CLS ตอนที่ 7 สังหารในพริบตา!
#7: สังหารในพริบตา!
ทุกวัน อี้เทียนหยุนได้ออกล่าและสังหารสัตว์อสูรในยามกลางคืน เขาขี่ราชาหมาป่าหิมะที่ทรงพลังและมีเกียรติตรงไปยังภูเขาหิมะทุกครั้ง เพราะว่าไม่มีบัตรค่าประสบการณ์ x10 แล้ว ค่าประสบการณ์ที่เขาได้รับจึงน้อยมาก ดังนั้นเลเวลของเขายิ่งไม่เพิ่มขึ้นแม้แต่น้อย
และเวลาก็ผ่านไปเช่นนี้ เวลาครึ่งเดือนได้ผ่านไปอย่างรวดเร็วราวกระพริบตา
ในตอนนี้ ตำหนักเทียนเฉวียนได้เตรียมเวทีประลองเสร็จสิ้นแล้ว รอบๆ เต็มไปด้วยผู้คน แต่ยังไม่เห็นวี่แววของอี้เทียนหยุน
“เจ้าตำหนักชิ คงไม่ใช่ว่าอี้เทียนหยุนกลัวแล้วหนีไปแล้วหรอกนะ?” เมื่อจ้าวฮัวหลงไม่เห็นอี้เทียนหยุนแม้แต่เงา สีหน้าของเขาก็กลายเป็นน่าเกลียด
สีหน้าของฟางหยุนก็จมลงเช่นกัน ถ้าอี้เทียนหยุนหนีไป การแก้แค้นให้กับน้องชายของเขาคงหมดหนทางแล้ว
“เขากำลังเตรียมตัวอยู่ เดี๋ยวก็มาแล้ว” ชิเสวี่ยอวิ๋นสีหน้าเย็นชา ที่จริงแล้วเธอก็หวังให้อี้เทียนหยุนไม่ปรากฎตัวที่นี่ ที่นี่เธอจะตั้งรับให้เอง
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี ถ้าเขาหนีไป ตำหนักเทียนเฉวียนของท่านคงต้องหาคำตอบให้กับพวกเราแล้ว! ไม่อย่างนั้น นิกายเทียนเทียนหลิงจะไม่ยอมอย่างแน่นอน!” จ้าวฮัวหลงพูดอย่างจริงจัง
“ทำไมข้าต้องหนี? ตำหนักเทียนเฉวียนเป็นบ้านของข้า เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะหนีอยู่แล้ว พูดอะไรหัดคิดซะบ้าง!”
เสียงอี้เทียนหยุนดังมาแต่ไกล ท่าทางที่เดินมาสงบอย่างมาก ทำให้ผู้คนไม่อาจเห็นตื้นลึกหนาบางของเขา ให้ความรู้สึกเหมือนไม่ใช่เขาคนก่อน
ครั้งก่อนที่อี้เทียนหยุนสังหารฟางเฉิน พวกเขาคิดว่าเป็นเพราะการลอบโจมตี พวกเขาไม่เชื่อว่าอี้เทียนหยุนจะสังหารฟางเฉินได้
“ไม่หนีอย่างงั้นเหรอ ดูท่าเจ้าก็พอจะมีขวัญกล้าอยู่เล็กน้อย!” ฟางหยุนมีสายตาเย็นชา
ชิเสวี่ยอวิ๋นถอนหายใจอย่างหนักหน่วง สุดท้ายอี้เทียนหยุนก็มาจนได้ แต่ไม่มีใครชอบเขา ไม่ว่าจะตำหนักเทียนเฉวียน หรือว่านิกายเทียนหลิง
นิกายเทียนหลิงคิดว่าเขามาฆ่าตัวตาย แต่ตำหนักเทียนเฉวียนคิดว่าเขามาเพื่อเสียหน้า!
