนายหรอ?” สก๊อตรู้สึกตกตะลึงเมื่อเขาได้เห็นฟู่เทียนฆ่าซอมบี้ไป 2 ตัว

“ระวังด้วย!” ฟู่เทียนตะโกนออกมาขณะที่เขาโยนขวานในมือออกไป

ผัวะ! ขวานของเขานั้นเหมือนแท่งเหล็กที่พุ่งเข้าไปยังหน้าอกของซอมบี้ที่อยู่ตรงหน้าสก๊อต มันกระเด็นออกไปแต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ล้มลงไป

สก๊อตไม่ลังเลที่จะแทงมีดสั้นของเขาไปที่ศีรษะของซอมบี้ตัวนั้นทันที

ฟู่เทียนพูดกับแซคว่า “เข้ามาซ่อนในนี้” เขาคว้ามีดสั้นของคนที่ถูกซอมบี้สังหารไปก่อนหน้านี้ขึ้นมา จากนั้นก็หันไปทางมีอาและโยนมีดสั้นออกไป มันปักเข้าไปที่ศีรษะของซอมบี้ที่กำลังต่อสู้อยู่กับมีอา

ซอมบี้ตัวนั้นส่งเสียงร้อง “อา อา”  ออกมาสองครั้งก่อนที่จะล้มลงไป

“ขอบคุณ” มีอากล่าวกลับฟู่เทียนขณะที่เธอเหลือบมองมาที่เขาด้วยความสงสัย นี่แสดงให้เห็นว่าพลังของเขานั้นไม่ได้อยู่ในระดับของหน่วยค้นหาแต่เธอรู้ว่าตอนนี้พวกเขายังไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่ปลอดภัยจึงไม่ได้ถามออกไป

…