“ในเมื่อมาแล้ว เจ้าตำหนักชิ พวกเรามาเริ่มกันตอนนี้เลย!” จ้าวฮัวหลงยิ้มเยาะ เมื่อเป็นอย่างนี้ พวกเขาก็รับประกันชัยชนะครั้งแรกได้แล้ว
“ตกลง ชัยชนะ 3 จาก 5 รอบ เพื่อตัดสินสิทธิ์ในการเข้าซากโบราณสถาน” ชิเสวี่ยอวิ๋นพูดอย่างเคร่งขรึม
“ตกลง ชัยชนะ 3 จาก 5 รอบ รอบแรกใครจะเป็นคนขึ้นไปก่อน?” สายตาของจ้าวฮัวหลงจ้องไปยังอี้เทียนหยุน เห็นได้ชัดว่าอยากให้อี้เทียนหยุนเป็นคนแรกที่ขึ้นไป
“ข้าคนแรก!” อี้เทียนหยุนแน่นอนว่าเป็นกองหน้า เขาก้าวเท้าขึ้นไปยังเวทีประลอง
ขณะที่อี้เทียนหยุนจะขึ้นไปบนเวทีประลอง ชิเสวี่ยอวิ๋นก็ได้จับเขาไว้ แล้วกระซิบกับเขาว่า “เจ้าต้องยอมแพ้ แม้จะเป็นการประลองเป็นตาย แต่ก็สามารถยอมแพ้ได้!” สีหน้าของเธอจริงจังอย่างมาก เป็นครั้งแรกที่อี้เทียนหยุนเห็นสีหน้าแบบนี้ของเธอ
“ถ้าข้ายอมแพ้ นั่นไม่เสียทีที่ท่านน้าปกป้องข้าหรอกเหรอ” อี้เทียนหยุนยิ้มบางให้กับเธอแล้วเดินขึ้นเวทีประลองไป ทิ้งชิเสวี่ยอวิ๋นที่มีสีหน้าตกใจไว้เบื้องหลัง
การกดขี่ของชิเสวี่ยอวิ๋นทำให้ทุกคนรู้ว่าฐานะของอี้เทียนหยุนในใจเธอไม่ต่ำทราม เพื่ออี้เทียนหยุนแล้ว เธอไม่ลังเลที่จะเป็นศัตรูกับนิกายเทียนหลิง!
ชิเสวี่ยอวิ๋นเป็นน้าของเขา แต่นี่ไม่ใช่จุดสำคัญ ความกล้าของชิเสวี่ยอวิ๋นน่ากลัวมาก เธอกล้ากระทั่งตบหน้าจ้าวฮัวหลงในทันที เธอไม่ลังเลเลยที่จะเริ่มสงครามสองสำนัก เขาคิดขึ้นมาทันทีว่าเขาจะไม่ทำให้น้าคนนี้ของเขาต้องผิดหวัง!
“ดีมาก งั้นรอบแรกนี้ให้เจ้า ฟางหยุนออกไป”
หลังจากอี้เทียนหยุนขึ้นไปยืนยังเวที จ้าวฮัวหลงก็โบกมือให้กับลูกศิษย์ของเขา ฟางหยุน เขาพูดอย่างจริงจังว่า “นี่เป็นการประลองเป็นตาย นอกจากลงจากเวทีประลองแล้ว เรื่องยอมแพ้ให้อยู่กับการตัดสินใจของผู้ประลอง!”
จ้าวฮัวหลงเพิ่มเงื่อนไข ดูเหมือนว่าการยอมแพ้จะไม่ใช่สิ่งที่เขาพอใจ เขารีบประกาศออกไปอย่างรวดเร็ว ถึงจะหนีได้ แต่มันก็ยังเป็นเรื่องยาก
ขยะแบบนั้นจะมาเทียบกับความเร็วของผู้เชี่ยวชาญได้ยังไง?
ชิเสวี่ยอวิ๋นสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก แต่เธอไม่มีหนทางให้ปฏิเสธ ได้แต่ยอมรับมัน
ฟางหยุนมองไปยังอี้เทียนหยุนแล้วพูดออกมาอย่างเยาะเย้ยว่า “ข้ารู้แล้วผู้อาวุโสรอง เขาหนีไม่พ้นหรอก!”
หลังจากนั้น ฟางหยุนก็ได้ขึ้นไปยังเวทีประลอง ยืนอยู่ตรงข้ามอี้เทียนหยุน มองไปที่เขาอย่างเย็นชา “ข้าจะสังหารเจ้าด้วยมือเดียว จะทำให้เจ้ารู้ว่าการสังหารน้องชายของข้าจะต้องมีชะตากรรมยังไง”
ในจังหวะนี้ ที่มากกว่าการแก้แค้นให้น้องชายแล้ว มันคือการชนะการประลองนี้! ฟางเฉินเป็นน้องชายของเขา แม้ว่าเขาจะโกรธ แต่ที่มากกว่านั้นคือความอับอาย ฟางเฉินเป็นคนไร้ความสามารถ ทุกวันไม่ใส่ใจ สุดท้ายจึงลงเอยด้วยการถูกสังหาร!
“สังหารน้องชายของเจ้า? นั่นเป็นเพราะน้องชายของเจ้ารนหาที่เอง ไม่เพียงแต่อยากจะขโมยเม็ดยาของเขา แต่ยังต้องการฆ่าข้าอีก เจ้าบิดเบือนความจริง แท้จริงแล้วเจ้าเพียงต้องการสิทธิ์นี้เท่านั้น!” อี้เทียนหยุนมองไปยังเขาอย่างไม่แยแส เขาไม่มีท่าทางกังวลเลย เขายื่นมือออกไปแล้วพูดขึ้นมา “ถ้าอยากนักก็เข้ามา”
“เป็นเจ้าต่างหากที่บิดเบือนความจริง! ฮึ่ม ข้าอยากจะรู้นัก ว่าเจ้ามันจะมีน้ำยาสักแค่ไหน!” มือของฟางหยุนกลายเป็นกรงเล็บเหยี่ยว พุ่งเข้ามา เงาภาพเหยี่ยวตัวใหญ่ปรากฏขึ้นข้างหลังเขา เหมือนกับเหยี่ยวตัวโตกำลังกระโจนเข้ามาที่นี่
กรงเล็บที่แหลมคมมุ่งเข้าตรงลำคอของอี้เทียนหยุนโดยไม่ลังเล หวังจะสังหารเขาให้ตายอย่างโหดเหี้ยม! กระบวนท่านี้ไม่ใช่ท่าปกติ แต่เป็นกระบวนท่าหมายชีวิต
อี้เทียนหยุนยังยืนเซ่ออยู่ที่เดิม เขาไม่เคลื่อนไหวแม้แต่น้อย ในใจศิษย์ตำหนักเทียนเฉวียนผุดความคิดขึ้นมาทันที อี้เทียนหยุนโง่ไปแล้วเหรอ?
ชิเสวี่ยอวิ๋นเตรียมจะเข้าไปช่วยอยู่ทุกเมื่อ เธอเลือกที่จะยอมแพ้เพื่อช่วยชีวิตอี้เทียนหยุน!
มุมปากของจ้าวฮัวหลงมีรอยยิ้มชั่วร้ายประดับอยู่ เหมือนกับเขาเห็นล่วงหน้าว่าอี้เทียนหยุนที่อยู่บนเวทีจะมีจุดจบเช่นไร ระดับของฟางเฉินไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่การที่จะจัดการขยะอย่างอี้เทียนหยุน ถือว่าไม่มีแรงกดดันแม้แต่น้อย!
แต่ในอึดใจต่อมา อี้เทียนหยุนก็เหลือบตาขึ้น ประกายดุร้ายแวบผ่านดวงตาเขาเบาๆ เปล่งประกายเหมือนกับดวงดาวในกาแล็กซี
“มหาเวทดูดดาว!”
อี้เทียนหยุนฟาดมือออกไปอย่างดุร้าย โจมตีไปยังฟางหยุนอย่างรวดเร็ว จับแขนข้างหนึ่งของฝั่งตรงข้ามไว้ พร้อมกับพลังดึงดูดที่น่าสะพรึง ดูดเอาพลังในร่างของฟางหยุนทั้งหมดออกมา! และในพริบตานี้ พลังที่รวบรวมอยู่บนฝ่ามือของฟางหยุนก็ถูกดูดหายไป แม้แต่พลังวิญญาณในร่างของเขาก็ไหลออกมาอย่างกับน้ำหลาก!
“ได้รับค่าประสบการณ์ 1 แต้ม, 2 แต้ม, 3 แต้ม.....”
ในตอนนี้ ร่างของฟางหยุนได้แข็งค้าง สีหน้ากลายพลันกลายเป็นซีดเผือด เขารู้สึกว่าพลังวิญญาณในร่างของเขาถูกดูดออกไปเกือบหมด! เขาอยากจะสะบัดแขน แต่ก็พบว่าแขนของเขาได้ถูกฝ่ามือของอี้เทียนหยุนจับไว้แน่น ไม่อาจเคลื่อนไหวได้
ผู้ฝึกตนที่ไม่มีพลังวิญญาณ ร่างกายจะอ่อนแอมาก ไม่ต่างอะไรจากคนพิการ
“ปล่อยข้า!”
ฟางหยุนตะโกนออกมาอย่างกราดเกรี้ยว มืออีกข้างรีบล้วงเอามีดสั้นจากอกเสื้อออกมา แทงเข้าใส่อี้เทียนหยุนตรงตำแหน่งหัวใจ ถ้าถูกแทงใส่ เขาจะตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
เมื่อเห็นอย่างนี้ อี้เทียนหยุนก็ทำการกระชากอย่างแรก ทุ่มฟางหยุนลงกับพื้นจนแทบสลบ อี้เทียนหยุนใช้มืออีกข้างคว้าแขนข้างนั้นของฟางหยุน พร้อมกับพับกลับ มีดสั้นในมือเขาแทงเข้าใส่หน้าอกตัวเองมิดด้าม
“สมกับเป็นพี่น้องกันจริงๆ นอกจากลอบโจมตีแล้วก็ไม่เห็นจะมีความสามารถอะไร!”
อี้เทียนหยุนเยาะเย้ย ยกเท้าขึ้นเตะใส่อย่างแรง “ปัง” ร่างของฟางหยุนถูกเตะจนบินไป ก่อนจะค่อยๆ ดิ่งลง หลังจากนั้น จ้าวฮัวหลงก็ได้ตอบสนองอย่างรวดเร็ว รีบบินเข้าไปรับร่างของฟางหยุนไว้
“แค่ก.....”
ฟางหยุนกระอักเลือดออกมาคำโต ดวงตาเบิกโตจนน่าตกใจ สีหน้าดำคล้ำ เป็นเช่นเดียวกับฟางเฉินเมื่อก่อนหน้า เห็นได้ชัดว่าเป็นสัญญาณของการติดพิษ
ไม่กี่อึดใจต่อมา ฟางหยุนก็ได้ตายโดยที่ตายังคงเบิกโพลง
เป็นฉากเดียวกันกับตอนที่สังหารฟางเฉิน ไม่ขาดไม่เกินแม้แต่น้อย
“ติ๊ง ยินดีด้วย ท่านสังหารศิษย์นิกายเทียนหลิง ฟางหยุนสำเร็จ ได้รับค่าประสบการณ์ 700, ค่าความคลั่ง 20 แต้ม!”
“ติ๊ง ยินดีด้วย ท่านได้รับเม็ดยาฟื้นฟู!”
“น้อยจัง!” อี้เทียนหยุนส่ายหัว เขาก็รอคอยว่าอะไรที่จะออกมา แต่สุดท้ายก็เป็นเม็ดยาฟื้นฟู วิชาก่อนหน้าที่ฟางหยุนแสดงออกมาอย่างกรงเล็บเหยี่ยว เขาที่คิดว่าจะดรอปออกมา แต่กลับไม่มีซะได้
